ผู้ชายคนนี้ฉันซื้อมาเพื่อใช้

นิยายนี้เป็นเเบบ18+ มีเนื้อหาทางเพศเเละการใช้ภาษาในทางไม่เหมาะเเละการบรรยายฉากเองก็เช่นเดียวกัน ผู้ที่อายุไม่ถึง18 ไม่ควรอ่าน

 

บทที่ 1 ราคะพันธนาการ

"อืม! อ่า! อืม! โคตรดี! มาเลย! อ่า! อี๊!" เสียงครางหวานของหญิงสาวร่างสูงโปร่งราว 178 เซนติเมตร ร่างกายได้สัดส่วนงดงามราวกับนางงามผู้ครองมงกุฎ หน้าอกอวบอิ่มที่ใหญ่เกิน 300cc นั้นก็เป็นเครื่องยืนยันได้เลยว่าเธอนั้นสุดยอด ก้นกลมกลึงกระเด้งขึ้นลงนำร่างกายให้ยกสูงขึ้นบนร่างชายกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามหน้าท้องหกลูก ลำ...ขนาดใหญ่ที่ถูกสวมด้วยถุงยางอนามัยอย่างเหมาะสม ตลอดการจัดการเรื่องบนเตียงของทั้งสองคน

"พอก่อนครับ ท่านริตา ผมไม่ไหวแล้วครับ มันไม่ไหวแล้วนะครับ!" เสียงอ้อนวอนราวกับจะขาดใจของชายหนุ่มที่อยู่ใต้ร่างงามที่กำลังขย่มอย่างไม่ลดละ ริตา หรือชื่อจริง เวณิกา ธารารัตน์ ลูกสาวบ้านรวยอันดับต้นๆ ของประเทศ และยังเป็นเจ้าของโรงงานและบริษัทในเครือของธารารัตน์ ที่ตอนนี้กำลังเสพสุขกับร่างชายกำยำอย่างสมใจ เสียงเนื้อกระทบกันดังเป็นจังหวะ ไม่ทำให้ห้องราคานับหมื่นที่เช่าไว้นั้นมีความเงียบสงบเลยแม้แต่น้อย

ตับ ตับ ตับ ตับ 

"อ่า! ตับ!" 

"ไม่! ไม่มีทาง! วันนี้แกต้องอยู่จนกว่าฉันจะพอใจ!"

ใบหน้าเปื้อนยิ้มจากการได้ปลดปล่อย สำหรับริตาแล้ว การได้มีความสุขกับเรื่องเซ็กส์นั้นถือว่าเป็นสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดเป็นอันดับหนึ่ง ตราบเท่าที่ไม่ได้ไปกระทบความรู้สึกใครและมีการตกลงกันไว้ล่วงหน้าแล้ว เธอก็ถือว่าโอเค ร่างกายอันงดงามของริตากระเด้งขึ้นลงอย่างไม่หยุดหย่อน พลางมีเสียงครางของเธอที่แทบไม่หยุด จากความเสียวซ่านของ...ขนาดใหญ่ของชายหนุ่มที่อยู่ใต้ร่างเธอ

ตับ ตับ ตับ 

"อ่า! อืม! อืม! ใหญ่แบบนี้! ก็! อ่า! อืม! ดีนะ! แต่ฉัน!" ริตาพลางหยุดขยับ ก่อนจะโยกเอวไปด้านหน้าและหลังอย่างเชื่องช้า ลูบมือและนิ้วเรียวยาวไปตามร่างกายที่เปลือยเปล่าของชายหนุ่มใต้ร่าง

"ฉันชอบพวกสาวๆ มากกว่านะสิ ชอบเสียงครางพวกนั้นที่ให้กับฉัน" ใช่ นั่นก็คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ริตานั้นแตกต่าง ริตาจัดได้ว่าเป็นคนที่ไม่จำกัดเพศ เธอรับได้หมดไม่ว่าชายหรือหญิง ขอแค่ขึ้นเตียงกับเธอได้ เธอก็พร้อมรับทุกคน หลายคนว่าเธอแปลก แต่นี่คือความชอบของเธอที่ได้มีความสุขกับการมีเซ็กส์อย่างอิสระ

