เกิบหาย

เกิบหาย

ศิลปิน เค โนเนม

ตะวาไปวัด ถอดเกิบไว้หน้าคันได
ตั้งใจ๋ไปฟังตุ๊เจ้าเต้ดธรรม ซักกำเวลามันก็ผ่านไป
พอเลิกฟังธรรม ก่อเตวปิ๊กมาคันได
เอ้า! แล้วฮาก่อต๊กใจ๋ มันเกิดขึ้นยังไง

(*) โว้ว!...เกิบหาย โอ้ว! ไผลักฮาไปกั๋นนี่
บ่ดีใบ้ บ่ดีง่าว เหลือไว้หื้อฮาขอนเดว
เกิบหาย โอ้ว! แล้วจะยะไดเตว
เอาคืนมาเร็วๆ กำเดวคิงนั้นมันจะเป๋นบาป

เวลาผ่านไป ก็เกือบซาวห้านาที
ก่อยังบ่มีหน้าไผคนไหน เอาเกิบมาคืนหื้อฮาได้ โอ้ว...
เลยตัดสินใจ เข้าไปในกุฏิตุ๊เจ้า
ไปแลกเกิบกั๋นน้อเวรกรรม มันบ่ใจ้กู้ใจ้ขอนเดียวกัน
(ซ้ำ *)

วันหลังฮาจะเอามัดเหน็บแอว จะกั๋นไว้ดีกว่าแก้
หยั่งงี้มันแน่ มันตึงแน่นอน (Its alright...Its alright...)
โอ้ว...ฮาตึงไค่ฮู้ว่ามันเป็นไผ เกิบตุ๊เจ้าเปิ้นก่อยังมาหาย
คนละเบอร์ แล้วจะใส่จะได โว โอ๊ะ โอ...

(**) เกิบหาย โอ้ว! ไผลักฮาไปกั๋นนี่
บ่ดีใบ้ บ่ดีง้าว เหลือไว้หื้อฮาขอนเดว
เกิบหาย โอ้ว! แล้วจะยะไดเตว
เอาคืนมาเร็วๆ ไอ้ห้าปันต๋าย เอาเกิบฮาคืนมาเอ้อว!

(ซ้ำ **, **)

(เนื้อเพลงถูกต้อง 100% By Normairai-Proof)

แปลเป็นภาษาไทยกลาง

เกิบหาย
(Version ภาษาไทยกลาง)

เมื่อวานไปวัด ถอดรองเท้าไว้หน้าบันได
ตั้งใจไปฟังพระสงฆ์เทศน์ธรรม สักพักเวลามันก็ผ่านไป
พอเลิกฟังธรรม ก็เดินกลับมาบันได
โอ้ว! แล้วกูก็ตกใจ มันเกิดขึ้นยังไง โว้ว!

* รองเท้าหาย ใครขโมยกูไปกันนี่ 
เลวจริงยิ่งนัก เหลือไว้ให้กูข้างเดียว
รองเท้าหาย แล้วจะทำยังไงเดิน
เอาคืนมาเร็วๆ ประเดี๋ยวแกนั้นมันจะเป็นบาป

เวลาผ่านไป ก็เกือบยี่สิบห้านาที
ก็ยังไม่มีหน้าใครคนไหน เอารองเท้ามาคืนให้กูได้
เลยตัดสินใจ เข้าไปในกุฏิพระสงฆ์
แลกรองเท้ากันหนอเวรกรรม มันไม่ใช่คู่ใช่ข้างเดียวกัน
(ซ้ำ *)

วันหลังกูจะเอามัดเหน็บเอว จะกันไว้ดีกว่าแก้
อย่างงี้มันแน่ มันยังไงก็แน่นอน  (มันใช่เลย...มันใช่เลย)
โอ้ว...กูยังไงก็ใคร่รู้ว่ามันเป็นใคร รองเท้าพระเค้าก็ยังมาหาย
คนละเบอร์ แล้วจะใส่ยังไง

(**) รองเท้าหาย โอ้ว! ใครขโมยกูไปกันนี่
เลวจริงยิ่งนัก เหลือไว้ให้กูข้างเดียว
รองเท้าหาย แล้วจะทำยังไงเดิน
เอาคืนมาเร็วๆ ไอ้ห่าตายไว เอารองเท้ากูคืนมาเอ้อว!

(ซ้ำ **)

** อธิบายศัพท์ **

ตะวา = เมื่อวาน
เกิบ = รองเท้า
คันได = บันได
ตุ๊เจ้า = พระสงฆ์
เต้ดธรรม = เทศน์ธรรม
ซักกำ = สักพัก
ก่อ = ก็
เตว = เดิน
ยะได = ทำไง
ฮา = กู (เป็นคำแทนสรรพนามแทนตัวผู้พูด บุรุษที่หนึ่ง จริงๆ แล้วเป็นคำสุภาพทั่วไป ไพเราะกว่าคำว่า "กู" เทียบเท่าคำว่า "ฉัน")
คิง = แก (เป็นคำแทนสรรพนามแทนตัวผู้ที่พูดด้วย บุรุษที่สอง)
ไผ = ใคร
ลัก = ขโมย
ง่าว = โง่
ขอน = ข้าง
เดว = เดียว
ซาว = ยี่สิบ
หื้อ = ให้
ใจ้ = ใช่
กู้ = คู่
ตึง = ยังไงก็ (แปลความหมายตามรูปประโยคข้างต้น) ยกเว้น ตึงวัน แปลว่า ทุกวัน, ตึงหมด แปลว่า ทั้งหมด
ฮู้ = รู้
เปิ้น = เค้า
ปัน = เร็ว, ไว

** อธิบายสำนวน **

บ่ดีใบ้ บ่ดีง่าว ประโยคนี้จะต้องพูดให้ครบทุกคำจึงจะสื่อความหมายว่า "เลวจริงยิ่งนัก" หรือ "ไม่ดีจริงๆ" นอกจากนี้ยังมีสำนวนที่ใกล้เคียงกันอีก เช่น บ่ดีใบ้ บ่ดีบอด (มีความหมายเดียวกัน แต่ไม่นิยมใช้), บ่ดีแต้ บ่ดีว่า (แปลว่า ไม่ดีจริงจริ๊ง), บ่ดีไค่ บ่ดีขาด (แปลว่า เลวบริสุทธิ์), บ่ดีล้ำ บ่ดีเหลือ (ไม่ดีล้ำ ไม่ดีเหลือ)

ห้าปันต๋าย = ห่าตายไว (เป็นคำด่า)