ข้าวสวย เพื่อกันบ่นกันทุกวัน คุยรู้เรื่อง ขี้บ่น
ความสุขในช่วงเรียนมหาลัย กลับบ้านออกบ้านให้มันดูหน่อยเวลา
หากไม่เชื่อมาให้บ่นดูจากตา มาถึงต้องมามองหน้าเล่าความจริง
เคยไหมที่เรานั้นเลี้งสุนัขแล้วอยู่ด้วยกันมานานมากกว่าสิบปี จนรู้ใจไปหมด หากว่าได้ยินเสียงเคาะประตูในตอนเช้าคือข้าวสวยแน่นอน เพราะว่าตอนเช้านั้นจะต้องผูกเพื่อให้ทานข้าวในจานใครจานเรา แต่หากว่าวันหยุดเราเปิดบ้านช้า ต้องโดนข้าวสวยนั้นบ่นแน่นอน
บางแก้วนั้นเป็นสุนัขที่รักเจ้าของมาก เขาจะมีเจ้านายของเขาเพียงสองคน คนแรกคือเจ้านายที่รัก ส่วนคนที่สองคือเวลาที่เจ้านายไม่อยู่ถึงจะได้รับความสนใจ
หน้าอย่างนี้คือโกรธ ต้องการอะไรสักอย่าง อยากให้เล่นด้วย จะเอาตัวมาใกล้หรือมานั่งต่อหน้า ข้าวสวยนั้นเป็นสาวที่หากเป็นคนคือแมนมากไม่ชอบชาย ใครมาใกล้กัดเลยหากว่าไม่ชอบ
ชอบทำหน้าทำตา เวลาที่อาบน้ำให้จะไม่ค่อยชอบ เพราะว่าหลังจากอาบเสร็จนั้นขี้เกียจเลียเพื่อให้ขนแห้ง แต่จะนอนอยู่อย่างนั้นจนให้แห้งไปเอง ชอบมากในเรื่องความสะอาด หากว่ามีสุนัขตัวไหนมาแตะจานของข้าวสวยจะไม่กินเลย ไม่เอากินน้อยรักษาหุ่น
ชอบเที่ยวนอกบ้าน หากว่าไม่ยอมพาไปด้วย อย่าได้เผลอในการจอดรถ ไม่อย่างนั้นข้าวสวยจะจัดการแทะให้หมดเลย ไม่สนใจ พอเราเดินออกมาจะมานั่งด้านหน้าเพื่อสารภาพผิด รู้นะว่าจะโดนแต่ทำ
เวลาที่ไปด้านนอกจะต้องคุยกันก่อนว่าหากว่าดื้อไปหากัดคนอื่นจะต้องโดนอะไรบ้าง พอนิ่งและมองตานี่คือตกลง และเวลาออกไปจะยื่นหน้าออกมาให้คนอื่นเห็น หน้าบานๆ
ข้าวสวยชอบให้เรานั้นแกล้งมากเพราะว่าอยากให้กอด อยากให้ลูบหัว และสุดท้ายคือชอบมากในการหวีขน เพราะขนนั้นน่าจะมีสองชั้นเลย
สายตาของข้าวสวยนั้นเฉียบไม่ว่าจะนก หนู แมว อย่าให้ได้เจอได้รู้ นางเปิดประตูเข้าไปสังหารให้หมดแน่นอน
เหมือนเขาจะรู้ว่าเรานั้นแกล้ง นิ่งเลย ครั้งแรกที่พาขึ้นรถมอเตอร์ไซค์เพราะคิดว่าเวลาขับไปข้าวสวยจะกระโดดลงไปกัดเพื่อนสุนัขตัวน้อยในหมู่บ้านแต่ไม่เลย นางนั่งนิ่ง ปวดขาหน่อยก็ขยับไปมา
หากว่าจะถ่ายภาพนั้นข้าวสวยไม่ขัดขืนถ่ายก็ถ่ายไป เรียกให้ดูกล้องได้ แต่ว่าหลังจากนั้นแล้วต้องได้อาหารให้ด้วย อย่าให้อาหารในจานหมด และในการปล่อยนั้นจะต้องปล่อยตามลำดับด้วย ปล่อยตัวอื่นก่อนมีเคือง
นอนเฝ้า ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหนชอบให้เราเห็น ข้าวสวยสุขภาพดีมากแทบไม่เคยเจ็บป่วยเลย เท้าหากว่าเปื้อนจะไม่ยอมลุกไปไหนเลย ให้เรานั้นล้างให้ เวลามีใครมาบ้านบอกเลยกลิ่นไม่ดี ข้าวสวยหล๋อยทางด้านหลังแน่นอน
จริงแล้วเราไม่ได้เจอกันมาตั้งแต่เกิด มาเจอข้าวสวยตอนที่อายุมากแล้วเป็นหมาใหญ่มากกว่าห้าปีแล้ว ตอนแรกนั้นเห่าทั้งวันแทบจะทุกครั้งที่เจอหน้า สาเหตุที่เรานั้นสนิทกันเพราะว่าข้าวสวยนั้นชอบทานข้าวเหนียวหมูปิ้ง พอได้กินด้วยเป็นประจำ จากนั้นเป็นมิตรเลย สนิทกันแทบจะนอนตักกันได้เลย หากว่าวันไหนที่อาบน้ำให้ ข้าวสวยจะรู้ว่าตัวเองนั้นหอมจะเข้ามานอนด้วย และเล่นกับเราเพราะว่าสบายตัว มีกลิ่นหอม
ปัจจุบันนี้คนเรานั้นเป็นโรคซึมเศร้างค่อนข้างเยอะหน่อย ลองหาเพื่อนสักตัวมาเลี้ยงเป็นเพื่อนได้หัวเราะ ได้พูดคุยอย่างน้อยเราก็ไม่ได้โดดเดี่ยว ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยมีใครที่จะมีครอบครัว เลี้ยงสักตัวไว้เป็นเพื่อนไปไหนมาไหนด้วยกัน มีคอนโดของสุนัขด้วยในการเลี้ยงดูหากว่าเรานั้นต้องไปต่างจังหวัดนำไปไม่ได้
หากว่าเรานั้นเลี้ยงให้เขาเหมือนคนในครอบครัว เขาก็จะเหมือนคนคนหนึ่งเหมือนกัน อาจจะแคร์เรามากกว่าคนด้วยซ้ำอย่าให้งอนนะง้อยากมากเพราะคุยเท่าไหร่ก็ไม่เถียงแถมยังไม่ตอบอีก



