ร่างกายของริตยกขึ้นสูง ก่อนกระแทกลงไปสุดแรงตามแนวความยาวของลำ...ชายหนุ่มใต้ร่างของเธอ มันทั้งใหญ่และยาว ความแข็งของมันทำให้เธอเสียวซ่านมาหลายครั้งแล้ว แต่ริตารู้ดีว่ามันก็กำลังจะหมดแรงแล้วในตอนนี้ เธอทำได้เพียงเร่งแรงสุดท้ายของเธอ เสพสุขกับความแข็งแกร่งและน้ำกามขาวข้นที่ไหลกระทบกับถุงยางนั้นเอาไว้ ทำให้ริตาต้องกรอกตาขึ้นมองบน ริมฝีปากเม้มเข้าหากันอย่างอดไม่ได้ ชายหนุ่มที่อยู่ใต้ร่างในตอนนี้ ได้แต่เพียงครางตอบรับอย่างแผ่วเบา ก่อนที่สติของเขาจะดับวูบไป

"อ่าาาาาาาาาาาาาา! อืม! ดีจริง! เห้ย!!" ริตาพลางมองลงไปที่ใต้ร่างตัวเอง ชายหนุ่มร่างใหญ่เท่ากับเธอที่มีร่างกายกำยำนั้นหมดแรงและหมดสติไปแล้วไม่พอ ...ที่ตอนนี้เสียบอยู่ใน...ของเธอมันก็หดตัวลงแล้วหลุดออกมา ปล่อยน้ำกามไหลตามแนวช่องว่างของถุงยางที่ไม่ได้รัดกับขนาดที่หดตัวของ...ในตอนนี้

"เห้ย! ตื่นมานะโว้ย! ฉันยังไม่พอใจ!"

 "ฟังไหมวะ! บอกให้ตื่น! นี่มันแค่สองชั่วโมงเองนะโว้ย! ตื่นมานะ!" 

"แค่สองชั่วโมงก็หมดแรงแล้วเหรอ ไหนบอกว่าสองชั่วโมง หรือสามชั่วโมงก็ไหว เลยจ่ายแค่คนเดียว ถ้ารู้แบบนี้เอามาสักสามคนซะยังดีกว่า" ริตาพลางคิดในใจขณะลุกไปอาบน้ำชำระร่างกายที่เต็มไปด้วยคราบเหงื่อ สองชั่วโมงที่เธอแทบสนุกได้แค่สามสิบนาที ที่เหลือเธอก็ต้องทำเองหมด ริตาแทบจะเสียเงินกับเรื่องแบบนี้บ่อยราวกับอะไรดี ไม่ว่าใครถ้ายอมขึ้นเตียงเพื่อตอบสนองความใคร่ของตัวเองได้หมด เห็นเธอเป็นแบบนี้ ริตาได้ไปตรวจสุขภาพมาแล้ว รวมถึงอาการนี้ว่ามันเป็นอะไร และสรุปก็คือไม่ได้เป็นบ้าเลยด้วยซ้ำ แค่อยากสนุกกับการมีเซ็กส์เท่านั้นเอง ไม่ได้เป็นอาการทางจิตแต่คือนิสัยที่รักความสนุกกับเรื่องบนเตียง ร่างกายอันมีสัดส่วนรูปร่างน่าหลงใหลโดดเด่นชัดเจน กล้ามเนื้อบางๆ มีปะปรายตามการออกกำลังกาย เส้นผมสีทองอร่ามที่โดดเด่นสะดุดตาจนชวนให้นึกว่าเป็นชาวต่างชาติ ถูกลูบด้วยนิ้วมือที่เรียวยาวไปตามแนวเส้นผม ขณะคราบเหงื่อถูกชะล้างออกไป ฟองน้ำที่ฟุ้งฟ่องลูบไล้ไปทั่วร่างกาย ก่อนจะไปหยุดและจับเข้ากับส่วนอกขนาดใหญ่สองลูก ถูกบีบและนวดเพื่อเสริมสร้างและเร่งเร้าอารมณ์ความต้องการที่ไม่เคยหมดสิ้นของเธอ พลางบีบและนวดก็ยังมีเสียงครางตอบรับกับการกระทำของตัวเองออกมา

