เส้นขนาน เมมโมรี่รัก

นิยาย
เรื่อง
เส้นขนาน
เมมโมรี่รัก

ตอนที่.1

ชื่อตอน . เริ่มต้นความรัก
การได้มาเจอกันถือเป็นพรมลิขิตแต่เวลาจะเป็นเครื่องยืนยันว่าสิ่งที่คิดกับความเป็นจริงจะสามารถเดินทางไปด้วยกันได้ถึงฝั่งฝันหรือไม่
บี๋เคยมีความรักแท้ฝังใจแค่ครั้งเดียวในชีวิตตอนอายุ 17 ปี เจอกันตอนเรียนมหาวิทยาลัยที่จังหวัดขอนแก่น เราสองคนมีอายุห่างกันถึง 14 ปี เขามีงานทำแล้วอายุประมาณ 32 ปี ในตอนนั้น เขามีชื่อว่าพี่เพชรเขาเป็นคนเจ้าชู้ค่อนข้างมากบี๋สังเกตเอาเองจากการพูดคุยกับเขาแต่ด้วยความเขาที่เขานั้นเอาใจเก่ง
มากๆ ดูแลช่วยเหลือแนะนำสิ่งดีๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อชีวิตของบี๋ในหลายๆอย่าง และที่สำคัญไม่เคยล่วงเกินบี๋เลย
ในตอนนั้นนะเหรอ โลกของบี๋นั้นช่างสวยงาม และเป็นสีชมพู คิดว่าบี๋ได้ค้น เจอแล้วผู้ชาย ในอุดมคติ ออกแนวเพ้อ ก็ตอนนั้นคนกำลังมีความสุขเนาะ
กริ๊งๆๆๆๆเสียงโทรศัพท์โทรมาหาที่หอพัก
ฮัลโหลค่ะ ใครค่ะ
ผู้หญิงอะไรเสียงใหญ่ๆ เนาะ
เดี๋ยวเถอะ พี่เพชร บี๋จำเสียงได้นะค่ะ
อ้าว!! เหรอครับพี่เพชรเสียงหล่ออะดิ ก็เลยจำได้ เสียงพูดจริงๆ กับเสียงในโทรศัพท์นี่เหมือนกันเลย
เนาะ ที่รัก
มีอะไรค่ะ โทรมาเช้าขนาดนี้
ไม่มีอะไรครับ แค่อยากได้ยินเสียงน้องบี๋ก็เท่านั้นเองครับ คนมัน"คิดฮอด" (คิดถึง)
พี่เพชรรักน้องบี๋มากที่สุด และจะรักตลอดไปนะครับ
อีหลีบ่ (จริงไหม)
แม่นครับ (จริงครับ)
เป็นตาฮักแท้ละ ( น่ารักจริงๆ)
บ่เป็นตาฮัก บี๋สิหลงมักอ้ายเตะเนาะ (ถ้าไม่น่ารัก บี๋จะหลงรักพี่เหรอครับ)
จ้า ยอมแพ้ละ "ฮักอ้ายหลายๆเด้อ"(รักพี่มากๆนะจ๊ะ)
โอ้ยๆๆๆๆอิ่มเนาะ
อิ่ม “อิหยัง”(อะไร)
อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มความรัก
อิๆๆๆ “บ่ต้องคิดเป็นจริงเป็นจังไป บี๋ ตั๋วอ้ายเล่นซือๆดอกจ้า”(ไม่ต้องคิดเป็นจริงเป็นจังไป บี๋โกหกพี่เล่นเฉยๆค่ะ)
" เอ๊าอินางนี่แหมะ เว้าเป็นตาตบจักเทือแทะท้อ"(อ้าว ทำไมถึงได้พูดน่าตบแบบนี้ละ)
ฮักอีหลีจ้า บ่อได้ตั๋ว(รักจริงๆไม่ได้โกหก)
โหดแท้ จะตบผู้หญิงเลยคนเรา
ก็มาทำให้โมโหเนาะ
พี่จะไปทำงานแล้ว บี๋ไปอาบน้ำ แต่งตัวไปเรียนหนังสือเถอะครับ จุบๆๆๆ
ค่ะ จุบๆๆๆ
น่ารัก ที่สุดเลย แฟนเรา อิๆๆๆ
ในตอนเรียนบี๋เช่าหอพักทีแรกก็อยู่รวมกับเพื่อนๆหลายคน พอเพื่อนๆ เริ่มมีแฟน ก็ทะยอยหายไปทีละ… คน… .สองคน บี๋ก็เลยตัดสินใจออกมาเช่าหอพักอยู่คนเดียวสบายใจดี จะได้ไม่ต้องทนเห็นคนเขารักกัน…ฮ่าๆๆๆ ประมาณว่า ทนเห็นคนอื่นมีความสุขไม่ไหว มันอิจฉาน้อ ..อิๆๆๆๆ
บี๋จะมีเพื่อนสาวคนสนิทที่เป็นคนขอนแก่นอยู่ 1 ชื่อปุ๊ก. คนที่ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมาก เกือบจะทุกวันลงเรียนวิชาเดียวกัน ไปกินข้าวเที่ยง ข้าวเย็น ไปออกกำลังกาย ไปช็อปปิ้ง ด้วยกัน บ่อยยิ่งกว่าคนรักอีกนะ เพื่อนคนนี้..
บี๋เป็นคนโลกส่วนตัวสูงชอบอยู่เงียบๆคนเดียวอ่านหนังสือ ดูหนัง
แต่พอเราอยากทำอะไรก็ได้ทำ ไปเรียน ไปเที่ยวกับเพื่อน ไปออกกำลังกาย พี่เพชร คนรักของบี๋ เขาก็ไม่เคยว่าอะไร แค่โทรถาม โทรหากัน บ่อยมาก ตอนว่างจากคาบเรียน หรือตอนเย็นก่อนหลังจากที่บี๋กลับจากออกกำลังกายแล้วและช่วงเวลา ก่อนจะเข้านอน .. ตอนเช้าก็โทรมาปลุกให้ตื่นนอนตั้งแต่ตี 5.
อยากถามเหมือนกัน ว่างหรือค่ะคุณพี่ บี๋พึ่งจะนอนตอนตี 3 เองกลับจากไปเที่ยวกับเพื่อนมา นอนแค่ 2 ชม. เอง แต่กลัวเขารู้ว่าแอบไปเที่ยว ก็เลยได้แต่ ค่ะ ตื่นนานแล้วค่ะพี่ ฮ่าๆๆๆๆ
ในช่วงสมัยที่เป็นวัยรุ่นบี๋ก็ไม่ใช่
คนเกเรนะเป็นคนมีความรับผิดชอบในหน้าที่ตั้งใจเรียน แต่ในความเป็นวัยรุ่นก็เป็นปกติทั่วๆ ไปก็มีคนที่คุยๆหลายคนเผื่อเลือกไว้เผื่อหลุดมือส่วนมากจะไปจีบผู้ชายเขาก่อนนะ
บี๋ออกเป็นผู้หญิงแมนๆอันนี้พูดความจริงแบบไม่เฟค หรือ ตอแหลนะ พอจีบเขาติด เขาเริ่มตาม…
บี๋ก็จะเริ่มตีตัวออกห่างเพราะเหมือนกลัวที่จะจริงจังกับใครสักคน
ก่อนที่จะมาเจอและรู้จักกับพี่เพชรนั่นผู้ชายที่บี๋ให้คำนิยามว่าคนรักแค่คนเดียวในชีวิตก็มีผู้ชายคนหนึ่งที่บี๋แอบชอบ
และปลื้มพี่เขามาก
บี๋ก็เคยมีปลื้มรุ่นพี่วิศวะ คนหนึ่งก็ไม่หล่อนะ เตี้ยๆแต่เขาเรียนเก่งมาก เป็นประธานชมรม คอมพิวเตอร์ บี๋ก็รีบไปสมัครเข้าชมรมด่วนๆ สิจ๊ะรออะไร .และโชคดีที่นิสัยแมนๆ เหมือนผู้ชายของบี๋ พี่เขาคงยังไม่รู้ตัวว่ามีคนแอบปลื้ม เลยสอนคอมพิวเตอร์ให้ส่วนตัวช่วงเย็นๆที่คณะ
ส่วนพี่วิศวะอีกคนที่เป็นรองประธานชมรมคอมพิวเตอร์แกช่วยสอนคอมพิวเตอร์ให้เพื่อนของบี๋อีกคนที่ไปสมัครเรียนด้วยกัน หลังๆเริ่มรู้ว่าพี่คนที่เป็นรองประธานแกแอบชอบเพื่อนบี๋ เด็กบ้านนอกอย่างบี๋ก็เริ่มใช้คอมพิวเตอร์เป็นมีอีเมลครั้งแรก ช่วงนั้นคอมพิวเตอร์เริ่มเป็นที่นิยมมากๆ
หลังๆมาบี๋ก็เริ่มมีแผนใช้เพื่อน เป็นสะพานรัก บอกกับคนที่เป็นประธานชมรมว่าบี๋แอบชอบ.. พวกๆ พี่ๆ ในชมรมก็แอบชงให้นิดๆ หน่อยๆ มีวันหนึ่งบี๋ไปตัดผมสั้นมา พี่ๆ ในชมรมแซวกันว่าทำไมตัดผมสั้นเลยแกล้งตอบไปว่าอกหักจากหนุ่มในชมรมนี้ละ ขำกันกร๊ากๆๆๆๆๆ
แหม… แค่ทำเหมือนให้รู้สึก หล่อหรอกนะ อิๆๆที่ได้เริ่มจีบพี่เขา จริงจังก็ตอนที่ไปกินเลี้ยงกับเพื่อนบี๋ นี่แหละ ดื่มเหล้าไปหลายแก้ว ความหน้าด้านดังซีเมนต์ ก็เริ่มก่อตัว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาพี่ประธานชมรมที่บี๋แอบปลื้มทันที
เป็นการจีบตรงๆ ไม่อ้อมค้อมจนพี่เขา งง .. พอเมาพูดเก่งมาก หาคำหวานมาอ่อยผู้ชายได้จนประหลาดใจ
สวัสดีค่ะ พี่สัน นี่บี๋เองนะค่ะ
อ๋อ ครับ น้องบี๋ มีอะไรเหรอครับ
พี่สันยุ่งอยู่หรือเปล่าค่ะ
เปล่าครับ พี่อยู่บ้าน กำลังนั่งดูหนังฟังเพลงชิลๆอยู่ครับ
บี๋คิดถึงพี่สันนะค่ะ และก็แอบชอบพี่สันมา ตั้งแต่เจอหน้าพี่สันครั้งแรกเลยพี่สันอาจจะไม่หล่อในใจใครแต่สำหรับในหัวใจบี๋ พี่สันใช่เลย ตรงสเปคมากๆค่ะ
พี่สันยังโสดอยู่ใช่ไหมค่ะ ว่างไหมพรุ่งนี้ค่ะ เราสองคนไปเที่ยว กินข้าว ดูหนัง กันไหมค่ะ
ครับ พี่ยังโสดครับ ตกลงครับไว้เจอกันนะครับ
ก่อนวางสายด้วยการนัดเดทแรก ในวันถัดไป..
