เณรน้อยเจ้าปัญญาอิคิวซัง เป็นแค่การ์ตูนหลอกเด็กหรือเรื่องจริง? แล้วตอนจบเป็นอย่างไร
หลายคนคงเคยดูการ์ตูนอิคคิวซังเณรน้อยเจ้าปัญญาและชื่นชมในความเฉลียวฉลาดและน่ารักของอิคคิวซัง ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่มีภาพของอิคคิวซังประทับอยู่ในใจเสมอมา แต่คุณรู้หรือไม่ว่าอิคคิวซังนั้นมีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์
อิคคิวซัง (อิคคิว โซจุน 一休宗純, Ikkyū Sōjun)
เกิดเมื่อปี ค.ศ.1394 ที่เมืองเกียวโต เป็นราชบุตรของพระจักรพรรดิโกโคมัตสึ (後小松天皇, Go-Komatsu-tennō) และเจ้าจอมอิโยะ เนื่องจากปัญหาการเมืองภายในของญี่ปุ่นในสมัยนั้น ทำให้ท่านและท่านแม่ของท่านต้องออกจากวัง เมื่ออิคคิวซังมีอายุได้ 5 ขวบ ท่านได้ถูกแยกจากแม่และส่งไปบวชที่วัดอังโคะคุจิ (安国寺, Ankoku-ji) เมืองเกียวโต นิกายรินไซเซน (臨済宗, Rinzai-shū) เดิมจริงๆ แล้วตอนเด็ก อิคคิวซังท่านมีชื่อว่า “เซนงิคุมารุ” (千菊丸, Senkikumaru) ต่อมาเมื่อท่านบวชเป็นเณรที่วัดอังโคะคุจิ ท่านได้รับชื่อใหม่ว่า “ชูเค็น” (周建, Shū Ken)
ต่อมาท่านได้ย้ายไปอยู่วัดไซคินจิ (Saikin-ji) ซึ่งเป็นวัดเล็กๆ ยากจนอยู่กับหลวงพ่อเคนโอ (Ken’o) ที่นี่ชูเคนได้เรียนรู้เซนที่แท้จริง หลวงพ่อเคนโอได้ตั้งชื่อให้ชูเคนใหม่ว่า “โซจุน” (宗純, Sōjun) ท่านอิคคิวอยู่ที่นี่จนอายุได้ 21 ปี หลวงพ่อเคนโอก็มรณภาพ โซจุนเสียใจเป็นอย่างมากต่อการตายของหลวงพ่อเคนโอ จนถึงขนาดฆ่าตัวตายโดยการเดินลงไปในทะเลสาบบิวะ (Biwa) แต่โชคดีมีคนมาช่วยไว้
หลังจากนั้นโซจุนได้ไปหาหลวงพ่อคะโซ (Kaso) ที่วัดเซนโกอัน (Zenko-an) ซึ่งเป็นสาขาของวัดไดทกกุ (大徳寺, Daitoku-ji) ซึ่งเป็นวัดสำคัญในสมัยนั้น วันหนึ่งหลวงพ่อคะโซได้ตั้งปริศนาธรรมให้แก่โซจุน เมื่อโซจุนแก้ปัญหาได้แล้ว หลวงพ่อคะโซพอใจมากและตั้งชื่อให้ใหม่ว่า “อิคคิว” (一休, Ikkyu)
หลวงพ่อถามอิคคิวว่า… รู้หรือไม่ว่าคำว่าอิคคิวมีความหมายว่าอย่างไร
อิคคิวตอบเป็นกลอนว่า…
“ขอพักสักครู่หนึ่ง
ระหว่างทางจากโลกียะ
ถึงโลกุตตระ
หากฝนจะตกก็ตกเถิด
หากลมจะพัดก็พัดเถิด”
(นาม “อิคคิว” แปลว่า พักสักครู่)
นิสัยจริงของท่านอิคคิวต่างจากที่เห็นในการ์ตูนอิคคิวซังมาก ในการ์ตูนท่านอิคคิวเป็นเด็กน่ารัก เรียบร้อย แต่ตัวจริงท่านมักจะมีความคิดที่แตกต่างจากผู้คนรอบตัวท่านอยู่เสมอ ดังนั้นท่านคะโซจึงมอบตำแหน่งเจ้าอาวาสให้แก่ศิษย์รุ่นพี่ของท่านอิคคิว ส่วนท่านอิคคิวก็ออกพเนจรไปตามที่ต่างๆ ซึ่งทำให้ท่านได้มีโอกาสพบปะกับศิลปินและกวีที่มีชื่อเสียงมากมายในยุคนั้น และก็ได้พบกับคนรักของท่านที่เป็นนักร้องเพลงสาวตาบอดที่ชื่อว่า “โมริ” (Mori)
