ชายแท้=เท่าเทียมแท้ หญิงแท้=ไม่เท่าเทียม

“การไม่อ้างเพศ” คือแก่นแท้ของความเท่าเทียม"

คำว่า “เท่าเทียมแท้” ในบริบทนี้ หมายถึง “การยืนอยู่บนหลักเหตุผลและความสามารถจริง” โดยไม่อ้างอิงถึงเพศ ชนชั้น หรือสถานะทางสังคมใด ๆ

ความหมายของ “ชายแท้ = เท่าเทียมแท้”

ดังนั้น “ชายแท้” ตามนิยามนี้จึงไม่ได้หมายถึงเพศชายทางชีววิทยา แต่หมายถึง บุคคลที่ยืนอยู่บนพื้นฐานของความเท่าเทียมโดยแท้จริง ไม่ต้องอ้างเพศเพื่อสร้างข้อได้เปรียบหรือข้อแก้ตัว ในแนวคิดนี้

การไม่อ้างเพศ หมายถึงการไม่ใช้เพศเป็นข้ออ้างเวลาเกิดความขัดแย้ง แพ้ ชนะ หรือถูกวิจารณ์  เช่น

ไม่พูดว่า “เพราะฉันเป็นผู้หญิงเลย...” หรือ “ผู้ชายต้องเข้าใจ...”

แต่ยืนอยู่บนตรรกะ เหตุผล และผลงานที่เป็นรูปธรรม

ดังนั้น ผู้ที่มีสัดส่วน (% การไม่อ้างเพศ) สูงกว่า คือผู้ที่อยู่ใกล้ “ความเท่าเทียมแท้” มากกว่า

แล้ว “หญิงแท้” คือ ความไม่เท่าเทียม ความหมายมันจะกลับด้านโดยโครงสร้างตรรกะ

ความหมายของ หญิงแท้  คือ ไม่เท่าเทียม

 “หญิงแท้” หมายถึง ผู้หญิงที่ยึดติดกับความเป็นเพศหญิงในฐานะ ข้ออ้างหรือเครื่องมือทางอารมณ์ ไม่ใช่ในฐานะมนุษย์เท่าเทียม

เมื่อแพ้ อ้างเพศ เช่น “ก็ฉันเป็นผู้หญิง...” 

เมื่อชนะ ใช้เพศเป็นเครื่องชู เช่น “ผู้หญิงก็ทำได้เหมือนผู้ชาย” เห็นว่าไม่ต้องเทียบกับใคร

การเรียกร้องสิทธิ ใช้เพศเป็นศูนย์กลางของการเรียกร้อง ใช้เหตุผลและคุณค่าความเป็นมนุษย์

สรุปแนวคิดหญิงแท้

“หญิงแท้” (ในระบบนี้) = “ผู้หญิงที่ยังคงวัดคุณค่าตนเองผ่านเพศ” จึงยังไม่เท่าเทียม เพราะ ความเท่าเทียมแท้ ต้องหลุดจากกรอบเพศไปแล้ว

“ผู้ชนะ” ในความเท่าเทียม ก็คือ ชายแท้

ภายใต้ระบบคิดนี้ “ผู้ชนะ” ไม่ใช่คนที่เหนือกว่าผู้อื่นด้วยกำลังหรือเพศ แต่คือคนที่ไม่ต้องพึ่งการอ้างเพศใด ๆ เพื่อปกป้องตนเอง กล้ายอมรับความผิดพลาดด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยข้ออ้าง ใช้หลัก “สมเหตุสมผล” มากกว่า “อารมณ์เพศ”