เพกาซัส (Pegasus)

            เพกาซัส (Pegasus) มีลักษณะเป็นม้าที่ลำตัวสีขาวสะอาด มีปีกขนาดใหญ่เหมือนนกสีขาว แต่ก็มีบางทีก็มีคนวาดให้ปีกของเพกาซัสเป็นสีทอง เพกาซัสเป็นม้าที่มีความฉลาดปราดเปรื่อง เป็นเครื่องหมายแห่งความบริสุทธิ์ ความสว่าง พลังแห่งดวงอาทิตย์ 

            นอกจากนี้ความหมายของชื่อเพกาซัสยังมีความหมายว่า 'springs of ocean' ซึ่งแปลว่าผู้เกิดมาจากน้ำ ความสามารถของเพกาซัสคือ ความไว การสร้างน้ำพุ และยังแข็งแรงขนาดที่ฝ่าพายุขนาดบินอยู่บนท้องฟ้าได้อย่างสบายๆ 

             ประวัติขฃองเพกาซัสค่อนข้างจะน่าขนลุกอยู่สักหน่อย เรื่องเริ่มมาจากนางกอร์กอน เมดูซ่า นางคนนี้มีความร้ายกาจมากแต่ก็ถูกวีรบุรุษ เพอร์ซีอุส ฟันคอขาดตาย ในขณะที่ นางสิ้นใจตายนั้น มีร่างของม้ากำยำพ่วงพี พร้อมด้วยปีกอันกว้างสง่างาม กระโจนออกมา จากลำคอของนาง ม้าตัวนั้นก็คือ เพกาซัส นั่นเอง เมื่อออกมาแล้วมันก็แผลงฤทธิ์ จนไม่มีใครสามารถปราบได้เลยซักคน ทั้งที่เพกาซัสเป็นความหวังของคนทั้งเมือง นอกจากความเก่งกล้าในฝีตีนและฝีปีกแล้ว เพกาซัสยังมีควาสมารถอีกอย่างคือ ตอนที่มันเกิดมาใหม่ๆ และออกวิ่งอย่างคึกคนอง น น้ำที่กระเซ็นจากรอยเท้าที่มันวิ่ง ก่อให้เกิดน้ำพุสวยงามที่กวีและศิลปินชื่นชมกันนักหนา คือ น้ำพุฮิปโปครีนี (Hippocrene) ที่เป็นที่รู้จักกันในวรรณคดกรีกโบราณ ว่ากันว่า ใครได้ดื่มน้ำพุนี้แล้วโอกาสที่จะเป็นกวีเอกอยู่แค่เอื้อมที่เดียว เพกาซัสคึกอยู่ได้ไม่นานก็มีคนดีมาปราบ เป็นเด็กหนุ่มรูปหล่อชาวเมืองโครินทร์มีนามว่า เบลเลอโรฟอน (Bellerophon)

             เบลเลอโรฟอน เป็นโอรสของเจ้าเมืองโครินทร์ที่มีนามว่า พระเจ้ากลอคุส (Glaucus) ซึ่งเป็นขุนศึกที่รักม้าเป็นชีวิตจิตใจ พระองค์ทรงมีโอรสหลายองค์กับพระนางยูรีโนมี แต่มีข่าวลือหนาหูว่า เบลเลอโรฟอนหาใช่โอรสที่แท้จริงของกลอคุสไม่ หากแต่เป็นโอรสของโปเซดอน มหาเทพแห่งท้องทะเลต่างหาก ซึ่งเมื่อพิจารณาจากรูปโฉม และความ เก่งกาจกล้าหาญแล้วก็น่าจะจริงตามนั้น แต่กลอคุสจะทรงทราบหรือไม่ก็ไม่มีใครรู้ ข้อเท็จจริง ความจริงที่แน่ๆ คือ กลอคุสนั้นทรงรักม้าเสียจนป้อนอาหารแก่มันด้วยเนื้อมนุษย์ เพื่อให้มันดุร้ายในการสงคราม การกระทำอันน่าสยดสยองนี้ทำให้เทพเจ้ารังเกียจเป็นอันมาก และคนธรรมดาที่ถูกเทพเจ้ารังเกียจแล้วมักจะชะตาขาดเสมอ กลอคุสก็เช่นกัน ทรงถูกจอมเทพซีอุสลงทัณฑ์ โดยทำให้พระองค์ตกจากรถศึก และม้าเทียมรถของ พระองค์นั่นเองรุมกัดกลอคุส แล้วฉีกทึ้งเนื้อกินจนหมด

             แต่ความรังเกียจที่เทวดามีต่อกลอคุสหาได้ถ่ายทอดมาสู่โอรสของกลอคุสไม่ เบลเลอโรฟอน ยังคงได้รับความเมตตาปราณีจากทวยเทพอยู่เสมอ เห็นได้จากการออกไปผจญภัยที่ร้ายแรงปานใด เขาก็มีชัยอย่างงดงามเสมอมา ความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ของเด็กหนุ่มคนนี้ก็คือ อยากได้เพกาซัสมาเป็นอาชาคู่ใจ แต่เขาจะทำได้อย่างไรเล่า ในเมื่อเพกาซัสไม่ใช่ม้าธรรมดา นอกจากเป็นซุปเปอร์ม้าแล้ว ยังมีปีกบินได้อีกด้วย เขาได้รับคำแนะนำจากนักปราชญ์คนหนึ่งว่า น่าจะลองขอความช่วยเหลือจากเทพเจ้าดูบ้าง แต่เนื่องจาก เบลเลอฟอนเป็นเด็กหนุ่มรูปหล่อ จึงควรจะขอจากเทวีมากกว่าเทวา

             เบลเลอโรฟอนก็เห็นด้วย เขาจึงไปนอนเฝ้าในวิหารของเทวีอธีน่า ซึ่งมักปรากฎองค์ในความฝันของชายหนุ่มอยู่เสมอ การณ์ก็เป็นไปตามที่คาดหมายไว้ กล่าวคือ ในคืนนั้น อธีน่าเสด็จมาหาเขาจริงๆ ไม่เสด็จเปล่า ทรงนำอานม้าทองคำสุกปลั่งมาประทานให้ด้วย เบลเลอโรฟอนเต็มไปด้วยความปิติยินดียิ่งนัก รุ่งขึ้นเขาก็ถืออานม้าทองคำที่ได้รับมานั้นออกเที่ยวตามหาเพกาซัส ด้วยอำนาจอานม้าวิเศษของเทวี เบลเลอโรฟอนก็ได้เพกาซัสมาไว้ในอำนาจอย่างง่ายดาย และเขากับม้าวิเศษก็ชวนกันเหาะเหินเดินทางท่องที่ยวผจญภัยไปทั่วหัวระแหงตามแบบฉบับเด็กหนุ่มชาวกรีกโบราณซึ่งรักการผจญภัย เป็นว่าเล่นนั่นแหละ เบลเลอโรฟอนผจญภัยไปเรื่อยๆ พบทั้งศึกรบและศึกรัก จนแทบเอาตัวไม่รอด แต่ด้วยความช่วยเหลือของยอดอาชาเขาก็เอาตัวรอดได้เสมอมา ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งของเขาคือ การเอาชนะตัว ไคมีร่า (Chimaera)