เราเป็นแฟนนาย หรือ แค่อุปกรณ์เสริมรอวันเสียบ?
ผมคบกับแฟนมาได้ 5 เดือน แฟนเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ดีกับเราทุกอย่าง ตามใจ ปากหวาน ทำทุกอย่างหามาให้ทุกสิ่งที่ผมต้องการ
แต่ผมรู้สึกกลัวทุกครั้งที่แฟน ไม่ตอบแชท หรือหายไปไหนโดยไม่ได้บอก เพราะว่านิสัยของแฟนผมที่ชอบทำอะไรใหม่ๆ
ชอบคิดสิ่งใหม่ๆ อยากได้สิ่งใหม่ๆ เขาเป็นคนมีความฝัน และสดใสอยู่ตลอดเวลา ไม่ชอบการหยุดนิ่ง
ต่างกับผมที่ชีวิตช่างจืดชืด ไม่ชอบไปเที่ยว และไร้ความฝัน ทำแต่สิ่งซ้ำๆ บอกรักซ้ำๆ บอกย้ำๆ เช้า กลางวัน เย็น
ซึ่งผมเองก็คิดว่าการทำแบบนี้ต่อไปก็อาจจะทำให้เขาเบื่อเราได้ แต่ที่ทำเพราะส่วนหนึ่งเป็นเพราะผมเคยโดนหักอกจากผู้ชายคนหนึ่งที่ผมเคยชอบมากๆ
และคุยกันมานานเป็นปี แชทเฟส เป็นแสนๆ แต่สุดท้ายเขาก็บอกให้ผมตัดใจเพราะเขาเป็น ผช แท้ เขาลองรักผมแล้ว แต่ทำไม่ได้
และเพื่อนสนิทผมที่เป็น ผญ คือคนที่เขาแอบชอบมาตลอด ...
มันจึงทำให้ผมที่เคยสดใสและร่าเริง กลายเป็นคนที่มองโลกเป็นสีดำ มองโลกในแง่ร้าย เริ่มเป็นคนไร้ความรู้สึก และเกลียดชังความรัก
ตั้งแต่ผมเริ่มเปิดใจคบกับแฟนคนปัจจุบัน (เขาตามตื้อจีบผม ) เราก็มีปัญหากันอยู่บ่อยครั้งเรื่องความหึงหวง
เพราะความที่ผมเข็ดกับความรู้สึกเก่าๆ ผมจึงหึงและหวงเขาเป็นพิเศษ
ผมเคยบอกเขาว่า..ความสุขของผมอยู่ที่เขาคนเดียว...(_ก็กว่าจะเจอคนที่รักเราขนาดนี้ผมก็เลยรักมากเป็นธรรมดา และผมไม่ได้โกหกความรู้สึกเลย)
แต่เขาบอกว่า ความสุขของเขาอยู่รอบๆตัว ในทุกสิ่งที่เขาชอบ ไม่ใช่แค่ผม ซึ่งผมก็เข้าใจดี แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้
ผมกลัวว่าเขาจะทิ้งผมจังเลยครับ เพราะผมมันจืดชืด อยู่ด้วยมันไม่หวาน ไม่เปรี้ยว ไม่ถึงใจ ไม่หล่อ
เป็นแฟนคนหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรดีไปกว่าความสุขรอบๆ ตัวเขา
อยู่กับเขา ผมรู้สึกเหมือนอุปกรณ์ต่อพ่วงคอมพิวเตอร์ ที่เวลาเขาจะใช้งานต้องการความรักความเอาใจใส่ก็เอาผมมาเสียบพ่วง
แต่พอเขาจะใช้งานอย่างอื่น ทำสิ่งต่างๆที่เขาชื่นชอบ และสนใจ ในเวลานั้นผมรู้สึกเหมือนถูกปิดกั้นด้วยโลกของเขา
ผมเหมือนอุปกรณ์ที่ถูกดึงออกไป
รอวันใช้งานเมื่อไรก็ได้ที่เขาต้องการ เพราะเขาคิดว่าผมไม่ไปไหนอยู่แล้ว เพราะรักเขามาก
ผมควรจะหยุดความรู้สึกแย่ๆนี้ยังไงดีครับ
ปล. อาจงงๆ ผมอธิบายไม่ค่อยเก่ง หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะครับ