“พ่อครับ ต่อจากนี้ไป… ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต….
“พ่อครับ ต่อจากนี้ไป… ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต….”
รูปประกอบจากอินเตอร์เน็ต ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหา
“เรื่องดีๆ เกี่ยวกับพ่อ จาก พระพยอม”
เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า
….อาตมามีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า…
หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด
พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบพ่อมาก…….
วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ไดมีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ
ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน….
อยากพักผ่อน…. อาตมารู้สึกโมโหมาก
พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ
แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก…. “ไอ่ยอม… ไอ่ยอม… ...มา
อุ้มกุขึ้นบ้านหน่อย…กุขึ้นไม่ไหว ”
ไอ่เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..
กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม……
ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บ
พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ… ถึงหัวสะพาน
จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ
พื้นไม้อย่างแรง เสียงดังโครม….
พ่อแกร้องไห้……
แล้วพูดว่า “ไอ่ยอมนะ… ไอ่ยอม.. กุอุ้ม...มาแต่เล็กแต่น้อย….
กุนอนหลับ.. แต่...ไม่ยอมนอน… ร้องไห้กวน.. กุต้องลุกมาอุ้ม...…
ร้องเพลงกล่อมให้...นอน
จะไปไหน...เดินไม่ไหว…. ...เหนื่อย.. กุก็ต้องอุ้ม...…..
ทั้งที่กุก็เหนื่อย…… กุอุ้ม...…..
...ทั้งขี้ทั้งเยี่ยวใส่กุ…. แต่กุไม่เคยทุ่ม...ลงกับพื้นสักครั้งเลย…
เพราะกุรัก...……
วันนี้.. ...อุ้มกุ…. เหล้ากุไม่ได้หกโดน...สักนิด
...ทุ่มกุลงพื้นทำไม…..”
พอพ่อพูดจบ น้ำตาอาตมาไม่รู้มาจากไหน….
มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม
อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า…..
“พ่อครับ ต่อจากนี้ไป… ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต …
โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ …”
หลังจากนั้น….อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ
หวังให้พ่อสบายขึ้น
แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว….
โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว ….คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน
อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้
จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต
ปล. แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ?..
บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด
บางครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ
แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า….
สิ่งที่ท่านทำกับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ
ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา
ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป…..