เรื่องราวดีๆที่อยากให้คุณได้อ่าน (เด็กระนอง)

สวัสดีค่าบ...จำกันได้ไหมครับ ก่อนอื่นผมก็ขอแนะนำตัวอีกครั้งก่อนนะครับ ผมชื่อ "เบนซ์" หรือ "แบงค์" ชื่อแบงค์นี่เป็นชื่อที่ป้าเคยเรียกตอนเด็กๆครับ....ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้วนะครับ ที่ผมมาเขียนเล่าเรื่องราวของตัวผมเองและกาาทำกิจกรรมของผมเอง....วันนี้ก็จะนำทุกท่านเข้าสู่เรื่องราวชีวิตของผมอีกครั้ง....

     ตอนนี้ผมจบมัธยมปลายแล้วนะครับ ซึ่งกว่าผมจะจบค่อนข้างยากพอสมควรครับ เพราะผมเอง ติด มส.ทั้งหมด4วิชา เนื่องด้วยที่ผมประสบปัญหาในครอบครัว บวกกับกิจกรรมเยอะ จึงทำให้ผมไม่ได้เข้าสอบ 4 วิชาด้วยกัน ซึ่งผมเองก็ไม่กล้าที่จะพูดคุยกับคุณครูผู้สอนว่า..สาเหตุอะไรที่ผมไม่ค่อยมาโรงเรียน คุณครูส่วนใหญ่ก็จะคิดว่า ผมหยุดไปทำกิจกรรมทั้งนั้น ผมเองก็ไม่อยากจะเล่าให้ใครฟังหรอกครับ พอเล่าไป ก็ถือเป็นการแก้ตัวป่าวๆครับ ผมจึงยอมติด ยอมทำทุกอย่างในการแก้วิชาที่ติดมส.ก่อนวันรับใบจบม.6 ที่ผมรีบแก้ให้เสร็จก่อนถึงวันรับใบจบม.6 เพราะผมอยากจบพร้อมเพื่อน อยากมาเจอเพื่อนๆเป็นครั้งสุดท้าย ถึงแม้มันจะเป็นเวลาสั้นๆที่จะได้เจอเพื่อนๆ แต่มันก็คุ้มนะครับ ผมรู้สึกดีใจที่ผมจบพร้อมเพื่อน กล้าที่จะเจอหน้าเพื่อนๆก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปเรียนที่อื่นกัน เพราะผมรู้ตัวดีว่า..เมื่อจบม.6แล้ว มันเป็นเรื่องยากนะครับ ที่เราจะนัดมารวมตัวกันเหมือนเดิม ต่างคนต่างไปหาความฝันของตัวเอง อยากให้ฝันตัวเองเป็นจริงกันทั้งนั้นใช่ไหมครับ....ซึ่งตัวผมเองก็ต้องก้าวเข้าสู่รั้วมหาลัยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆเขา และผมก็ตัดสินใจว่าจะเรียนที่ระนองเหมือนเดิม ซึ่งเป็นมหาลัยที่ไม่ได้ดังมากนัก คนที่มาเรียนก็น้อย มีหลายคำถามนะครับ ที่ถามผมว่า ทำไมไม่ไปเรียนที่มหาลัยดีๆ ดังๆ มีชื่อเสียง มหาลัยต่างจังหวัด จะได้ไปเจอเพื่อนใหม่ๆบ้าง และได้ไปเปิดโลกกว้าง ไม่ต้องมาจมปลักอยู่ที่เดิมๆ ซึ่งตัวผมคิดอย่างนี้ครับ ที่ผมไม่ไปเรียนที่อื่น เพราะผมรู้ว่ากำลังของครอบครัวที่จะส่งให้เรียนนั้นมีน้อย ถ้าผมไปเรียนที่อื่น ใครจะส่งเงินให้ผมใช้จ่ายในแต่ละเดือน ใครจะดูแลแม่ กับน้อง ซึ่งตัวผมเองทำใจไม่ได้หรอกครับ ถ้าตัวเองไปเรียนที่อื่นแล้วใช้ชีวิตแบบสุขสบาย แต่ครอบครัวต้องมาทนทุกข์ ต้องเป็นหนี้สิน ผมไม่เอาหรอกครับ ผมยอมเรียนที่นี่ยังดีกว่าอีกครับ เพราะจะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายได้หลายอย่างเลยครับ คือ ค่าหอ/ที่พัก ค่าใช้จ่ายในแต่ละวัน ค่าเทอมและค่าอื่นๆ และอีกอย่างผมจะได้หารายได้ให้กับตัวเองและครอบครัวอีกด้วยครับ...........สำหรับงานพิเศษที่ผมทำมาตั้งแต่ผมอยู่ ม.2 จนตอนนี้ผมจบม.6แล้ว ผมคิดว่ามันค่อนข้างจะนานอยู่นะครับ งานนี้ก็งานกวาดขยะในตลาดนัดนี้แหละครับ อย่างที่เคยบอกไว้เมื่อครั้งที่แล้วนะครับ ผมได้เงินค่ากวาดขยะครั้งละ 450 บาท ซึ่งจะทำเดือนละ 2 ครั้งด้วยกัน ผมทำกับน้องชายนะครับ แบ่งกันคนละครึ่งหนะครับ แต่เงินที่ได้มามันคงไม่เพียงพอในการใช้จ่ายภายในครอบครัวหรอกครับ ...  แต่มันก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยใช่ไหมครับ งานนี้พ่อผมบอกผมหลายครั้งแล้วละครับว่า ขอ...ขอให้ผมกับน้องไม่ต้องทำงานแบบนี้ได้ไหม มันสกปรกกลัวเชื้อโรคมันจะติด ทั้งฝุ่นเข้าจมูกและอะไรต่ออะไร ผมก็พูดไว้เสมอว่า ถึงมันจะสกปรก แต่มันก็ไม่เดือดร้อนใคร และเป็นการหาเงินที่สุจริตอีกด้วย ทำไม่กี่ชั่วโมงเอง พ่อถึงจะเข้าใจ (พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่ผมอายุได้ 3-4 ขวบได้ครับ สาเหตุที่เลิกกันก็เพราะยายจับให้เลิกกัน แล้วพาแม่หนีไปหาแฟนใหม่ครับ)**อยากรู้เรื่องราวเป็นอย่างไร เข้าไปอ่านกระทู้เรื่องเเรกที่ผมเขียนได้เลยนะครับ....

