ยังจำกันได้อยู่มั้ย นักร้องเสียงดีชื่อดัง Teresa Teng
เติ้ง ลี่จวิน หรือ เทเรซา เติ้ง (จีนตัวเต็ม: 鄧麗君; จีนตัวย่อ: 邓丽君; พินอิน: Dèng Lìjūn, ญี่ปุ่น: テレサ・テン, 29 มกราคม พ.ศ. 2496 – 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2538) นักร้องเพลงจีนสากลชาวไต้หวันชื่อดังและมีอิทธิพลอย่างสูง เธอเกิดที่ เมืองเป่าจง มณฑลหยุนหลิน สาธารณรัฐจีน โดยบรรพบุรุษของเธอมาจากมณฑลเหอเป่ย์ สาธารณรัฐประชาชนจีน เสียงและเพลงของเธอเป็นที่จดจำทั่วทั้งเอเชียตะวันออกและในหมู่ชาวจีนทั้งในประเทศจีน ไต้หวัน และชาวจีนโพ้นทะเลทั่วโลก จนมีคำกล่าวว่า "มีชาวจีนอยู่ที่ไหน ก็จะได้ยินเพลงของเติ้ง ลี่จวินที่นั่น" นอกจากนี้ เพลงของเธอยังเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวญี่ปุ่น ชาวเกาหลี ชาวไทย ชาวเวียดนาม ชาวมาเลเซีย และชาวอินโดนีเซียจำนวนมากเช่นกัน
เติ้ง ลี่จวิน มีชื่อเสียงจากบทเพลงรัก และเพลงพื้นเมืองภาษาหมิ่นหนาน (ภาษาฮกเกี้ยน) เพลงที่โด่งดังจนรู้จักกันทั่วไปทั่วเอเชีย ได้แก่เพลง เถียนมี่มี่ (甜蜜蜜, Tiánmìmì แปลว่า หวานปานน้ำผึ้ง) และเพลง เยว่เหลียงไต้เปี่ยวหวอเตอซิน (月亮代表我的心, yuè liang dài biăo wŏ de xīn แปลว่า พระจันทร์แทนใจฉัน) ไม่เพียงเพลงภาษาจีนกลางเท่านั้น เธอยังเคยมีผลงานเพลงภาษาไต้หวัน ภาษากวางตุ้ง ภาษาญี่ปุ่น ภาษาเวียดนาม ภาษาอินโดนีเซีย และภาษาอังกฤษด้วย
เติ้ง ลี่จวิน เสียชีวิตอย่างกะทันหันเนื่องจากโรคหอบหืด ขณะเดินทางมาพักผ่อนที่จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ขณะอายุได้เพียง 42 ปี
ชีวิตรัก ? น่าสงสารจริงๆ
เติ้งลี่จวินประสบความสำเร็จมากคนทั่วโลกรู้จัก แต่ชีวิตรักอาภัพ เขาถึงบอก โฉมสคราญมักจะอาภัพ เติ้งลี่จวินมีความรักอยู่ ๓ - ๔ ครั้ง ครั้งแรก มีเจ้าของไนท์คลับที่สิงคโปร์ ชื่อ จูเจียง รักกับเติ้งลี่จวิน และเป็นคนสนับสนุนเธอตลอดเวลา ปรากฏว่า วันที่เขาบินจากเวียดนามไปฮ่องกงเพื่อดูคอนเสิร์ตเติ้งลี่จวิน แต่ประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตก เติ้งลี่จวินเจ็บปวดมาก เพราะเป็นคนแรกที่เธอรัก
^ เยว่เหลียงใต้เปี่ยวหว่อตี้ซิน - พระจันแทนใจฉัน เป็นบทเพลงที่คุณนิด The Voice นำมาร้อง และน่าเสียดายที่สุดในรอบบัตเทอร์
^ เทียน มี มี เพลงที่รู้จักกัน
ขอลงเพลงที่ชอบทั้งหมดเลยนะ
^ เพลงไห่อิ้น-ใจนาง เพลงไทยมีชื่อว่า รักตรึงใจ ลองหาฟังดูนะคะ
^ หนี่จึ่นมอซัว ไม่ใช่ หนี่จึ่นมอซวอนะจ๊ะ ชอบเหมือนกัน
^ เพลงนี้เพลงญี่ปุ่น ชอบมาก
ยังมีอีกหลายเพลงตั้ง3000กว่าเพลงแน่ะ ลองหากันฟังดูเรื่อยๆนะคะ เพลงสมัยก่อนนี่ช่างเพราะกว่าเพลงสมัยนี้อีกนะคะ
