ประสบการณ์เลวร้ายในม่านรูด 18+

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมาไม่นานนี้ล่ะครับ...

หากท่านเคยติดตามอ่านซีรี่ย์บวบดิบมาบ้าง คงทราบดีว่ากลุ่มเพื่อนที่ท่องราตรี
กับผมนั้นส่วนใหญ่เป็นเพื่อนผู้หญิง.. ซึ่งหมายความว่าเพื่อนจริงๆทั้งโต๊ะเลยนะ
สนิทกันขนาดจับนมเล่นได้... (หมายถึงมันจับนมผมฝ่ายเดียวนะ..)

ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา

(ต่อไปนี้เป็นนามสมมุตทั้งหมดนะครับ..)
เหตุการณ์เริ่มจากพวกเรานัดกันสังสรรค์สุดสัปดาห์ตามปกติล่ะครับ...

อิเตย.. ยัยตัวร้ายของเรา
ช้ำรักครับ ทะเลาะกับแฟนขั้นรุนแรงระดับ 7.4 ริกเตอร์ทางโทรศัพท์ 
นั่งอยู่นี่เหล้าในแก้วสั่นสะเทือนเหมือนจูราสิคพาร์คเลยครับ

เจือกมาเก็ทเฮิทกันตอนนี้พอดี เล่นเอางานกร่อยล่ะครับ
เดือดร้อนเพื่อนอีก 2คนต้องคอยปลอบไปตามมีตามเกิด..

ยิ่งโบรกเค่นฮาท ก็ยิ่งกระดกครับ แล้วอินี่มันกินเก่งที่ไหนกัน 
คออ่อนพอๆกับเจี๊ยวอะแปะข้างบ้าน จากอารมณ์ฉุนเฉียวเป็นชะนีตกมัน 
อยู่ดีๆมันก็ร้องไห้เว้ยเฮ้ย...

แล้วไม่ได้ร้องแบบนางเอกช่อง3นะ ร้องแบบเหมือนกำลังจะโดนยามหน้าหมู่บ้านข่มขืนอะ
น้ำมูก น้ำตานี่ทะลักทะลาย ก็คนเมาร้องไห้อะนะ.. หมดกันมาดนางพญา
ผมก็เพิ่งเห็นสภาพบวบๆของมันก็วันนี้แหละ ปกติเชิ่ดหยิ่งเหมือนพริตตี้ที่เพิ่งทำนมมาใหม่

ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา

เรายังคงกินกันต่อครับ.. จนกระทั่งใกล้ตีสอง อิเตยนั่งเมาตาลอย
อยู่ดีๆมันก็ควักโทรศัพท์มาโทรหาแฟนมันอีกครับ ไม่เห็นมันคุยอะไร
จู่ๆมันก็ลุกขึ้น...

"กุกลับก่อนนะ..." โดยไม่รอเสียงตอบรับจากเพื่อน มันเดินไปเลย
แน่นอนมันยังเมาอยู่แหละ....แล้วมันเจือกเอารถมาด้วย ผมยังไม่ได้เช็คบิลเลย
จึงอยู่รอเช็คบิลคนเดียว เพื่อนอีก 2คนซึ่งเป็นผู้หญิงก็เดินตามอิเตยไปส่งที่รถมัน

ผมยังเช็คบิลไม่ทันเสร็จ เพื่อน2คนเดินกลับมาที่โต๊ะครับ
ผมถาม... "ไอเตยหละ??.."
เพื่อน... "มันขับรถออกไปแล้ว กุไปส่งมันที่รถ"

"ขับไปแล้ว??.. มันขับไหวเหรอวะนั่น เดินยังเหยียบหัวแม่ตีนตัวเองเลยมั้ง" 
ผมถามด้วยความเป็นห่วง.. โทรหามันแต่มันไม่รับสายครับ
"แต่ตอนสตาทรถมันก็ปกติดีนะเว้ย..." ผมได้ยินเพื่อนว่างั้นก็เบาใจลง

ไอเพื่อนผมอีก 2คนมันเอารถมาอีกคัน อิสองคนนี้บ้านมันอยู่ใกล้ๆกันมันคง
ไปส่งกันเอง ส่วนผมขอตัวเรียกแทกซี่ไปคนเดียวเพราะ ไม่เกิน 60บาทก็ถึงบ้านแล้ว
ใกล้นิดเดียวสะดวกกว่า...


ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา


ระหว่างที่ผมขึ้นแท๊กซี่ซึ่งกินเวลาไม่ถึง 15นาที จนใกล้ถึงบ้านแล้ว
ผมโทรไปเช็คอิเตยครับ 2ครั้งแรกไม่มีคนรับ เริ่มผิดวิสัยละขับรถอยู่น่าจะรับสายหนิ
จนครั้งที่ 3ครับ..... ผู้ชายที่ไม่คุ้นเสียงรับ

"เอ่อ.. นี่เบอร์เตยปะครับ" ผมออกตัวถามเพราะนี่ไม่ใช่เสียงโมทย์แฟนมันนี่หว่า
โมทย์ผมก็รู้จักครับ เคยไปกินเหล้าด้วยกันหลายครั้ง แต่ไม่สนิทเท่าไร
แต่ถ้าบอกไปกินเหล้ากับผม โมทย์ไม่เคยห้ามอิเตยนะ...

"เอ่อ.. อันนี้โทรศัพท์แฟนพี่ปะครับ" ...มันถามย้อนกลับมา
"โทรศัพท์เพื่อนผมครับ แล้วไม่ทราบนี่ใครครับ" .....

"คือ.. เพื่อนพี่เค้าเมามากอะครับ เรียกก็ไม่รู้สึกตัวเลย 
นี่ก็นั่งอยู่ในรถแถมจอดขวางทางอยู่ด้วย ผมเป็นพนักงานที่ร้านเหล้า
ที่เพื่อนพี่มาเที่ยวอะครับ แล้ว...ผมเห็นโทรศัพท์ดังก็เลยรับให้ครับ"

"ขอบคุณมากครับ.. เฝ้าเค้าไว้ทีนะ ผมอยู่แถวนี้แหละ 2นาทีถึง" .....ผมตอบพลางสั่งแท๊กซี่
ให้บึ่งกลับที่เดิมให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้...
10นาที ผมมาถึงรถอิเตยมีคนมุงอยู่ 6-7คน...

ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
หลอนครับ... มันนอนหงายเอนพิงเบาะ ผมยาวของมันสยายเต็มหน้าเลย 
อ้าปากหวอเป็นปลาสวายรอขนมปังเชียว... เพื่อนกุงามได้อีก...
แล้วประตูรถเปิดอ้าซ่า พอๆกับท่านั่งของมัน รถจอดขวางเหมือนกับว่าคนขับพยายามวนหาทาง
ออกจากลานจอด แต่คนขับเจือกถ่านหมดไปซะก่อน...

ผมทิปน้องพนักงานคนนั้นไป 200 เพราะแม่มไม่ลากไปข่มขืนก็ดีเท่าไรแล้ว ยิ่งอวบๆอยู่
"เอ่อ.. พี่ครับ แล้วพี่ชื่ออะไร.... คือเผื่อมีคนมาตามผู้หญิงคนนี้ผมจะได้บอกถูก"

เจ๊ดดด... สุดยอดบริการ ผมควักบัตรประชาชนออกมาให้มันดูว่าผมชื่อนี้ จะพาผู้หญิงคนนี้ออกไป
พร้อมกับให้ไปอีก 100.... ไม่ได้รวยอะไรหรอกครับ แต่คนทำดีควรจะได้อะไรดีๆครับ

เรื่องเล็ก.. แค่แงะมันออกจากเบาะ ขับรถไปส่งมัน... ง่ายๆ
แต่ปัญหาคือ... เอ่อ..แสดเด๊ย กุขับรถไม่เป็นโว้ยยยยย !!!!
เรื่องง่ายๆก็เลยกลายเป็นงานช้างทันที...