เดทแรกก็ไปทานข้าวด้วยกัน ดูหนังที่โรงหนัง..เดินเล่น..
เมื่อไปเดทกันหลายครั้ง
ความจริงบี๋ก็น่าจะมีความสุขนะได้เป็นแฟนกะผู้ชายที่แอบปลื้ม แต่กลับรู้สึกเฉยๆ จนอีกคืนหนึ่งหลังจากกลับจากเที่ยวด้วยกันแล้วพี่สันเขาก็มาส่งบี๋ที่หน้าหอพัก แต่บี๋ยังไม่ได้ลงจากรถ
พี่ว่านะ เราสองคนคงต้องมีอะไรพูดกันให้รู้เรื่องแล้วล่ะ
เกี่ยวกับเรื่องอะไรค่ะ พี่สัน
เดี๋ยวเอาไว้ไปถึงที่บึงแก่นนคร ก็รู้เองละจ๊ะ
พี่สันขี่มอเตอร์ไซค์ชอปเปอร์และพาบี๋ ขี่วนรถบึ่งไป ทางบึงแก่นนคร
เมื่อมาถึงที่บึงแก่นนครบี๋ลงจากรถแล้วก็เดินเล่น
จู่ๆพี่สันเขาก็เอ่ยขึ้นมาว่า ไม่มีคนเป็นที่แฟนที่ไหนเขาเดินกันห่างแบบนี้นะบี๋ เราสองคนต้องสนิทกัน ใกล้ชิดกันมากกว่านี้ แบบสนิทแนบแน่น เราสองคบกันมาก็จะ 2 เดือนแล้วนะครับ
แล้วพี่เขาก็ยื่นมือของเขามาจับมือของบี๋ไว้แน่นและพาเดินไปนั่งที่ม้านั่งตัวยาวริมบึงแก่นนคร ท่ามกลางแสงเดือนและดวงดาวอันโรแมนติก
แต่ในใจของบี๋นั้นก็คิด ตายแล้วกู!!!!ทำไงดี!!!จะรอด
คืนนี้ไหมนี่!!!ก็เลยถอนใจ ฝืนยิ้มเหมือนชอบใจ จับมือพี่สัน
ตอบกลับ
บี๋ก็แกล้งบอกว่ารักพี่สันเหมือนกันหนูเข้าใจพี่นะ
แต่วันนี้หนูเรียนเหนื่อยมาทั้งวัน กลางคืนก็เที่ยวต่ออีกนี่ก็
จะตี 3 .แล้ว ง่วงๆ อยากกลับไปนอนละ ไม่มีอารมณ์โรแมนติกแล้วตาจะปิดค่ะ ไว้วันอาทิตย์หน้านะค่ะ เราสองคนค่อยไปเที่ยวที่บรรยากาศดีๆ กันใจร่มๆเนาะ (ต้องใจดีสู้เสือไว้ก่อนล่ะในตอนนั้น ต้องพูดดีให้เขาไปส่งบี๋ที่หอพักก่อน)
โอเคครับพี่สันก็เหมือนจะพอใจที่บี๋พูดพาบี๋ขี่มอเตอร์ไซค์ชอปเปอร์ขี่กลับมาส่งที่หอพัก
ขวับ !!! ในระหว่างทางกลับเขาก็ใช้มือของเขาดึงมือของบี๋ให้ไปเกาะกอดเอวเขาอีกน้อ
โอ้ยๆๆๆๆเวรกรรมทำไมบี๋ถึงได้รู้สึกไม่โรแมนติกเลย.. บี๋คิดในใจคืนนี้คงเป็นคืนสุดท้ายละที่จะมาเที่ยวกับคุณพี่..น้ำตาตกในเพราะคนที่ปลื้มคงไม่ใช่คนที่ฝันหาละ จบกันค่ะ
..พอแค่นี้แหละ
พอวันอาทิตย์ต่อมาพี่แกก็โทรมาหาบี๋บอกจะพาบี๋ไปเที่ยว..
กริ๊งๆๆๆเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นถี่ๆรัวๆ
ฮัลโหล น้องบื๋ วันนี้ ให้พี่สันไปรับไหมครับ
สวัสดีค่ะ พี่สัน เออ.. คือว่า… .หนูมาคิดทบทวนดีๆ
แล้วหนูไม่ขอเป็นแฟนพี่สันดีกว่านะค่ะหนูยังไม่พร้อมที่จะทำอะไร.. ยังไงกับใครแบบจริงจัง…หนูขอเป็นน้องสาวที่ดี
ที่ห่วงใย เคารพพี่เหมือนเดิมนะค่ะ
เออ… พี่สันก็สะตั้น นิ่ง เงียบ ไปพักหนึ่งแล้วแกก็ตอบว่าได้ไม่มีปัญหา จากนั้นเป็นต้นมา
บี๋นั้นรู้สึกโล่งใจไป ที่ไม่ต้องทำอะไรที่รู้สึกอึดอัดใจ
เช้าวันต่อมา ที่มหาวิทยาลัย บี๋ก็ไปสมัครชมรมใหม่เพราะจะได้ไม่ต้องคอยมองหน้าคนเคยปลื้มให้แสลงใจอีกเห็นบี๋มีใจให้หน่อย คิดจะเอาเปรียบจะเคลมบี๋ซะงั้นน้อ.. (รักนะแต่รักตัวเองมากกว่าจ้า)
ส่วนกับแฟนคนที่บี๋รัก เขาหล่อ นิสัยดี เจ้าชู้มาก แต่ไม่รุ่มร่ามรู้กาลเทศะ แถมโรแมนติกสุดๆ มีส่งเพลง ของขวัญ ให้ตังค์ค่ารถกลับไปเยี่ยมแม่ที่บ้านตอนวันหยุดเรียนบ่อยๆ เคยซื้อยาแก้ปวดขาให้แม่ของบี๋ด้วยทั้งที่บี๋ไม่ได้ขอร้อง
เวลาอยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัยเหมือนอยู่กับคนในครอบครัว เขาจะคอยแนะนำแต่สิ่งดีๆ กับชีวิต ..เป็นคนที่บี๋วางใจที่จะยื่นมือไปจับมือเขาก่อน หยิกแก้มเขา ลูบผมเขาเล่น แกล้งซบไหล่ หยอก แกล้งเหมือนจะหอมแก้มแต่ เอามือเขี่ยจมูกเล่น พี่แกจะเขินหน้าแดงมากๆ เหมือนๆ กับว่าพี่แกเป็นผู้หญิง
ส่วนบี๋เป็นผู้ชายซะงั้น เวลาบี๋หยอกเขาจะทำท่าอายๆเขิน ทำให้บี๋รู้สึกพอใจมากๆ
พี่เพชรเขาบอกว่าบี๋นะขี้เหร่สุดล่ะในบรรดาสาวๆของเขา แต่บี๋แปลกดีไม่เหมือนใครเลยชอบ ว่าบี๋ตลก ประหลาด
โรแมนติก บ้าบอ รักครอบครัว และแมนดี สรุปคิดว่าเป็น
คำชมละกันเนาะ… ฮ่าๆๆ
พี่เขามีอาชีพช่างคอมพิวเตอร์และช่างไฟฟ้าเรียบจบป.โทพอบี๋เรียนจบมหาวิทยาลัย บี๋ก็เข้ามาทำงานที่ กรุงเทพฯ พี่เพชร เขาก็ยังทำงานที่ขอนแก่น ยังโทรหากันสม่ำเสมอ แต่มีเรื่องที่ทำให้นิยายรักน้ำเน่าเริ่มไม่สดใส ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้ละน้อ
จบตอนที่.1

ตอนที่ 2.