       ตอนนี้ผมก็มีผู้ใจดีที่ช่วยเรื่องค่าเทอมในการเรียนมหาลัยครับ ผมต้องขอขอบคุณมากๆนะครับ ที่ช่วยเหลือผมให้มีโอกาสได้เรียนต่อนะครับ....สิ่งที่ผมยังลำบาก ณ ตอนนี้ คงเป็นเรื่องรถที่จะขับไปเรียนที่มหาลัยมากกว่าครับ เพราะตัวผมเองก็เกรงใจครับ ที่จะติดรถเพื่อนไปเรียนทุกวัน ผมก็อยากลดภาระของเพื่อนครับ และจะได้สะดวกในการไปทำธุระ หรือใช้ในการเดินทางของครอบครัวด้วยครับ ...บางคนอาจจะคิดว่า ถ้าไม่มีรถ ทำไมไม่นั่งรถประจำทางไปเรียนละ ขอตอบว่า ถ้าผมนั่งรถประจำทางไปเรียน ผมก็คงเข้าเรียนไม่ทันเพื่อนหรอกครับ และเวลากลับบ้านคงไม่มีรถให้กลับ เพราะผมไม่รู้ว่าตอนไปเรียนรถประจำทางจะหมดกี่โมง ผมจึงคิดว่าอย่างน้อยการมีรถก็จำเป็นสะดวกในการเดินทางที่สุดละครับ.........

