เราจะพิพากษาลงโทษพระทั้งปวงของอียิปต์ อพยพ12:12

อพยพ12:12
เพราะในคืนวันนั้น  เราจะผ่านไปในประเทศอียิปต์   และเราจะประหารลูกหัวปีทั้งหมดในอียิปต์ทั้ง ของมนุษย์และของสัตว์   และเราจะพิพากษาลงโทษพระทั้งปวงของอียิปต์  เราคือพระเจ้า


ความเป็นจริงแล้ว หนังสืออพยพ มีจุดที่น่าสนใจมาก1จุด นั่นคือ การเปิดตัวพระเจ้า ในพระนาม "ยาเวห์" (เราเป็น) พระเจ้าเพียงผู้เดียว ศักดิ์สิทธิ์สุงสุด มนุษย์ไม่สามารถออกพระนามได้ และไม่สามารถเข้าใจพระองค์ได้ เป็นพระเจ้าในศาสนาเดียวท่ามกลางศาสนาโบราณอื่นๆที่นับถือเทพเจ้าหลายองค์ และมนุษย์ล้วนรู้ประวัติการกำเนิดเทพแต่ละองค์อย่างดี ราวกับเคยไปแอบดูตั้งแต่ตอนกำเนิด แต่ไม่ใช่กับ พระยาเวห์ พระผู้ซึ่งประกาศพระนามที่มนุษย์ไม่เข้าใจ ออกเสียงไม่ได้ และไม่สนใจด้วยว่ามนุษย์จะรู้จักพระองค์แค่ไหน สิ่งเดียวที่พวกเขารู้คือ นี่คือพระเจ้าของ อับราฮัม อิสอัค ยาโคป พระองค์กำเนิดมาจากไหน พำนักที่ใด รูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร คำตอบเดียวคือ"ไม่รู้" แม้แต่โมเสสที่คุยกับพระองค์มาตลอด ก็ไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลย

นี่จึงเป็นการแหวกแนวที่สุดในบรรดาศาสนาโบราณทั้งหมด ที่ล้วนมีเทพเจ้ารูปร่างหน้าตาหลากหลายทั้งสัตว์และคล้ายคน มีกำเนิด มีแต่งงาน มีเจ็บ มีตาย มีแพ้พ่าย มีที่สิงสถิตย์ประจำ แยกกันไปทำงานเป็นส่วนๆ ประจำน้ำบ้าง เมฆบ้าง ดินบ้าง



แต่ ยาเวห์ บอกว่าพระองค์คือพระเจ้าของทุกสิ่ง

และพระองค์อยู่ได้ทุกแห่ง

และมีพระองค์เป็นพระเจ้าสูงสุด หนึ่งเดียว

ช่างเป็นพระเจ้าที่ไม่สนใจเลยว่า การมีสถานภาพที่เข้าใจยาก และแปลกประหลาดแบบนี้ คนโบราณจะไม่เข้าใจจะไม่เชื่อเอา แต่พระองค์กลับพิสูจน์ว่าทรงเป็นพระเจ้าเหนือเทพทั้งมวลและนามทั้งหมด รวมทั้งบรรดาเทพของชาติที่ปกครองเหนือชนชาติที่นมัสการพระองค์อย่าง อียิปต์ ที่มีคณะเทพประจำนั่นประจำนี่มากมาย มีรูปร่างหน้าตาแตกต่างชัดเจน

พระองค์จึงใช้มนุษย์พูดติดอ่าง1คน กับพี่ชายเขา พร้อมไม้เท้าต้อนแกะเก่าๆ1อัน ไปถล่มชนชาติยิ่งใหญ่ ที่ถือฟาโรห์ผู้ปกครองเป็นเทพองค์หนึ่ง พระองค์ได้ชัยชนะเหนือเทพเจ้าทั้งที่มองเห็นได้และมองไม่เห็นของพวกเขา และนำคนของพระองค์กลับมา ผ่าน "ภัยพิบัติ10อย่าง" ที่น่าสะพรึงกลัว