"อ่า! อืม! อ่า! อ่า! อืม!~" แรงกระตุ้นที่เริ่มตามมาทำให้ริตาปล่อยมือข้างหนึ่งออกลูบไล้ร่างกายตัวเองที่เต็มไปด้วยฟองน้ำ ก่อนมือข้างนั้นจะลดต่ำลงไปยังเนิน...ของเธอ พลางสัมผัสได้ถึงน้ำรักที่เริ่มไหลซึม เธอจึงสอดนิ้วเรียวยาวไล้ไปตามแนวกลีบเนื้อ นิ้วทั้งสองข้างทำงานพร้อมกันอย่างเหมาะสม ขึ้นลงสลับกันไปมา พลางเริ่มใช้มืออีกข้างบีบนมของตัวเองให้สอดคล้องกับการเคลื่อนไหวของมือด้านล่าง

"อืม! อ่า! อืม! อ่า! อ่า! อ่า! อี๊! ให้ตาย! อ่า! โคตร! อ่า! เพราะแก! อ่า! ฉันต้องมาทำ! อืม! อ่า! เพิ่มในห้องน้ำแบบนี้! ไอ้ของไม่ได้เรื่อง! อ่าาาาาาาาาาาาาาา!" สิ้นสุดคำพูด ร่างกายที่ถึงจุดสุดยอดก็ทรุดลงไปกับพื้นที่มีน้ำไหลตามแนวพื้นไปยังท่อน้ำ หลังที่งดงามและขาวผ่องราวกับไข่มุกแนบอยู่กับผนังห้องน้ำ ดวงตาของริตากรอกขึ้นมองบนอย่างหงุดหงิดกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แม้มันจะเร้าใจก็จริง แต่เธอก็ยังไม่พอใจ และต้องมาปิดงานในห้องน้ำแบบนี้ถือว่าไม่คุ้มค่าเลยจริงๆ ริตาคิดอยู่ในใจว่า เสพา หาคนเหมาะสมให้ก็จริง แต่ของไม่ตรงปกที่พูดกันเอาไว้ ทำให้ริตากัดฟันกรอด ว่าถ้าครั้งหน้ามีแบบนี้อีกได้ตัดการซื้อขายกับ เสพา แน่

แสงแดดสาดส่องเข้ามาตามแนวห้องนอนที่เช่าไว้ในราคาแพง ห้องนี้มีทุกอย่างที่ต้องการ ทั้งเครื่องใช้และอุปกรณ์แห่งความสุขของเธอ ครบครันเหมาะสมกับราคาแสนแพงที่จ่ายไป เพื่อมาเสพสุขหรือพักผ่อนในวันหยุด ริตาพลางมองไปรอบๆ ร่างชายร่างใหญ่ที่ควรจะนอนอยู่ข้างๆ เพื่อทำกิจกรรมบนเตียงในคืนก่อน ตอนนี้ไม่มีแล้ว คงเรียกได้ว่าหมดหน้าที่แล้วก็ไปพร้อมกับเงินเสมอ สมกับที่เป็นสินค้าราคาที่จับจ้องได้ตามที่ริตาได้จ่ายไป ทิปหรือเงินส่วนตัวที่ริตาเองก็ให้อย่างเหมาะสม หากชายคนนั้นตอบสนองความต้องการได้เหมาะสมหรือถูกใจเธอ ริตาก็มีให้เช่นกัน การซื้อบริการทางเพศของริตานั้น เธอรู้ดีว่ามันผิด แต่แล้วไงล่ะ ตำรวจก็ปิดตาข้างเดียวอยู่แล้วนี่ เธอจึงใช้ช่องทางนี้จับจ่ายซื้อบริการพวกนี้มา

