อามันต์เจ้าแห่งป่า ตอน : ภูมิสาวแห่งรัตกาล *นิยายจบในตอน*

 นิยายเรื่อง อามันต์(เจ้าแห่งป่า) นามปากกา...มาศอุไร 
วางจำหน่าย ในรูปแบบนิยายออนไลน์ ( ebook) 
แพลตฟอร์มที่วางจำหน่าย : Meb ธัญวลัย นายอินทร์ Ookbee 
สามารถ เข้าอ่านเนื้อหา ฉบับเต็มได้ตาม แพลตฟอร์มนิยายชั้นนำทั่วไป อาทิเช่น...
( Dek-d , readAwrite , ธัญวลัย , Hongsamut , fictionlog )
 
 
*ลิงค์สำหรับเข้าโหลดซื้อนิยาย ebook เรื่อง อามันต์(เจ้าแห่งป่า)*
-   https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIwNzM3MyI7fQ
----------------------------
 
*สามารถเข้าอ่านนิยาย อามันต์(เจ้าแห่งป่าฉบับเต็มได้ที่ ธัญวลัย) ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยนะคะ -
https://www.tunwalai.com/story/469450
 
*แฟนเพจ: กนกรส*  https://www.facebook.com/กนกรส-1742298989361370/
------------------------------

 

(ตอน...ภูติสาวแห่งรัตติกาล)

 

ยามดึกสงัดแสงจันทร์คือสิ่งเดียวที่สรรพสิ่งในป่าต้องอาถรรพ์แห่งนี้ใช้เป็นเครื่องหมายบอกเส้นทาง อามันต์โหย่งกายสูงขึ้นนั่งบนกิ่งไม้สนป่า เขม้นสายตามองหาสิ่งที่ใจปรารถนา...

 คืนนี้เขามีภารกิจต้องทำ มันเป็นภารกิจเฉพาะกิจจากคำบอกเล่าของพรานป่าผู้หนึ่ง...

 ใบหน้าหล่อคมคายเบี่ยงมองสลับกลับกันไปมา ระหว่างขวาที ซ้ายที ด้วยเพราะชายหนุ่มกำลังมองหาบางสิ่งที่ควรค่าแก่การลงแรงตามหา คำบอกเล่ามิได้เกินจริงเลยสักนิด...

อามันต์คลี่ยิ้มตอนสายตาคมกริบปะทะเข้ากับสิ่งน่าลำพึงใจ ลำกายใหญ่อึดอัดแน่นตรึงตรงหว่างขา เร่งเร้าให้เขารีบกระทำการบางอย่างเสียที...

“ใจเย็นก่อนไอ้ลูกชาย...ข้าเจอในสิ่งที่เจ้าต้องการแล้ว แต่เจ้าต้องหัดใจเย็นไว้หน่อยก็ดี”

 เสียงพึงพำดังขึ้นแผ่วผิว เจ้าป่าหนุ่มถอนหายใจ ยกหลังมือปาดเหงื่อแถวหน้าผากกว้างทิ้ง เหงื่อโทรมกายกำยำ... แต่ก็รู้สึกพออกพอใจกับสิ่งที่ตนทำสำเร็จ ยิ่งเห็นผลงานตรงหน้า ยิ่งส่งผลให้จุดกระสันฮึกเหิม...

 ตัวบ่งชี้ความเป็นบุรุษเพศแข็งกร้าว หัวหยักชุ่มด้วยน้ำรัก มันร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่  เลยทำให้ส่วนกลางลำตัว ดูโปร่งพอง เพราะไม่ไกลจากจุดเหนือต้นไม้สน ปรากฏร่างอวบอิ่มมีน้ำมีนวล เอวสะโพกน้อยนิด รูปร่างส่วนสัดราวกับวิจิตรปั้นแต่ง เจ้าหล่อนกำลังเต้นระบำอยู่ใต้แสงนวล สะโพกผายส่ายสะบัด รับกับเอวคอดกิ่ว รอบกายสาวเจ้ามีแมลงหิ่งห้อยบินให้แสงสว่างวูบวาบ ดูคล้ายกับนางฟ้าจำแลงแปลงกายก็ไม่ปาน...

