ระบบขนส่งมวลชนสาย 7 เมืองเชียงใหม่ สำหรับหลายๆคนที่กำลังจะมาเที่ยวเชียงใหม่

  

ไม่พูดคำเมือง โดนบวกค่ารถเพิ่ม…... 

มาเชียงใหม่ ไม่มีรถ ไปไหนลำบาก…...

ต้องขึ้นตรงไหน ไปไม่ถูก……..

เรียกแล้วไม่ไป……

พาอ้อม ถึงที่หมายไม่เเน่นอน…….

 

ปัญหานี้จะหมดไปเพราะ ผู้ใหญ่ใจดีของพวกเราชาวเชียงใหม่ได้เล็งเห็นเเละลงมือทำ ก่อร่างสร้างเส้นทางเดินรถประจำทางเมืองเชียงใหม่ขึ้นมากับ สโลแกนที่ว่า “รถวิ่งตามสาย มาถึงตรงเวลา ประกันราคา 10-15 บาท”  เจ๋งได้ยินข่าวมาดังนั้น จะช้าอยู่ใย ผู้ใหญ่เค้าจัดให้ เด็กน้อยตาดำๆอย่างเราต้องสนองกันสักหน่อย เจ๋งลงพื้นที่ใช้งานทันที แอบสงสัยเหมือนกันรถประจำทางที่ว่านี่คือรถบัส รถทัวร์ หรือรถอะไร แต่จริงๆเเล้วมันคือ รถแดง ที่เราคุ้นเคย นั่นเอง เส้นทางการเดินรถจะวิ่งทั่วเมืองทั้งหมด 14 สาย เเต่ก่อนจะทำทั้ง 14 สาย ต้องมีการประเดิมก่อน คือ ไปวัด ไปตลาด เที่ยวห้าง โรงเรียน กลางเวียง อยากไปไหนไปกับเรา สาย 7 (ขนส่งช้างเผือก ยุพราช เซ็นทรัลเฟสติวัล) จุดสังเกต รถประจำทางอยู่ที่ป้ายด้านข้างตัวรถและป้ายหน้ารถ ที่จะระบุเส้นทางชัดเจน ได้เวลาลองของกันเเล้ว ตามเจ๋งมาเลย

 

ขนส่งช้างเผือก ที่ปล่อยรถ สาย 7 ของเรา

 

หาไม่เจอ มองหาป้ายนี่ไว้ เจอปุ๊บตรงไปปั๊บ ไม่มีผิดคัน

 

ไปถึงสถานีขนส่งช้างเผือกเวลา 13.30 น. เพราะดูเวลาก่อนถึงจุดปล่อยรถมาแล้ว เเต่ผิดคาด รถออก 14.00  น. เราก็งง เอ๊ะ ก็ออกทุกๆครึ่งชั่วโมง มาแบบเป๊ะๆเลยนะเนี่ย พลาดได้ไง หันไปเห็นโต๊ะสำหรับปล่อยคิวรถเเต่ละรอบ เลยถึงบางอ้อ ว่าถ้าเป็นช่วง 13.00 น. - 15.00 น. จะออกทุกๆชั่วโมง เนื่องจากผู้โดยสารน้อย  ไม่เป็นไรเราก็นั่งรอในสถานีเพลินๆไป  

 

มีตารางบอกเวลาชัดเจน

 

ป้ายบอกเส้นทางรถประจำทาง (รถแดง)

 

ได้เวลารถออก ก่อนขึ้นจ่ายเงินก่อนเลย 10 บาท สำหรับ นักเรียน นักศึกษา

และพระภิกษุสงฆ์ ส่วน 15 บาท สำหรับประชาชนทั่วไป

 

ผู้ร่วมเดินทางกับเรา ชาวต่างชาติก็ใช้บริการ

 

รถประจำทาง (รถแดง)  จะขับผ่านเส้นคูเมืองเพื่อเข้าสู่ตลาดวโรรส

 