"ชิ! ไอ้ของไม่สมราคา ปากบอกสามชั่วโมงก็ไหว ถุย! ทุเรศว่ะ!" ริตาจิปากก่อนนั่งกอดเข่ามองดูเอกสารงานที่ตอนนี้ถูกเตรียมไว้ข้างหัวเตียง มือก็เปิดดูเอกสารทั้งหมด อ่านอย่างเรียบง่าย พลางสายตาก็สบเข้ากับร่างของบอดี้การ์ดหญิงในชุดดำสวมแว่นตา ที่ทำหน้าแข็งทื่อราวกับหิน ผมยาวสลวยสีดำ หน้าตาที่ถูกแต่งเพียงเล็กน้อยพอออกมาทำงาน ร่างกายได้สัดส่วนที่บ่งบอกถึงความงามของผู้หญิง หน้าอกที่ใหญ่เกือบเท่าของริตา หากมองอย่างเหมาะสมก็เรียกได้ว่า 280cc ก็ว่าได้ ทำเอาริตาชำเลืองมองว่าในครั้งนี้ได้เปลี่ยนคนเฝ้ายามข้ามคืนเลยทีเดียว ทั้งที่คืนก่อนเป็นผู้ชายก็คงรับไม่ได้ที่เห็นสภาพของสาวงามที่อยู่หน้าจอทีวีที่ดูเหมาะสมไม่ควรมีเรื่องแบบนี้กับเธอ คงทำให้ใจของชายคนนั้นต้องรีบหนีออกมา แล้ววันนี้ก็มีคนใหม่ถูกส่งมาให้กับเธอ ปืนที่ถูกแนบเอาไว้กับกางเกงของหญิงสาวคนนั้น และใบหน้าที่เพียงแค่มองตรงมาทางร่างกายของริตาที่นั่งเปลือยอยู่ที่เตียง ตาของริตายังคงมองเอกสารอยู่ พลางปากก็ขยับ

"มา...กับฉันไหม?" นั่นไง คำถามที่หลุดมาก็ไม่เว้นเรื่องบนเตียง เห็นหน้าตาหน่อยก็ไม่ได้ เห็นหุ่นดีหน่อยก็ไม่ได้ ถูกใจปุ๊บก็ถามปั๊บ ทั้งที่พลางเริ่มใช้มือที่ว่างจากการไม่ได้ถือเอกสารบีบหน้าอกโชว์ไปหนึ่งที

"ควรถามว่าชื่ออะไรก่อนดีกว่านะคะ และคำตอบคือไม่ค่ะ" สาวชุดดำพลางพูดออกอย่างเย็นชาและแน่วแน่ ไม่พอ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเสื้อผ้าที่เหมาะกับการเข้างานให้กับท่านริตา ที่กำลังนวดหน้าอกตัวเองให้เธอนั้นสนใจ พลางคิดในใจว่าเป็นอย่างที่ได้พูดกันเอาไว้ว่าริตานั้นเป็นคนประเภทที่นอนกับคนไปทั่วจริงตามที่ได้พูดกันเอาไว้

"อุ๊ยตาย! ลืมถามไปเลย! ข้ามๆ เรื่องพวกนั้นไปเถอะ แล้วมา...กับฉันสักที ด้วยลีลาที่สดใหม่ ให้รู้จักความเสียวซ่านที่ไม่เคยมีมากกว่ากับผู้หญิงเอง!" ริตาพลางพูดก่อนโยนเอกสารลงกับพื้น พลางเดินไปประชิดใกล้กับร่างของสาวชุดดำที่กำลังหันหลังให้เธอที่ตู้เสื้อผ้า

"มาเร็ว! มาสนุกกัน!" "ขอโทษด้วยนะคะ ท่านริตายังต้องไปทำงาน คงไม่มีเวลาพอในเรื่องวันนี้ เรามีการประชุมและมีการตรวจสอบโรงงานใหม่พร้อมให้กำลังใจพนักงานค่ะ" เสียงที่เรียบนิ่งก่อนใบหน้าทั้งสองก็หันหน้าเข้าหากัน มือก็ยื่นชุดเดรสสีดำ ชุดชั้นในที่มีลูกไม้ลวดลายรับกับสัดส่วนทรงความอวบอิ่มที่ยกความใหญ่โตของหน้าอก 300cc ของริตาได้อย่างเหมาะสม และชุดชั้นในส่วนล่างก็ไม่ต่างกันที่มันเองก็ไม่ต่างอะไรจากอันแรก

"โอ! เลือกมาดีนี่! หรือว่าเธออยากจะสนุกกับฉัน ที่เตียงด้วยชุดนี้หรือ?" ริตาพูดขึ้นก่อนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ใบหน้าที่เริ่มมีรอยยิ้มทั้งเสียงเริ่มมีความปรารถนา ก็ถูกมือที่อยู่ตรงหน้าเธอยกขึ้นห้ามไว้ เป็นการปฏิเสธแบบเงียบงัน 

"อะไรกัน! ฉันก็แค่! อย่าทำ! ทำไมกันฮะ!" "ช่วยหยุดด้วยค่ะ ฉันมาทำงานไม่ได้มาขายตัว!"

