การเจียรไนตนเอง... ให้เป็นเพชร.
ถ้าวงกลมอยู่กับวงกลม.. อย่างไงก็เป็นวงกลม
หากแม้เราขัดเกลาจิตใจเรา ให้กลายเป็นสี่เหลี่ยม
และหลังจากที่เรากลายเป็นสี่เหลี่ยมแล้ว
เรากลับไปอยู่กับพวกวงกลม เราก็จะกลายเป็นวงกลม
คนที่มีพลังแบบไร้ขีดจำกัด.. คือ สีเหลี่ยม หากแม้ตนเป็นสี่เหลี่ยม
แต่ไปอยู่ในวงกลมมากๆ เขาผู้นั้นก็จะกลับไปเป็นวงกลม..
หากแต่สี่เหลื่ยมนั้น.. พัฒนา และเจียรไนตนเองจนกลายเป็นเพชรแล้ว
หากแม้เขาไปอยู่ในโคลนตม.. หรืออยู่กลางกลวดหินดินทราย..
เขาก็จะเป็นเพชรอยู่วันยังค่ำ เพียงแต่จะหาค่าอะไรไม่ได้ หรือรั้งแต่จะลดคุณค่า
เนื่องจากพชรนั้นเกิดมีริวรอยจากกรวดหิน ดินทราย.. และเปื้อนโคลน..
ฉันใดก็ฉันนั้น... หากเพชรนั้รวมกันเป็น"เครื่องประดับ" มันยอมมีคุณค่า และเลอค่า สมราคาเพชร..
การมีมิตรแท้ที่ หรือเพื่อนร่วมงานที่ดีเป็นดุจดัง "เพชรอันเลอค่า" ก็ยอมนำพาเราไปสู่ที่สูงส่ง
และสร้างแต่คุณงามความดีให้แก่ตนเองและเพื่อนฝูง ตลอดจนเป็นการสร้างทรัพย์ในทางปัญญา
และทางโลกด้วยเช่นกัน..
จบ.. ถ้าเป็นบัวในโคลนตมยอมหาทางสว่างทางปัญญาไม่ได้จากบทความนี้..
ผู้มีปัญญาไซร์แม้เข้าถึงแต่ปฎิบัติมิได้ หรือมิสามารถหามิตรแท้ก็หาใช่ผู้มีปัญญา
ผู้ที่ปฎิบัติ และผู้ที่เข้าถึงชุมชนผู้มีปัญญาไชร์ ถือว่าเป็นผู้มีปัญญา และผู้มีปัญญาย่อมเป็น
ผู้ถึงพร้อมในพลังที่ฉันกล่าวมา.... ...
ธเนศว์ กาญธีรานนท์
นามปากกา Lee u tak