เป้าหมายเเรกของการนั่งรถประจำทางเชียงใหม่อยู่ที่ตลาดวโรรส จากขนส่งช้างเผือกไปตลาดวโรรส เท่าที่คำนวนดูแล้ว ใช้ระยะเวลาประมาณ 10 นาที  ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการพาอ้อม เพราะเค้ามีจุดจอดและระยะเวลาที่เเน่นอน พอถึงที่หมาย รถสาย 7 โดยปกติจะจอดแถวตลาดดอกไม้ เส้นริมน้ำปิง  เเต่วันนั้นน่าจะผิดปกติเพราะไม่สามารถเข้าไปจอดได้ สอบถามได้ความว่า มีรถคันอื่นจอดเเทนที่อยู่เป็นอันว่าเข้าใจ หายสงสัยกันไป 

 

ถึงที่หมายอย่างปลอดภัย

 

รถเยอะเลย ดีนะเรามารถประจำทาง (รถแดง)

 

ถึงที่หมายอย่างปลอดภัย ได้เวลาเดินตลาดกันเเล้ว ตลาดวโรรส ตลาดที่ถือว่าใหญ่ที่สุดของเมืองเชียงใหม่ก็ว่าได้ ที่นี่จะมีทั้งกิน เช่น ไส้อั่ว น้ำพริกหนุ่ม ท้อดอง สตอว์เบอรรี่อบแห้ง ฯลฯ ของใช้ เช่น ยาสีฟัน ยาสระผม เครื่องสำอางค์ ฯลฯ ยารักษาโรค เช่น สมุนไพร ฯลฯ  เครื่องนุ่งห่ม  เช่น เสื้อผ้าพื้นเมือง เป็นต้น มีหมด ครบทั้งปัจจัย 4  ใครอยากได้เป็นของส่วนตัวหรือจะใช้เป็นของฝาก บอกเลยมาที่นี่ไม่มีผิดหวัง ตลาดเเห่งนี้เปิดขายกันตั้งเเต่เช้าตรู่ถึงดึกดื่นเที่ยงคืน

 

ส่วนที่เป็นทีเด็ดประจำตลาดที่เห็นคนล้อมหน้าล้อมหลังคงหนีไม่พ้น ร้านดำรงค์ ร้านขายไส้อั่ว น้ำพริกหนุ่ม 

 

บรรยากาศภายในตลาดวโรรส

 

มุมฮิปๆ บริเวณชั้น 2 ใน มหากาด ตลาดวโรรส (กาดหลวง)

 

ตลาดวโรรส มีทุกสิ่งให้เลือกสรร

 

เดินมากๆชักไม่ไหว ถึงเวลาหาร้านนั่งพักร่าง แต่ในตลาดแบบนี้จะมีร้าน เครื่องดื่ม ชา กาแฟ ที่ไหนกันล่ะ สายตาเร็วกว่าความคิด สอดส่ายสายตามองหาจนไปสะดุดตากับร้าน  Thamal Coffee  อยู่บริเวณชั้น 2 ส่วนชั้นล่างจะเป็นร้านขายเสื้อผ้าสไตล์อินเดีย เราเดินเข้าไปในร้านจะเจอกับบันได ที่จะพาเราขึ้นไปร้าน Thamal Coffee  

 

บริเวณด้านหน้าร้าน Thamal Coffee 

 

ทางขึ้น - ทางลง เป็นบันไดไม้  โปรดเดินด้วยความสุภาพ ไม่อย่างนั้นจะเกิดเสียงรบกวนคนด้านล่าง

 

ภายในร้านตกแต่งสไตล์ เนปาล  / อินเดีย

 

ส่วนใหญ่ลูกค้าจะเป็นชาวต่างชาติ

 

Napal milk tea (ชาเนปาลร้อน 55 บาท เย็น 60 บาท) ทานคู่กับ  Blueberry cheese cake (ราคา 69 บาท)