ผมเข้าไปนั่งในรถ ปิดประตูเปิดหน้าต่าง มือนึงกดโทรศัพท์อิเตยหาเบอร์โมทย์แฟนมัน
อีกมือตบหน้าอิเตยเบาๆเรียกสติ...

"เฮ้ย...อิเตย ตื่นๆ อิเต๊ยยยย ป้า...ตาย ตื๊นนนน" ...."งือ....ออ..ออ" (งือพ่องดิ -*-)
แฟนมันปิดเครื่อง.. คงเป็นผลจากการทะเลาะกันของมัน

โทรไปหาอิ 2ตัวนั่นก็ได้...
เล่าให้มันฟัง.. มันหัวเราะใหญ่เลย มันบอกว่ามันถึงบ้านแล้ว
"...ขับออกมาด่วน... เอาศพอิลำยองนี่ไปฝังบ้าน...เดี๋ยวนี้เลย" .....ผมพูดแกมสั่ง
"...ก็เรียกแท๊กซี่ พามันไปส่งห้องดิว้า... กุถึงบ้านแล้ว กุจะออกไปไงอะ แฟนก็ด่ากุอยู่เนี่ย" 
....มันขัดใจ

"แล้วให้กุทำไงวะ กุเคยไปห้องมันที่ไหนเล่า เอางี้... เดี๋ยวกุแบกมันขึ้นแท๊กซี่นั่งไปด้วย
แล้ว...คุยกับพี่แท๊กซี่ บอกทางไปห้องมัน โอเคปะ??" ....ผมเริ่มคลำเจอทางออกรำไร

"เอ่อ... คือ กุจำทางไม่ค่อยได้ว่ะ ห้องใหม่มันกุไปแค่ 2ครั้งเอง ไม่ชัวร์อะ" ..ทางออกถล่มลงมาซะงั้น


ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา

"...พามันไปนอนบ้าน...ไม่ได้เหรอ คืนเดียวเองม่า...ไม่ว่าหรอก"
.....มันพยายามปัดภาระให้พ้นตัว

ผมลองนึกภาพหลานชายสุดที่เลิฟของอาม่า ผู้ไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้านเลย... 
จู่ๆก็แบกผู้หญิงที่เมาไม่ได้สตินมปลิ้นไปปลิ้นมาเข้าบ้านตอนตี 2.... 

กุปล่อยให้มันโดนข่มขืนจะดีกว่ามั้ย

นี่มันอะไรกันวะเนี่ย กุเมาจะตายห่านอยู่ละ พรุ่งนี้ก็ต้องทำงานอีก
คิดสิ คิด.....อ่า!!! ในระยะ 2โลนี่มีบ้านเพื่อนผมนี่หว่า แต่ก่อนไปนอนประจำ 
แม้จะตี2แล้วแต่ไม่ต้องเกรงใจพอจะซี้กันอยู่....

"เทีย..... คงมานอนไม่ได้หรอกว่ะ เดี๋ยวนี้แม่กับน้ากุมาอยู่ด้วยแล้ว" ...เพื่อนปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย
และยังแนะนำต่ออีกว่า... "จากตรงนั้นไม่กี่ร้อยเมตรมีม่านรูดอยู่ ...เอาเพื่อน...เข้าไปนอนสิ"

"ไม่ได้หรอกว่ะ.. เพื่อนกุเป็นผู้หญิงนะเว้ย" .....นั่นแหละครับปัญหา ถ้าแม่มเป็นผู้ชาย
ผมก็ล๊อครถไขกระจกลงหน่อย ยัดตังเด็กแถวนี้นิด... ปล่อยให้แม่มนอนหนุนอ๊วกตัวเองไป




จากตอนนั้นถึงตอนนี้รถยังคงจอดขวางทางอยู่ที่เดิม แต่มันคงไม่ขวางใครอีกแล้ว
ลานจอดมันโล่ง เพราะลูกค้าเอารถกลับกันไปหมดละ... เด็กในร้านยังคงเมียงมอง
มาเป็นระยะ... 