 เจ้าหล่อนมีชื่อว่า...รัตติกาล ภูติสาวสวยประจำผืนป่าบริเวณนี้

รัตติกาลเป็นภูติสาว เธออาศัยอยู่ในโพรงไม้สนเพียงลำพัง กิจกรรมก่อนหลับนิทรา เธอชอบออกมายืนเต้นระบำอยู่ใต้แสงจันทร์เป็นประจำ เจ้าหล่อนมีรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ผิวพรรณนั้นขาวนวลผุดผ่องเป็นยองใย ชายใดที่ได้เห็นเป็นต้องหลงใหลและอยากได้เจ้าหล่อนมาครอบครอง...

อามันต์ได้ข่าวภูติสาวนางนี้จากพรานป่าหนุ่มใหญ่ เป็นพรานป่าที่เขาบังเอิญได้ช่วยชีวิตไว้ หมอนั่นจะให้เงินเป็นค่าตอบแทน แต่อามันต์ไม่มีความจำเป็นต้องใช้เงิน เจ้าแห่งป่าจึงปฏิเสธ พรานป่าสำนึกในบุญคุณโดยมิอาจเพิกเฉย จึงตั้งใจชี้ทางให้เขาเดินมา บอกว่าจะพบของดีเป็นนางไม้แสนงาม...

ของที่ว่าดีจริง อีกทั้งยังมีดอกบัวทั้งตูมเต่งอะร้าอร่าม มันถูกผ้าคาดอกผืนบางลายกินรีทาบทับไว้เพียงหมิ่นเหม่ เนินเนื้อสองเต้าปลิ้นทะลัก ยิ่งเมื่อภูติสาวขยับสะโพกพายส่าย ยามสายลมไหวสะบัด ร่ายรำด้วยกิริยาแช่มช้อย เคลื่อนไหวด้วยท่วงท่าเย้ายวนใจ ยิ่งทำให้แรงอารมณ์ของคนได้มองคลุ้มคลั่ง...

 อามันต์เร่งกระโดดลงจากกิ่งไม้เมื่อเขาเจอในสิ่งที่ใจปรารถนา หลับตาพึมพำร่ายมนตร์ พ่นใส่เจ้าของร่างงามอวบอิ่ม...ยามเมื่อโหนกายมาจนถึงเบื้องล่าง ร่างสูงของอามันต์ยืนสูงตระหง่าน ส่งสายตาเขม็งจับจ้องสิ่งเย้ายวนกิเลสราคะ...

เป็นเหตุให้แม่ภูติสาวชะงักการร่ายรำ ดวงตาเบิกโพลง ร่างกายอ่อนปวกเปียกลู่ลงกับพื้น ลำแขนอ่อนช้อยทิ้งลงข้างลำตัว ซึ่งเกิดจากมนต์สะกด...

“แม่ภูติคนสวย คืนนี้เรามาเล่นสนุกกันเถอะนะจ๊ะ...”  

อามันต์ทะยานรับร่างอ้อนแอ้นอรชรไว้ในอ้อมกอด ก่อนร่างนั้นจะร่วงกระทบพื้น พร้อมเอ่ยปากเชิญชวนให้มาเล่นสนุกร่วมกัน คนถูกชวนหัวใจสั่นไหว เลือดลมสาวแล่นลิ่ว จุดกึ่งกลางความเป็นสาวฉ่ำแฉะ แม้เพียงสัมผัสผิวเผินยังไม่ถึงขั้นสอดใส่...

เจ้าแห่งป่าหนุ่มก้มใบหน้ากรุ้มกริ่มจ้องมองสาวสวยในอ้อมแขน ค่อยผ่อนวางร่างหอมกรุ่น ลงบนพื้นหญ้าสีเขียวอ่อนนุ่มราวก้อนเมฆ เป็นอามันต์นั่นเองที่เสกคาถาขึ้นมาเมื่อสักครู่...

ภูติสาวกะพริบตาปริบ ไร้เรี่ยวแรงขัดขืนแต่อย่างใด ถึงมีก็ไม่คิดขัดขืน เมื่อชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาคมกล้า เรืองรองด้วยเสน่ห์มากล้นเหลือคณา กำลังจับจ้องลามเลียอ้อยอิ่งจนทั่วเรือนร่างอรชรของตนอยู่ อีกทั้งยังมีกลิ่นกายแปลกประหลาด ช่างถูกใจเธอเสียนี่กระไร...