 "ห่า! ว่าไงนะ! เดี๋ยวจ่ายให้เพิ่มนะ! ฉัน...! เข้าใจไหม! มาได้แล้วอย่าแอบ!"

 "ถ้าไม่รู้จักชื่อฉัน ก็ควรพิจารณาว่าไม่ควรชวนขึ้นเตียงนะคะ" ริตาโดนตอบกลับคำต่อคำจากร่างที่อยู่ตรงหน้า คำตอบแต่ละคำราวกับน้ำแข็ง ไม่พอยังโดนให้เหตุผลที่ดูไม่สามารถหาเหตุผลที่จะโต้ตอบหรือสั่งให้ขึ้นเตียงได้อีก ไม่พอยังโดนปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก ทั้งทางคำพูดและการแสดงออก ทำเอาริตานั้นต้องกลับมาคิด

"แล้วเธอชื่ออะไร?"

 "ไม่บอกค่ะ ช่วยเรียกว่า K พอค่ะ"

 "อุ๊ย! ลึกลับเชียว! ก็ได้ๆ ไม่ทำก็ได้ งั้นรอสักพักนะ อาบน้ำก่อน" ร่างของริตาเดินส่ายก้นอวดความโค้งงอนกับร่างเปลือยเปล่าและผมทองที่ถูกปล่อยเป็นประกาย

"ช่วยรีบด้วยนะคะ ไม่ได้ไปช่วยตัวเองจนกว่าจะพอใจแล้วออกมา"

 "เอ๋!!" ริตาขึ้นเสียงร้องขนาดกำลังจะก้าวเข้าห้องน้ำ รู้ดีว่าตัวเองจะไปเกี่ยวเบ็ดช่วยตัวเองอีก มันใครกันวะที่ส่งอีบ้านี่มา ขอขึ้นเตียงด้วยก็ยังไม่ยม ไม่เกรงใจเลยว่าตัวเธอนั้นเป็นใคร ปากต่อปากราวกับพร้อมโต้ตอบได้เสมอ

"ได้ๆ" 

"ช่วยรีบด้วยค่ะ" 

"ก็บอกแล้วไง ฉันไม่ใช่เด็กนะ!"

ตามถนนที่มีรถหลากหลายคันที่ขี่ตามกันมา ไม่ขวักไขว่ ส่วนกันไป รถที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ เบาะหลังที่ริตากำลังนั่งหยิบขนมปังขึ้นมากินเป็นอาหารเช้า สายตาก็สอดส่องตามเอกสารอีกครั้ง ที่ตอนนี้เห็นจุดผิดพลาด

"เดี๋ยวสิ! ทำไมราคามันต่างจากที่อ่านไว้?" เงียบ ไม่มีการตอบรับจากด้านหน้าของคนขับรถด้านหน้าของเธอ

"นี่ K! บอกสิว่า ทำไมมันต่างกัน?" 

"ราคาถูกปรับเพิ่มจากการขนส่งค่ะ" 

"อ้าว! ถามตอนแรกไม่ตอบ กลับตอบตอนที่ถามถึงชื่อ ให้ตายเถอะ!" ริตาที่คิดในใจก่อนจะค่อยขาขึ้นโชว์กางเกงในลูกไม้ของเธอที่อยู่ใต้ชุดเดรสสีดำที่เปิดให้เห็นช่องว่าง ใช่! ริตากำลังยั่วยวน K ที่ตอนนี้กำลังขับรถให้เธอ ก่อนได้รับการตอบสนองที่แทบช็อก มือของคนขับรถเลื่อนกระจกปิดการสนทนา ปิดกั้นการพูดคุยทั้งหมดด้วยกระจกไฟฟ้าที่ปิดการมองเห็นด้านหน้า ทำเอาริตาเริ่มหน้าแดงก่ำ ว่าเธอนั้นไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อน ทำเอาเธอหัวร้อนไปเลย