ชื่อตอน . ความรักไร้ขอบเขต
หลังจากที่เรียนในมหาวิทยาลัย ที่จังหวัดขอนแก่นอย่างตั้งใจ ถึงบี๋จะเรียนไม่เก่งมาก แต่ก็ดีใจที่สามารถเรียนจบ ป.ตรี ได้ โดยใช้เวลา แค่ 3 ปีครึ่ง
ลงทะเบียนเต็มพิกัดที่เขาให้ลงเรียนได้ในภาคการศึกษาปกติ ไม่ได้ลงเรียน ซัมเมอร์ เพราะพ่อแม่ไม่มีงบให้
หลังจากจบการศึกษาบี๋ก็ขอใบแทนที่ใช้แสดงว่าจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเพื่อใช้สมัครงานในสถานที่ต่างๆ เพราะวุฒิการศึกษาตัวจริง...อีกหลายเดือนกว่าจะได้ ตอนนั้น
บี๋มีอายุประมาณ 21 ปี
อันนี้จะเป็นช่วงคั่นเวลาก่อนที่จะเข้าไปทำงานที่กทม.จะมีที่ใช้ชีวิตการทำงานที่ต่างจังหวัดก่อน 2-3 ที่
ค่อยๆ ไล่เรียงลำดับก่อน…งานแรกที่ได้ทำคือที่บริษัทต่างชาติ
ที่ จ.อยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน .ที่นั่นก็ได้มีเพื่อนใหม่
หลายคนเป็นคนทางอิสานด้วยกันเป็นอะไรที่ตื่นเต้นเหมือนกันเพราะบรรยากาศเป็นอะไรที่รีบเร่งมาก ห้องพักพนักงาน 1 ห้อง
มีพักกัน 3 คน.. ต้องรีบตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่ออาบน้ำแต่งตัวรีบออกไปให้ทันรถบัสรับส่งพนักงาน ที่จะมารับพนักงานที่จุดรับส่ง ติดกับถนนใหญ่..งานหยุดวันเสาร์-อาทิตย์
ส่วนคนรักของบี๋ พี่เพชรก็ยังคงรักกันดี โทรหากันทุก
เช้า-เย็นแถมโอนตังค์ค่ากับข้าวรายเดือนให้เดือนแรกที่ไปทำงานเพราะว่าเงินเดือนยังไม่ออก..
พี่โอนตังค์ค่าใช้จ่ายให้แล้วนะครับ ใช้ประหยัดๆนะจ๊ะ เมียจ๋าพี่เพชรบ้า ยังไม่ได้เป็นเมียซะหน่อย
ซ้อมเรียกไว้ก่อนไม่ได้เหรอครับ
หรือว่าบี๋คิดจะมีหนุ่มคนใหม่นอกจากพี่อีก
ไม่มีค่ะ รักพี่เพชร คนเดียวนะค่ะ
จุบๆๆขอบคุณนะค่ะ บี๋รีบไปทำงานก่อนนะค่ะ

ที่บริษัทที่บี๋ทำงานส่วนมากพนักงานจะเป็นผู้หญิงซะ
95 เปอร์เซ็นต์ มีผู้ชายนิดเดียว เฉพาะพวกผู้บริหาร หรือ
แผนกช่าง ..
พวกแผนกช่างนิสัยไม่ค่อยดีพอมาจีบผู้หญิงแล้วเขาไม่ชอบ ก็จะหาวิธีแกล้งผู้หญิงเมื่อมีโอกาสไม่แมนเลย คนนิสัยแบบนี้ ไม่ชอบเลย ที่หนักสุดบางคนมีเมียเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วยังไม่วายเจ้าชู้อีก..
บี๋มีเพื่อนสาวนางหนึ่ง นางเป็นลูกทหารที่จ.ร้อยเอ็ด ชื่อ ชมพู่ หน้าตาเธอสวยมากเป็นดาราได้เลยแหละ มีหนุ่มๆ ขายขนมจีบชมพู่หลายคนแต่เธอก็ไม่ได้สนใจ..
ชมพู่จะเป็นคนเรียบร้อยสุภาพ เงียบๆ ชวนคุยถึงจะคุย บี๋กับเพื่อนๆ เลยสงสารเธอ ชอบชวนเธอคุย ชวนไปเที่ยววันหยุด พอสนิทกันชมพู่ก็คุยเก่งขึ้น ชอบมาชวนบี๋ไปเที่ยวตอนวันหยุดบ่อยๆ นางบอกชอบบี๋เพราะตลกดี
ชมพู่เห็นบี๋ชอบทำหน้านิ่งๆทีแรกก็ไม่กล้าทักแต่พอได้คุยทำความรู้จักกันบี๋นะอารมณ์ดีและตลกมากเลยเรามาเป็นเพื่อนกันนะจ๊ะ
ได้สิไม่มีปัญหาอยู่แล้วจ๊ะ ชมพู่
มีครั้งหนึ่งตอนที่ไปเที่ยวด้วยกันชมพู่เธอชอบใช้มือของเธอมาจับมือบี๋และยังเดินเกาะแขนบี๋ด้วย
แต่บี๋เธอก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเพื่อนผู้หญิงที่จังหวัดขอนแก่นที่สนิทกันมาก ๆ เธอก็ชอบทำ แบบนี้จะข้ามถนนทีจับมือจูงยังกะบี๋นะเป็นยายแก่ แหนะ ฮ่าๆๆๆ
วันหนึ่งชมพู่นั่งซักผ้าอยู่ บี๋ก็ไปคุยเล่นกันปกติที่ห้องชมพู่ เพื่อนคนอื่นๆ ออกไปเที่ยวห้างกันหมด.
ชมพู่มี หนุ่มๆถูกใจหรือยังมาอยู่อยุธยา
มีแล้วจ๊ะ..อายุรุ่นเดียวกันตลกเตี้ยกว่าชมพู่อยู่แถวๆนี้แหละตอนนี้..
ใครกันนะ บี๋ก็งงๆ ..และเกิดอาการอยากรู้ เลยเดิน
ออกไปส่องดูตรงระเบียงหน้าห้อง หลังห้อง ไม่เห็นมีแมวที่
ไหนสักตัวนี่
ไม่เห็นมีใครเลยนะ ชมพู่อำบี๋เล่นหรือเปล่า
แป๊บนะจ๊ะ บี๋ ชมพู่ตากเสื้อผ้าเสร็จพอดีเธอเดินไปล็อคประตูหน้าห้อง แล้วเดินมาจับคางบี๋จ้องหน้าบี๋แล้วพูดว่า เห็นหรือยังละคนที่อยู่ในสายตาเราก็มีแต่เธอเท่านั้นนะ
เฮ้ย!!! บี๋ก็รู้สึกอึ้งรับประทานซิ ..เงียบไปพักหนึ่งทำอะไรไม่ถูก ชมพู่ยื่นหน้ามาจุ๊บ จมูกบี๋ทีหนึ่ง แล้วกอดบี๋และบอกว่าขอชมพู่รักบี๋นะ… .แถมจุ๊บแก้มบี๋อีกหลายที…
บี๋รู้สึกทำตัวไม่ถูก ใจก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจเพื่อนก็เลยยังไม่ได้ปฏิเสธอะไร ได้แต่ตอบกลับไปว่า ..จ้ารักชมพู่
ดูชมพู่จะมีความสุขมากช่วงบ่ายๆ ทั้งสองก็ไปเดินเล่นเที่ยวชมตลาดด้วยกัน ชมพู่เธอก็จับมือเกาะแขนบี๋แน่น เป็นปลิงเลยแม่คุณเอ้ย!!
ช่วงค่ำ พี่เพชร สุดที่รักโทรมาหา บี๋
บี๋ก็รับสายตามปกติ คุยกันสนุกสนาน หัวเราะคิกคัก ปกติ พอจะวางสายบี๋ก็พูดบอกรักกันตามปกติ ว่านอนหลับฝันดีนะค่ะที่รักจุ๊บๆๆๆๆ
บี๋ไม่รู้ตัวว่าชมพู่เข้ามาอยู่ในห้องของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่เพราะบี๋นั่งคุยโทรศัพท์อยู่ที่ระเบียงหลังห้อง..
