เมื่อเด็กตะกละสองคนเดินผ่านร้านของชำ เจ้าของร้านทำให้อนาคตของพวกเขาต่างกันราวฟ้ากับเหว...

เด็กขี้ตะกละคนหนึ่งชื่อว่าพอล เขาเดินผ่านร้านขายของชำและจ้องมองลูกอมบนชั้นจนน้ำลายสอ แอนดี้เจ้าของร้านใจดีเอาลูกอมให้เขาหนึ่งเม็ด เด็กชายดีใจมากรีบรับแล้วเดินจากไป วันถัดมาพอลกลับมาที่ร้านขายของร้านเดิมอีกน่าสงสารที่วันนี้เจ้าของร้านไม่เอาลูกอมจากบนชั้นให้เขาแล้ว วันที่สามพอลก็ยังกลับมาอีกครั้ง คราวนี้เจ้าของร้านทำหน้าลำบากใจและไม่ได้ให้ลูกอมเด็กชายเหมือนเดิม พอลจึงโกรธแล้วเดินจากไป พลางเดินพลางด่าเจ้าของร้านว่าไม่มีน้ำใจเลย ยิ่งคิดก็ยิ่งผิดหวัง เขาจึงเก็บก้อนหินข้างทางแล้วปาใส่กระจกร้านขายของชำ

ผ่านไปไม่นาน มีเด็กตะกละอีกคนหนึ่งชื่อจอน จอนเดินผ่านร้านขายของชำแล้วจ้องลูกเกดที่วางอยู่บนชั้นจนน้ำลายสอ แอนดี้เจ้าของร้านกำลังเครียดเพราะเด็กที่จ้างไว้เพิ่งลาออกไปจะไม่มีใครล้างห้องน้ำให้ พอเห็นเด็กชายจ้องขนมบนชั้นอยู่จึงถามว่า "ถ้าเธอช่วยฉันล้างห้องน้ำ ฉันจะให้ลูกเกดเธอถุงนึง" จอนได้ยินดังนั้นก็ตาลุกวาว เดินตามแอนดี้เข้าไปในร้านและล้างห้องน้ำให้เขาจนสะอาดเอี่ยม แล้วจอนก็ได้ลูกเกดกลับบ้านสมใจ

จอนคิดได้ว่านี่เป็นวิธีหาขนมกินเล่นที่น่าสนใจ ทุกวันเวลาเขาอยากทานขนมเขาก็จะไปที่ร้านของแอนดี้เพื่อทำงานแลกขนมกิน พอโตขึ้นเขาก็รู้จักการทำงานเพื่อแลกกับค่าแรง จนจอนอายุได้18ปี เขาได้ตั้งบริษัทของตัวเองขึ้นมาและกลายเป็นเด็กที่มีเงินเยอะที่สุดในชุมชน

แล้วพอลล่ะ?เขายังแบมือขอเงินพ่อแม่จนอายุ18 ขี้เกียจ ไม่ยอมทำงาน เวลาไม่มีเงินใช้ก็จะไปนั่งเป็นขอทานข้างถนน

นี่เป็นเรื่องเล่าที่แม่ๆชาวอเมริกันจะใช้เพื่อสอนลูกๆของเขา การศึกษาของเด็กอเมริกันอาจจะไม่ได้ดีเหมือนกันทุกคนเพราะเด็กแต่ละคนโตมาในสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันไป แต่เป้าหมายของเรื่องเล่าเรื่องนี้ก็เพื่อที่จะบอกพ่อแม่ทุกคนว่าอย่าสอนให้ลูกเป็นแต่เพียง "ผู้รับ" จนเคยตัว อย่างน้อยๆก็ควรจะสอนให้พวกเขาเข้าใจเรื่องพวกนี้บ้าง

ถ้าพ่อแม่สอนลูกให้เป็นแต่เพียง "ผู้รับ" จนเคยชิน จะเกิดผลเสียอะไรกับเด็กบ้าง?

1.จะกลายเป็นเด็กที่ไม่รู้จักการเข้าสังคม

ถ้าเด็กขอเงินพ่อแม่ได้ง่ายๆจนเคยตัว เคยชินกับการที่พ่อแม่เก็บที่นอนให้ เคยชินกับการเรียนพิเศษ เคยชินกับการได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมชั้น เคยชินกับความปรารถนาดีจากคนรอบข้าง เด็กคนนี้จะวางตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง ไม่เข้าใจว่าการที่คนอื่นๆจะได้อะไรมานั้นจะต้องทุ่มเทแรงกายหรือพยายามมากขนาดไหน และเพื่อนๆและคุณครูที่เป็นผู้ให้จะกลายเป็นผู้ถูกทำร้าย ทำให้ไม่ชอบเด็กที่รู้จักเป็นแค่ผู้รับและไม่อยากคบเป็นเพื่อน

2.ไม่เคารพศักดิ์ศรีของตัวเอง

มีคนบอกว่าคนที่รอเป็นฝ่ายรับแรกๆเรียกว่าหน้าด้าน แต่คนที่เอาแต่จะเป็นผู้รับและบังคับให้คนอื่นเป็นผู้ให้นั้นเรียกว่าขี้โกง เด็กที่ถูกเลี้ยงมาแบบนี้จนเคยชินแน่นอนว่าจะยอมลดศักดิ์ศรีของตัวเอง

5พฤติกรรมดังต่อไปนี้จะทำให้ลูกกลายเป็นเด็กเอาแต่ได้

•ตัวอย่างที่ไม่ดีจากพ่อแม่

•โอ๋ลูก

•ยอมให้เอาแต่ใจจนเคยตัว

•ปฏิเสธคำขอบคุณจากลูก

•ไม่ยอมให้ลูกช่วยทำงานบ้าน

สอนลูกยังไงรู้จักตอบแทนผู้อื่น?

สอนให้ลูกพูดคำว่า "ขอบคุณ" ให้ลูกรู้ว่าของต่างๆรอบกายไม่ได้ตกลงมาจากฟ้าหรือไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ สอนให้ลูกรู้จักคุณค่าและการขอบคุณในทุกๆเรื่อง