มาอีกแล้วครับ เช่นเดิม ขอคำติชมด้วยครับ

"ลำนำแห่งความจน"

ความยากจน ข้นแค้น แสนลำบาก

จนต้องตราก- ตรำสู้ อยู่ไม่ถอย

จนรู้สึก นึกคิด ติดเลื่อนลอย

ได้เพียงคอย วาสนา นำพาไป

 

แม้ยากจน ดีแค่ไหน ไม่ยอมแพ้

ขาดคนแล เหลียวมอง จ้องไฉน

โดนดูถูก ลูกก็เศร้า เจ้าคิดไกล

ข้าขอไว้ อย่าไป ใส่ใจคน

 

แม้ยากจน หนทาง เจ้ายังกว้าง

อย่ายอมวาง ขวางจิต คิดหลายหน

หากดวงใจ ในตัวเจ้า เฝ้าอดทน

สักวันคน เยี่ยงเจ้า จะเข้าใจ

 

ความยากจน ปั้นคน จนสำเร็จ

ความยากจน เหน็ดเหนื่อย เรื่องผลักไส

ความยากจน หากทนได้ สู้เรื่อยไป

ความยากจน จะให้ "ใจคงทน"

 

"เสียงบ่นจากในวัง"

อันแก้วแหวน เงินทอง ของมีค่า

ปราสาทงาม เสียดฟ้า ข้าขบขัน

ที่ข้าเบื่อ เหลือเกิน กับพวกมัน

ยิ่งนับวัน อันนาน ข้าพลานไป

 

เบื่อเหลือเกิน เงินทอง ของนอกกาย

เบื่อเหลือเกิน ชายรับใช้ ในวันไหน

เบื่อเหลือเกิน ความสมบูรณ์ มากเกินไป

เบื่อเหลือเกิน ยศไซร้ ในความลวง

 

ความสบาย กายใจ ในวันนี้

ข้าไม่มี ความสุข ทุกข์เรอสรวง

อยากทำงาน อยากลำบาก อยากตกดวง

งานข้าหลวง หลอกลวง ดวงใจตน

 

อยากสัมผัส แมกไม้ ในป่าใหญ่

อยากปลอบใจ ไปกับ เจ้าสายฝน

อยากออกจาก กรอบนี้ ที่วกวน

อยากเป็นคน สามัญ อันสุขใจ

 

ผู้คนมี มากมาย มารายล้อม

ล้วนเป็นจอม หลอกลวง ช่วงหลงใหล

มีเพียงเงิน เท่านั้น ที่สนใจ

ข้าเบื่อใน ทุกสิ่ง ลิงจอมปลอม....

 

และมาอีกแล้วเช่นกันครับ กลอนล้อเลียนเอาฮาของผม มาครั้งนี้เล่นของสูงเสียด้วย 555555 

อันคู้จิ้น ในตำนาน เล่าขานว่า

จั่นเจามา จิ้นกับเปา เอาให้ขัน

ทั้งปกป้อง ทั้งภักดิ์ดี มีใจกัน

โอ้!สวรรค์ ของสาววาย กลายเป็นเกย์

 

เปาบุ้นจิ้น ฟินเฟร่อ เธอเป็นเคะ

ส่วนเป็นเมะ ต้องจั่นเจา เล่าให้เขว

ใครขัดขวาง ประหารแม่ง! แช่งให้เซ

แอร๊ย!หั่นเน๋(ฮันนี่) โดนสาววาย ทำร้ายเลย

 

เพื่อท่านเปา เจาทำได้ ไม่เคยฝืน

เป็นคนอื่น เขาคิด มิตรเฉยๆ

แต่สาววาย และสายหื่น คิดเกินเลย

จั่นเจาเอ๋ย จงจิ้น ฟินกับเปา

 

เพื่อท่านเปา เจาทำได้ แม้ตายแทน

ไม่เรียกแฟน จะให้ เรียกไรเอ้า!

คนแต่งกลอน ตอนนี้ เหมือนคนเมา

กลัวโดนเปา ทะลุจอ บีบคอเอย....

 

ฝากติชมกลอนโบราณๆ กับกลอนกวนๆของผมด้วยนะครับ