บางคนเมื่ออ่านแล้วอาจจะเห็นว่าพระเจ้านั้นได้ลงโทษ"มนุษย์"ชาวอียิปต์มากมาย แต่ที่จริง พระองค์อาจไม่ได้มีพระประสงค์มุ่งเน้นจะลงโทษพวกชาวอียิปต์ หากแต่พระองค์กำลังสำแดงฤทธานุภาพยิ่งใหญ่เหนือคณะเทพทั้งหมดของอียิปต์ เพื่อประกาศว่า พระเจ้าที่อิสราเอลนับถือนี้ ไม่ใช่เทพองค์หนึ่งของชนชาติหนึ่งเท่านั้น แต่พระองค์คือพระเจ้าสูงสุดที่ทรงอยู่ทุกหนแห่ง ทุกสถานที่ และทุกประเทศเป็นของพระองค์ ทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์พระองค์ และพระองค์อยู่เหนือนามอื่นใดทั้งหมด เป็นพระผู้ "ทรงเป็น" (ยาเวห์) ตั้งแต่นิรันดร์

อพยพ7:5
ชาวอียิปต์จะรู้ว่าเราคือพระเจ้า  ต่อเมื่อเราได้ยกมือขึ้นปราบอียิปต์  

ภัยพิบัติประการแรกแม่น้ำไนล์กลายเป็นเลือด

ทรงมีชัยชนะเหนือ Hapi (แม่น้ำไนล์) อันมี 3 เทพแห่ง Elephantine คุ้มครองได้แก่
Khnum , Satis และ Anukis (ชาวอียิปต์โบราณเชื่อว่าแม่น้ำไนล์เริ่มต้นมาจาก Elephantine)
Khnum คือ เทพผู้กำเนิดแม่น้ำไนล์ (บางตำนานว่า Ra เป็นผู้ให้กำเนิด Hapi)
Satis คือ เทพีผู้ควบคุมการขึ้นลงของแม่น้ำไนล์
Anukis คือ เทพีผู้ดูแลการไหลแห่งแม่น้ำไนล์
และทรงมีชัยชนะเหนือ Osiris เทพแห่งยมโลกผู้มีสายสัมพันธ์กับแม่น้ำไนล์

อพยพ7
19พระเจ้าตรัสสั่งโมเสสอีกว่า “จงบอกอาโรนว่า 'เอาไม้เท้าของท่านชี้ไปเหนือน้ำแห่งอียิปต์ คือเหนือแม่น้ำลำคลอง บึง และสระทั้งหมดของเขา น้ำจะกลายเป็นโลหิต จะมีแต่โลหิตตลอดแผ่นดินอียิปต์ ทั้งที่อยู่ในภาชนะไม้หรือภาชนะหิน' ”
20โมเสสกับอาโรนก็กระทำตามที่พระเจ้าบัญชา คือท่านได้ยกไม้ขึ้นตีน้ำในแม่น้ำไนล์ต่อพระพักตร์ฟาโรห์ และต่อหน้าพวกข้าราชการ แล้วน้ำในแม่น้ำไนล์ก็กลาย เป็นโลหิตสิ้น 21ปลาที่อยู่ในแม่น้ำไนล์ก็ตาย แม่น้ำไนล์ก็เหม็น และชาวอียิปต์ก็ดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์นั้นไม่ได้ มีโลหิตทั่วแผ่นดินอียิปต์






ภัยพิบัติประการที่2กบ

ทรงชัยชนะเหนือเทพีฮาเกท(Heket) เทพีผู้สร้างสรรพสิ่งและเทพีผู้ทำให้กำเนิดชีวิต เธอเกี่ยวข้องในการชุบชีวิตเทพโอซิริส จึงถูกนับถือว่าเป็นเทพีแห่งการคืนชีพใหม่ในร่างเดิม(Rebirth)ด้วยและมีสัญลักษณ์เป็นกบ อียิปต์มีการทำมัมมี่กบเพราะถือว่าเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ชนิดหนึ่ง แต่พระเจ้าแท้ทรงชีวิต ผู้ทรงสร้างตัวจริง เพิ่มจำนวนมัน และทำให้มันตายโดยไม่คืนชีพต่อหน้าชาวอียิปต์

อพยพ8
1พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “ไปหาฟาโรห์บอกว่า 'พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า “จงปล่อยประชากรของเราให้ไปนมัสการเรา 2ถ้าไม่ยอม เราจะให้ฝูงกบขึ้นมารังควานทั่ว เขตแดนของท่าน 3ฝูงกบจะเต็มไปทั้งแม่น้ำไนล์ จะขึ้นมาอยู่ในวัง ในห้องบรรทม และบนแท่นบรรทมของท่าน ในเรือนข้าราชการ ตามตัวพลเมือง ในเตาปิ้งขนม และในอ่างขยำแป้งของท่านด้วย 4ฝูงกบนั้นจะขึ้นมาที่ตัวฟาโรห์ ที่ตัวพลเมืองและที่ตัวข้าราชการทั้งปวงของท่าน” ' ” 5แล้วพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงบอกอาโรนให้เหยียดมือที่ถือไม้เท้าออกเหนือแม่น้ำ เหนือลำคลองและเหนือบึงให้ฝูงกบขึ้นมาบนแผ่นดินอียิปต์” 6อาโรนก็เหยียดมือออกเหนือพื้นน้ำทั้งหลายในอียิปต์ กบก็ขึ้นมาเต็มแผ่นดินอียิปต์ 7

