หากรักคือการรอคอย ร้านกิ่มซำ

     ดอกท้อ ติ่มซำเธอกับฉันเคยมาที่ตรงนี้  พอเนิ่นนานผ่านมาไม่กี่ปี เธอกลับหนีหายไปตลอดกาล ฉันเองคงไม่อยากไปในร้านนี้ เพราะตัวเธอยังมีในทุกมุมนั่น มองทางไหนในใจมีเธอตาม กิ่มซำเธอชอบนั้นยังฝังใจ 

  ทำไมเราจะต้องจากกันทั้งที่ยังหายใจ  แน่นอนว่าคนเรานั้นเกิดมามากกว่าสามสิบปีแล้วจะต้องมีเรื่องราวมากมายให้ได้นึกถึง บางครั้งเรื่องราวเราเหมือนจะยาวกว่านิยายน้ำเน่าสักเรื่อง หรืออาจจะเน่ากว่าอีก อย่างเรื่องของเราที่เรียกว่าเรื่องของสองคนจริงๆ เรารู้กันแค่สองคน ไม่เคยแม้แต่จะบอกใคร และเขาเองก็น่าจะปิดบังเรื่องราวนั้นไว้ทั้งหมด 

   ทุกครั้งที่เรานั้นเจอกันจะไม่ค่อยมีใครเห็น หรืออาจจะเห็นแต่ไม่แสดงตัว เราเดินกันไปปกติ ในร้านที่เขานั้นเคยไปกับใครที่เราก็รู้ แร่ก็เหมือนว่าในบั้นปลายชีวิตของเขาแล้วเราก็นอมไม่นานเขาก็จากไปเอง เรารู้ว่าเขานั้นเหลือเวลาอีกไม่มาก เพราะว่าเขาอายุ หกสิบห้าปีแล้ว  

  ตอนที่เขาไปกับเราสองคนนั้นเขาถามเราว่า รำคาญไหมในความรักของเขา เขาไม่ต้องการอยากรู้ว่าเรานั้นรักเขาหรือไม่ แต่เขาต้องการเพียงรักเราพอ  แต่หากว่าเรานั้นรำคาญเขาจะคอยดูอยู่ห่างๆ เราเลยตอบไปว่าก็รักจึงยอมมาด้วย  เขายิ้มเขาบอกว่าเราคือนางฟ้าของเขาที่ทำให้เขานั้นอยากที่จะอยู่ด้วย แต่มาวันนี้เขากลับเป็นฝ่ายที่ยอมแพ้ไม่ยอมจากไปไหน จากใจของเรา 

   กิ่มซำที่เขาชอบถูกนำมาจัดวางเมื่อสองเรานั้นถึงร้าน  ทุกอย่างเยอะมาก เขามองหน้าเราบอกว่าไม่รู้ว่าชอบอะไรเลยทำมาทีละอย่างเพื่อให้เรานั้นลองชิม กินเลยนะไม่ต้องกลัวรู้ว่าไม่ชอบกินอะไรแบบนี้ แต่อยากให้เรานั้นนั่งทานด้วยกันในสิ่งที่ผมนั้นชอบ หนูชอบด้วยไหมไม่รู้ แต่กินนะนานๆ เราจะได้อยู่ด้วยกัน

   ตอนที่เรานั้นลำบากเขาเองที่โอนให้โดยไม่ให้คืนให้ไปเลย เงินที่เขานั้นหามาได้ ตอนนั้นเราเองไม่เข้าใจ แต่หลังจากนั้นสามปีใช่ เขาทำเพื่อเรา แต่เราจะทำอย่างไร ปล่อยให้ระยะเวลาจัดการทุกอย่างเอง 

   จริงแล้วๆ รู้ว่าตัวเองนั้นชนะกุ้งตอนที่ไปกับเธอ เพราะเธอบอกว่ามียาสำหรับคนที่แพ้กุ้งลองกินเลย หากว่าไม่หายใจเขาจะเป็นคนดูแลทุกอย่างเอง เลยบอกว่าไม่เคยแพ้แรงขนาดนั้นมีเพียงผื่นเท่านั้นเอง จึงลองกินในวันนั้นอร่อยมากเพราะของแพง สองตัวน้ำอร่อยมากทานกับข้าวสวย เขานั่งหัวเราะเราว่าเพิ่งเป็นคนแรกในร้านที่ทานกิ่มซำกับข้าวเหนียว จ้ำอร่อยมาก 

ส่วนที่ขอบมากที่สุดนั้นจะเป็นในส่วนของปลานุ่มเหมือนปลาราดพริกแต่ไม่ใช่ เพราะว่าอร่อยนุ่มลิ้นมากน้ำของมันนั้นทำด้วยน้ำมะนาวจริงไม่มีน้ำมะนาวของขวด เราเองชอบ 

    ชอบในความเป็นตัวเองเขากล้าที่จะบอกรักเราทั้งที่เรานั้นห่างกันมากกว่ารอบอายุเลย ห่างกันสี่สิบปี ตอนแรกที่เขานั้นกอดยอมรับว่าอึ้ง เราไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนเพียงครั้งเดียว ไปตอนเช้าแล้วเขานั้นส่งเราขึ้นรถเพื่อที่จะกลับบ้าน หากว่าอย่างนั้นจริงเขารู้ว่าสถานที่ที่เราอยู่นั้นไม่ได้ติดกล้องเหมือนเดิม เขามาหาเราในตอนที่เรานั้นยังไม่ได้ตื่นนอน เข้ามาหาแบบจู่โจม กอดเราแน่นเขาบอกว่าอยากให้รักเรานั้นเนื้อแน่น ในแบบของปลาในจานนี้ 

   หากว่าเขานั้นยังอยู่ อยากจะบอกเขาว่าเรายังรักเคารพและคิดถึงเขาเสมอ ขอบคุณที่คอยมอบความรักให้ ขอบคุณที่ทำให้ทุกอย่าง ร้านกิ่มซำนี้ ไม่ว่าเราจะมองเมื่อไหร่ ผ่านทางนี้วันไหน ยังเห็นภาพที่เรานั้นนั่งอยู่ด้วยกัน 

   ความรักบางทีนั้นก็มาหาเราเพราะว่าทำบุญร่วมกัน หรือเขาอาจจะขอกับอะไรบางอย่างเมื่อได้หมดบุญแล้วทุกอย่างก็จากไป เหมือนบางคนที่ได้หมดแล้วก็หายไปอย่างนั้นแล้วมาบอกว่าไม่เหมือนคนอื่น