อำลาอาลัย Amy Winehouse

1 สิงหาคม 2554 (12:48) โพสท์โดย turbo

ผมเป็นแฟนเพลงคนหนึ่งของ Amy Winehouse ครับ

แน่นอนว่าถ้ามองในแง่คนที่ ติดยาเสพติดแล้วเธอไม่ใช่คนที่น่ายกย่องอะไร แต่ถ้ามองในฐานะของนักดนตรีแล้ว เธอเป็นคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์มากครับ ทั้งในเรื่องการแต่งเพลง การเรียบเรียง รวมไปถึงเสียงร้องอันเป็นเอกลักษณ์ และการแสดงสดที่ยากจะหาใครเลียนแบบได้(ขนาดร้องไปตะไบเล็บไปยังเพราะเลย ให้ตายสิ) ยังไม่นับรวมไปถึงอิมเมจส่วนตัวที่โดดเด่นพอๆกัน ไม่ว่าจะการทาอายไลเนอร์สูงปริ๊ด ผมทรงมารีอังตัวเนตเกล้าสูงกระเซอะกระเซิง ลายสักพร้อยเต็มตัว หรือการแต่งกายเหมือนสาวบาร์ขี้เมาดูไม่ค่อยเป็นผู้เป็นคน ซึ่งคนทั่วไปพอเห็นแว่บแรกคงพาลนึกว่าเธอต้องเป็นนักร้องเพลงแนวพังค์ร็อค อะไรแบบนี้แน่นอน(ยิ่งแ่ต่ละข่าวที่ถูกนำเสนอหลายๆครั้งนี่ยิ่งแล้วใหญ่)

แต่เอาเข้าจริงแล้วงานเพลง ของเธอเป็นเพลงแจ๊ส โซล เต็มตัวครับ และจุดที่เก๋ที่สุดคือ เธอสามารถทำแนวเพลงที่คนมักจะบ่นว่าเป็นแนวเพลงชวนง่วง ยืดยาดน่ารำคาญเหล่านี้ให้ติดหูและติดดินลงได้มาก และในทางกลับกัน กับคนที่เป็นคอแจ๊สหรือโซลจริงๆเมื่อได้ฟังแล้วก็ไม่รู้สึกว่านี่เป็นงาน เพลงที่ฉาบฉวยอะไร ซ้ำยังให้การยอมรับว่าเป็นงานเพลงที่เข้าถึงอารมณ์ของแนวเพลงเหล่านี้อย่าง จริงจังมากด้วย

ผมรู้จัก Amy Winehouse เอาครั้งแรกก็ตอนอัลบั้มสอง Back To Black ที่มาพร้อมกับเพลงดังสุดฮิตอย่าง Rehab และเป็นอัลบั้มที่ได้รับรางวัลใหญ่ๆแกรมมี่ถึง 5 รางวัลด้วยกัน แต่กว่าจะหาอัลบั้มเธอมาฟังจริงจังก็หลังจากนั้นพักใหญ่ๆเลย(เนื่องจากเป็น พวกชอบแอนตี้เวลาคนฮิตอะไรกันเยอะ ฮ่าๆๆ) ซึ่งพอตอนได้มาฟังเอาจริงๆก็หายสงสัยเป็นปลิดทิ้งเลยครับว่าทำไมงานเพลงของ เธอถึงมีคนชื่นชมเยอะขนาดนี้

สิ่งหนึ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับ งานเพลงของเธอก็คือ เวลาเปิดฟังทีไร สมองจะรู้สึกแบลงก์ๆ มือไม้แข้งขาจะเป๋ เวลาเดินต้องเป๋ๆนิดนึง ตาก็มักจะปรือแบบเมาๆทุกทีเลยครับ(ใครนึกภาพไม่ออกขอให้คิดถึงกัปตันแจ๊ค สแปโรว์นะฮ่าๆๆ) มันเป็นอารมณ์แบบที่หาฟังจากงานเพลงของใครไม่ได้จริงๆครับ

และนอกจากเพลงเร็วจะได้ อารมณ์สนุกๆแบบเมาๆแล้ว บทจะซึ้ง เศร้าหรือสดใส เธอก็สามารถร้องและเรียบเรียงออกมาได้อย่างกินใจทุกรูปแบบด้วย ซึ่งอาจจะเป็นเพราะว่าหลายๆเพลงที่เธอแต่งออกมานั้นได้สะท้อนแง่มุมชีวิต จริงเธอในหลายๆช่วงอย่างชัดเจน รวมไปถึงอารมณ์ขันที่เธอมีต่อสิ่งต่างๆด้วยมุมมองที่ไม่เหมือนใครด้วย