บี๋ก็ทักทายชมพู่ตามปกติ อ้าวชมพู่มีอะไรหรือป่าว มาอยู่ในห้องเราได้ไง
คือว่าคืนนี้ชมพู่จะมานอนที่ห้องบี๋แทนเพื่อนอีกคน เพราะเพื่อนอีก2… คนจะไปดูทีวีที่ห้องชมพู่และจะนอนที่นั่นเลย จ๊ะ
แล้วบี๋คุยโทรศัพท์กับใครอยู่เหรอ ค่ะ คุยกันสนุกหวานเยิ้มเชียวแต่ว่า ใบหน้าของเธอดูเศร้าๆ เหงาๆ ไม่ร่าเริงเหมือนตอนกลางวันเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ เห็นแล้วบี๋ก็อดสงสารเธอไม่ได้
อ๋อ เราคุยกับ พี่ที่รู้จักที่จังหวัดขอนแก่นและสนิท
กันมานานมาก คุยกันแบบนี้ปกติไม่มีอะไรนะจ๊ะ
บี๋ก็เอื้อมเอามือไปลูบผมของชมพู่เบาๆ และบอกชมพู่ว่า ไม่มีอะไรนะ โอ๋ๆๆๆ ที่รัก อย่าร้องนะ หึงเหรอ!!!ชมพู่เอามือปาดน้ำตาและมองหน้าของบี๋แล้วพูดเบาๆว่า บ้าๆๆ แล้วเอื้อมสองแขนเรียวงามมาสวมกอดบี๋เอาไว้…
บี๋เอ้ย!!เอาอีกแล้ว!!ปากพาโดนกอดอีกละไม่น่าเลยตรูนิ!!
ชมพู่นี่ตัวเองจะกอดไม่ยอมปล่อยเลยเหรอจ๊ะบี๋ถามชมพู่
ไม่อยากปล่อยกลัวบี๋ไปชอบคนอื่น เรารักบี๋นะชมพู่บอก
คนอื่นที่ไหนไม่มี!!!เสียงสูง มีอยู่คนเดียวนี่แหละ บี๋บีบจมูกชมพู่เล่นเบาคนอะไรหน้าตาน่ารักจังบี๋คิดในใจ จากนั้นบี๋ก็เอาผ้าห่ม..ห่มให้ชมพู่แล้วก็บอกให้นางนอนซะอย่าดื้ออย่าซน นางดูเหมือนจะพอใจมากยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จับมือบี๋ไปเตะไว้ที่แก้มของตัวเองจุ๊บๆมือบี๋แล้วก็หลับตานอนหลับฝันดีไป
ช่วงเช้าๆ พอตื่นนอนขึ้นมา ชมพู่ชวนไปอาบน้ำด้วยกันบี๋เลยตอบไปว่าไม่ดีกว่ากลัวโดนลวนลาม
ชมพู่ยิ้มหวานหน้าแดงเธอแอบหอมแก้มบี๋ตอนเผลอ1ทีก่อนที่จะเข้าไปอาบน้ำ
บี๋ก็ได้แต่เอ๋อรับประทานสับสนไปหมดบี๋ก็เป็นผู้หญิงปกติ ไม่ใช่ทอมนะ ชมพู่ก็ผู้หญิงปกติ งงนี่มันอะไรกันยังไง!!!..
พอไปทำงานที่ไซด์งานหัวหน้างานที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งเป็นคนอยุธยา เธอดูเป็นมิตรมากผิวสีแทน ยิ้มเก่งชอบให้ขนมบี๋กินบ่อยๆมีอะไรก็เรียกใช้ตลอด
บี๋ก็รู้สึกดีที่พี่แกเมตตารักใคร่บี๋คิดเป็นพี่สาวคนหนึ่ง..วันเกิดพี่แกก็ชวนบี๋และเพื่อนๆ ไปกินเลี้ยงสังสรรค์กันบี๋ก็ไป บี๋และพี่แก้วนั่งข้างๆ กันพี่แกคอยรินเหล้าส่งให้บี๋บ่อยๆ ก็ที่รู้ๆ กันพอดื่มทีไรบี๋จะพูดเยอะพี่แก้วกระซิบถามว่าบี๋ว่าพี่เป็นยังไงบ้าง..
พี่เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากค่ะ ดูดีสมาร์ท.
แล้วบี๋รักพี่ได้ไหมละพี่แก้วกระซิบถามต่อ...
ได้ซิค่ะ
งั้นพี่แก้วเป็นแฟนบี๋นะค่ะ
บี๋ตอบไปเพราะความเมาสนุกคะนองปากเฉยๆ
ไม่ได้คิดจริงจังอะไรมากมาย..
แต่พี่แก้วเธอจริงจังเธอยิ้มและจับมือบี๋แน่นแถมเอียงหัวมาซบไหล่บี๋หน้าตาเฉยเหมือนเป็นคนรักกัน.
เพื่อนๆ โห่แซวชอบใจกันใหญ่
ชมพู่ยิ้มเจื่อนๆ ไม่พูดอะไรสีหน้าดูสลดมาก
หลังงานเลี้ยงเลิกพวกเราก็แยกย้ายกันกลับห้องพัก...ชมพู่นอนหันหลังร้องไห้ขี้มูกโป่ง บี๋เองก็อดสงสารไม่ได้ เข้าไปโอ๋เธอ
นี่แหนะ คนเจ้าชู้ชมพู่หยิกบี๋แล้วก็ต่อว่าบี๋ใจร้ายเจ้าชู้มาก..บี๋ยิ้มแล้วตอบหยอกเธอไปว่าไม่ได้หลายใจ มีใจเดียวแค่มีหลายคนเอง
ขำตายละชมพู่ว่า..
แล้วจะหยุดร้องไห้ไหมเหนื่อยจะโอ๋คนขี้แยละนี่..บี๋ยื่นทิชชู่ให้ชมพู่ซับน้ำตา
เธอก็โผล่เข้ามากอดบี๋อีก..เอะอะกอด แต๊ะอั๋งตลอด เลยนะได้โอกาสนี่รีบเชียวนะ..บี๋ต่อว่าชมพู่
พร้อมกับใช้มือแตะหลังเคาะปลอบใจเธอเบาๆเฮ้อๆๆๆ เกิดมาไม่เคยคิดนะว่าต้องทำแบบนี้ชีวิตไม่เคยกอดใครเลยนอกจากแม่
ชมพู่.เธอนั้นดื่มเหล้าไปค่อนข้าง
เยอะตอนที่อยู่งานเลี้ยง เธอค่อนข้างจะเมา ลวนลามบี๋ไม่หยุด เธอตัวใหญ่และสูงกว่าบี๋มากแรงก็เยอะบี๋โดนเธอจุบๆๆไปหลายที.
แต่ไม่เป็นไรมั้งผู้หญิงด้วยกันถือว่าเป็นเพื่อนกันแสดงความรักแบบฝรั่งเนาะคิดบวก
ด้วยความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันบี๋ก็ไม่อยากหักหาญน้ำใจชมพู่นะ
ชมพูบี๋ไม่กล้าบอกชมพู่ตรงๆว่าเรารักเธอแบบเพื่อนเท่านั้น
ไม่ได้รักแบบชู้สาวเหมือนที่ชมพู่รักเรา..บี๋พูดคนเดียวแล้วก็หาผ้าห่มมาห่มให้เธอและร้องเพลงที่เธอชอบกล่อมเธอให้นอนหลับฝันดีไป
พอรุ่งเช้าบี๋ รีบตื่นนอนแล้วก็อาบน้ำแต่งตัว ไปเดินตลาดเช้าหาเครื่องดื่มเย็นๆ กินชอบน้ำมะพร้าวปั่นชานมเย็นหวานๆ
กริ๊งๆเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมา
พอดีพี่เพชรสุดที่เลิฟโทรมาหาบี๋
บี๋รีบกดรับสายและ
เล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟัง… .พ่อคุณเขากลับขำท้องแข็ง
หน้าตาอย่างบี๋นี้ก็มีคนมาชอบด้วยน้อดูซิพูดซะหมดความมั่นใจเลย
ไอ้พี่เพชร ..บี๋คิดในใจ
บี๋ครับ… ที่รักต้องระวังตัวให้มากนะอย่าแอบไปรักคนอื่นละ
พี่หวงบี๋นะ ครับ ดูสิ มาหอมมาจุ๊บแฟนเขาได้ยังไงนี่เขาเป็น
แฟนมาตั้งนานยังไม่เคยทำเลยนะ
พี่เพชรพูดเสียงอ้อนๆ
เฮ้อ!!! ขืนปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีนะ นานๆไปเธอยิ่งจะถอนตัวยากต้องหาวิธีแยกตัวที่นุ่มนวลที่ให้เธอเสียใจน้อยที่สุด.. ช่วงท้ายๆ ทำเป็นพูดดีมีสาระขึ้นมาเชียวนะ แล้วไปพอให้อภัยได้..ฮ่าๆๆๆ
เมื่อวางสายโทรศัพท์มือถือไปก็รู้สึกต้องคิดแผนอะไรสักอย่างละปล่อยไปนานๆ ไม่ดีจริงๆ

จบตอนที่.2

ตอนที่.3
ชื่อตอน . การจากลาเพื่อนที่รัก
ต่อจากตอนที่แล้ว ที่บี๋ไปทำงานที่ จ.อยุธยาและมีเพื่อนผู้หญิง มาชอบชื่อชมพู่ และยังจะหัวหน้างาน ผู้หญิงชื่อ พี่แก้ว..
