สามตา จากแดนดินถิ่นภูไทสู่แวงใหญ่

ชีวิตความสุขนั้นหลากหลาย 

อุ้มตัวนั้นตัวนี้ไปสลับกันเสมอ 

เร่งทำงานทำความเข้าใจกัน 

และเปลี่ยนผันไปเส้นทางแห่งตำนานกัน 

  ความสุขในวัยเด็กนั้นเราจะต้องมองในหลากหลายรูปแบบคือ คนเรานั้นทำงาน ทำทุกอย่างหากว่าในทุ่งนานั้นเมื่อเราได้ไปอยู่ที่นั่นเราจะมีความสุขมาก  มีสุนัขหนึ่งตัวนั้นมาฮาศัยอยู่ด้วยกัน ทำด้วยกัน มีทั้งหมดสิบเอ็ดตัว ในตอนแรกนั้นบอกว่าปล่อยเพราะว่าต้องการในส่วนของลูกแมวน้อย 

    สิบเอ็ดตัวพร้อมลืมตาดูโลก ด้วยความสุข  สุขแรกคือสุขที่ได้ดูการเติบโตของหลากหลายทางโตขึ้นมาอย่างน่ารัก หมานั้นยังดีที่เรานั้นต้องเห็นในหลากหลายเส้น

   สิ่งที่เป็นปัญหาต่อมาคือในเรื่องของการเลี้ยงดู ที่เมื่อเจ้าสุนัขตัวน้อยนั้นไม่สามารถที่จะทานในส่วนของนม หรือข้าวผสมนม มีค่ามากกว่าที่เรานั้นมองเห็นได้ 

  อีกไม่นานแต่ละตัวจะต้องเดินทางผ่านไปในที่ใหม่เรื่อยๆ เพื่อที่จะได้เห็นช่องทางหรือบ้านเรือน

  เพื่อนผองสุนัขที่หลากหลายวันนี้นั้นมีทั้งหมดสิบตัว แต่เรานั้นจะเห็นในส่วนของสีดำสองสามตัวนอกนั้นคือตัวเมีย 

  ตัวผู้นั้นจะเป็นสัตว์ที่คนเรานั้นต้องการอย่างมาก เพราะว่าหากว่าเรานั้นเอาตัวเมียไปอาจจะทำให้ในช่วงที่มันเป็นสาวที่สวยไม่มีในส่วน 

   สัตว์เลี้ยงที่เรารักจะคงค่าความสุขที่สร้างสรรคไม่มีคุณค่าในความงาม หน้ารักประทานสู่ความสุขดี 

   หน้าตาตรงหัวคิ้วไม่มีริ้วความสง่าศรี ก่อนพาทุกสิ่งต่างๆนั้นอย่างดี วันที่มีความสุขคือคนที่รักกัน ไม่เข้าใจในส่วนของความดี และความสุข

   ตอนนี้โตแล้วเราเร่งในส่วนของความเข้าใจหน้าตาที่หล่อเหล๋า ความเข้าใจของมนุษย์ผู้สื่อสาร เข้ากันได้หากว่าสิ่งที่แสดงถึงความจริงใจ เสียสิ่งที่ขาดหายไป 

    ตอนที่โตขึ้นไปหน้าตานั้นเปลี่ยนไป แต่สิ่งที่สุนัขนั้นจำได้เสมอคือในส่วนของสิ่งที่คาดหมายในสิ่งที่ขาดหาย จนกลายเป็นความเข้าใจเข้าถึงที่มีสุขมากกว่า สิ่งของนั้น

   สุนัขนั้นจะอยู่ที่การเลี้ยงดู เลี้ยงดูอย่างไรให้มีความสุขที่สุดเป็นเพื่อนเล่น เป็นเพื่อนคุยในทุกทาง 

    รักที่เรานั้นมาให้เขาจะยังคงจำเรานั้นได้ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้มีสุขทุกวันเดิม

   เราอาจจะมองว่าเขานั้นเป็นสุขยิ่งกว่าเราไม่เดินทางนั้นเราพยายามเดินทางเพื่อที่จะเข้าใจ ไม่มีใครไม่มีทางจะเปลี่ยนในทุกอย่างหมดสิ้น