อพยพ8
13พระเจ้าทรงกระทำตามคำทูลขอของโมเสส ฝูงกบเหล่านั้นก็ไปตายเกลื่อนบ้านเรือน เกลื่อนลานบ้านและทุ่งนา 14เขาก็เก็บซากกบไว้เป็นกองๆ แผ่นดินก็เหม็นตลบไป







ภัยพิบัติประการที่3 ดินกลายเป็นแมลง

ทรงมีชัยชนะเหนือ Geb เทพแห่งแผ่นดินและ Selket เทพีแห่งแมลงผู้พิทักษ์แผ่นดิน

อพยพ8
16พระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสว่า “บอกอาโรนว่า 'เอาไม้เท้าตีฝุ่นดินให้กลายเป็นริ้นทั่วประเทศอียิปต์' ” 17เขาทั้งสองก็กระทำตาม อาโรนเหยียดมือออกยกไม้เท้าตีฝุ่นดิน ก็มีริ้นมาตอมมนุษย์และสัตว์ ฝุ่นดินทั้งหมดกลายเป็นริ้นทั่วประเทศอียิปต์ 18ฝ่ายพวกเล่นกลก็พยายามใช้ศิลปะอันลึกลับของเขา เพื่อทำให้เกิดริ้น แต่ก็ทำไม่ได้ ริ้นพากันมาตอมมนุษย์และสัตว์ทั้งปวง 19พวกเล่นกลจึงทูลฟาโรห์ว่า “นี่เป็นกิจการแห่งนิ้วพระหัตถ์พระเจ้า” ฝ่ายฟาโรห์มีพระทัยแข็งกระด้าง หาเชื่อฟังเขาไม่





ภัยพิบัติประการที่4แมงปีกแข็ง

ชัยชนะเหนือเทพเทพKheper ผู้มีสัญลักษณ์เป็นแมลง และเทพรา(Ra)ผู้มีสัญลักษณ์เป็นแมลงscarab และ Atum

อพยพ8
20พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “ลุกขึ้นแต่เช้าไปคอยเฝ้าฟาโรห์ ฟาโรห์จะมายังแม่น้ำ แล้วบอกว่า 'พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า “จงปล่อยประชากรของเราให้ไปนมัสการเรา 21ถ้าแม้ไม่ปล่อยประชากรของเราไป เราจะใช้ให้ฝูงเหลือบมาตอมกายของเจ้า ตอมข้าราชการและพลเมืองของเจ้าด้วย ฝูงเหลือบจะเข้าไปในราชสำนัก ในบ้านเรือนของชาวอียิปต์ พื้นดินที่เขาอยู่นั้นจะเต็มไปด้วยฝูงเหลือบ 22ในวันนั้นเราจะแยกเมืองโกเชน ที่ประชากรของเราอาศัยอยู่นั้นออก มิให้มีฝูงเหลือบที่นั่น เพื่อเจ้าจะได้รู้ว่าเราคือพระเจ้า สถิตอยู่ท่ามกลางแผ่นดิน 23เราจะแบ่งเขตแดนในระหว่างชนชาติของเรากับ ชนชาติของเจ้า หมายสำคัญนี้จะบังเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้” ' ” 24แล้วพระเจ้าก็ทรงกระทำดังนั้น เหลือบฝูงใหญ่ยิ่งนักเข้าไปในพระราชวังของฟาโรห์ ในเรือนข้าราชการ และทั่วแผ่นดินอียิปต์ ทำให้แผ่นดินได้รับความเสียหายย่อยยับ



ภัยพิบัติประการที่5โรคระบาดแก่บรรดาสัตว์

ทรงชัยชนะเหนือเทพ Apis และเทพีHathor เทพและเทพีแห่งวัวที่มีเศียรเป็นวัว วัวยังเป็นสัญลักษณ์ของความอุดมสมบูรณ์และการเกษตร และชาวอียิปต์นับถือวัวมาก สิ่งนี้ยังส่งอิทธิพลมายังอิสราเอลเมื่อตอนทรยศพระเจ้าก็เลือกทำรูปวัวทอง