เรื่องราวต่างๆเริ่มพัวพันดูวุ่นๆแปลกๆยังไงก็ไม่รู้จะอธิบายได้ สร้างความอึดอัด และสับสนให้บี๋ ไม่น้อย เพราะบี๋เองก็เป็นผู้หญิงแท้ๆ ไม่เคยจีบหรือมีแฟนผู้หญิงมาก่อน
ตัวของเธอเองก็มีคนรักที่เป็นผู้ชายอยู่แล้วแต่ทำงานอยู่คนจังหวัด
แต่ด้วยความขี้เล่น ตลก ห่วงเพื่อน ชอบช่วยเหลือ ดูแล พอใกล้ชิดกันมากๆ อาจทำให้ความคิดของเพื่อนเริ่มเปลี่ยนไป ความรักและปรารถนาดี ไม่ใช่สิ่งผิด ถ้าไม่มากเกินจนกลายเป็นความลุ่มหลง เมามัว จนขาดสติ..
นี่เรา.. จะเอายังไง กับชมพู่ดีนะ บี๋กำลังใช้ความคิด
อย่างหนักว่าจะพูดยังไงให้ชมพู่เข้าใจดีเธอก็ดูน่าสงสารซะเหลือเกินจะพูดตรงๆ ก็ พอเห็นหน้าเธอ รอยยิ้ม และการ
เอาใจใส่ต่อบี๋ ก็ทำให้บี๋ใบ้รับประทานพูดไม่ออกไม่กล้าทำร้ายจิตใจเพื่อน..
บี๋เมื่อทำงานอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน
เธอก็ได้แยกไปเช่าห้องพักส่วนตัวอยู่ เพราะโดยส่วนตัวถึงเธอ
จะเป็นคนรักเพื่อน แต่โลกส่วนตัวค่อนข้างสูงเวลาพักจากงานก็อยากดูหนังฟังเพลง ใช้เวลาพักผ่อนเงียบๆ ตามปะสาคนเดียว.
ตอนช่วงเย็นๆ ของวันศุกร์หลังเลิกงานบี๋กลับจากเดินตลาดซื้อของกินมีฝนตกอย่างแรง จากที่ช่วงบ่ายอากาศร้อนแดดจัดสุดๆ
พอกลับถึงห้องก็อาบน้ำทานข้าวปกติตื่นเช้ามาวันเสาร์รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ มึนหัว น่าจะโดนไข้รับประทานซะแล้ว
ก๊อกๆๆๆก๊อกๆๆ.ชมพู่มาเคาะห้องแต่เช้า บี๋ก็เดินหัวฟูหน้าแดงไปเปิดประตูให้
เมื่อชมพู่เห็นสีหน้าของบี๋เธอก็ทำหน้าแปลกใจ พร้อมกับถามว่าบี๋นี่ตัวเอง เป็นไข้หรือเปล่า พร้อมเอามือมาแตะที่หน้าผาก และข้างๆ ลำคอของบี๋
ก็น่าจะประมาณนั้นแหละบี๋ตอบชมพู่ไป รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ไม่สบายตัวเลย
เราซื้ออาหารเช้ามาฝากบี๋นะแล้วเธอก็จัดแจงเตรียมอาหารมาให้บี๋กินแล้ว เดี๋ยวชมพู่จะออกไปซื้อยาแก้ไข้มาให้
นะบี๋ทานข้าว แล้ว ทานยาแก้ไข้ ตาม จะได้หายไข้ไวๆ
ขอบคณจ้า…ชมพู่ใจดีกับเรามากเลย
จุ๊บๆๆ ชมพู่เดินมาใกล้ๆบี๋ แล้วแอบหอมแก้มบี๋แบบไม่ทันได้ตั้งตัว..พร้อมส่งยิ่มหวานให้ และพูดว่าเดี๋ยวกลับมานะค่ะที่รัก
เอาแล้วไงแม่คุณ ขี่ตู่จัง ที่รักพะนะ ชอบลวนลามฉวยโอกาศแบบเนียนๆ เนาะ บี๋คิดในใจ
ชมพู่ไปซื้อยาแก้ไข้มาให้บี๋กินหลังจากที่กินข้าวเช้าเสร็จ.บี๋ก็ทำตามแบบว่าง่ายเพราะอยากหายไข้ไวๆ เหมือนกัน
เดี๋ยวชมพู่จะเช็ดตัวให้บี๋นะ จะได้สบายตัว
มันจะดีหรือชมพู่!!บี๋สารภาพตามตรงว่าบี๋อายนะ ไม่เคยให้ใครมาเช็ดตัวให้เลยตั้งแต่เกิด..
จะอายทำไมผู้หญิงเหมือนกันชมพู่ว่า บี๋รังเกียจเราเหรอ!!
อะๆ เช็ดก็เช็ดๆ เฉพาะ แขนขา หลังก็พอเนาะ ด้านหน้าเดี๋ยวเราเช็ดเองบี๋พูด.
โอเคค่ะ..
หลังจากที่เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ บี๋ก็เผลอหลับไปด้วยฤทธิ์ยาแก้ไข้ตื่นมาอีกทีชมพู่ก็เตรียมอาหารให้ทำความสะอาดห้องซักเสื้อผ้าให้เรียบร้อย..
น่ารักจังเลยบี๋ชม ชมพู่น่ารักแล้วรักไหมละ ชมพู่ถามบี๋รักซิค่ะ รักแบบมิตร เพื่อนที่ดี บี๋คิด
ชมพู่ก็รีบเข้ามาสวมกอดบี๋อย่างดีใจ พร้อมจุ๊บที่แก้มหลายที.
ดีใจจัง พูดจริงนะ แล้วห้ามเปลี่ยนใจด้วยนะ
บี๋ไม่ตอบใช้ฝ่ามือเคาะหัวชมพู่เบาๆ
ช่วงค่ำๆ พี่เพชร แฟนบี๋โทรมาบี๋ บี๋ก็รับโทรศัพท์ คุยกันได้สักพัก
ชมพู่ก็เดินมาสวมกอดบี๋เหมือนอาการคนหึงหรือหวงของ มาหอมข้างๆ ลำคอบี๋ บี๋ตกใจขนลุกเลยใช้มือผลักหัวชมพู่ออกไป.
พี่เพชร คงได้ยินเสียงแปลกๆ เลยถามว่าเสียงอะไร
อ๋อ… เสียงเพื่อนแกล้งค่ะ เพื่อนมาเล่นที่ห้อง วันนี้บี๋ไม่สบาย ว่าจะรีบนอน พี่เพชรเขาก็โอเค ตามนั้นไม่ได้ว่าอะไร..
วันนี้ชมพู่ขอนอนที่ห้องบี๋นะ เธอพูด
บี๋ว่านะชมพู่กลับไปนอนที่ห้องชมพู่เถอะนะ เราดีขึ้นแล้วรบกวนชมพู่มาทั้งวันเลยเกรงใจ
ไม่เอา อยากนอนที่นี่ ชมพู่พูด
ไหนบอกว่าไม่ดื้อไงค่ะ บี๋ว่า
ก็ได้ ก็ได้ ก็เรารัก บี๋ เราอยากอยู่ใกล้ๆ นิ ทำไมต้องไล่ด้วย น้ำตาซึมๆ นิดๆ ที่ตาคู่สวย หวานของ ชมพู่
ไม่เอาน่า อย่าร้องสิค่ะ โตเป็นสาวแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ
คุยกัน
เขากลัวตัวเองติดไข้นะ ไม่ได้รังเกียจอะไรบี๋เอามือปาดเช็ดน้ำตาที่ดวงตาคู่งามของชมพู่
ชมพู่ตาสวยมากรู้ไหม อย่าร้องไห้นะ เดี๋ยวไม่สวย
บี๋กอดปลอบชมพู่ บี๋ปลอบใจพร้อมยื่นหน้าเข้าใกล้ชมพู่
ใช้จมูกชน จมูกชมพู่เล่น พร้อมใช้มือเขี่ยจมูกชมพู่เล่นเบา
นะค่ะคนดี
โอเคไหม. บี๋พูดกะชมพู่
ก็ได้ ชมพู่ทำหน้าเขิน อาย แต่ยิ้มมีความสุขเพราะบี๋ไม่เคยหยอกล้อแบบใกล้ชิดกับเธอแบบนี้มาก่อน พู่ (ชื่อเล่นชมพู่) ไปก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาหาใหม่
แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย บี๋ว่า
แล้วจะไปได้ยังไงละจ๊ะกอดไม่ยอมปล่อยเลยนะ แม่คุณ…
ฮ่าๆๆๆๆ มือชมพู่มากอดบี๋แน่นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นิ
เผลอไม่ได้เลยเนาะเรานิ
ฮ่าๆๆๆไ ชมพู่หัวเราะเขินๆ แล้วคลายมือที่สวมกอดตอบ
บี๋ออก ไปละ แล้วเธอก็เดินออกจากห้องบี๋ไป
จนถึงเช้าวันจันทร์ วันเวลาแห่งการทำงาน อาการไข้ทุเลาไปมากเพราะได้คนดูแล และยาใจที่แสนดี โม้ไปงั้นๆ แหละนะ ฮ่าๆๆๆ
พอไปถึงที่ทำงานพี่แก้ว หัวหน้างานของเราแกก็เรียกเข้าไปในห้องเขียนแบบว่าจะสอนงานให้ ไม่ต้องไปทำงานที่หน้างานรวมกับเพื่อนๆ
ในห้องมีคอมพิวเตอร์ตั้งเรียงเพียบ แกก็เริ่มสอนงานให้บี๋ มีการจับมือบี๋ที่จับเม้าส์อยู่ให้ชี้ตรงจุดนั้น เวลาถามก็จะเอียงหน้าถามใกล้ ๆ
ชีวิตแม่งรันทดจริงบี๋เจอแต่ผู้หญิงเอาเปรียบลวนลามตลอดๆ เลยพี่แก้วบอกบี๋แฟนพี่นี่เก่งจังสอนงานแป๊ปๆจำได้
หมดเลย เหนื่อยไหม เดี๋ยวเย็นนี้พี่เลี้ยงข้าว โอเคนะค่ะ
พี่แก้วแกแนะนำบี๋กับพี่ๆ หัวหน้างานด้วยกันว่าเป็นแฟนแก บี๋ก็ได้แค่ยิ้มเจื่อนๆ อธิบายอะไรไม่ได้ เดี๋ยวพี่แก้วจะเสียหน้า
ช่วงเย็นบี๋ไปทานข้าวกับพี่แก้ว แกสั่งเบียร์มาให้ดื่มหลายขวด แกขยับเก้าอี้มานั่งซะชิดกับบี๋ มีโอบเอวบี๋เอียงคอซบไหล่ แสดงความเป็นเจ้าของ เขามีเปิดเพลงให้เต้นรำกัน พี่แก้วก็ชวนบี๋เต้นสนุกสนาน.