สตูดิโออัลบั้มของ Amy Winehouse มีทั้งหมดสองอัลบั้มครับ ซึ่งจะว่าน้อยก็น้อย แต่จะว่าเยอะก็เยอะ เนื่องจากในรูปแบบ Deluxe Edition รวมไปถึง B-side ของทั้งสองอัลบั้มนั้น รวมจำนวนเพลงทั้งหมดแล้วก็เกือบๆ 40 เพลงได้ครับ ซึ่งผมคิดว่ามันเยอะมากนะ สำหรับการทำงานเพลงสักอัลบั้มหนึ่งที่มีเพลงปล่อยออกมาให้คนฟังได้ฟังอย่าง เต็มที่สุดๆแบบนี้

อัลบั้มแรกของ Amy Winehouse ชื่อว่า Frank เป็นงานเพลงที่เน้นไปในทางสายแจ๊สและโซลเป็นหลัก ดนตรีอาจจะฟังยากและไม่โฉ่งฉ่างเท่าชุดที่สองมากนัก และมีเพลง Cover ปนๆด้วยบ้างนิดหน่อย แต่ส่วนตัวผมรู้สึกว่าในอัลบั้มนี้จะมีจุดที่น่ารักและขี้เล่นของเอมี่แฝง อยู่ค่อนข้างเยอะครับ และในส่วนที่เป็นเพลงเศร้าก็ค่อนข้างเศร้าและเหงากว่าชุดสองด้วย

อัลบั้มนี้มีเพลงเด่นๆ ที่ผมชอบอย่าง Stronger Than Me ที่พูดถึงแฟนหนุ่มไม่เอาไหน Fuck Me Pumps ที่เล่าถึงชีวิตโสเภณีรอลูกค้า (กล้าแต่งเนื้อเพลงแบบนี้ใส่ในเพลงแจ๊ส คิดดูเถอะครับ!) I Heard Love Is Blind ที่เอาคำว่าความรักทำให้คนตาบอดมาเล่าใหม่อย่างฮา บนดนตรีที่ใครไม่ทันฟังเนื้อแล้วต้องคิดว่าเป็นเพลงเศร้าแน่ๆ แต่บทจะพูดถึงความรักที่เศร้าๆเหงาๆจริงจังก็ทำได้ดีมาก อย่างเช่นเพลง There is No Greatest Love , Take The Box ก่อนจะเข้าช่วงปิดท้ายอัลบั้มด้วยเพลงน่ารักๆอย่าง Help Yourself ที่เนื้อหาเพลงและดนตรีฟังสบายมากทีเดียว

นอกจากเพลงในอัลบั้มหลัก แล้วก็ยังมีเพลงที่แนะนำอีกอย่าง Mr. Magic (Through the Smoke) , Round Midnight , Fool’s Gold , Best Friends , Someone To Watch Over Me , Teach Me Tonight ซึ่งรับประกันเลยว่าเป็นเพลงที่เพราะและเพลินหูมากๆทั้งนั้น

ส่วนอัลบั้มชุดที่สองที่ทำ ให้คนทั่วไปรู้จักเธออย่างกว้างขวางสุดๆไปเลยนั้นคือชุด Back To Black ครับ ซึ่งสำหรับอัลบั้มนี้ดนตรีจะยังคงเมนหลักอยู่ที่แนวแจ๊ส โซลเช่นเคย แต่ดนตรีจะสนุกขึ้น มีจังหวะขึ้น โฉ่งฉ่างขึ้น มีกลอง เครื่องเป่าใส่มาเต็มที่ เพลงสบายๆก็เยอะขึ้น ส่วนเพลงช้านั้นจะเป็นอารมณ์เศร้านิ่งๆมากกว่าเหงาๆ และมีการนำดนตรีแบบเรกเก้ สกาปนเข้ามาด้วย ซึ่งส่งผลให้ชุดนี้ฟังง่ายและติดหูกว่าชุดแรกมากครับ แต่นั่นไม่ได้แปลว่าเธอทำเพลงตลาดขึ้นนะครับ เพราะโดยรวมแล้วเป็นงานเพลงที่เจ๋งมากอีกชุดนึงสำหรับผมเลยล่ะครับ