แต่น่าสงสารเธอจริงๆนะคะ เติ้งลี้จวิน
ปล. ขอคอมเม้นท์ดีๆมีสาระหน่อยนะคะ
แฟนคนที่สองของเติ้งลี่จวินคือ เฉินหลง เป็นคนที่เธอคบด้วยนานมาก แล้วแฟนเพลงแฟนหนังภาวนา จุดธูป ๑๒ ดอก ๑๕ ดอก ให้สองคนนี้รักกันให้ได้ แต่ในที่สุดก็เลิกกัน โดยเฉินหลงให้ความเห็นสั้น ๆ ว่า เติ้งลี่จวินสูงส่งเกินกว่าเขา จริง ๆ ไม่ใช่ความสูงส่งหรอก สไตล์ชีวิตไม่เหมือนกัน เกือบจะแต่งงาน เตรียมงานกันแล้ว เติ้งลี่จวินเป็นคนซึ่งค่อนข้างมีพิธีรีตอง เธออยู่ญี่ปุ่นมาก่อน เป็นดารา เวลาเขาไปทานข้าว ต้องเข้าภัตตาคาร ต้องแต่งตัวดี เฉินหลงอาจลากรองเท้าแตะแล้วเดินไปกินบะหมี่ข้างทาง มันก็ขัดแย้งกัน
คนที่สาม เติ้งลี่จวินเสียใจที่สุด คนนี้ชื่อ กัวคงเฉิง เป็นลูกชายของ โรเบิร์ต กว๊อก เป็นเจ้าของโรงแรมเครือแชงกรีลาทั้งหมด ร่ำรวยมาจากกิจการน้ำตาลที่มาเลเซีย และไปลงทุนในโรงแรมแชงกรีลา เป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์เซาท์ ไชน่า มอร์นิ่ง โพสต์ ที่ฮ่องกง สองคนนี้รักกันมาก ขนาดวางแผนแต่งงานไประดับหนึ่งแล้ว แต่ย่าของฝ่ายชายไม่ชอบ บอกว่าไม่อยากให้หลานชายแต่งงานกับคนเต้นกินรำกิน
ถ้าจะแต่งกัน ต้องมีเงื่อนไข ๓ ข้อ ข้อแรก เติ้งลี่จวินต้องเล่าให้ย่าฟังให้หมดว่า เคยมีผู้ชายมาแล้วในชีวิตกี่คน เหมือนต้องเล่าให้ถึงขนาดว่า เสียตัวมาแล้วกี่ครั้ง ข้อสอง เมื่อแต่งแล้ว ต้องให้ลาออกจากวงการ ข้อสาม ห้ามคบคนในวงการเด็ดขาด เติ้งลี่จวินรับไม่ได้เลยต้องเลิกกันไป เลิกกันไปแล้ว กัวคงเฉิง เลยไปแต่งงานกับสาวญี่ปุ่น
นี่คือความอกหักที่เจ็บช้ำน้ำใจที่สุดของเติ้งลี่จวิน ยิ่งกว่าเฉินหลง แน่นอนเติ้งลี่จวินเป็นสาวไต้หวัน เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง แต่โด่งดังเพราะเสียงเพลง มีชื่อเสียงทั่วโลก ถ้าได้กับลูกอภิมหาเศรษฐี เจ้าของเครือโรงแรมแชงกรีลา เขาก็แฮปปี้ แต่บังเอิญพลาด เขาเลยไปอยู่ฝรั่งเศส เลยไปเจอหนุ่มฝรั่งเศสที่ชื่อ พอล ก็เลยคบกัน อายุน้อยกว่า ๑o ปี แล้วมาเที่ยวเมืองไทย ตอนนั้นเติ้งลี่จวินเริ่มอายุมากแล้ว
สถานที่ที่ชอบมากที่สุด
เติ้งลี่จวินชอบประเทศไทยมาก ชอบเชียงใหม่ ชอบมาเที่ยว วันที่เสียชีวิต เกิดอาการหอบเกิดกะทันหันและแรงมาก หายใจไม่ออก ก็เลยเสียชีวิตที่เชียงใหม่ กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตไปทั่วโลก ศพของเธอถูกนำกลับไปที่ไต้หวันอย่างยิ่งใหญ่ราวกับวีรสตรี อดีตประธานาธิบดีไปรับที่สนามบิน ประชาชนเป็นพันเป็นหมื่นไปรับ เติ้งลี่จวินเสียชีวิตเมื่อเดือนพฤษภาคม ๒๕๓๘ สองปีก่อนที่จะมีการคืนเกาะฮ่องกง