ผมมองไปที่อิเตยตัวปัญหา เขย่าหัวเรียกมัน.. "อิเต๊ยยยย!!" .... "เอิ๊กกกกก!!!!"
ชิหายละกุ... มันจะอ๊วกกกกกนี่หว่า ผมรวบผมมันขึ้นเอนตัวมันออกนอกรถ
"อ่ะ... ...ตามสบายเลย Make yourself at home เลยนะ เอาให้เต็มที่จัดให้หนัก"

เอิ๊กกกก!!!!.....โอ๊กกกก!! มันจัดมาหนักจริงๆครับ ผมลูบหลังมันไปด้วยกะรีดให้เกลี้ยงในทีเดียว
จิกหัวมันเข้ามาในรถ อ๊วกยืดเป็นสายติดปากติดผมนางพญาผู้อหังการเต็มไปหมด...

คุ้ยในรถมันเจอน้ำขวดใหญ่ เทใส่ทิชชู่ เช็ดปาก เช็ดผมให้มัน... 
นี่เมียกุเองกุยังไม่เคยปรนเปรอขนาดนี้เลยนะเนี่ย... อิบวบดิบเอ๊ย

แต่แล้ว.. เหมือนมันจะติดใจครับ ร้องจะเอาอีกรอบ เอิ๊กกกก!!!
วนอยู่อย่างงี้ 3-4รอบครับ.... โท่...กุ


ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา


จะตี 3ละครับ... ผมต้องทำอะไรสักอย่างละ
"อิเต๊ยยยยยย นี่กุเทียนะ ตื่นๆๆ" ผมเอาน้ำลูบหน้ามัน เอานิ้วแหกลูกกะตามันสองข้าง
เอ๊ะ.. เหมือนจะเริ่มรู้เรื่อง "'งืออออออ..." (คืองือเหมือนตอนแรก แต่เสียงนิ่งกว่า)

"...ฟังกุนะ...กุจะพา...เข้าโรงแรม ไปนอนให้หายเมาก่อน... 
โอเคปะ??" ....

"งืออออ..." แปลว่า...เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ
อ่า.. ...รับรู้ละนะ ถือว่าสมยอม ไม่ใช่เช้ามาโวยวายเหมือนหนังไทยกุไม่เอานะ เหอะๆ

ให้เด็กเรียกแท๊กซี่เข้ามาให้ครับ... ไปม่านรูดตรงเนี้ย
จัดแจงล๊อครถ ลากศพมันออกมาขึ้นแท๊กซี่... หนักชิบเป๋งตัวก็นิดเดียว สงสัยหนักนม
ผมให้มันนอนเอาหัวหนุนตักครับ... เหมือนเด็กเลยอะ

อึดใจเดียวถึงม่านรูด...
สถานที่นี้ไม่ใช่ของใหม่สำหรับผมครับ แต่ที่ใหม่คือ เคยพามาแต่แบบมีสติครบถ้วน
แบบซากศพอย่างงี้ไม่เคยครับ.. อุ้มมันครับ ตัวผมก็เล็ก เมาก็เมา ไปได้6-7ก้าว
ก็ปล่อยมันนอนแผ่อยู่หน้าห้องน้ำนั่นแหละครับ... (เหม็นอ๊วกชิบเป๋งเลย)

จ่ายตังล๊อคห้องเสร็จ ลากจ๊อกกูแร้มันมาที่เตียง.. จับมันนอนคว่ำ 
ถลกเสื้อในขึ้น แส้เฆี่ยนเทียนหยด เย้ยยย...ไม่ใช่ละ ลากกระโถนมาใกล้ๆ
แล้วไปนั่งหอบแดรกอยู่บนโซฟา....

