พิชิตยอดผาเวียง แม่ออนเชียงใหม่ เดินป่าหน้าฝนกับคนแปลกหน้า

วันนี้ดิฉันขอเล่าประสบการณ์ที่ทั้งน่าประทับใจและอบอุ่นหัวใจ กับทริปที่เริ่มต้นจากการ “เดินป่ากับคนแปลกหน้า” แต่กลับกลายเป็นความทรงจำที่ดีที่ดิฉันไม่มีวันลืม… ✨🌿

จุดเริ่มต้นของมิตรภาพกลางป่าและธรรมชาติที่งดงาม

🚗 การเดินทาง

ดิฉันออกเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่แต่เช้าตรู่ มุ่งหน้าไปยัง อำเภอแม่ออน โดยใช้รถยนต์ส่วนตัว ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่า ๆ จากตัวเมือง วิวข้างทางเต็มไปด้วยภูเขา ต้นไม้เขียวขจี ฟ้าเปิด อากาศสดชื่นมากค่ะ

📍 พิกัดยอดผาเวียง - แม่ออน

👣 จุดเริ่มต้นของการเดินป่า

ดิฉันมาถึงจุดรวมตัวกับคณะทัวร์เล็ก ๆ ที่นัดกันไว้ เป็นกลุ่มคนที่ดิฉัน “ไม่รู้จักใครเลย” มาก่อน ทุกคนดูตื่นเต้น บางคนมากับเพื่อน บางคนมากันเองเหมือนดิฉัน เราทักทายกันพอหอมปากหอมคอ ก่อนจะเริ่มเดินขึ้น ผาเวียง

แรก ๆ ดิฉันยังเกร็ง ๆ เพราะไม่รู้จะชวนใครคุย แต่พอเดินมาได้สักพัก เหงื่อเริ่มออก ใจเริ่มเต้น แรงเริ่มหมด ก็มีผู้ชายคนหนึ่งยื่นขวดน้ำมาให้แล้วพูดว่า

“เหนื่อยมั้ยครับ พักก่อนก็ได้นะ”

แค่นั้นเลยค่ะ ดิฉันก็หลุดยิ้มออกมา และคุยกันต่อจนจบทริป 😄

 

ป่าภายใต้ม่านฝน

กลิ่นดินเปียก กลิ่นหญ้า และกลิ่นไม้เปียกฝนลอยฟุ้งไปทั่ว เป็นกลิ่นที่ดิฉันไม่มีวันลืม มันสดใหม่ บริสุทธิ์ และอบอุ่นอย่างประหลาด

แม้ทางเดินจะลื่นและท้าทายกว่าเดิม แต่เสียงฝีเท้าบนดินเปียก ความช่วยเหลือเล็ก ๆ จากเพื่อนที่ยื่นมือมาดึงกันขึ้นจากทางชัน หรือแชร์ผ้าคลุมฝนให้กันเล็กน้อย ก็กลายเป็นเรื่องน่ารักระหว่างทาง

✨ ฝนไม่ได้พรากความสุข แต่กลับเติมเต็มทริปนี้ให้สมบูรณ์

ดิฉันคิดว่าถ้าทริปนี้ไม่มีฝน บางทีเราอาจจะไม่สนิทกันเร็วขนาดนี้

บางทีเราอาจจะไม่ได้หัวเราะเสียงดังตอนใครลื่น

บางทีเราจะไม่ได้ช่วยกันเอามือป้องกล้องให้เพื่อน

และบางที…เราอาจไม่ได้เห็นสายรุ้งจาง ๆ หลังฝนหยุดในป่าลึกเช่นนี้

ฝนตกทำให้ป่ามีชีวิต ป่าเปียกแต่หัวใจเราอุ่น

และการเดินป่าท่ามกลางฝน ทำให้ดิฉันรู้สึกว่าธรรมชาติ ไม่ได้แค่ให้ภาพสวย ๆ

แต่มอบบทเรียนให้เราว่า

“สิ่งที่ไม่คาดคิด บางครั้งคือความงดงามที่แท้จริง”

 

พิชิตยอดผาเวียง

เส้นทางเดินค่อนข้างท้าทาย บางช่วงเป็นทางชันเล็ก ๆ ที่ต้องจับรากไม้ บางช่วงก็ต้องเดินลัดเลาะหิน แต่ธรรมชาติรอบข้างนั้นงดงามมาก โดยเฉพาะตอนใกล้ถึงยอด ทิวทัศน์รอบด้านเหมือนภาพวาดเลยค่ะ

 