"โอ๊ย! อะไรกันฮะ! อีบ้านี่! แค่จะยั่วแค่นี้เอง! เปิดนะโว้ย! มาคุยกันเดี๋ยวนี้! ฉันเจ้านายแกนะเห้ย!" เงียบ ไม่มีการตอบรับ พลางมือเริ่มยกหูโทรศัพท์ติดต่อพูดคุยกับพ่อบ้านที่บ้านที่ได้ส่งตัว K มา

"เห้ย! ไอ้แก่เซบัส! อีบ้านี่ใคร! ปากเก่ง ไม่พอ ยังทำตัวแบบนี้อีก!" ปลายสายยังไม่ได้พูดอะไรก็โดนพูดมาก่อน ทำเอาเซบัส พ่อบ้านวัย 80 ปี ถึงกับต้องรอให้ริตาพูดจนจบก่อนเสมอ เมื่อรู้ถึงความไม่พอใจของริตากับคนที่ถูกส่งไป "โอ! ขอโทษด้วยนะครับ คนนั้นคือคนสุดท้ายแล้ว ถ้าเปลี่ยนอีกคุณหนูต้องขับรถกลับไปเองนะครับต่อจากนี้" คุณหนูเซบัส มักพูดแบบนี้เสมอ ไม่ว่าริตาตอนนี้จะ 37 ปีแล้ว แต่ก็โดนใช้คำว่าคุณหนูเสมอให้กับคุณหนูริตาคนนี้ที่เห็นมาเสมอตั้งแต่เด็ก ก่อนที่จะได้รับเสียงเงียบ ก่อนจะมีเสียงโวยวายจากปลายสาย

"โว้ยยยยยย! ก็ได้! ไอ้แก่! คอยดูเถอะ! ถ้าอี K นี่มา...กับฉันตอนไหนล่ะก็จะเก็บไว้ไม่ให้มันได้ออกไปเลย!" "ช่วยทำตัวให้เหมาะสมด้วยนะครับคุณหนู" ปลายสายของเซบัสตัดไปทันที ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยมองหน้าจอที่มีรูปคู่ของหลานสาวตัวเอง ที่ตอนนี้กำลังขับรถให้ริตาอยู่ "จินเจอร์ เอ๋ย เอาตัวให้รอดล่ะ"

"อืม...หน้าตาดีแต่ตัวเล็กไปหน่อย" เสียงเสพาที่กำลังจับจ้องหน้าบ้านที่แทบไม่มีอะไร พ่อและแม่กำลังยืนขวางไม่ให้ลูกชายของตัวเองนั้นขายร่างกายออกไป

 "กิต! ไม่ต้องลูก! พวกเราช่วยกันหาเงินกันเอง!" 

"ใช่ลูก! พ่อคิดว่าเรามีทางเลือกเสมอ!" 

"ฮะๆ ชาติหน้าตอนบ่ายไหมครับ! น้าติดหนี้ขนาดนั้น เจ้าหนี้ก็มาทวง เราไม่มีเงินให้ตอนนี้จะให้ทำไง!" "แม้! คิดเป็นนี่! เอางี้ไหม! หมดหนี้แน่ถ้าไปกับฉัน! ฉันจะยกหนี้ของน้าจนสิ้นซาก และแถมเงินให้ด้วย ให้มาใช้ชีวิตนี้!" เสพาพลางยิ้มก่อนจะชูเงินปึกใหญ่โชว์ ก่อนกิตก็มองตาม

"อืม...จะให้เลยเหรอ?" "ใช่! แค่มากับฉันแน่นอน สามารถกลับมาบ้านได้อยู่แล้ว แค่ไปทำงานกับฉัน หนี้หมด ได้เงิน ได้สนุกอีก คุ้มแสนคุ้ม!" เสพาพลางพูดก่อนไปนั่งมุมโต๊ะไม้ยาวหน้าบ้านที่มีพ่อและแม่ของกิตทั้งคู่นั่งใกล้ๆ กัน สายตาที่แหลมคมมองตรวจสอบร่างกายของกิต ส่วนสูงที่ 150 กว่า ร่างกายแข็งแรงจากการทำงานตากแดด ผิวแทนเล็กน้อย ราคาหน้าจะดี

"นี่กิต! ไม่ต้องไป! เราไปขอยืมเงินท่านวิริยานก็ได้!"