นึกขึ้นได้.. เพล์เซฟไว้ก่อน โทรหาเพื่อนผู้หญิงที่ไปเที่ยวด้วยกัน
"เอ่อ.. โทษทีที่โทรมาปลุก กุจะบอกว่าตอนนี้กุอยู่ม่านรูดกับไอเตยว่ะ" ....ผมหาพยาน
"ห๊ะ!!!.... 5555 นี่...สองคนหาแดรกไม่ได้จนต้องกินกันเองแล้วเหรอเนี่ย 555"
...ยังจะมาตลกอีกนะ.... 

"เผื่อมันตื่นมาโวยวายว่ากุพามันเข้าโรงแรม ...เป็นพยานให้กุนะ เคปะ" ....

"เออ5555 นี่ๆ กุจำได้ว่าเตยมันเคยบอกกุว่าชอบท่าตะแคง เน้นๆหน่อยนะ 555
ยังไงกุฝากมันด้วยหละ กุรู้ว่ากุไว้ใจ...ได้"

อื้อหือ... กดดันกุเสร็จสรรพ กุอุตส่าพยายามไม่คิดนะ พูดซะกุเห็นภาพเลย....



ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา

ก๊อกๆๆๆ... ใครมาเคาะประตูห้องวะ เด็กรูดม่านนี่หว่า
"พี่ครับ.. ขอดูบัตรประชาชนพี่หน่อยครับ" มันจะเอาไปทำไมวะ ปกติไม่เห็นเคยขอ
"คือ.. ถ้าพาคนเมาไม่รู้เรื่องเข้ามา เค้าต้องให้ขอบัตรประชาชนด้วยอะครับ"
เด็กมันอธิบายเหตุผล... อ่ะก็ดีๆ มาตรฐานดี.. จัดไป กุบริสุทธิใจอยู่แล้ว

ตี3กว่าแล้ว.. พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกกุ เข้าไปอาบน้ำครับ เตรียมตัวนอน
อิเมาจังกูนี่ก็นอนท่าไหนท่านั้นเลยครับ ไม่มีกระดิก... เอาผ้าห่มคลุมตูดเป็นตูดของมันเสร็จ
ผมก็ปล่อยให้มันนอนคลุกกลิ่นอ๊วกตัวเองทั้งอย่างงั้นแหละ...

ส่วนผมพระเอกเกาหลีครับ.. พระเอกเกาหลีนอนที่ไหน?? 
..... โซฟา... เก่งมากนักเรียน แปะ แปะ..
(อินี่ผมยังไม่เคยไปนอนห้องมันเลย นี่ถ้าเป็นอีกคนผมไปนอนบนเตียงได้เลยนะ)

ผ้าห่มเอาไปคลุมศพแล้ว เหลือผ้าเช็ดตัว ผืนนึงใช้อาบน้ำเปียกไปแล้ว เหลืออีกผืนเดียว
ผมล้มตัวลงนอนบนโซฟาคลุมด้วยผ้าเช็ดตัวบางๆ...
ไอ้แอร์นรกจกเปรตนี่ก็เย็นจนแสบไต ลงมาตรงๆตัวเหมือนมันเกิดมาเพื่อผมโดยเฉพาะ
แล้วกระแดะปรับองศาไม่ได้อีก... 