และ Raspberry cheese cake (ราคา 69 บาท) ที่คุณนุ่น เจ้าของร้านทำเอง อร่อยเข้ากัน

 

หลังจากที่จัดการกับเครื่องดื่ม ชาเนปาล ซึ่งมีกลิ่นของเครื่องเทศ เป็นรสชาติที่เราไม่คุ้นชินเอาซะเลย เราจึงได้ถามกับคุณนุ่นเจ้าของร้าน ซึ่งคุณนุ่นบอกกับเราว่า ชาเนปาลนำเข้ามาจากเนปาลโดยเฉพาะ ชาของเค้าจะเป็นเม็ดกลมๆ นำมาต้มกับนมวัว หลังจากนั้นจึงใส่เครื่องเทศ (ซึ่งคุณนุ่นเรียกไม่ถูกเหมือนกัน) ลงไปให้ ส่วนเบเกอรี่นั้นคุณนุ่น ลงมือทำเองซึ่งจะทำมาในปริมาณไม่เยอะเท่าไหร่ เพราะต้องมีเวลาที่มากพอ ถือว่าเราโชคดีมากที่ได้ลองชิม ร้านเปิด 8.00 น.- 17.00 น.การเดินทางมาร้านนี้ ถ้ามาจากสะพานนวรัฐ  มุ่งหน้าประตูท่าเเพ สังเกตุขวามือจะมีชื่อซอยว่าตรอกเหล่าโจ๊ว เข้ามาประมาณ 100 เมตร ร้านอยู่ซ้ายมือ ตรงข้ามกับร้านเชียงใหม่พลาสติก 

 

เนื่องจากร้านอยู่บนชั้น 2 เราจึงได้นั่งดูรถราที่วิ่งขวักไขว่ในซอยเเคบของตลาด และป้ายบอกบริการที่จอดรถ ในราคาชั่วโมงละ 20 บาท ซึ่งกว่าจะหาที่จอดรถได้ กว่าจะสู้รบปรบมือกับคนที่เดินบนถนนอีก บอกตรงๆเลยเสียเวลาเเละสุขภาพจิต มีระบบขนส่งมวลชน รถประจำทางเชียงใหม่ ให้ใช้บริการแบบนี้ ควรค่าแก่การใช้บริการเป็นอย่างยิ่ง

 

คิดได้ดังนั้นเราจึงเก็บข้าวของ สะพายกระเป๋าไปยืนรอรถเนื่องจากจุดหมายต่อไปของเราเป็นวัดพระสิงห์ ซึ่งในตารางการเดินรถเส้นนี้จะวิ่งผ่านเฉพาะช่วงเวลา 16.00 น. - 17.40 น. เท่านั้น  เนื่องจากทางผู้ใหญ่ใจดีเค้าได้ลงพื้นที่ตรวจสอบมาเเล้วว่าช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่ประชาชนบริเวณนั้นใช้งานมากที่สุด

 

 ตลาดวโรรสการจราจรเริ่มติดขัด

 

เราหลีกหนีการจราจรติดขัดของตลาดวโรรส (กาดหลวง) โดยใช้รถประจำทางเช่นเดิม มายัง วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่า “วัดพระสิงห์” ตั้งอยู่บนถนนท่าเเพ ถนนเดียวกันกับถนนคนเดินวันอาทิตย์ วัดพระสิงห์ถือเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองชาวเชียงใหม่ คนนิยมเดินทางมาสักการะกันอย่างเนื่องเเน่น ไม่เว้นเเม้กระทั่งชาวต่างชาติ

 

บริเวณด้านหน้าวัดพระสิงห์

 

นั่งพักใต้ร่มไม้ ภายในวัดพระสิงห์

 

รถตุ๊กๆ สำหรับรับส่งนักท่องเที่ยว บางคันจอดส่งถึงบันไดวัดเลย

 