อพยพ9
2ถ้าท่านไม่ยอมปล่อยให้ไป ยังหน่วงเหนี่ยวเขาไว้ 3หัตถ์ของพระเจ้าจะทำให้ฝูงสัตว์ในทุ่งนา ฝูงม้า ฝูงลา ฝูงอูฐ ฝูงโค และฝูงแพะแกะ เป็นโรคระบาดร้ายแรงขึ้น 4แต่พระองค์จะทรงกระทำต่อฝูงสัตว์ของ ชนชาติอิสราเอลต่างกับฝูงสัตว์ของชาวอียิปต์ สัตว์ของคนอิสราเอลจะไม่ต้องตายเลย' ” 5พระเจ้าทรงกำหนดเวลาไว้ว่า “พรุ่งนี้พระเจ้าจะทรงกระทำสิ่งนี้ในแผ่นดิน”
6รุ่งขึ้นพระเจ้าก็ทรงกระทำตามพระวาจา ฝูงสัตว์ของชาวอียิปต์ตายหมด แต่สัตว์ของชนชาติอิสราเอลไม่ตายสักตัวเดียว

ภัยพิบัติประการที่6โรคระบาด

ทรงชัยชนะเหนือ เพพทอธเทพแห่งการรักษา มีสูตรในการใช้ขี้เถ้าผสมน้ำเพื่อทำความสะอาดเหมือนสบู่ในสมัยโบราณ และพระเจ้าให้โมเสสทำการนำขี้เถ้าขึ้นโปรยเพื่อให้เกิดโรคระบาดนี้เหมือนเย้ยเทพทอธ

อพยพ9
8พระเจ้าจึงตรัสแก่โมเสสและอาโรนว่า “เจ้าจงกำเขม่าจากเตาให้เต็มกำมือ แล้วให้โมเสสซัดขึ้นไปในอากาศต่อหน้าฟาโรห์ 9เขม่านั้นจะกลายเป็นฝุ่นปลิวไปทั่วแผ่นดินอียิปต์ ทำให้เกิดเป็นฝีแตกลามทั้งตัวคนและสัตว์ทั่วแผ่นดินอียิปต์ 10เขาทั้งสองจึงกำเขม่าจากเตาไปยืนอยู่ต่อพระพักตร์ ฟาโรห์ พอโมเสสซัดเขม่าขึ้นไปในท้องฟ้าเขม่านั้นก็ทำให้ เกิดฝีแตกลามไปทั้งตัวคนและสัตว์ 11ฝ่ายพวกนักแสดงกลก็ไม่อาจยืนอยู่ต่อหน้าโมเสส เพราะพวกเล่นกลและชาวอียิปต์ทั้งปวง ก็เป็นฝีทั่วตัวด้วยเหมือนกัน





ภัยพิบัติประการที่7ลูกเห็บตกจากฟ้าเป็นไฟและทำลายไร่นา

ทรงชัยชนะเหนือเทพีนุท เทพีแห่งท้องฟ้า และเทพแก๊บเทพแห่งผืนดิน

อพยพ9
22พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงชูมือขึ้นยังท้องฟ้า เพื่อลูกเห็บ จะได้ตกลงมาทั่วแผ่นดินอียิปต์ บนมนุษย์ บนสัตว์ และบนผักหญ้าทุกอย่างซึ่งอยู่ในทุ่งนาทั่วแผ่นดินอียิปต์”
23โมเสสก็ชูไม้เท้าขึ้นยังท้องฟ้า แล้วพระเจ้าทรงบันดาลให้มีเสียงฟ้าร้อง มีลูกเห็บและไฟตกลงมาบนแผ่นดิน พระเจ้าทรงให้ลูกเห็บตกบนแผ่นดินอียิปต์ 24มีลูกเห็บกับไฟแลบ ลูกเห็บตกหนักยิ่งนักอย่างที่ไม่เคยมีในแผ่นดินอียิปต์ ตั้งแต่เริ่มตั้งเป็นชาติมา 25สิ่งทั้งปวงที่อยู่ในทุ่งนาทั่วแผ่นดินอียิปต์ ก็ถูกลูกเห็บทำลายเสียสิ้นทั้งคนและสัตว์ ลูกเห็บยังตกลงถูกผักและต้นไม้ ทุกอย่างหักโค่น 26เว้นแต่ที่เมืองโกเชน ที่ชนชาติอิสราเอลอยู่นั้น หามีลูกเห็บตกไม่