หนาวแสด.. ลุกไปปิดแอร์ เอาเข้าไป.. ทีนี้ยุงมาตอมหน้า ...อย่างไรวะเนี่ย!! 
หิวข้าวชิบเป๋ง...นอนไม่หลับวุ้ย ตี 4ละเนี่ย ยังไม่ได้นอน... 
หันไปมองอิลำยองนี่ก็นอนแอ่นตูดสบายเชียว อิห่านลวก

กุไม่สนละ.. ไปเปิดแอร์ นอนบนเตียงฉกผ้าห่มมันมาครึ่งนึง
"งือออ.." .....งือหลังคาบ้านญาติ...สิ -..-

ค่าโรงแรมกุก็ออก ยังจะหวงผ้าห่มอีก... ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมา คิดว่ากุจะด่ามันยังไงดีพรุ่งนี้
ถ้าไอโมทย์รู้มันจะเชื่อเปล่าวะเนี่ย.. มันจะเข้าใจหัวอกพระเอกเกาหลีอย่างกุบ้างไหม
งานนี่เข้าข่าย เนื้อไม่ได้ดูด ยาไม่ได้พี้ แต่เอาบ้องมาแขวนคอซะละมั้งเนี่ย...

กำลังเคลิ้มๆ ปั๊กกกก!!! พลิกตัวมาเข่าตูดกุเต็มๆ ตื่นขึ้นมาอี๊กกก...
ถ้า...มีอีกทีกุขยำนม...คืนแน่นอน... 






หลับไปตอนไหนไม่รู้... รู้ตัวอีกทีนาฬิกาปลุกตอน 7โมงครึ่ง

ได้เวลาทำงาน... โอ้บร๊ะเจ้ากล้วยช่วยทอด ปวดหัวตรึ๊บ...
ลุกขึ้นมาเอาตีนเขี่ยน่องมัน... 

"อิเตย.. ตื่น กุจะไปทำงานแล้ว ตื่นๆๆๆๆ" 
"อือออ.. ..อือออ... กี่..โมง..แล้วอ่า.. แป๊บดิ" อิเตยพึมพัมในผ้าห่ม...

"แป๊บเชี่ยไร.. 7โมงครึ่งแล้ว กุเข้างาน 8ครึ่ง... ลุกๆๆๆ" จริงๆผมเข้าสายกว่านั้นครับแต่บอกเผื่อไว้
"โอย.. ปวดหัวจัง" ....มีคร่ำครวญ ...ว้อนท์โดนด่าใช่มั้ย... ได้

"อิเตย...นี่...รู้ตัวมั้ยเนี่ย ว่า...นอนอยู่ไหน..." 
"รู้..." มันตอบทั้งที่ตื่นมามันยังไม่ได้โผล่หน้าออกจากผ้าเลย

"อะ..ที่ไหน" ..... "เออ กุรู้น่า..."
"อะ.....รู้ก็บอกมาดิ ที่ไหน" .... ".....โรงแรม" 

"เฮ้ย.. ...รู้ได้ไงวะ กุเห็น...หลับตลอดนี่หว่า" 
"ถึงกุจะเมาแต่กุก็รู้ตัวนะเว้ย กุได้กลิ่นน้ำหอม...อะ ได้ยินเสียงก็รู้ว่าเป็น...แล่ว
เพียงแต่กุลืมตาไม่ไหวแค่นั้นเอง" ....ยังมีหน้ามาคุย

"เทีย กุขอโทษนะกุเมาไปหน่อยอะ เครียดด้วย" มันขอโทษ ซึ่งเอาจริงๆผมก็ไม่ได้โกรธมันหรอก
"ไม่เป็นไร กุก็ขอโทษ...เหมือนกัน เมื่อคืนกุก็เมาไปหน่อย กุเลยมีอะไรกับ...ไป 7ที... 
คลายเครียดให้...ไง"

"เชี่ย.. ตลก กุรู้ตัวน่า ไม่ต้องมาอำ" ถึงประโยคนี้มันเพิ่งโผล่หน้าออกมาจากผ้าแค่ตากับจมูก
มันคงเขินๆแหละ ไม่อยากให้เห็นสภาพมัน แถมตื่นมาในโรงแรมกับผู้ชาย
ไม่อาย...ก็เกินไปละ เพราะยังไงผมก็ไม่เคยไปนอนห้องมัน...

