ก่อนอาย 30 บางคนไม่นึกอยากมีคู่ หลังอายุ 40 ยิ่งเป็นสุขกับการมีคู่ได้
จะดีใจหรือเสียใจที่เป็นโสด
เป็นโสดคือเรื่องดีหรือเรื่องแย่
ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ตรงของแต่ละคน
และเหนือไปกว่านั้น
คือจุดมุ่งหมายของแต่ละคน
ที่จะเอาอะไรจากชีวิต
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
บางคนดีแสนดี
แล้วก็คิดว่าเลือกดีที่สุดแล้ว
แต่ผลออกมาแย่
เพราะคู่ตนดีไม่ทน
วันหนึ่งตบะแตกก็แตกต่าง
บางคนลุ่มๆดอนๆ ครึ่งดีครึ่งร้าย
แต่กลายมาเป็นคนดีขึ้นเรื่อยๆ
เพียงเพราะได้ ‘ชีวิตคู่’ ที่ดีกว่า ‘ชีวิตเดี่ยว’
ขนาดเปลี่ยนแปลงตนเป็นคนละคนได้
คนส่วนใหญ่ฝากความหวังไว้กับคนอื่นว่า
จะดีกับตน และทนเป็นคนดีสำเร็จรูปตลอดไป
ขณะที่คนส่วนน้อย
ตั้งความคิดจะชนะใจคนใกล้ตัวให้จงได้
คู่รักส่วนใหญ่
ก้มหน้าก้มตาใช้ชีวิตแบบที่ชิน
ไม่ร่วมกันคิดว่าอะไรทำให้สุขมากกว่านี้
ไม่ร่วมกันคิดว่าอะไรทำให้ทุกข์น้อยกว่านี้
ขณะที่คู่รักจำนวนหยิบมือ
เงยหน้าขึ้นจากมือถือ
เพื่อคุยกันทุกวันว่า
มีอะไรดีๆในวันนั้น
แล้วมีบุญอะไรที่ดีกว่า
ที่อยากทำด้วยกันอีก
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ไม่ว่าชีวิตจะเป็นไปอย่างไร
ต้องจับพลัดจับผลูไปมีคู่หรืออยู่เดี่ยว
ก็ไม่ต้องเสียเวลาเถียงกันว่า
โสดหรือคู่ดีกว่ากัน
ขอเพียงเข้าใจจริงๆเถอะว่า
ชีวิตให้เหตุปัจจัยอะไรกับเรา
แล้วเราใส่เหตุปัจจัยอะไรเพิ่มเข้าไปในชีวิต?
เรามองแต่ตัวเองในเงากระจก
หรือเรายอมให้คนอื่นเป็นกระจกเงาบ้าง?
เอาแต่ทวงถามจากคนอื่น
หรือย้อนกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองด้วย?
ต่างคนต่างเหตุปัจจัย
ต่างคนต่างเสวยผลลัพธ์
ไม่มีถูกไม่มีผิดไว้ตัดสินตายตัวว่า
โสดหรือคู่ดีกว่ากัน
เบื่อชีวิตคู่ เพราะขาดบุญร่วมกัน
เบื่อชีวิตโสด เพราะขาดบุญเดี่ยว!