สับสนกับชีวิต จะทำอย่างไรดีกับความคาดหวังของครอบครัว
หวัดดี! มีปัญหาข้องใจจะถามตอนนี้มันอึดอัดจริงๆ ถ้าเขียนผิดอะไรขอโทษด้วย.ผมขอไม่บอกชื่อจริงนะครับ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า:ตอนนี่ผมอายุได้18ปี.กำลังเรียนอยุ่ผมเป็นคนที่สับสนกับชีวิตมากเพราะว่า:ผมชอบผู้ชายด้วยกันแต่ถ้ามันไม่เป็นปัญหาอะไรผมก่อจะไม่พูดเพราะว่าผมเป็นลูกชายคนเดียวพ่อแม่ให้ความหวังกับผมมากแต่การให้ความหวังมันทำให้ผมรู้สึกว่าการที่ผมเป็นแบบนี้มันจะทำให้ครอบครัวของผมเสยใจและอีกอย่างแม่ของผมเป็นคนที่ให้ความสำคันกับเรื่องนี้มากแล้วยังมีพี่น้องของผมอีกละถ้าผมบอกความจริงเขาจะสึกอย่างไร และครอบครัวให้ความหวังการผมมากที่สุด,ให้ความรักและความอบอุ่นที่สุด.และตอนนี้ผมสับสนที่สุดในการใช้ชีวิตเพราะทำให้ผมไม่มีกำลังใจเรียน และไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตอย่างไรต่อไป ถ้าไคไม่เป็นอย่างผมไม่รู้ดอกว่ามันเป็นยังไง และ มันทรมานแค่ไหนทั้งที่ผมไม่อยากเกีดมาเป็นอย่างนี้เลย ถ้าจะเกีดมาเป็นแบบนี้นะผมขอไม่เกีดมาดีกว่า เพราะเกีดมาผมต้องให้ครอบครัวผิดหวังกับตัวผม และ ไม่ได้ทำสิ่งที่พวกเขาหวังไว้ และอีกอย่างเขารักผมมากที่สุดอยากได้อะไรเขาหาให้ทุกอย่าง เพราะพวกเขาคิดว่าจะให้เรามีความสุขและมีเมียและลูกให้เขาแต่กับกันผมทำไม่ได้ตอนนี่ผมคิดนักมาก.ตอนนี่หวใจของผมมันสับสนมากว่าจะทำอย่างไงต่อ.ชีวิตข้างหม้าจะเป็นเช่นไรกับตัวของผม or คิดอีกอย่าง1ผมจะทำตามสิ่งที่เขาคิดไม่ ทำตามสิ่งที่เขาให้ความหวังกับผมดีกว่าการทำตามใจตัวเองดีไมถ้าผมทำตามใจตัวเองผมก็จะเป็นคนอัดตันอยู่กับผมเขาและอีกอย่างผมมีพี่น้องแค่2คนเองผมกับพี่สาวอย่างนั่นภาระทุกอย่างจื่งตกอยู่กับผมคนเดียว.ช่วยผมด้วยเถอะว่าจะทำอย่างไงกับชีวิตดี.
โพสท์โดย: การ