เล่ห์ ลุ้น รัก ตอนที่2

หลายวันผ่านไปช่วงนี้อากาศร้อนลูกค้าเยอะกลุ่มเป้าหมายก็นักเรียนนักศึกษายิ่งเยอะและร้านยังอยู่ใกล้แถวการค้า วันนี้เป็นวันที่วุ่นวายลูกค้าเยอะกว่าทุกวัน แต่ยังดีที่พนักงานทุกคนในร้านช่วยกันจัดการได้ดีและยังรับลูกค้าไหว เลยยังไม่ได้หาพนักงานเพิ่มหากลูกค้าเยอะขึ้นก็จะรับพนักงานประจำและ part timeมาเพิ่มจะได้ช่วยลดภาระพนักงานด้วยแต่ตอนนี้ยังรับพนักงานเพิ่มไม่ไหวเพราะร้านเพิ่งเปิดต้องดูฐานลูกค้าและรายรับรายจ่ายค่อยเป็นค่อยไปก่อน ส่วนตัวเราเองก็ออกมายืนรับลูกค้า หน้าร้านช่วยพนักงาน  (ถ้าว่างงานในมือ)  

                     "ยินดีต้อนรับค่ะเชิญคุณลูกค้าด้านในได้เลยค่ะ เลือกที่นั่งได้เลยนะคะ เลือกเมนูได้เลยค่ะ รอสักครู่นะคะ"เดินตามลูกค้าไปที่โต๊ะ  รับออเดอร์เสร็จ
                                  
(ฟุ้บ)เสียงชน  เพล้ง เสียงถาด(ตุ้บ) เสียงของหล่น
" อ๊าย นี่หล่อนไม่มีตาเหรอย๊ะ หน้าตาก็งั้นๆ กล้าเดินมาชนฉัน ซุ่มซ่าม ไม่มีมารยาท ถ้ากระเป๋าและของข้างในของฉันพัง เธอจะมีปัญญาชดใช้ ของข้างในไหม ไม่ได้เรื่องไปเรียกผู้จัดการร้านมา"
ฉันหยิบกระเป๋าที่พื้นส่งคืนลูกค้า
"ต้องขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า ฉันไม่ทันระวัง แต่หากของเสียหายเพราะดิฉัน ดิฉันยินดีจะชดใช้ค่ะ" เย็นไว้ไอ้แสบอย่าเพิ่งก่อเรื่องได้แต่บอกตัวเองในใจ -_-ท่องไว้ลูกค้าๆ               เดินมาชนเองแท้ๆ 
"ลัล(ภาค)/จี(ลม)"ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายหน้าร้านคนที่เดินเข้ามาทีหลังที่ไม่ได้มาพร้อมกันต่างก็รีบเดินเข้าเข้ามาที่จุดเกิดเหตุ พอเข้ามาในร้านแล้วยิ่งมีแต่เรื่องที่คาดไม่ถึงเป็นการพบเจอกันอีกครั้งที่ไม่ได้คิดว่าจะได้เจออีกครั้งแต่ก็ได้มาเจอในสถานะการแบบนี้ นี่นะ
"ลัล เป็นอะไรหรือเปล่าเจ็บตรงไหนไหม" ว่าพลางจับเราหมุนซ้ายทีขวาที หน้าตาคือตกใจมาก"พอแล้วค่ะ ลัล ไม่เป็นอะไร "เราว่ายิ้มอ่อนเพื่อให้พี่ภาคีเลิกจับเราหมุนสักที
"เกิดอะไรขึ้น ลัล" เสียงที่ถามออกจากปากของคนที่เราไม่คิดว่าจะ ถามขึ้นมา(ลม)
"-_-" เรามองนิ่งๆกำลังประมวลผลอยู่ใครวะหน้าคุ้นๆ
"ลัล มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"คือลม(คนเคย..รู้จัก?=อดีตแฟน) ที่เป็นคนถาม

ถามมาได้ไงว่ามาอยู่นี่ได้ไง ฉันต้องถามไหมว่าคุณมาอยู่นี่ได้ไง

"ต้องขอโทษลูกค้าอีกครั้งนะคะที่ไม่ทันระวังทางร้านจะระวังให้มากกว่านี้ค่ะ"

"เอ...แต่เมื่อกี้พี่เห็นคุณลูกค้าเล่นมือถือและคุยกับเพื่อนไม่ดูทางเข้ามาในร้านแล้วเดินไปทางคุณลัลนะคะ" พี่นาว่า
"พี่นา😊"  เราว่าเสียงไม่จริงจังนัก
"ต้องขอโทษลูกค้าทุกท่านด้วยนะคะที่ทางเราเกิดความชุลมุนเล็กน้อย ทางร้านจะรีบเร่งทำออเดอร์ให้ค่ะ" คุยกับลูกค้าเสร็จก็ต้องมารับมือกับคุณชายตรงหน้าต่อ
"แล้วสรุปเกิดอะไรขึ้นลัล" พี่ภาคีถาม

"วันนี้ลูกค้าเยอะ มีแต่เรื่องวุ่นๆ ลัลเลยออกมาช่วยพนักงาน
ก็รับออเดอร์ลูกค้าตรงนั้น ลูกค้าเดินเข้ามาลัลก็ไม่ทันระวังด้วย พอหันกลับไปเลยชนลูกค้าคนนี้เข้าน่ะ"
"คับ คราวหลังก็ระวังเข้าใจไหม พี่กลัวเราเจ็บตัว ดีนะที่ไม่เจ็บตรงไหน"ว่าแล้วยกมาลูปหัวคนน้อง
"รู้แล้วค่ะคุณชายน้องจะระวังให้มากกว่านี้ โอเคมั้ย"😊
"คับ"ยิ้มอ่อนส่งให้คนน้อง
ฮึ่ม.. เสียงของอีกคนที่ดังขึ้นทำให้คนทั้งสอง กลับไปให้ความสนใจ คน3คนได้แต่มองหน้ากันไปมา ส่วนอีกคนก็รู้สึกไม่พอใจมากเพราะคนของตัวเองที่มาด้วยกันไม่สนใจและคนตรงหน้าเมิน

                      ...........