แม้กระทั่งภูติหนุ่มด้วยกัน ยังหาสู้ได้สักนิด มีหรือรัตติกาลจะกล้าผลักไส...

“ท่านมิต้องร่ายมนตร์อันใดใส่ข้าให้เสียเวลาหรอกเจ้าค่ะ...ข้ายินยอมพร้อมมอบกายให้นายท่านได้เชยชมให้สมปรารถนา” ภูติสาวเรียกชายแปลกหน้าว่าอย่างนั้น เพราะชายที่ได้ขึ้นว่าเป็นผัว เธอมักใช้คำนี้เรียกเสมอ...

อามันต์ได้ฟังดังนั้นแท่งกายกระตุกหวาม ส่วนปลายหัวหยักแข็งผงาดชนเข้ากับเนื้อผ้ากางเกงหนังสัตว์ น้ำขุ่นเปรอะเปื้อนเป็นด่างดวง...

 เขาส่งสายตาพึงพอใจ วางฝ่ามือร้อนไว้ตรงสะโพกมน คอยเคล้าคลึงขยำเล่น ถือเป็นการหยั่งเชิง ดูสิภูติสาวนางนี้กิริยาท่าทางจะเป็นเช่นไร...ผ้าถุงสีเลือดนกถูกถลกขึ้นมาจนถึงโคนขาอ่อน เรียวขาขาวยกตั้งชัน อำนวยความสะดวกให้อย่างรู้หน้าที่...

“เจ้าแน่ใจนะว่าไม่กลัวข้า”

“เหตุใดข้าต้องกลัวท่านด้วยเล่า อย่าลืมเสียสิ ข้าเองหาใช่หญิงสาวธรรมดา”

“ถ้าเช่นนั้น คืนนี้...เราสองคน”

ฝ่ามือหยาบลูบไล้สัมผัสเรือนกายงดงามลงต่ำ สื่อนัยน์ตาหยาบโลนถึงความต้องการ ภูติสาวระบายยิ้มหวานหยด แอ่นเรือนกายให้ชายผู้คุ้มครองผืนป่าอาถรรพ์ได้หยอกล้อเต็มที่ นิ้วมือล้วงลึกหายวับเข้าไปยังกลีบงาม แบะอ้าทะลวงเอาน้ำขุ่นข้นไหลเยิ้มโดยไม่จำเป็นต้องร้องขอ หรือคิดเกรงใจ...

นางภูติตนนี้คงช่ำชองมามิใช่น้อยสินะ...

นิ้วเดียวดูท่าสนุกไม่พอ อามันต์จึงยัดเข้าในโพรงร้อนช่ำเยิ้มถึงสองนิ้วด้วยกัน กระทุ้งเข้ากระทุ้งออกโหมกระหน่ำราวกับพายุ ปลายนิ้วโป้งกดบี้ตุ่มสยิว พาเอาร่างงามสะท้านไหว ดิ้นพล่าน กระสันอยากได้มากกว่าปลายนิ้วมือ...

“ข้าอยากให้ท่านชิมข้า...” คำร้องขอถูกทดแทนด้วยปลายลิ้น อามันต์บดใบหน้าครามคมเข้าหาแอ่งน้ำทิพย์ จัดการยกสะโพกสาวซดน้ำหวานหอมกรุ่น ปลายลิ้นสะบัด ก่อนถูกห่อพุ่งทะลวงแทนปลายนิ้วมือทั้งสอง บุกทะลวงหลืบรักราวกับคนอดอยากมานานปี...

“โอ้ย!...เสียว ข้าเสียวจวนจะขาดใจ” ลิ้นสากร้ายชอนไช ตวัดไล้เลียกลีบหวาน

สาวเจ้าหนักหน่วงตรงช่วงท้อง เสียวแต่ก็มันถึงใจเธอเหลือเกินเป็นเหตุให้สองคู่บัวงามกระเด้งกระดอน ตามแรงกระแทก...เสียดเสียวถึงลิ้นปี่...

“อา...อืม...” ภูติสาวเผยอริมฝีปากร้องครวญคราง หยัดสะโพกขึ้นสู้กับปลายลิ้นสลับกับปลายนิ้ว พร้อมกระทั้นร่างอ่อนปวกเปียกเข้าหาด้วยจังหวะเร่าร้อนพอกัน...