      สำหรับการทำกิจกรรมของผมนั้น มันมีหลายองค์กรครับ ที่ผมได้มีโอกาสได้เข้าไปเป็นอาสาสมัคร องค์กรแรกเลยนะครับ ที่ผมได้เป็นอาสาสมัคร คือ มูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย จังหวัดระนอง ในนามกลุ่ม "กลุ่มเยาวชนธารน้ำแร่รุ่น 3" ซึ่งจะดำเนินงานด้านการปกป้องคุ้มครองเด็กและยุติการค้ามนุษย์ ซึ่งกิจกรรมส่วนใหญ่จะเป็นการจัดค่าย เช่น ค่ายสิทธิเด็ก ค่ายทักษะชีวิต ค่ายการย้ายถิ่นฐานอย่างไรให้ปลอดภัยจากกระบวนการค้ามนุษย์ ฯลฯ การแจกสื่อสิทธิเด็ก การป้องกันการค้ามนุษย์ การให้ความรู้ในเรื่องต่างๆให้กับเด็กและเยาวชนทั้งไทยและพม่า หน่วยงานที่สอง คือ ปปส.ภ.8 ในกลุ่ม ศูนย์อำนวยประสานงานป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดภาคเยาวชน จังหวัดระนอง (ศอ.ปส.ย.จ.ระนอง) หน่วยงานนี้จะทำงานเกี่ยวกับ การป้องกันยาเสพติด ภายในพื้นที่่/ชุมชนของตนเอง ซึ่งกิจกรรมก็จะคล้ายๆกัน และจะมีการหาแกนนำเพื่อที่จะเป็นส่วนหนึ่งในการรณรงค์ป้องกันยาเสพติดภายในพื้นที่ให้ลดน้อยงลง เพราะผมคิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นคงไม่หมดไปง่ายๆ ตราบใดที่ยังมีคนเสพ คนขายอยู่ ปัญหาคงไม่หมดไปง่ายๆหรอกครับ  หน่วยงานที่สาม สภาเด็กและเยาวชนแห่งประเทศไทย ตรงนี้จะเป็นสัดส่วนของกลุ่มเด็กและเยาวชน (NGO) จะมีหน่วยงานที่รับรอง คือ กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ของในแต่ละจังหวัดครับ. (พมจ.) ซึ่งงานที่ทำจะเป็นงานเดียวกับกลุ่มธารน้ำแร่ และศอ.ปส.ย.ครับ เพราะงานทุกงานที่เกี่ยวข้องกับเด็กและเยาวชนสามารถทำร่วมกันได้ครับ....

         ผมอยากให้ทางหน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชนช่วยสนับสนุนงบประมาณในการทำกิจกรรมของกลุ่มครับ เนื่องจากตอนนี้ โครงการ ปกป้องคุ้มครองเด็กและยุติการค้ามนุษย์(etip) เป็นโครงการพิเศษ ซึ่งได้จะครบกำหนด 5ปี ในเดือนมิถุนายน ปี59นี้แล้วครับ เมื่องบโครงการปิดลง พวกเราเองก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสรวมตัวในการทำกิจกรรมกันอีกเมื่อไหร่ เพราะแรงกาย แรงใจในการเป็นจิตอาสาของพวกเรามีเต็มร้อย แต่ถ้าไม่มีงบประมาณในการทำกิจกรรม อะไรที่มันต้องใช้เงิน /ซื้อ  พวกเราคงหามาได้ยากครับ หวังว่าทางหน่วยงานภาครัฐและเอกชนจะเห็นใจพวกเราด้วยนะครับ ......

        ทางกลุ่มพวกเราและตัวเองถนัดเรื่องการทำกิจกรรมนันทนาการ/สันทนาการครับ แต่ก็ไม่ได้เก่งอะไรมากครับ ยังคงหาประสบการณ์ในการฝึกเรื่อยๆครับ ถ้าท่านใดจะจ้างให้พวกเราไปนำนันทนาการ พวกเราก็ยินดีครับ ขอแค่ให้มีค่ารถในการเดินทาง ค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าตอบแทนให้พวกเราได้กินขนม แค่นั้นพวกเราก็ได้แล้วครับ แต่ถ้าภายจังหวัดระนองเอง พวกเราขอแค่เดินทางในการมาทำกิจกรรมให้ก็พอแล้วครับ....

     อนาคตของผม ผมอยากเป็นปลัดครับ หรือไม่ก็ได้ทำงานในหน่วบงานราชการที่ทำหน้าที่บริหาร ปกครองบ้านเมือง หรือไม่ก็เป็นงานที่ได้ทำร่วมกับเด็กและเยาวชน ผมอยากจะมอบโอกาสโอกาสดีๆให้กับคนที่ไม่ได้มีโอกาสดีๆเหมือนกับผม ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งในการดูแลเด็กๆให้ไปถึงฝั่งฝันที่เขาได้ตั้งเป้าหมายไว้ครับ 

.....สุดท้ายนี้ผมต้องขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ หากผมใช้ภาษาที่ผิดเพี้ยนไปบ้างก็ต้องขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ และหวังว่าผมจะได้มีโอกาสมาเล่าเรื่องราวของผมและผลงานดีๆของกลุ่มมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ ...

..สามารถติดตามที่

Facebook: Benz Bastien

Line: Benz7140

เพจ : สโมสร กลุ่มเยาวชนธารน้ำแร่ จังหวัดระนอง

ทักมาคุยหรือสอบถามการทำงานของกลุ่มได้นะครับ