"ความทะเยอทะยาน" ของเล่าปี่ ชายผู้ที่แม้จะรบแพ้บ่อยครั้ง แต่ทุกครั้งที่แพ้กลับยิ่งได้รับความนิยมและได้ใจประชาชนมากขึ้นเรื่อยๆ

สวัสดีครับ ในกระทู้นี้ขอแบ่งปันบทความเกี่ยวกับเล่าปี่ให้อ่านกันนะครับ

เป็นกรณีศึกษาที่ดีสำหรับเรื่องของ เล่าปี่ หรือ หลิวเป้ย เพราะในประวัติศาสตร์จีน ก็ไม่เคยมีคนที่ทำอะไรได้แบบนี้มาก่อน แม้บรรพบุรุษของเขาอย่างหลิวปังจะถูกมองว่าเป็นต้นแบบให้ แต่ที่จริงแล้วก็แตกต่างกันพอสมควรแล้วก็ถือว่าเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดมาก ซึ่งส่งผลให้นักประวัติศาสตร์จีน นักวรรณกรรม ต้องหันมาสำรวจตัวตนเล่าปี่แล้วใช้เป็นคันฉ่องเพื่อศึกษาบทเรียนกันเลย

.

เล่าปี่ได้ชื่อว่าเป็นขุนศึกที่พ่ายแพ้มาแทบจะทั้งชีวิต แต่ทุกครั้งที่รบแพ้เขากลับได้ใจประชาชนมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็มากจนถึงขั้นที่ว่า เขาสามารถรวบรวมคนเก่งกล้าให้เข้ามาอยู่ด้วยจำนวนไม่น้อย แล้วคนเก่งเหล่านั้นกับฐานของประชาชนที่ศรัทธาในตัวเขามาหลายปี ได้ทำให้เขาสร้างอาณาจักรจ๊กก๊กขี้นได้สำเร็จ

.

แล้วโดยเฉพาะเหตุการณ์อพยพประชาชนมากกว่าแสนคนที่สะพานเตียงปัน ทุ่งเต็งหยาง เป็นเรื่องแปลกมากที่ประชาชนนับแสนคนยอมอพยพตามเขาไปด้วยทั้งที่รู้ว่าจะต้องหนีตายจากการไล่โจมตีของโจโฉ แต่ก็มีผู้สมัครใจตามเล่าปี่ก้นมามาก

.

แล้วถีงแม้ว่าใครจะกล่าวหาว่าเล่าปี่เป็นพวกสร้างภาพหรือยังไงก็ตาม แต่ที่น่าคิดก็คือ แล้วทำไมถึงยังมีคนยอมเชื่อและศรัทธาเล่าปี่ถึงขั้นนั้นได้ ส่วนหนึ่งก็ต้องยอมรับว่าประชาชนในตอนน้้นเบื่อหน่ายสงครามและได้เห็นความเหลวแหลกของเหล่าขุนศึกพันธมิตร ที่ทำสงครามรบพุ่งกันเองจนเกิดกลียุค ซึ่งแม้ว่าเล่าปี่จะเข้าร่วมด้วย แต่ชื่อเสียงของเขามีแต่จะเพิ่มขึ้นทุกวัน เพราะการยืนหยัดเพื่อชาวบ้านที่ไม่มีพลังจะสู้กับฝ่ายขุนศึกหรืออำนาจใหญ่ที่ตอนนั้นเหล่าขุนศึกยึดกุมไว้

.

ซึ่งกว่าโจโฉจะพิชิตกลุ่มขุนศึกได้ เล่าปี่ก็ได้ฐานสนับสนุนที่แข็งแกร่งมาแล้ว จีงทำให้เขาก่อตั้งจ๊กก๊กแล้วขึ้นมาเป็นอีกหนึ่งผู้นำในยุคนั้นได้ในที่สุด

.

นับเป็นตัวอย่างที่ดีของคนที่มีความ "ทะเยอทะยาน" แม้จะรบแพ้ในสมรภูมิ แต่ยังไม่ยอมพ่ายสงคราม แล้วก็ลุกกลับมาสู้ต่อจนได้พบความสำเร็จในที่สุด

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะครับ แล้วพบกันในกระทู้หน้าครับ