เข้าวัดแปบเดียวร้อนซะเเล้ว หันซ้ายหันขวา มองหาเครื่องดื่มเย็นๆ แอร์เย็นๆ จะบอกว่า ก่อนเข้าวัดแอบเล็งไว้เเล้ว ร้านกาแฟอาข่า อ่ามา (Akha Ama)  สงสัยในชื่อร้านเลยต้องหาข้อมูลนิดหน่อย ซึ่งความหมายโดยตรงของทางร้านคือ "กาแฟของแม่" ด้วยรสชาติของกาแฟที่ปลูกเองและไม่เป็นสองรองใครจึงทำให้อาข่า อาม่า กาแฟสัญชาติไทยนี้ กลายเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในลูกค้าทั้งชาวไทยและเทศ ไม่แปลกใจเลยที่พอก้าวเข้าไปในร้าน คนจะเยอะขนาดนี้ เพราะรสชาติและการบริการนี่เอง

 

หน้าร้านกาแฟอาข่า อ่ามา (Akha Ama)

 

กินกาแฟแล้วอารมณ์ดี

 

Coffee Jelly กาแฟที่เข้มข้นนำไปทำเป็นเยลลี่ เทฟองนมและนมสดอันฟูฟ่องลงไป

คนให้เข้ากัน ดูดไปเพลินไปในราคา 80 บาท

 

นั่งพักหายเหนื่อยเเล้ว คราวนี้ถึงเวลาเดินทางกลับ ใช่เเล้วก็ยังคงใช้บริการรถประจำทาง เชียงใหม่ เช่นเคย นั่งรอหน้าวัดพระสิงห์เลย เเต่ต้องคอยลุ้นไปด้วยว่าจะทันเที่ยวสุดท้าย 17.40 น. หรือเปล่า เนื่องจากมัวเเต่นั่งเพลิน เเต่โชคยังเข้าข้าง ทันพอดี เเต่พอถึงประตูช้างเผือก เราเห็นว่ารถติดแสนสาหัสพร้อมกับมองอากาศเเดดร่มลมตกจึงขอลงเดินชมคูเมือง ก่อนที่จะข้ามทางม้าลายตรงตลาดประตูช้างเผือก มุ่งหน้าสู่ขนส่งช้างเผือก

 

กินลมชมวิวคูเมือง

 

สถานีขนส่งช้างเผือก รถประจำทางของเราไม่อยู่ น่าจะกำลังตามเรามา

 

เสร็จสิ้นกับทริประยะสั้น การเดินทางใช้งานจริงของเรากับรถประจำทาง สาย 7 (ขนส่งช้างเผือก ยุพราช เซ็นทรัลเฟสติวัล) 15 บาท ตลอดสายแบบนี้ คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม  ลืมรถส่วนตัวไปได้เลย สมกับสโลแกนที่ว่า "รถวิ่งตามสาย มาถึงตรงเวลา ประกันราคา 10-15 บาท" เรามาคอยลุ้นกันว่าสายที่ 2 ของรถประจำทางเมืองเชียงใหม่ จะเป็นสายไหน ผ่านบ้านคุณ ที่ทำงานคุณ หรือห้างประจำครอบครัวคุณกันหรือไม่ ถ้ามีอะไรคืบหน้าเจ๋งจะส่งข่าวบอกนะฮะ

 

 

เครติด  http://www.reviewchiangmai.com/2744 

------------------------------

รถประจำทางเมืองเชียงใหม่ ให้บริการเดินรถเต็มรูปแบบแล้วทั้ง4สายวันนี้ ขอขอบพระคุณในการตอบรับการใช้บริการที่มีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และทางเราจะลักดันเส้นทางตามแผนที่วางไว้ร่วมกับทุกท่านเพื่อสร้างโครงข่ายเส้นทางบริการให้ครอบคลุมเมืองเชียงใหม่ ท่านสามารถติดตามข้อมูลโครงการได้ที่www.chiangmaibus.org ครับ