นางพยาบาลล้างเท้าให้คนไข้ มันต่ำต้อยจริงหรือ?
คุณ Charls Davin Bubber Ball ได้โพสท์เรื่องราวดีๆบนเฟซบุคดังนี้
วันก่อน ผมบังเอิญเห็นพี่ที่ทำงานท่านนึง อายุงานค่อนข้างมาก กำลังล้างเท้าให้คนไข้ที่ป่วยหนัก แทบช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ด้วยท่าทาง ดูนุ่มนวล ใจดี มันได้ทำให้ผมฉุกคิดอะไรหลายๆอย่างว่า...
...ท่ามกลางกระแส ที่มีคนชอบบ่นว่า ทำงานนี้แล้วเหนื่อย ท้อ ไม่ได้รับการให้เกียรติ ไม่เท่าเทียม หรืออื่นๆสาระพัด!
...แต่ก็ยังมีบางคน ที่ทำงานนี้ด้วยความรัก ความภูมิใจในวิชาชีพ ไม่เคยคิดรังเกียจ ไม่ย่อท้อ ไม่ได้ทำแบบผ่านๆตามหน้าที่ แต่ "ทำด้วยหัวใจ"
...การล้างเท้าคนไข้ เป็นแค่สิ่งเล็กน้อย ถ้าเทียบกับความเสียสละมากมายของพวกเรา
...เรียนมาแค่เรื่องการพยาบาล แต่ต้องทำงานทุกอย่าง เพื่อให้คนไข้ได้รับการดูแลที่ดีที่สุด!!
"เรียนพยาบาล แต่ตอนทำงาน ต้องเป็นทั้ง การเงิน คิดเงิน ตรวจสอบสิทธิ์ เป็นเภสัชกร เป็นหมอ เป็นพ่อแม่ เป็นลูก เป็นครอบครัว เป็นครู และอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน"
อาชีพพยาบาลทุกคนต้องมีการล้างเท้าให้ผู้ป่วย ตั้งแต่เริ่มเป็นนักเรียนพยาบาล ขึ้นตึกฝึกงานได้รับ case หนักก็เริ่มล้างเท้า ตัดเล็บให้ผู้ป่วยแล้ว
หลายคนบอกว่า เลือกเรียนสายผิด เรียนตามพ่อแม่สั่ง เรียนเพราะไม่รู้จะเรียนอะไร หรือเรียนเพราะเป็นอาชีพที่สังคมต้องการ เพราะหางานง่าย!
เราจะไปสนใจอะไรกับความคิดเหล่านั้น ในเมื่อเราเข้ามาอยู่ในวิชาชีพนี้แล้ว มีอยู่แค่ 2 ทางให้เราเลือกทำได้ในตอนนี้ คือ (1) ถ้าไม่ลาออกซะ (2) ก็ควรทำมันให้ดีที่สุด!
อย่าให้ใครมาครหาได้ว่า วิชาชีพนี้ ทำงานไปวันๆ ทำงานตามใครสั่ง หรือทำงานกินภาษีประชาชน!
อย่าเป็นส่วนน้อย ที่ทำสิ่งไม่ดี ให้คนส่วนใหญ่ในวิชาชีพตกต่ำ!
หากเราทำมันด้วยหัวใจ หัวใจแห่งวิชาชีพ สมกับที่ครูอาจารย์ของเรา ท่านเฝ้าสั่งสอนมา!
เราก็จะไม่โหยหาการยอมรับใดๆ เพราะเราไม่ได้ทำเพื่อใครชื่นชม หรือให้ใครมายกย่องว่าเราสูงส่ง แต่เราทำมันด้วย "ความปรารถนาดี" และอยู่ได้ด้วย "ความภูมิใจ" ในตัวเราเอง!!
#จงให้เกียรติและเคารพตัวเองก่อนเสมอ!
#แด่นางฟ้าชุดขาว!
ที่มา: ขอบคุณเรื่องดีๆจากคุณ Charls Davin Bubber Ball https://www.facebook.com/BubberBaLL/posts/10208396647252311