เพราะเหล้าเบียร์เข้าปาก ทำอะไรก็สนุกไปหมด..
ทานข้าว เต้นรำกันเสร็จ บี๋ก็ค่อนข้างเมาเยอะ พี่แก้วพามาส่งที่ห้องพัก แต่พี่แกไม่ยอมกลับบอกขอค้างด้วยนะเหนื่อยขับรถ
พี่แก้วอยู่ในห้องบี๋บอกแกร้อนอยากอาบน้ำ พี่แกก็ถอดเสื้อผ้า อย่างไม่อายบี๋เลย
พี่แก้วเป็นผู้หญิงที่หุ่นดีมาก สวย สูง แกชวนบี๋ไปอาบด้วย แต่บี๋ไม่ไปพี่แกจะดึงให้ลุก บี๋ก็เกาะขอบที่นอนขัดขืนเต็มที่ จนพี่แก้วเบื่อชวน เลยเข้าไปอาบน้ำคนเดียว
พี่แก้วอาบน้ำเสร็จก็ใส่เสื้อยืด ขอบี๋มานอนข้างๆ บี๋ และเริ่มมือไม้อยู่ไม่สงบสุข แกพยามยามจะลวนลามบี๋ กอดรัด จูบ และกระซิบข้างหู ว่าเป็นของพี่แก้วนะบี๋ โอ้ยพอได้ฟังรู้สึกตกใจมาก เจอจู่โจมแบบนี้ใครจะไปอยู่ไหว ..หายเมาเลยดิงานนี้นะ
บี๋รีบลุกขึ้นจากที่นอน รู้สึกสติ และพละกำลังกลับมาทันที บี๋จะอาบน้ำละพี่แก้ว บี๋เหนียวตัวนอนไม่หลับ พี่แก้วนอนนะค่ะ บี๋ไปอาบน้ำก่อนละ
พี่แก้วมองบี๋แบบ งง ๆ และเซ็งในอารมณ์ นี่มันหายเมาได้ไงแกคงคิดในใจแน่ๆ
บี๋เข้าไปอาบน้ำ ออกมาแต่งตัว และนอนบนโซฟา ปล่อยให้พี่แก้วแกนอนบนที่นอนคนเดียวไป
บี๋ถ่ายภาพที่นอนคนเดียวบนโซฟา และภาพพี่แก้วนอนบนเตียงคนเดียว ส่ง ไลน์ ไปให้ชมพู่ดู พร้อมข้อความว่า "นอนคนเดียวเปลี่ยวใจ ไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ คนดี ปลอดภัยดีจ้า "
ชมพู่อ่านข้อความเสร็จก็ส่งข้อความหวานๆ ตอบกับมา
ว่า " อย่าสะตอ!!!พร้อมด้วยสติ๊กเก้อรูปคนโดนเขกมะเหงก มาให้ ฝันดีค่ะ "
เออนี่ชมพู่เป็นห่วงเราใช่ไหมนี่..บี๋ใช้ความคิด แล้วก็อมยิ้ม วางโทรศัพท์ไว้แล้วก็นอนหลับไป..
ตั้งแต่วันนั้นมาก็มักจะมีแต่เรื่องวุ่นวาย จากความหึงหวงของสาวๆ ไม่มีหยุดหย่อน. พี่แก้วแกเหมือนรู้ว่าชมพู่ชอบบี๋ แกไม่ค่อยพอใจ ชอบแกล้ง ใช้ชมพู่ทำงานนั่นนี่อยู่บ่อยๆ .
พออยู่กันในกลุ่มเพื่อนๆ ชมพู่ก็ชอบแสดงตัวว่าเป็นแฟนบี๋มากขึ้น โดยไม่แคร์สายตาใคร เช่น จับมือบี๋ หรือบางทีก็โอบกอด.
พี่แก้วเองก็ชอบหวง เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนแก หรือเพื่อนพนักงานเยอะๆ แกชอบแสดงตัวว่าบี๋คือแฟนแก.
บี๋ก็พยายามจะเฉย คิดว่าคงแค่ตอนแรก นานๆ ไปจะเบื่อกันไปเอง แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น.. เรื่องเริ่มวุ่นๆ วายกันขึ้นทุกวัน ชมพูเล่าให้ฟังว่าพ่อของเธอที่เป็นทหารที่ จ.ร้อยเอ็ดโทรมาหาและบอกว่าอยากให้เธอกลับไปสอบทำงานราชการแถวบ้าน มีเปิดสอบอยู่
บี๋ก็ว่าดีนะได้ทำงานใกล้บ้าน ได้อยู่ใกล้พ่อแม่..
แต่ว่า… ชมพู่พูดเสียงอ่อยๆ ..แต่เราไม่อยากอยู่ห่างบี๋เลย
คิดถึงก็โทรหาได้นะเราอยากให้พู่มีอนาคตที่ดีนะเราเองอีกไม่นานก็จะคงจะหางานที่อื่นแล้วรู้สึกเบื่อๆ งานที่นี่ยังไงไม่รู้
บี้รักชมพู่นะแต่ในฐานะเพื่อน ที่จะคอยให้กำลังใจ ซับพอร์ต กันเสมอ เราไม่อยากโกหกพู่อีก บี๋พูดกับชมพู่ตรงๆ ครั้งแรก และจ้องมองรอคำตอบของชมพู่
ชมพู่ เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะตอบว่า ก็ได้เราจะกลับ
ไปทำงาน ที่บ้านนะถ้าเป็นความต้องการของบี๋ ขอบคุณนะที่พูดความจริงกับเรา ความจริงเราก็พอรู้มานานแล้วละ แต่ก็พยายามหลอกตัวเองว่าสักวันบี๋จะเปลี่ยนใจมารักเราแบบแฟน
บทจะเข้าใจง่ายก็ง่ายเกินคาด โล่งใจสุดๆ ไปเลยบี๋!!