เมื่อขึ้นถึงจุดสูงสุดของ ผาเวียง เราทุกคนต่างนั่งหอบหายใจ แต่สายตาก็จับจ้องไปที่ภูเขาเบื้องหน้า และทะเลหมอกบาง ๆ ที่ลอยคลอเคลียตามยอดไม้

 

ตอนนั้นดิฉันได้ยินเสียงหัวเราะของกลุ่มเพื่อนใหม่ที่เริ่มชวนกันถ่ายรูป แชร์ของกิน และเล่าทริปเก่า ๆ ให้ฟัง แล้วฉันก็รู้เลยว่า…

“นี่แหละ ตอนไหนที่คนแปลกหน้ากลายมาเป็นเพื่อนกัน”

ก็คงเป็นระหว่างทางที่เราช่วยกันเดิน ฝ่าฝน หัวเราะเวลาใครลื่น ลากันขึ้นทางชัน และยิ้มให้กันโดยไม่ต้องพูดอะไรมาก

ช่วงบ่ายหลังจากพวกเราพักเหนื่อยกันที่จุดชมวิวของผาเวียง ฟ้าเริ่มมืดครึ้ม เสียงฟ้าร้องเบา ๆ ดังมาไกล ๆ ดิฉันก้มดูนาฬิกา ก็ได้แต่หวังว่าเราจะเดินลงให้พ้นทางชันก่อนฝนตก…

แต่ไม่ทันค่ะ… ฝนโปรยลงมาเบา ๆ ก่อนจะกลายเป็นสายฝนเย็นเฉียบที่เทลงมากระทบใบไม้ เสียงดังเปาะแปะทั่วทั้งป่า 🌧️🌳

ดิฉันยืนหลบฝนใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง เสื้อกันฝนที่เตรียมมาดูเหมือนจะไม่ช่วยอะไรมาก แต่กลับรู้สึกได้ถึงความสดชื่น เหมือนธรรมชาติกำลังอุ้มเราไว้

กลุ่มเพื่อนใหม่ของดิฉันหลายคนหยิบผ้าคลุมหรือหมวกออกมา บางคนเปียกทั้งตัวแต่ก็ยังยิ้ม หัวเราะและตะโกนแข่งกับเสียงฟ้า

หนึ่งในเพื่อนใหม่ตะโกนว่า

“ฝนตกแบบนี้คือของขวัญนะ! ธรรมชาติอยากให้เราจำวันนี้ไว้แน่ ๆ”

และดิฉันคิดว่าเขาพูดถูกค่ะ เพราะมันชุ่มฉ่ำทั้งร่างกายและหัวใจจริง ๆ

 น้ำตกในป่าลับ – ของขวัญธรรมชาติ

 

ระหว่างทางเดินกลับ ไกด์พาเราแวะที่น้ำตกเล็ก ๆ ซ่อนตัวอยู่ในป่าลึก สายน้ำใสไหลเย็นจับใจ ดิฉันถอดรองเท้าแช่เท้าในน้ำ เย็นจนขาสั่นแต่ก็รู้สึกสดชื่นเหมือนได้รีเซ็ตตัวเองใหม่

 

 

เสียงน้ำ เสียงนก และเสียงหัวเราะของกลุ่มเพื่อนใหม่ข้าง ๆ ทำให้ดิฉันรู้สึกว่า “ธรรมชาติไม่ได้มีแค่ความสวยงาม แต่มันยังมีพลังที่เปลี่ยนแปลงความรู้สึกเราได้จริง ๆ”

💚 ความประทับใจที่อยากแชร์

แม้เราจะไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แม้จะไม่ได้ติดต่อกันหลังจากนี้ แต่ดิฉันเชื่อว่าทุกคนจะจดจำช่วงเวลานี้ไว้ในใจแน่นอน

สิ่งที่ได้จากทริปนี้ไม่ใช่แค่ภาพวิวสวย ๆ หรือความสำเร็จที่พิชิตยอดเขาได้

แต่คือ “มิตรภาพที่งอกขึ้นกลางทางเดินป่า” และ “ความกล้าที่จะเปิดใจให้คนแปลกหน้า”

หากใครมีโอกาสอยากลองเดินป่าทริปสั้น ๆ ในเชียงใหม่ ดิฉันขอแนะนำ ผาเวียง แม่ออน เลยค่ะ ทั้งธรรมชาติ มุมถ่ายรูป วิวเขา และความรู้สึกอบอุ่นระหว่างทาง ล้วนเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำมากค่ะ 💚🍃