ประสบการณ์นั่งอยู่ตรงป้ายรถเมล์คนเดียวตอนคํ่า

สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กนักเรียนชั้นม.ปลาย ในจังหวัดร้อยเอ็ดค่ะ วันนี้หนูมีประสบการณ์น่าประทับใจมาเล่าให้พี่ๆฟังกันค่ะ  เรื่องมีอยู่ว่าในเย็นวันศุกร์อาทิตย์ที่แล้ว หนูต้องกลับบ้านกับคุณแม่ ต้องบอกก่อนนะคะ ปกติหนูจะขับรถมาเรียนเอง ซึ่งก็จะกลับบ้านเวลา16.00 ตามปกติของโรงเรียนเลิก แต่ในวันที่เกิดเหตุหนูมีธุระต้องทำ เลยต้องกลับบ้านกับคุณแม่ ซึ่งด้วยความที่ว่าคุณแม่เลิกงานประมาณ18.00 กว่าจะเก็บของกว่าจะเดินทางมารับหนูก็เกือบ18.30 ด้วยความที่ช่วงนี้เป็นหน้าหนาวทำให้บ้านเรามืดไวมาก  หนูก็ไปนั่งรอรถอยู่ศาลารอรถข้างทาง ซึ่งส่วนมากรถเที่ยวสุดท้ายคือช่วงประมาณ17.30 ทำให้ไม่มีนักเรียนมารออยู่ในศาลานี้เลย ก็คือทั้งศาลามีหนูคนเดียว555555  ในความรู้สึกตอนนั้นก็คือมันมืดมาก กลัวผีด้วยค่ะ555 แล้วอยู่ๆในขณะที่นั่งอยู  ก็มีรถเก๋งจากเลนส์นึงขับมา อยู่ๆก็ตีไฟเลี้ยวข้ามมาอีกเลนส์ ซึ่งเลนส์นี้คือเลนส์ศาลารอรถที่หนูนั่งอยู่  แล้วก็มีคุุุณน้าผู้หญิงเปิดกระจกออกมา ถามหนูว่ากลับบ้านยังไง หนูตกรถเหรอลูก  หนูเลยอธิบายไปว่ารอคุณแม่มารับ คุณน้าผู้หญิงคนนี้ถึงขับรถออกไป  หนูก็ไม่รู้จะขอบคุณคุณน้ายังไง  มันเป็นโมเมนต์ที่น่ารักมากๆ ทั้งที่มีรถตั้งหลายคันแต่มีคุณน้าคนเดียวที่จอดถาม  อยากให้มีคนแบบคุณน้าในสังคมเยอะๆจังเลยค่ะ🥺