แต่ว่าก่อนเราจะออกจากงานและกลับบ้าน เหลืออีกประมาณ 1 สัปดาห์ ก็จะสิ้นเดือน.. บี๋แกล้งเป็นแฟนเราได้ไหมเป็นคำขอสุดท้ายที่เราจะขอร้องบี๋ เราแค่อยากมีความทรงจำดีๆ กับบี๋บ้างได้ไหม.. ชมพู่เอ่ยขอ
บี๋เอื้อมมือไปจับมือชมพู่ ได้ซิ เดี๋ยววันนี้เราไปดูหนังด้วยกันนะ ไปกินอาหารที่พู่ชอบด้วยนะ ชมพู่ยิ้มแล้วก็เอื้อมมือมาสวมกอดบี๋ สักพักสองสาวก็ออกไปดูหนังด้วยกันที่ห้างสรรพสินค้าเสร็จก็ทานอาหารที่ชอบด้วยกัน บี๋เด็ดผัก ปอกกุ้ง ให้ชมพู่ กินอาหารได้เยอะวันนี้ มีเศษอาหารติดมุมปากนิดหน่อย บี๋ใช้ทิชชู่เช็ดให้ ชมพูยิ้มมีความสุขมาก เห็นเพื่อนรักมีความสุขบี๋ก็มีความสุขด้วยละ
พอกลับมาที่พัก ชมพู่ขอนอนที่ห้องของบี๋ บี๋ก็โอเค
บี๋แกล้งเป็นแฟนชมพู่อยู่ 1 สัปดาห์แบบไม่แคร์สายตาใครๆ เอาใจชมพู่ทุกอย่างแบบออกนอกหน้า จนพี่แก้วหัวหน้างานแกเห็นและคงงอนไม่คุย ไม่ทักบี๋เลยเวลาเดินผ่านกัน
พอถึง วันที่ 1 บี๋ก็ไปส่งชมพู่ที่ท่ารถ ใจหายเหมือนกันที่จะไม่ได้เจอเพื่อนอีก ทุกอย่างมีพบเพื่อจากเป็นเรื่องจริงของชีวิต
ค่ำๆ พี่เพชรเขาโทรมาถามข่าว
เป็นยังไงละกิ๊กไปไหนหมดล่ะ
กิ๊กกลับบ้านไปแล้ว อีกคนก็งอนค่ะ สบายละชีวิต ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล ล่ะสบายใจสุดๆเลยค่ะ
เหลือแฟนตัวจริงอยู่คนเดียวนี่ล่ะค่ะ พ่อคนรูปหล่อ น่ารักใน 3 โลก โลกที่ว่างเปล่า, โลกที่ไม่มีใคร, โลกที่มีแต่เรา 2 คน
แหม หวังว่าคงไม่มีใครแอบอยู่อีกนะ พี่เพชรถามบี๋
ไม่มี!!!เสียงสูง ฮ่าๆๆๆๆบี๋ตอบ
หึงเหรอค่ะ บี๋ถามพี่เพชร
หึง หวง อะไร ขี้เหร่ สวยก็ไม่สวย
สาวๆ แถวนี้เข้าแถวรอจีบพี่เยอะแยะ พี่เพชรแกโม้
จ้าๆ ไม่หึง ก็ไม่หึง พ่อคนรูปหล่อเลือกได้ รักพี่เพชรมากๆที่สุดในโลกนะค่ะ จุ๊บๆ บี๋อ้อนพี่เพชร
พี่เพชรหัวเราะชอบใจ อยากอยู่ใกล้ๆ จัง อยากกอดบี๋ อยากจุ๊บๆๆๆบี๋
โอ้ยๆๆๆ ง่วงๆๆๆ บี๋นอนก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปภูเก็ตแต่เช้าเลย ได้งานใหม่ที่นั่นค่ะ บี๋อายแกล้งพูดตัดบทจบ
แหม กลัวโดนจูบละซิ จะหนีเขาไปนอนเลย ป๊อดนี่นา ที่กิ๊กสาวๆ ละให้เขากอด ให้เขาหอมได้เนาะ พี่เพชรล้อเลียน
บี๋หัวเราะชอบใจ เกียจจังคนรู้ทัน ก็คนอื่นไม่ได้คิดอะไรเนาะเลยไม่เขิน กับคนพิเศษ จะเขินๆ นิดหนึ่ง
จ้า ก็คนมันคิดถึงเนาะ ใครจะไม่อยากกอดแฟนตัวเอง รีบนอนเถอะ ที่รัก เดี๋ยวหน้าแก่นอนดึก พี่เพชรหยอดคำหวาน ก่อนจะวางสายไป

จบตอนที่.3

ตอนที่.4
ชื่อตอน. การจากลาตลอดการ.อวสาน
เรื่องราวเริ่มต้นที่ จ.ภูเก็ต หลังจากที่ บี๋ได้ย้ายมาทำงานที่ จ.ภูเก็ต แถวๆ หาดราไวย์ เพื่อหนีปัญหาความวุ่นวายจากเรื่องรักวุ่นๆ แบบไม่ได้บอกกล่าวใครเลย
ที่ทำงานที่ใหม่อยู่ติดริมทะเล เป็นร้านอาหารกึ่งผับ มีจำหน่ายอาหาร เครื่องดื่มนั่งจิบกันชิวๆ มีชาวต่างชาติมาใช้บริการกันเยอะ การทำงานวันแรกตื่นเต้นมากเพราะเป็นบรรยากาศแปลกใหม่ไม่เคยเจอ. ภาษาต่างประเทศของบี๋ก็งูๆ ปลาๆ ใช้ภาษามือสื่อสารกับลูกค้าบ้างก็สนุกดีอกแบบ
ผู้จัดการร้านชื่อพี่ต่อ..แกนิสัยดี หาที่พักให้ พาแนะนำเพื่อนๆ ในที่ทำงานพอเริ่มทำงานวันแรก ช่วงบ่ายแกก็ชวนเอาเงินของทางร้านไปฝากที่แบงค์แกบอกนี่คือกิจวัตรประจำวันที่ต่อไปถ้าแกไม่ว่างบี๋ต้องเป็นคนทำแทนแก
มีวันหนึ่งฝรั่งที่มาเที่ยวทำของหล่นที่ร้าน บี๋เห็นพอดีเลยเก็บของยื่นคืนให้เขา เขาขอบคุณบี๋ พร้อมยิ้มหวานให้ ..เพื่อนที่ทำงานบอกว่าเขาชื่อ สตีฟ. เป็นแขกที่มาทานข้าวที่ร้านเป็นประจำ
วันต่อมาเขาก็มาทานข้าวที่ร้านอีก และเรียกบี๋มากินด้วย เพื่อขอบคุณที่เก็บของให้
บี้ก็ทานข้าวเป็นเพื่อนเขา
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมดีใจมากๆเลยนะครับ ที่ได้เป็นเพื่อนกับบี๋
ค่ะ บี๋ก็ดีใจนะค่ะ ที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณ
สตีฟเขาเล่าเรื่องให้บี๋ฟังว่ามาอยู่ที่จ.ภูเก็ตหลายปี แล้ว ทำงานเป็นผู้จัดการโรงแรมแห่งหนึ่ง เคยมีแฟนคนไทย แต่เลิกกันไปแล้ว.ตอนนี้โสด ..อยากรู้จักและเป็นเพื่อนกับบี๋ได้ไหม
เอาละซิ บี๋เอ้ย!คราวนี้ จะมีเพื่อนต่างชาติ ฝรั่ง แล้ว ฮ่าๆหลังจากวันนั้นบี๋กับสตีฟก็ได้เจอกันบ่อย ในวันหยุดบางทีก็ไปเที่ยวฟังเพลง ด้วยกันบ่อยๆ จนเพื่อนๆ ที่ทำงานแซวว่าสตีฟเป็นแฟนบี๋
มีวันหนึ่งสตีฟพาเพื่อนมาทานข้าวที่ร้านเขาแนะนำให้เพื่อนๆ รู้จักบี๋ บี๋แนะนำตัวกับเพื่อนๆ เขา และคุยกับคนชื่อทอม อย่างสนุกสนานเพราะเขาเป็นคนตลกกว่าใครๆ
บี๋แอบเห็นสตีฟทำหน้าเซ็งๆ เหมือนไม่พอใจ สตีฟเขยิบตัวเข้ามานั่งใกล้บี๋มากกว่าเดิม และชวนชนแก้ว และแสดงทีท่าว่านี่ผู้หญิงของข้านะโว้ย ไอ้พวกเพื่อนๆ หนุ่มๆ ทั้งหลาย
บี๋ก็ได้แต่ยิ้มหัวเราะ ไม่ได้พูดอะไร
หลังจากทานข้าวกันเสร็จเพื่อนๆ ของตีฟแยกย้ายกันกลับ สตีฟยังรออยู่ที่ร้านเพื่อจะไปส่งบี๋ที่ที่พัก
ระหว่างทางก่อนจะถึงที่พักของบี๋ สตีฟหยุดรถและยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จ้องหน้าบี๋ ตาสบตาพร้อมยื่นมือมาจับมือบี๋ ..ไอ เลิฟ ยู บี๋..พร้อมยื่นจมูกเข้ามาใกล้ หวังจุมพิตบี๋
ขวับๆๆๆเข้าให้ บี๋รีบใช้อีกมือที่ว่างอยู่ ใช้ท่าไม้ตาย กงเล็บสลบมาร ดันหน้าสตีฟ ไว้ได้ทัน ..แต๊ง! ยู .ที่ เลิฟ มี.สตีฟ ..!! แต่ ไอ เหนื่อยและอยากพักผ่อนแล้ว สตีฟ ต้องให้เวลาบี๋ คิดก่อนนะ แล้วบี๋จะให้คำตอบสตีฟอีกที
โอเค.. โอเคร บี๋ แต่ตอนนี้ บี๋ เอามือขยุ้มหน้าสตีฟอยู่ สตีฟหายใจไม่สะดวกนะ ปล่อยได้แล้ว
ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!บี๋ปล่อยมือออกจากหน้าสตีฟ .สตีฟไอ ค๊อก แค๊ก 2-3 ทีเพราะโดนมือขยุ้มหน้าและปิดจมูกไว้นาน
บี๋ต้องเคยเรียนกังฟูมาแน่ๆ เลย ใช่หรือเปล่าสตีฟถาม
กังฟูเป็นเองเมื่อยามคับขัน ไง บี้พูดเสร็จก็หัวเราะ
ฮ่าๆๆๆ!! สตีฟขำ และก็ขับรถพาบี๋มาส่งที่พัก
เช้าวันอาทิตย์วันหยุดบี๋ตื่นนอนแต่
ตอนเช้า มีเสียงโทรศัพยฺ์จากพี่เพชร
พี่เพชรถามบี๋ว่าถ้าพี่เพชรไม่ใช่คนธรรมดาแล้วยังอยากจะคุยด้วยอีกไหม บี๋ก็งง ไม่ใช่คน แล้วเป็นอะไร?