ภัยพิบัติประการที่8 ตั๊กแตนกัดกินพืชผล

ทรงชัยชนะเหนือเทพ ซอแบค ผู้มีหัวเป็นจระเข้ และเทพีไอซิส ผู้พิทักษ์ความอุดมสมบูรณ์ เทพShu เทพแห่งลม และเทพแก๊บ

อพยพ10
12พระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสว่า “จงเหยียดมือออกเหนือประเทศอียิปต์ให้ฝูงตั๊กแตน ลงบนผืนแผ่นดินอียิปต์ ให้กินผักทั่วไปทั้งทุ่ง ซึ่งเหลือจากลูกเห็บทำลาย”
13โมเสสจึงยื่นไม้เท้าออกเหนือแผ่นดินอียิปต์ พระเจ้าก็บันดาลให้ลมตะวันออกพัดมาเหนือพื้น แผ่นดินทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดวันนั้น ครั้นเวลารุ่งเช้า ลมตะวันออกก็พัดหอบฝูงตั๊กแตนมา 14ฝูงตั๊กแตนลงทั่วแผ่นดินอียิปต์ และจับ อยู่ทั่วเขตแดนอียิปต์ทั้งหมด แต่ก่อนไม่เคยมีตั๊กแตนฝูงใหญ่อย่างนี้เลย และต่อไปข้างหน้าจะหามีอย่างนั้นอีกไม่ 15มันปกคลุมพื้นแผ่นดินจนแลมืดไป มันกินผักในทุ่ง และผลไม้ทุกอย่างซึ่งเหลือจากลูกเห็บ ทำลาย ไม่มีพืชใบเขียวเหลือเลย ไม่ว่าต้นไม้หรือผักในทุ่ง ทั่วแผ่นดินอียิปต์





ภัยพิบัติ2ประการสุดท้าย เหมือนการประกาศชัยชนะเบ็ดเสร็จ เพราะทรงชัยชนะต่อเทพสูงสุดของอียิปต์ทั้งสิ้น

ภัยพิบัติประการที่9ความมืด

ทรงชัยชนะเหนือเทพรา เทพแห่งดวงอาทิตย์ และถือเป็นเทพสูงสุดองค์หนึ่งของอียิปต์ หัวหน้าเทพทั้งมวล และเปรียบเป็นตัวฟาโรห์เอง เทพฮอรัสเทพแห่งแสงสว่างและท้องฟ้า และ เทพีนุท

อพยพ10
21พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงชูมือของเจ้าขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อจะให้มีความมืดทั่วแผ่นดินอียิปต์ เป็นความมืดจนจับคลำได้” 22โมเสสจึงชูมือขึ้นสู่ท้องฟ้า แล้วก็เกิดมีความมืดทึบทั่วไป ในแผ่นดินอียิปต์ตลอดสามวัน 23เขามองกันไม่เห็น ไม่มีใครลุกไปจากที่ของเขาสามวัน ฝ่ายบรรดาชนชาติอิสราเอลนั้น มีแสงสว่างอยู่ในที่อาศัยของเขา



ภัยพิบัติประการสุดท้าย การตายของคนและสัตว์หัวปี

สัตว์หัวปีมักใช้ในการทำพิธีบูชายัญ และบุตรหัวปีคือคนสำคัญ พระเจ้าทรงชัยชนะเหนือ เทพที่สำคัญที่สุดของอียิปต์คือ โอซิริส ราชาแห่งทวยเทพอียิปต์และเทพแห่งชีวิต เทพีไอซิส ราชินีแห่งเทพและผู้คุ้มครองเด็ก เทพอานูบิส เทพแห่งความตาย และตัวฟาโรห์เองผู้เป็นสมมุติเทพแต่พระโอรสก็สิ้นพระชนม์

อพยพ12
29ในเวลาเที่ยงคืน พระเจ้าทรงประหารบุตรหัวปีทุกคนในประเทศอียิปต์ ตั้งแต่พระราชบุตรหัวปีของฟาโรห์ผู้ประทับบนพระที่นั่ง จนถึงบุตรหัวปีของเชลยที่อยู่ในคุกมืด ทั้งลูกหัวปีของสัตว์เลี้ยงทุกตัว 30ฟาโรห์กับข้าราชการ และชาวอียิปต์ทั้งปวงตื่นขึ้นในตอนกลางคืน มีเสียงร้องไห้คร่ำครวญดังทั่วทั้งอียิปต์ เนื่องด้วยไม่มีบ้านใดเลยที่ไม่มีคนตาย

ฉากโมเสส แหวกทะเลแดงพาชนชาติอิสราเอล หนีกองทัพอียิปต์