"ลุกๆๆ ...ไปอาบก่อนเลย กว่าจะแต่งหน้าอีก" อาการหนักกว่าที่คิดครับ 
มันลุกเดินเข้าห้องน้ำทั้งผ้าห่มเลย ท่าจะเขินจัด 555

อาบน้ำอาบท่ากันเสร็จผมก็เตี๊ยมกับมันว่า ให้บอกคนอื่นว่ามันไปนอนบ้านเพื่อนมัน
ห้ามให้แฟนมันรู้เด็ดขาด เพราะคงไม่มีใครเชื่อ แต่ถึงเชื่อมันก็ยังดูน่าเกลียดอยู่ดีแหละ
คนที่รู้มีแค่เพื่อนผู้หญิงคนนึงที่โทรคุยด้วยเมื่อคืน ให้รู้กันแค่3คนพอ

ก่อนที่จะออกจากห้อง...

"เตย.. กุขอไรอย่างดิ"
"ขอไร..." เราสบตากัน

ผมแบมือออก "กุขอค่าโรงแรมคืน 450"
"โห.. แม่มพาผู้หญิงเข้าโรงแรมยังจะเก็บตังเค้าอีก โคตรแมนเลย"
"เอ๊า... ซะงั้นอะ นี่...ทำกุเสียเซลฟ์นะ พาผู้หญิงเข้าโรงแรมแต่ไม่ได้เอาเนี่ย"

"คนละครึ่ง จะเอามั้ย... ...ก็นอนด้วยนี่" .....หูย พอ...หายเมาอาบน้ำแต่งหน้าเสร็จ
...ก็เริ่ดๆเชิดๆได้เหมือนเดิมนะ กุอยากล้มตัวลงบนเตียง แล้วนอนร้องไห้กัดปลายผ้าห่มจริงๆ 
เสียรู้มันซะแล้ว........




ระหว่างนั่งแท๊กซี่ออกมากับมันเจอแดดเข้าไปผมเริ่มออกอาการครับ
จุดหมายคือ รถมันที่จอดคาไว้ที่ผับตั้งแต่เมื่อคืน แล้วผมก็นั่งแท๊กซี่ไปทำงานต่อเลย
พอพ้นผมไปได้ไม่เท่าไร มันก็จัดแจงโทรหาเพื่อนๆทันที ผู้หญิงอะนะ

เรื่องที่ให้รู้กัน 3คน ไปๆมาๆมันรู้กันทั้งกลุ่ม หลังจากนั้น.....

@ มุกเกย์บ้างหละ เอาไม่เป็นบ้างหละ ขันทีบ้างหละ... ประเดประดังกันเข้ามา
ด้วยความที่เข้าโรงแรมกับผู้หญิง แถมเมาไม่รู้เรื่อง ยังไม่ได้เค้าเลย
ก็อำกันไปให้เป็นที่สนุกสนาน...

@ พ่วงด้วยตำแหน่งแมงดา.. เพราะพาผู้หญิงเข้าโรงแรมแล้วจับเค้าหารค่าห้อง

@ ผมได้เมียมาคน โดยที่ผมเอาไม่ได้... เพราะตั้งแต่นั้นเวลาพูดถึงไอเตย
เพื่อนๆก็จะใช้สรรพนามว่า 'เมีย...อะ' ...........จะดีเร้อ

@ ไอโมทย์ยังไม่ระแคะระคายใดๆ จนบัดนี้ก็ปีกว่าๆแล้ว ฟันผมยังอยู่ครบทุกซี่
และเรายังคงกินเหล้าโต๊ะเดียวกันอยู่ในบางครั้ง...

@ อิเตยกลายเป็นคนไม่ค่อยกินเหล้าเวลาเที่ยวอีกเลย...

@ และแน่นอน ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่ได้ค่าโรงแรมคืนเลยจั๊กบาทเดียว...