 "ใช่ลูก! ลูกสนิทกับคุณหนูแก้วตานี่! ไปยืมมาปิดก่อนแล้วเราก็ไปทำงานใช้คืน!" 

"อืม...เรื่องนั้น...เราทะเลาะกัน แก้วบอกไม่อยากพบกับผมแล้ว" คำตอบที่แทบจะปิดตายเรื่องคุณหนูแก้วตาของบ้านใหญ่ ที่เคยได้ไปทำงานถูกใจลูกชายตน ใช้ชีวิตไปทั้งเรียนและเล่นกันตลอดเวลาจนกิตอายุ 18 แล้วในตอนนี้ กลับถูกบอกว่าทะเลาะกันจากเจ้าตัว ทำเอาหมดคำจะพูด

"งั้นตกลง ตามที่พูดนะ"

 "ครับ" กิตรับข้อตกลง เอกสารถูกเซ็น เงินถูกมอบ การลงทุนแบบนี้เสพาบอกว่าไม่คุ้ม แต่ถ้าลูกค้าถูกใจแล้วสั่งคนจากเธอก็คือว่าดี แต่ถ้าชายคนนี้ถูกเช่าจะดีมาก ร่างกายเล็กนี้ก็เป็นที่ชอบของชายๆ รวมถึงรุ่นแม่บ้านไม่ก็พวกพี่สาว ก็ทำให้เสพามองถึงจำนวนเงินที่ได้อย่างดี

"กิต! กิต! อยู่ไหมคะ!" เสียงหวานแหลมของหญิงสาวร่างเล็ก ผมแดงสดแซมกับผมดำอย่างเหมาะสม สัดส่วนโค้งงาม ใบหน้ามีเหงื่ออาบ

"คุณหนูแก้ว มาทำอะไรกันหรอคะ?"

 "กิตล่ะคะ?"

 "ไปกรุงเทพแล้วครับ" 

"ห๊ะ! ไปทำไม?"

 "เอ่อ...คือ..." หลังจากกิตออกเดินทางมันก็ผ่านมาแล้วสามวัน ทำเอาตอนนี้เองก็ไม่สามารถพูดได้ว่ามันจะเริ่มจากไหนดี แล้วทำไมคุณหนูอย่างแก้วตาถึงมาที่นี่ในตอนนี้

"น้าพลอยคะ! บอกมาเถอะ!" 

"ลุงสมด้วยคะ! พูดเลย!" เอาแล้วไง! ถูกเรียกชื่อแล้วในตอนนี้ สมกำลังนั่งนิ่ง สบสายตาก่อนบอกเล่าทุกอย่าง ที่น้าชายของบ้านหลังนี้ไปยืมเงินมาแล้วไม่มีเงินจ่ายจนเจ้าหนี้นั้นได้มาถึงบ้าน ทำเอาต้องหาเงินมากลบหนี้ แต่ก็ไม่หมดไปเลย ได้ข้อเสนอให้กิตไปทำงานเพื่อแลกเงิน

"อะไรนะค่ะ! ทำไมไม่มาขอยืมล่ะค่ะ! เราไม่ใช่คนไกลกันสักหน่อย!" แก้วตากอดอกมองหน้าทั้งสองคนที่ตอนนี้หลบหน้าของเธอ "กิตบอกทะเลาะกับคุณหนูเลย ไม่กล้าไปขอค่ะ" พลอยพลางพูดแล้วกลับมาสบตา ใบหน้าของแก้วตาที่ตอนนี้กำลังมีอาการบอกว่าเจ็บปวด

"ฉัน...ฉันขอโทษ" เสียงอันเบาหวิวแต่ก็ได้ยินจากแก้วตา ก่อนเพียงไม่นาน ร่างของสาวงามวัย 21 ได้เดินจากไปอย่างเงียบงัน