เพลงที่ผมชอบในอัลบั้มนี้มี ได้แก่ Rehab , You Know I’m No Good สองเพลงเร็วเนื้อหากวนๆที่หลายคนรู้จักกันดี Back To Black, Love Is A Losing Game, Wake Up Alone เพลงช้าโยกเบาๆที่เล่าถึงความรักที่ล่มสลาย ในขณะที่หมวดเพลงจังหวะกลางๆสบายๆ เนื้อหาชวนอมยิ้มนิดๆเศร้าหน่อยๆเคล้ากันไปของอัลบั้มนี้มีเยอะมากครับ อย่างเช่น Just Friends , Tears Dry On Their Own(เพลงนี้โลกสวยสู้ชีวิตมากที่สุดของเอมี่แล้วมั้ง) , He Can Only Hold Her , Addicted (เพลงนี้ตอนแรกฟังแล้วน่ารักมาก แต่พอมาตั้งใจฟังเนื้อหาดีๆแล้วเอ่อ...ทำไปได้นะ เอมี่) , Valerie อีกหนึ่งเพลงคัฟเวอร์สุดดังของเอมี่ที่คนชอบกันเยอะ เพลงนี้ได้ Mark Ronson มาโชว์ตัว Featuring อย่างจริงจังด้วย ( Mark Ronson คือคนที่ทำเพลงร่วมกับเอมี่ทั้งสองชุดมาตลอดครับ และเป็นนักดนตรีอีกคนที่มีพรสวรรค์มากๆ แนะนำให้หาเพลงของเขามาฟังเช่นกันครับ)

แม้ว่าพักหลังจะได้ยินข่าว การดีๆร้ายๆของเอมี่อยู่บ่อยๆ โดยเฉพาะกับเรื่องยาที่หยุดๆเลิกๆ จนทำให้งานเพลงอัลบั้มที่ 3 ถูกเลื่อนออกไปเป็นพักๆเนื่องจากทำไม่เสร็จสักที แต่ผมก็ไม่เคยคิดเลยล่ะครับว่าวันหนึ่งจะได้ทราบข่าวว่าเธอได้เสียชีวิต อย่างกระทันด้วยอายุแค่ 27 ปีเท่านั้นเอง ซึ่งแม้สาเหตุการตายจะยังไม่ถูกระบุอย่างแน่ชัด แต่ก็คงพอเดาได้ว่าจากเรื่องอะไรเป็นหลัก

ในสายตาคนทั่วไปแล้วอาจจะมี คำถามว่า นักร้องที่เสพยา เต็มไปด้วยข่าวแย่ๆแบบนี้มีอะไรต้องน่าเสียใจด้วยเหรอ แต่สำหรับผมแล้ว เมื่อตอนที่ได้รู้ข่าว ผมพูดได้เต็มปากเลยครับว่าเสียใจและเสียดายมาก เสียใจกับพรสวรรค์ของเธอที่มีมากแต่ต่อไปนี้จะไม่ได้ถูกนำมาใช้อีกแล้ว เสียใจกับการรอคอยและเอาใจช่วยให้เธอผ่านวิกฤติและกลับมาประคองตัวใหม่ได้ ตลอดแต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ และสุดท้ายก็ได้แต่เสียดายที่เธอทำลายตัวเธอเองด้วยสิ่งที่ทำร้ายการงานและ ตัวเธอมาตลอด ยาเสพติดนี่มันไม่มีอะไรดีจริงๆล่ะนะครับ เฮ่อ...

แต่ถึงแม้เธอจะจากไปก่อนวัย อันควร ก็ยังโชคดีที่เธอได้ทิ้งผลงานเพลงดีๆไว้บนโลกอยู่มากพอควร ซึ่งนั่นคงจะเป็นสิ่งที่ยืนยันถึงตัวตนของเธอได้ดีที่สุดในความทรงจำของนัก ฟังเพลงที่ได้รู้จักเธอนั่นล่ะครับ

และนี่คือสิ่งสุดท้ายที่แฟนเพลงอย่างผมจะทำได้เพื่อขอบคุณกับผลงานดีๆที่ได้รับฟังตลอดมาและแสดงความเสียใจกับการจากไปของเธอครับ

I Dedicated this Picture To Amy Winehouse. The Talent One Who Passed Away....