หลากหลายความห่วงใย ทางสำหรับรถเข็ญ (จีน)

เทคโนโลยีที่ก้าวไกล ช่วยเหลือคนที่ช่วยเหลือคนที่เดินไม่ได้

ได้ออกจากบ้านเที่ยวในที่ที่อยากไป  ช็อปปิ้งได้ไม่ต้องลำบากเรื่องการเดินทาง

ขึ้นลงบันไดได้หลายชั้น  ไม่ลำบากหากต้องไปน้อยคน 

ความสุขเริ่มได้หากทุกคน เห็นใจคนส่งแต่ความดี

    วันนี้ได้มาเดินห้างเพื่อเลือกซื้อของที่สถานที่แห่งหนึ่งในห้างในประเทศจีนจูไห่  เราเดินอย่างมีความสุขเลือกซื้อของมากมาย พอมายืนรอเพื่อนในการเลือกของ จึงมองไปเจอรถของชายคนหนึ่งที่นั่งรถเข็ญไฟฟ้า แล้วไม่มีใครมาด้วย จึงคิดในใจว่าทำไมไม่มีคนมาด้วยหรือว่าเขานั้นกำลังรอใคร แต่ว่าหลังจากนั้นไม่ถึงห้านาที เขาก็ขับต่อไปเลยไม่ได้รอใคร ด้วยความอยากรู้เราจึงเดินตาม เขาสามารถที่จะเดินซื้อของเอง โดยมีคนคอยช่วยเวลาที่ต้องการอยากได้อะไร พนักงานจะเป็นคนช่วยในการเลือกของ 

    หลังจากนั้นเราเลยเดินไปเพราะว่ากลุ่มเพื่อนนั้นเดินแล้วไม่ได้รอ พอเดินไปได้สักพักได้มาเจอกับทางบันไดที่ต้องเดินขึ้นอย่างเดียว เลยนึกถึงชายหนุ่มคนนั้นว่าหากว่าเขานั้นมาคนเดียวจริงๆ หรือหาญาตไม่เจอแล้วเขานั้นจะกลับอย่างไร  จึงเดินกลับไปหาที่เดิมตอนที่เพื่อนนั้นเข้าห้องน้ำอยู่พอไม่เจอนั้นเดินกลับมา 

   มาเจอคุณยายคนหนึ่งมากับเด็กทารกเข็ญรถเข็ญมาด้วย แต่ว่าตอนนั้นเขานั้นกำลังที่จะเดินเพื่อไปขึ้นบันไดจึงมองตามว่าเขานั้นจะขึ้นอย่างไรได้  แต่เมื่อเดินไปถึงบันไดนึกว่าเขานั้นจะขึ้น กลับมีคุณลุงคนหนึ่งเดินมถาม และพูดคุยด้วยน่าจะเป็นพนักงาน จากนั้นเขายืนรออะไรบางอย่างไม่นานเห็นเข้าไปแล้วรถก็เลื่อนขึ้น ปรากฏว่าเขานั้นสามารถที่จะขึ้นบันไดสูงได้ง่ายๆ

       สิ่งที่เห็นด้านหน้านั้นเป็นภาพที่น่ารัก  เครื่องนี้คือเครื่องลิฟต์จองรถเข็ญที่พารถเข็ญที่เป็นผู้โดยสาร คอยรับส่งให้ความสะดวกช่วยเหลือในการขึ้นทุกคน จึงทำให้เราคิดว่าหากว่าที่บ้านเรานั้นเป็นแบบนี้คงจะดี ไม่ต้องกลัวหากว่าต้องการที่จะออกมาเดินเล่นเปลี่ยนบรรยากาศในห้างหรือว่าออกมาซื้อของ เวลาที่เห็นแบบนี้รู้สึกเลยว่าคนเรานั้นมีความพร้อมหรือว่าพื้นฐานที่ไม่เหมือนกัน บางคนนั้นเขาเกิดมาร่างกายนั้นไม่เต็มที่ หรือมีเหตุการณ์ที่ทำให้เดินไม่ได้   เขาจะได้ไม่สิ้นหวังเพราะว่าอย่างน้อยนั้นเขายังสามารถที่จะช่วยตัวเองในหลายเรื่อง จะไปไหนมาไหนให้ใครไปส่งแล้วไม่ต้องเดือดร้อนในการไปรับไปส่งคอยเดินตาม

     สิ่งเหล่านี้คือความสุขในการเที่ยว การที่ได้เห็นคนที่เขานั่งรถเข็ญ รถเข็ญเด็กไม่มีปัญหาเลย ว่าหากว่าไปเดินห้างเวลาจะขึ้นบันไดต้องเก็บรถเข็ญแล้วเดินแบกขึ้นให้ลำบาก  เพราะว่าห้างบางห้างที่นี่เขาแทบจะไม่มีลิฟต์เลย เพราะว่าหากมีสองชั้นคงจะสิ้นเปลืองเพราะว่าสามารถที่จะเดินขึ้นบได้  

    พอหลังจากนั้นเรามาเจอพี่คนนั้นอีกครั้งผ่านหน้าเราไป  พูดคุยกับลุงคนคุมเครื่องไม่นานเขาก็สามารถที่จะขึ้นไปเลือกดูของชั้นบนได้ เรียกได้ว่าเพิ่มความสุขให้เขาขึ้นเยอะเลย หอบของกลับใส่กระเป๋าด้านหลัง และคนหลายคนที่เดินไปเดินมาเวลาที่มองก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าด้วย เวลาที่เราคิดใส่ใจของคนที่เขาเดินไม่ได้ เราก็จะรู้สึกดีที่คนที่เขาพิการอยู่บ้านเขาจะไม่ได้เหงาและเป็นปมด้อยอีกต่อไป