“เร็วอีกนิดเจ้าค่ะ ข้าจะถึงทางสวรรค์แล้ว...”

 เสียงสั่นพร่าร้องขอ สมองพร่าเบลอยามอารมณ์กระเจิดกระเจิง อกตูมสั่นไหว จุกนมสีสดหดเกร็ง...

อามันต์คว้าหมับก่อนขยำจนเนื้อนุ่มปลิ้นออกตามร่องนิ้วเรียวยาว อีกข้างไม่ให้น้อยหน้า เปลี่ยนริมฝีปากขึ้นมาเล่นสนุกด้านบน เขาครอบริมฝีปากร้อนชื้นมันวาวจากน้ำหวานหอม อ้าอมหัวนมหดเกร็ง...

ร่างภูติสาวอ่อนระทวยในอ้อมกอดรัดรึง อามันต์ส่งให้เจ้าหล่อนถึงฝั่งฝันได้ในที่สุด น้ำรักขาวข้นไหล่เยิ้มออกมาตามนิ้วมือ มีบางส่วนหยดเปรอะน่องขาว อามันต์ก้มใช้ลิ้นเลีย ก่อนสอดปลายนิ้วข้างเยิ้ม สอดใส่เข้าริมฝีปากอิ่มให้สาวเจ้าได้ชิมรสรักด้วยกัน...

ภูติสาวหลับตาพริ้ม ผ่อนลมหายใจถี่รัว ความรู้สึกกระสันถูกเติมเต็มได้เล็กน้อย และรอคอยเวลาสำหรับการเติมเต็มอย่างเต็มปรี่ในไม่อีกกี่วินาทีข้างหน้า...

แท่งร้อนแข็งปั๋ง ผลิน้ำรักออกมาจดจ่ออยู่ตรงส่วนปลาย...

 อามันต์ถอดผ้าระเกะระกะทุกชิ้นบนกายนุ่มนิ่มจนเหลือเพียงกายขาวโพลน ก่อนหันมาปลดเปลื้องผ้าผืนน้อยของตัวเองอย่างว่องไวบ้าง บดเบียดเรือนกายที่อุดมด้วยมัดกล้ามเข้าหา บดจูบริมฝีปากอิ่ม เจ้าตัวเผยออ้ารอคอยอย่างดูดดื่ม ค่อยสอดเสียบแท่งชายนุ่มนวลจนลำโคนมะเมื่อมชนกับผนังสนิทเสน่หาอย่างพอดิบพอดี...

เขาคว้านดุ้นร้อน ไปพร้อมขยับโยกร่าง อย่างค่อยเป็นค่อยไปในนาทีแรก...

“โอ้ว...อูย...ใหญ่ ยาว คับแน่นไปหมดเลยเจ้าค่ะ..”

สองเสียงสอดประสานซีดซ๊าด รัตติกาลห่อไหล หล่อนทั้งจุกทั้งเสียว สองมือไขว่คว้ากายทรงพลังไว้ยึดเหนี่ยว ยามเมื่อถูกชายหนุ่มขยับโยกสะโพกแกร่งกระแทกกระทั้นเข้าใส่ อารมณ์ร้อนเร่าพุ่งทะยานยิ่งกว่าตอนเสียพรหมจรรย์ครั้งแรกเสียอีก...

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง ปลัก ปลัก ปลัก มันหนักหน่วงขึ้นตามอารมณ์ใคร่สวาทของทั้งคู่ ท้องฟ้าด้านบนขับเคลื่อนจากท้องฟ้ามืดกลับกลายเป็นสีแดงฉาน...

“อะ...อะ...อะ...ดีเหลือเกินจ้ะ ข้ามีความสุขเหลือเกิน...”

รัตติกาลคร่ำครวญ ไหวกายตามแรงกระเด้าเข้าหาของบั้นท้ายทรงอำนาจ ริมฝีปากบวมเจ่อขบเม้มด้วยความรู้สึกเสียดเสียว ใบหน้าหวานแหงนเงย ส่งนัยน์ตาหวานมองฟ้าอันเคว้งคว้าง อุรานั้นพองโตคับแน่น ความสุขนี้เธอไม่เคยสัมผัสมันมาก่อน...

ชายใดก็ไม่เคยทำให้เธอถึงฝั่งฝันได้เต็มที่เท่าชายผู้นี้สักคนเดียว...