ท่านอิคคิวท่องเที่ยวอยู่หลายปีจนในที่สุดเมื่อเกิดสงครามโอนิน (応仁の乱, Ōnin no Ran) ซึ่งทำให้วัดไดทกกุถูกทำลายจนเป็นเถ้าถ่าน ท่านอิคคิวจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดเพื่อทำการฟื้นฟู แต่ท่านอิคคิวอยู่ที่วัดไดทกกุเพียงไม่นาน ท่านก็ไปอยู่ที่วัดอิคคิวจิ (一休寺, Ikkyuji) ซึ่งเป็นที่สุดท้ายที่ท่านอยู่ ศพของท่านก็ฝังอยู่ที่นี่ ในปี ค.ศ.1481 ท่านอิคคิวได้ถึงแก่มรณภาพเมื่ออายุได้ 87 ปี
ท่านอิคคิวเป็นเณรน้อยอารมณ์ดีอย่างที่เห็นในรูปและเก่งในการเล่นคำ
เรื่องที่เป็นที่รู้จักกันดีเรื่องหนึ่งของท่านอิคคิวก็คือป้ายที่หน้าสะพานซึ่งเขียนไว้ว่า “ห้ามข้ามสะพาน” (kono hashi wataruna) ท่านอิคคิวเมื่อได้เห็นป้ายดังกล่าวแล้ว ท่านก็เดินข้ามสะพานไปตรงกลางทางเดินของสะพานโดยไม่มีการลังเลใจ ท่านจึงถูกจับ แต่ท่านก็ได้อธิบายว่าท่านไม่ได้เดินข้ามที่ขอบสะพานแต่ท่านเดินข้ามที่กลางสะพาน ในภาษาญี่ปุ่นนั้นคำว่า “ฮาชิ” (橋, Hashi) มีสองความหมายคือสะพานและขอบ
วาดโดย โยชิโตชิ สึกิโอกะ (YOSHITOSHI TSUKIOKA) ปี ค.ศ. 1886
ท่านผู้อ่านสามารถติดตามฟังเรื่องอิคคิวซังตัวจริงได้ที่ http://audio.palungjit.com
สุดท้ายผมขอฝากคำแปลเพลงจบของการ์ตูนอิคคิวซังในแบบที่คุณอาจจะยังไม่เคยฟังให้กับผู้อ่านทุกๆ ท่าน
“ท่านแม่ครับ สบายดีหรือเปล่า
เมื่อคืนผมเห็นดาวดวงหนึ่ง ส่องแสงสุกใส
อยู่บนปลายยอดต้นซีต้า
เมื่อจ้องมองดาวดวงนั้น
ผมรู้สึกถึงความอ่อนโยนของท่านแม่
ผมคุยกับดาวดวงนั้นว่า
ผมเป็นลูกผู้ชายจะไม่ท้อแท้
ถ้าเมื่อใดที่ผมเหงาผมจะมาคุยด้วยอีก
แค่นี้นะครับแล้ว จะเขียนมาหาท่านแม่อีก
อิคคิว
ท่านแม่ครับ สบายดีหรือเปล่า
เมื่อวานนี้ที่วัดของเรามีคนมาจากหมู่บ้านข้างๆ
เอาลูกแมวตัวน้อยมาให้
เจ้าแมวน้อยร้องไห้
เพราะว่ายังติดแม่ของมันอยู่
ผมบอกกับมันว่าอย่าร้องไห้ไป
เจ้าจะไม่เหงาหรอก เป็นลูกผู้ชายใช่ไหม
แล้ววันนึงเจ้าจะเจอแม่เอง
แค่นี้นะครับแล้ว จะเขียนมาหาท่านแม่อีก
อิคคิว”
ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพ :
http://dek2pasa.weloveshopping.com
อิคคิวซังตัวจริง เขียนโดยมาซาโอะ โคงุเร แปลโดยพรอนงค์ นิยมค้า พิมพ์โดยสำนักพิมพ์ทิวลิป
http://en.wikipedia.org/wiki/Ikky%C5%AB
http://www.slideshare.net
http://www.cis.doshisha.ac.jp/kkitao/Japan/ikkyuji/index.html
http://www.sinister-designs.com/graphicarts/ikkyu.html
http://www.bloggang.com
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=100687