ตำนานกรีกโบราณ "ราชาไมดาส" กับพรวิเศษ…จับอะไรก็กลายเป็นทอง!!
ตำนานของพระราชาไมดาสคือเรื่องราวที่สะท้อนให้เห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าจิตใจของเราถูกความโลภเข้าครอบงำจนลืมความสุขที่แท้จริง เพราะทรัพย์สินไม่ใช่สิ่งล้ำค่าเสมอไปแต่อาจเป็นคำสาปที่เลวร้ายถึงชีวิต
“ราชาไมดาสและสัมผัสทองคำ” ตำนานกรีกสอนใจของกษัตริย์ผู้คลั่งไคล้ในทรัพย์สมบัติ!!
ความปรารถนาในทรัพย์สิน
ไมดาส พระราชาผู้ร่ำรวยผู้ปกครองเมือง Phrygia ในดินแดนเอเชียไมเนอร์หรือคาบสมุทรในเอเชียตะวันตก ไมดาสเป็นพระราชาที่มีทุกอย่างที่ทุกคนปรารถนา เขามีทรัพย์สินมหาศาล ปราสาทที่เลิศหรูอลังการ และมีลูกสาวแสนสวย
แม้ว่าจะมีทุกอย่างเพียบพร้อมแต่ไมดาสมองว่าความสุขที่ยอดเยี่ยมที่สุดมาจาก “ทองคำ” เท่านั้น เขาใช้เวลาว่างไปกับการนับเหรียญทองและคลุกตัวอยู่ในอ่างที่เต็มไปด้วยทองคำ
วันหนึ่ง “ไดโอนีซัส” เทพเจ้าแห่งไวน์และความรื่นเริงได้เดินทางผ่านมายังอาณาจักรของไมดาส เพื่อนร่วมทางและที่ปรึกษาของไดโอนีซัสซึ่งเป็นเทพเซเทอร์ (ครึ่งคนครึ่งแพะ) ชื่อว่าไซเลนัส เกิดรู้สึกเหนื่อยล้าและตัดสินใจจะนอนพักผ่อนในสวนกุหลาบของราชาไมดาส ไมดาสบังเอิญมาพบเข้าจึงได้เชิญชวนไซเลนัสให้เข้าไปในปราสาทและพักผ่อนจากนั้นก็พาไซเลนัสกลับไปหาไดโอนีซัส
เทพไดโอนีซัสรู้สึกซาบซึ้งกับความมีน้ำใจของไมดาส จึงสัญญาว่าจะให้พรหนึ่งข้อโดยที่ไมดาสจะขออะไรก็ได้ราชาที่หลงใหลในสมบัติอย่างไมดาสใช้เวลาตัดสินใจไม่นานก็ตอบกลับไปว่า “ข้าขอให้ทุกสิ่งที่ข้าสัมผัสกลายเป็นทองคำ” ไดโอนีซัสเตือนไมดาสว่านี่ไม่ใช่คำขอที่ดีนักแต่ไมดาสไม่สนใจ เทพเจ้าจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากรักษาสัญญา
พรหรือคำสาป?
วันต่อมาไมดาสตื่นขึ้นมาด้วยความเบิกบานที่ความฝันจะกลายเป็นจริง เขาลองแตะมือลงไปที่โต๊ะตัวเล็กในห้องและพบว่ามันได้กลายเป็นทองคำในทันที ไมดาสกระโดดตัวลอยด้วยความดีใจ
ไมดาสเริ่มสัมผัสเก้าอี้ พรม ประตู อ่างอาบน้ำ ทุกสิ่งทุกอย่างจนกระทั่งทั้งปราสาทกลายเป็นทองคำ
ไมดาสเดินไปนั่งบนโต๊ะเตรียมตัวรับประทานอาหารและจับดอกกุหลายขึ้นมาเพื่อดมกลิ่นหอม แต่ดอกกุหลาบก็กลายเป็นทองคำเช่นกัน “ข้าคงจะต้องสูดดมกลิ่นของดอกกุหลาบโดยไม่แตะต้องมันอีก” ไมดาสคิดอย่างผิดหวัง
ไมดาสเริ่มรับประทานอาหารโดยไม่ได้ระวัง องุ่น ขนมปัง และน้ำในแก้วกลายเป็นทองคำจนหมด เขาเริ่มรู้สึกหวาดกลัวจนร้องไห้ออกมา
ทันใดนั้นบุตรสาวผู้เป็นที่รักของไมดาสก็เดินเข้ามาในห้อง ไมดาสกอดเธออย่างเศร้าสร้อยและธิดาของเขาก็กลายเป็นรูปปั้นทองคำ ไมดาสผู้หวาดกลัวและสิ้นหวังยกมือขึ้นสวดอ้อนวอนเทพไดโอนีซัสให้ลบล้างคำสาปออกไปจากตัวเขา
ลบล้างคำสาป
เทพเจ้าได้ยินคำสวดอ้อนวอนของไมดาสและรู้สึกเห็นใจ เขาแนะนำให้ไมดาสไปล้างมือที่ริมแม่น้ำ Pactolus ไมดาสรีบวิ่งไปยังแม่น้ำและมองทองคำค่อยๆ ไหลออกไปจากสองมือ
ชาวกรีกโบราณยืนยันว่าพวกเขาพบทองคำแถวริมตลิ่งในแม่น้ำ Pactolus จริง เมื่อล้างคำสาปออกจนหมดไมดาสก็กลับไปยังพระราชวังและทุกสิ่งที่เขาสัมผัสก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
ไมดาสกอดบุตรสาวด้วยความดีใจและตัดสินใจจะแบ่งปันทรัพย์สินที่มีอยู่ให้กับชาวเมือง เขากลายเป็นคนใจกว้างและไม่โลภอีกต่อไป ประชาชนทุกคนรักและเศร้าโศกเสียใจเมื่อไมดาสจากไปในวาระสุดท้ายของชีวิต