“หึ!เจ้าไม่เคยถูกของใหญ่กระทุ้งมาก่อนหรือไง” 

อามันต์ยิ้มร้าย พร้อมส่งแรงกระแทกเข้ากลีบสวาทเสียงดัง พลั๊ก พลั๊ก พลั๊ก ติดต่อกันยาวนาน...

“อือ...อือ...โอ้ว...แน่น...ขาจุกไปหมดแล้วผัวขา”

“จุกแล้วเจ้าชอบหรือไม่เล่า...”

“ชอบ...ชอบจ้ะ ข้าชอบมากเหลือเกิน” สาวแห่งราตรีอันงดงามส่งเสียงกระเส่าตอบรับ แอ่นหยัดเรือนร่างมอบให้ผู้มีอำนาจล้นเหลือได้เติมเต็มสิ่งที่ตนปรารถนา กลีบช้ำสีชมพูสดปริอ้าทุกครายามถูกสอดใส่...

ปลายหัวเห็ดบานคล้ำแดงก่ำ ปลายรูมักพ่นพิษน้ำรักอยู่ตลอดเวลา...

เสียงตอกเอวกระเด้าเข้ากระเด้าออกถี่ระรัว ทำเอาร่างเล็กอรชรสั่นเกร็งจากความเสียวซ่าน เส้นผมนุ่มราวใยไหมสีดำคลับสยายตัดกับผืนหญ้าสีเขียวดูงดงามตา ดอกบัวคู่ตูมเบ่งบานกระเด้งกระดอนขึ้นลงตามแรงกระแทกกระทั้น ก่อนถูกฉกเข้าหา อามันต์ตวัดลิ้นซุกซนดูดเลียสลับกันทั้งสองข้าง...

ดูดดึงหัวจะงอยแล้วปล่อย ทำซ้ำๆอยู่แบบนั้นจนพอใจ

แผล็บ ๆ จ๊วบๆ

“หวาน...อร่อย แถมยังใหญ่น่าฟัดให้แหลกลาญกันไปข้าง”

 ชายผู้เป็นบิดาแห่งป่าอาถรรพ์คร่ำครวญเสียงระโหย บั้นท้ายขยับโยกโดยไม่คิดผ่อนแรง จนกระทั่งเรือนสาวกระตุกระรัว ขับหลั่งน้ำขุ่นข้นออกมาชโลมลำเอ็นเท่าข้อมือเด็กจนเปียกโชก

อามันต์เร่งกำลังกระเด้าเข้าใส่ไม่ยั้ง ก่อนจะชักหัวหอกแดงก่ำที่มีเมือกขาวข้นเคลือบเอาไว้ทั้งโคนออกมาจนหลุด เสียงดังเปาะ...

 รัตติกาลผวาเฮือกตาม สองมือยกขึ้นไขว่คว้า เพราะเธอยังไม่หายยาก รูรักของเธอยังต้องการการเติมเต็มยิ่งกว่านี้ ถึงอามันต์จะป้อนความหฤหรรษ์อย่างไม่หยุดหย่อน แต่เธอยังต้องการมากขึ้นกว่าเดิม...

“ผัวข้า...กระแทกตัวตนของท่านเข้ามาเถิด อย่ากลั่นแกล้งข้านักเลย”

อามันต์มุมปากกระตุก พอใจในความร้อนเร่าของสาวแห่งรัตติกาลนางนี้...

เขาจับเรือนร่างขาวผ่องพลิกคว่ำ แล้วดึงสะโพกผายตั้งขึ้นสูง ในท่าโก้งโค้ง เลื่อนฝ่ามือกุมเอวคอดกิ่วไว้มั่น พร้อมเสียบหัวหอกที่พร้อมรบอีกรอบเสียงดังปรัก...น้ำรักกระฉอกจนเปรอะเปื้อนต้นขาอ่อน ไหลย้อยลงกับพื้นหญ้าอ่อนนุ่ม...

อามันต์จัดการโยกบั้นเอวหนาเข้าห้ำหั่นเนื้อหอย กระหน่ำตอกสะโพกโดยไม่กลัวกลีบผกานั้นจะบุบสลาย เสียงเนื้อตอกเนื้อยังคงดัง ตับ ตับ ตับ ไปทั่วผืนป่า สรรพสัตว์น้อยใหญ่ตื่นกลัว ลิง ค่าง บ่าง ชะนีพากันห้อยโหนบนกิ่งไม้ ส่งเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าว...