ก่อนที่พี่เพชรแกจะเฉลยว่า แกบวชเป็นพระแล้ว อยากศึกษาธรรมะ ไปเรื่อยๆ ไม่รู้จะสึกเมื่อไหร่ บี๋ก็อึ้งรับประทานไปพัก ก่อนที่จะตอบกลับไปว่า ก็ยังคุยด้วยได้แต่คง คุยเล่น คุยสนุก หยอกล้อเล่นเหมือนหนุ่มหยอกสาว สาวหยอกหนุ่มไม่ได้อีก..ต้องคุยแบบสุภาพ
หลังจากวางสายหลวงพี่เพชรไป ยอมรับว่าในใจของบี๋ก็รู้สึกเศร้า ไม่น้อยที่อยู่ๆ คนรักก็แอบบวชเป็นพระไปซะแล้ว แต่อีกส่วนก็ดีใจจิตสำนึกก็กระซิบบอกว่าเราต้อง ยินดี และอนุโมทนาบุญ กับทางธรรมที่พี่เพชรเขาเลือก. . แอบหวังแกคงบวชแป๊บๆ ไม่กี่พรรษาก็คงสึกแล้วมั้ง
เรื่องมันเศร้านะ บี๋เอ้ย!!!! จากคนรักกัน นี่ต้องเปลี่ยนสถานะ เป็นหลวงพี่ กับ โยมสีกา เฮ้อ!!!!
ช่วงเย็นๆ ที่เคยคิดว่าจะนอนเล่นอยู่ห้องเฉยๆ เลยเปลี่ยนเป็นชวนเพื่อนๆ ออกไปร้องคาราโอเกะกัน แก้เซ็งหน่อย. บี๋ร้องเพลง สนุกๆปลอบใจตัวเอง อยู่ 4-5 เพลง น้ำตามันตกข้างในท่วมหัวใจดวงน้อยๆไปจนหมดแล้วในตอนนี้
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ถึงใบหน้าเวลาเจอผู้คนบี๋จะยิ้มแย้ม ปกติ แต่ในใจมันเหงาๆ ซึม แบบบอกไม่ได้อธิบายไม่ถูก ไปเดินชายหาด ชมทะเลก็ยิ่งเพิ่มความเหงาทวีคูณเข้าไปอีก
ไม่อยากจะทาแป้ง ไม่อยาก แต่งหน้า ถ้าไม่ใช่เวลาที่ต้องทำงานในร้าน
ทำไมบี๋ถึงรู้สึกอยากไปเรื่อยๆ ที่ไหนก็ได้ไม่รู้เหมือนกัน พอตอนเย็นของวันเงินเดือนออก บี๋เก็บเสื้อผ้าของใช้ที่จำเป็น และขึ้นรถทัวส์จากภูเก็ตมาลงที่ ขนส่งสายใต้ กทม. สมัยนั้น..จากมาแบบเงียบทิ้งแค่จดหมายลาเพื่อนร่วมงานไว้ 1 ฉบับ บ้าไม่ละคนเรา
พอมาถึง กทม. บี๋หาที่พักแถวๆ บางขุนเทียน -ขายทะเล สมัครงาน บัญชีของบริษัท ค้าส่งเหล็ก รายใหญ่แห่งหนึ่ง เป็นงานที่ไม่คุ้นเคย และไม่เคยทำมาก่อน ต้องเรียนรู้และปรับตัวอยู่นานมาก ..ที่นี่แทบจะไม่ได้คุยเล่นอะไร กับใครมากมาย ทำแต่ งาน งกๆ เย็นก็กลับห้องนอน หน้าตาก็ไม่แต่ง ช่างแม่งมัน!!. เสื้อผ้าก็เสื้อยืด กางเกงยีนส์
รู้สึกว่าแก่กว่าวัยขึ้นเยอะ เด็กๆ เดินผ่านก็ทักป้ามาทำงานแต่เช้าเนาะ ดูซิ ฮ่าๆๆ
หลวงพี่เพชรก็นานๆ จะโทรมาถามสารทุกข์สุขดิบสักที
เวลาผ่านไปเร็วมาก เผลอแป๊ปเดียวทำงานที่ กรุงเทพฯแบบโสดๆ ได้ 14 ปีแล้ว รู้สึกปวดหลังมาก อยากกลับไปอยู่บ้านเกิด ตัดสินใจออกจากงานกลับไปอาศัยที่บ้านเกิด ไม่มีงานประจำทำ ยึดอาชีพเกษตรกรเต็มตัว
วันที่รู้สึกว่าเสียใจและเจ็บปวดที่สุดในชีวิตก็มาถึง จำได้ดีไม่เคยลืมในชีวิต
ถึงเราจะไม่ได้คุยเล่นหยอกเหมือนหนุ่มสาว กับ
พระมหาเพชรแล้ว แต่ก็ยัง ไลน์หา คุยเรื่องต่างๆ ทั่วไป ปรึกษาเรื่องธรรมะบ้าง อยู่เสมอ เพราะบี๋ทำใจแล้ว หลวงพี่แกบวชจนได้เป็นพระมหา ก็คิดว่าท่านคงไม่สึกแล้ว อนุโมทนาบุญด้วยในจิตที่เป็นกุศล.. บี๋เองก็ครองตัวโสดมาตลอดไม่เคยคบผู้ชายคนไหนอีกเลย.
จนในปีพ.ศ 2561 ช่วงนั้น นักร้องลูกทุ่งสาวคนดังระดับประเทศ เสียงนุ่มๆชอบร้องเพลงช้าๆ ออกเพลงลูกทุ่งเพลงใหม่ ร้องคู่กันกับนักชายทางฝั่งลาว เป็นเพลงที่ บี๋รู้สึกว่าเพราะดี เลยแชร์จากยูทูบ ส่งให้หลวงพี่พระมหาฟัง เพราะท่านชอบฟังเพลง
แต่กลับมีแค่คำตอบในไลน์ มาแปลกๆ ว่า ..ดีแล้วละ
ที่บี๋กลับมาอยู่ที่บ้านกับครอบครัว เราหมดห่วงแล้ว..
แต่ที่เหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางหัวใจให้มอดไหม้เหมือนไฟไหม้ขอนไม้ เพราะรูปโปรไฟล์ของหลวงพี่พระมหา จากรูปวัดพระแก้ว กลายเป็นรูป พรีเวดดิ้ง ..เจ้าบ่าวเจ้าสาว.สวยหล่อ
ภาพเจ้าบ่าวคือ พี่เพชร ผมเริ่มขึ้นยาวพอสมควร แสดงว่าสึกออกมาเป็นระยะเวลา พอสมควรแล้ว อันนี้บี๋ไม่เคยรู้มาก่อนว่าท่านสึกตอนไหน เมื่อไหร่ คิดเสมอว่าท่านจะบวช
ตลอดชีวิต
ส่วนเจ้าสาวก็ใส่ชุดไทย ตัวเล็กๆท่าทางน่าจะเป็นคนรวยมีตังค์ ก็คงเป็นพวกโยมผู้หญิงมีตังค์รวยๆ ที่คอยแวะเวียนทำบุญใกล้ๆท่าน
หัวใจตอนนั้นคือเหมือนแตกสลายไปแล้ว รักแท้แพ้เงินคือเรื่องจริง เงินง้างได้ทุกอย่าง หล่นใส่เหล็กเหล็กยังอ่อนเลยน้อเงิน แต่เมื่อบี๋ไม่ใช่คนสำคัญอะไรอีก ก็คงได้แค่ทำใจให้ยอมรับมันก็เท่านั้นเอง
แต่ใจบี๋ก็ไม่มีความเกลียดชังอะไรนะ ยังพิมพ์คำอวยพร ให้คู่บ่าวสาวมีความสุข ส่งไปให้ในไลน์ ไม่มีการตอบกลับ
อะไรมาแต่อย่างใด นั้นคือครั้งสุดท้าย ที่ติดต่อกัน กับพี่เพชร
ผู้ชายคนเดียวที่ บี๋ให้ใจ และคำว่าคนรัก รู้จักกันมาเกือบ 20 ปี แต่เหมือนกับว่าไม่เคยรู้จักเขาเลย ไม่มีความสำคัญอะไรกับเขาเลยในตอนท้าย
ความซื่อสัตย์ จริงใจ ที่มีให้กับเขามาตลอด ใครมาชอบมารัก ก็ไม่เคยสนใจ ทุกอย่างที่ผ่านมาถึงมันจะไม่มีความหมายอะไรกับเขาก็ตาม ถือเป็นครูเป็นประสบการณ์ ของชีวิต
ถึงจะเสียใจเมื่อความรักไม่สมหวัง เพราะถ้าเสียใจเป็น ร้องไห้เป็น แสดงว่าเราก็ยังเป็นคนธรรมดาอยู่ ที่รักเป็น ไม่ใช่หุ่นยนต์
ร้องไห้หนักมากอยู่ประมาณ 2-3 วัน ตาบวม คนรู้จักถามก็บอกมดกัดตา พยายามไม่คิดถึงเขาอีก คิดปลงว่าเขาคงไม่ใช่คู่เรา ..เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาทุกสิ่ง คำว่าจะรักตลอดไป นั้นไม่มีอยู่จริง โลกนี้เกิดมาเพียงเพื่อพบ แล้วก็จาก
เกิดมาเพื่อรัก แล้วก็เลิกรัก จงเข้มแข็งและรักตัวเองให้มาก ..สิ่งที่จะอยู่กับเราไปตลอด คือ ตัวของเราเอง

จบ..อวสาน
ขอให้ผู้อ่านทุกท่านโชคดี มีความสุข สุขภาพ แข็งแรงตลอดไปนะค่ะ