Chimney Sweep เด็กปล่องไฟ ที่น่าสงสารของอังกฤษ

     ในสมัยก่อนนี้เด็กๆถูกใช้งานดูเหมือนเป็นเรื่องปกติ เพราะสมัยนั้นยังไม่เข้มงวดเรื่องสิทธิเสรีภาพของเด็กกันมากนัก จะเห็นเด็กๆทำงานกันสารพัดอย่าง หนึ่งในนั้นคือเด็กทำความสะอาดปล่องไฟ โดยหลังเกิดเหตุมหาอัคคีภัยแห่งลอนดอน​ (The Great Fire of London)​ ในปี​ ค.ศ.1666​ ตึกรามบ้านช่อง​มากมายที่ถูเผาผลาญไปก็ต้องมีการก่อสร้างอาคารใหม่​ๆ​ขึ้นมาทดแทน​ บ้านเรือนใดที่มีเตาผิงก็ต้องมีการสร้างปล่องไฟตามมาด้วย​ เมื่อใช้ไปนานเข้าปล่องไฟก็เกิดความสกปรกและอุดตันจากเขม่าควัน​

จึงเกิดอาชีพรับจ้างทำความสะอาดปล่องควันเกิดขึ้น​ แต่ปล่องไฟที่สูงชะลูดและคับแคบนั้นทำความสะอาดได้ยากลำบาก​ หากจะเข้าไปทำความสะอาดถึงข้างในการจะให้ผู้ใหญ่ที่โตเต็มวัยเข้าไปคงเป็นไปไม่ได้​ นี่เองจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการนำเด็กเล็กมาใช้แรงงานที่เสี่ยงอันตรายต่อชีวิตพวกเขา เด็กชายตัวเล็ก​ ๆ​ จะถูกซื้อตัวจากครอบครัวที่ยากจน​โดยเจ้านายของพวกเขาในอนาคต​

เด็กเหล่านี้ต่อมาจะถูกเรียกว่า​เด็กฝึกงาน​ แต่ในความเป็นจริงแล้วพวกเขามีสถานะไม่ต่างจากทาสที่ขาดโอกาสดี​ ๆ​ ในชีวิต​ เด็กกวาดปล่องไฟเหล่านี้มีไม่กี่คนที่มีชีวิตอยู่จนถึงวัยกลางคน อายุที่เหมาะสมกับการเริ่มทำงานของเด็กกวาดปล่องไฟคือ​ 6​ ขวบ​ หรืออาจจะมีบ้างที่เริ่มตั้งแต่​ 4​ ขวบ บางครั้งเจ้านายเลือดเย็นของพวกเขาจะจุดไฟในเตาผิงเพื่อให้เด็ก​ ๆ​ ทำงานได้เร็วขึ้น​ บางครั้งก็จะมีเด็กที่เสียชีวิตในระหว่างทำงานทั้งจากการล่วงหล่นลงมา​ ขาดอากาศหายใจหรือติดอยู่ภายในปล่อง 

การทำงานในสภาวะแวดล้อมอุนย่ำแย่ส่งผลต่อสุขภาพของเด็​ก​ ๆ​ อย่างไม่อาจเลี่ยงได้​ พวกเขามักมีร่างกายพิการจากการทำงานในที่แคบก่อนที่กระดูกจะพัฒนาเต็มที่​ ปอดของพวกเขาจะอ่อนแอจากการสูดเขม่าควันและบางครั้งลุกลามกลายเป็นมะเร็ง​ (Chimney Sweep Cancer)​ เหตุการณ์ที่นำไปสู่การสิ้นสุดของเด็กกวาดปล่องไฟเกิดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์​ ปี​ 1875 เมื่อจอร์จ​ บรูวสเตอร์ เด็กกวาดปล่องไฟวัย​ 12​ ปีเกิดติดในปล่องไฟของโรงพยาบาลฟูลเบิร์น​ แม้จะนำตัวเขาออกมาได้แต่เขาก็เสียชีวิตไปไม่นานหลังจากนั้น​ การตายของเขาทำให้เกิดความเดือดดาลไปทั่ว​ จนเรื่องไปถึงรัฐสภาและผลักดันให้ยุติการใช้แรงงานเด็กกวาดปล่องไฟในปี​ 1875 นั่นเอง . . .

นับว่าเด็กๆในสมันนั้นน่าสงสารมาก ต้องทำสารพัดงานตั้งแต่เช้ายันค่ำ