ตัวผู้พากันกระโดดไล่คว้าเอาตัวเมียขึ้นคร่อม จู่โจมด้วยการซอยเครื่องเพศใหญ่ราวกับมนุษย์เดินดินเข้าหาด้วยความคึกคะนอง เสียงตัวเมียร้องโหยหวนชวนสยอง กระโดดหนีจนกิ่งไม้หนึ่งมายังอีกกิ่งหนึ่งสั่นสะเทือน ใบไม้พากันร่วงกราว...

 ตัดมาที่พื้นดินใต้ล่าง มนุษย์ชายและหญิงเอง สองร่างที่กำลังขับเคลื่อนเข้าหากันอย่างสมบูรณ์แบบ ก็หาใช่จะน้อยหน้าฝูงลิงเหล่านั้นไม่ อามันต์กระเด้าสะโพกแกร่งเข้าหา ส่วนรัตติกาลพร้อมแอ่นหยัดบั้นท้ายรับส่งเต็มกำลัง...

เจ้าหล่อนซูดปากเสียดเสียว สัมผัสของชายผู้นี้ล้วนทำให้เธอร้อนดั่งแผดเผา อารมณ์หวามลึกในทรวงอกร้าวระอุด้วยไฟแห่งราคะ ดูแล้วยังมิมีทีท่าจะหยุดลงง่ายๆเสียด้วยสิ...

“อา...อา...อา...”

 เจ้าตัวเอียงหน้ามามองยังเจ้าของหัวหอกทรงพลัง กล้ามเนื้อตึงแน่นทุกสัดส่วน มันวาวไปด้วยเหงื่อไคลน่าลูบไล้สัมผัส เธอหมอบศีรษะแนบพื้นหญ้า แอ่นระแน้จนก้นโด่งงอนงามโดดเด่น อามันต์กระทุ้งไปด้วย ฟาดฝ่ามือตามลงไปอีกแรง บั้นท้ายงามขึ้นเป็นรอยนิ้วมือ แดงฉาน...

แต่รัตติกาลหาได้รู้สึกเจ็บสักนิด...

“โอ้ว...ซีด...ซีด...”

กายทรงพละกำลัง ขยับเขยื้อนอย่างธรรมชาติ เป็นภาพชวนหลงใหลจนเธอเลียกลีบปาก อามันต์เห็นสายตาแทบกลืนกินเขาลงท้องนั่นอารมณ์ยิ่งกระเจิง เขายัดปลายนิ้วมือส่งให้หญิงสาวดูดแทนลำเอ็น รัตติกาลหลับตาพริ้ม ทั้งดูดทั้งเลียนิ้วยาว ขบเม้มเบาๆจนกายชายสะท้าน ยิ่งเพิ่มแรงโยกจนไข่สองข้างพากันตีกระทบเนื้อนุ่มแน่นดัง ปัก ปัก ปัก...

  สองเต้าหย่อนคล้อยตามแรงธรรมชาติขับเคลื่อนโตงเตง อามันต์โน้มกายพร้อมกระทุ้งถี่ แนบริมฝีปากแทนปลายนิ้วมือ บดขยี้กลีบปากหวานจนน้ำลายย้อย...

“อา...อา...ซีด...”

รัตติกาลกำต้นหญ้าในมือแน่น เธอเผยอกลีบปากส่งเสียงร้องครวญครางไม่เป็นภาษา รู้สึกเสียดเสียวอึดอัดคับแน่นช่วงท้องน้อยไปหมด อามันต์ยังคงตั้งหน้ากระเด้า เขาชันเข่าไว้ข้างหนึ่ง อีกข้างดันเรียวขาอ่อนให้เปิดกว้างยิ่งขึ้น ก่อนคำรามลั่นตอนเจ้าตัวเร่งแรงกระแทกจนร่างสาวสั่นคลอน ไถลลื่นมาด้านหน้าด้วยแรงกระแทกไม่บันยะบันยัง ก่อนสาวเจ้าจะตัวอ่อนทรุดลงกองกับพื้น เมื่อเจ้าของร่างหน้าเพิ่มความเร่าร้อน รุนแรง จนพากันเดินทางมาจนถึงสุดปลายทางแห่งไฟร้อนรุ่ม...

“โอ้ว!”

อามันต์พ่นน้ำรักจนหมดเม็ก เขายันกายหอบหายใจกระชั้นถี่ ถ่มน้ำลายขมคอลงกับพื้น ภายในท้องของรัตติกาลรู้สึกร้อนวูบวาบ เพราะค่ำคืนนี้เธอรับเอาน้ำของเขาเข้ามาตั้งหลายยก หญิงสาวเอียงใบหน้าหวานที่ชื้นด้วยเม็ดเหงื่อมาส่งยิ้มหวานหยดให้ด้วยความรู้สึกอิ่มเอม...

“มาต่อกันอีกสักยกนะแม่สาวแห่งราตรีกาลของข้า...เจ้าเก่งฉกาจสมกับคำร่ำลือเสียจริง”

คำตอบของหญิงสาวคือการเอื้อมมือมาด้านหลัง แหวกกลีบฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำแห่งราคะ เปิดทางอำนวยความสะดวกให้เจ้าของแห่งผืนป่าลี้ลับ...เปิดทางเข้ามาเชยชมได้สะดวก

 อามันต์มุดหน้าลงเลียกลีบหวานด้วยความเอร็ดอร่อย...

ก่อนจะมีเสียงครวญครางร้องด้วยความสุขสมอีกครั้ง และอีกครั้ง จนกระทั่งงดวงตะวันยามเช้าโผล่ขึ้นขอบฟ้า ให้แสงสว่างแก่สรรพสิ่งในป่า ร่างงามที่อ่อนแรงกลับหายวับไปในพริบตา อามันต์คลี่ยิ้มทั้งที่ตายังหลับสนิท เขาเองใช้พลังงานไปเยอะ เลยขอนอนต่ออีกสักหน่อย...

 

****************************

 *สามารถเข้าอ่านเนื้อหาตอนอื่นๆได้ตรงนี้เลยนะคะ*

ลำดับตอน / ชื่อตอน
1
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : สาวน้อยจันดา
 
2
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ดาหลาหลงไพร
 
3
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ไอราทาร์ซานสาว (1)
 
4
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ไอราทาร์ซานสาว (จบตอน)
 
5
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ธารายอดเสน่หา (จบตอน)
 
6
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ช่อม่วง (นางผู้มากับสายหมอก 1 ) มีebook แล้ว
 
7
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ช่อม่วง(นางผู้มากับสายหมอก) จบตอน (มีebookแล้ว)
 
8
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : มณีจันทร์ผลัดถิ่น (1) มี ebook แล้ว
 
9
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : มณีจันทร์ผลัดถิ่น (2) มี ebook แล้ว
 
10
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : มณีจันทร์ผลัดถิ่น (3) มี ebook แล้ว
 
11
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : มณีจันทร์หลงไพร (จบตอน) มีebook แล้ว
 
12
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : เอื้องคำนางในฝัน(1) (มีebook แล้ว)
 
13
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : เอื้องคำนางในฝัน (2)
 
14
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : เอื้องคำนางในฝัน (3) มี ebook แล้ว
 
15
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : เอื้องคำนางในฝัน (4) มีebook แล้ว
 
16
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : เอื้องคำนางในฝัน(5) มีebook แล้ว
 
17
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : เอื้องคำนางในฝัน (จบตอน) มี ebook แล้ว
 
18
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ความลับในป่าใหญ่ (1) มี ebook แล้ว
 
19
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ความลับในป่าใหญ่ (2) มี ebook แล้ว
 
20
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ความลับในป่าใหญ่ (3) มี ebook แล้ว
 
21
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ความลับในป่าใหญ่ (4) มี ebook แล้ว
 
22
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ความลับในป่าใหญ่ (จบตอน) มี ebook แล้ว
 
23
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ภูตสาวแห่งรัตติกาล (1) มี ebook แล้ว
 
24
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ภูตสาวแห่งรัตติกาล (2) มี ebook แล้ว
 
25
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ภูตสาวแห่งรัตติกาล (3) มี ebook แล้ว
 
26
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ภูตสาวแห่งรัตติกาล (4) มี ebook แล้ว
 
27
อามันต์(เจ้าแห่งป่า) : ภูติสาวแห่งรัตติกาล (จบตอน) มี ebook แล้ว