ตำนานเรื่องเล่าพระราหู

พระราหู คือ

ตามตำนานเทวดานพเคราะห์ คัมภีร์เฉลิมไตรภพ “พระราหู” เป็นเทวดาลำดับที่ 8 เกิดจากการที่ “พระอิศวร” ทรงนำหัวผีโขมด 12 หัว มาป่นลงเข้าด้วยกัน แล้วประพรมด้วยน้ำอมฤต จึงบังเกิดเป็นพระราหู ขึ้นมา สีกายเป็นทองสัมฤทธิ์ วิมานสีนิล ทรงครุฑเป็นพาหนะ

ส่วนที่พระราหู มีลักษณะเป็น ยักษ์ดุร้าย มีฤทธิ์มาก ผิวดำเหมือนิล สถิตอยู่ในอากาศแวดล้อมด้วยม่านสีดำ มีร่างกายเพียงครึ่งเดียวนั้น

มีเรื่องเล่าว่า ตอนกวนเกษียรสมุทร เทวดาฝ่ายเดียวไม่สามารถกวนเกษียรสมุทรให้สำเร็จได้ จึงต้องชักชวนอสูรมาด้วย โดยเทวดาออกอุบายว่าจะแบ่งน้ำอมฤตครึ่งหนึ่งให้ แต่เมื่อกวนจนได้น้ำอมฤตมาแล้วเทวดาก็ออกอุบายหลอกอสูรเพื่อให้พวกตนได้ดื่มน้ำอมฤตก่อน เพราะกลัวว่าถ้าเหล่าอสูรได้ดื่มกินน้ำอมฤตแล้ว อาจจะเป็นภัยในภายภาคหน้าได้ จึงใช้อุบาย ล่อหลอก มอมเมา เหล่าอสูรด้วย สุรา นารี เพื่อให้เหล่าเทวดาได้ดื่มกินน้ำอมฤตก่อน

แต่ราหูได้แปลงตนเป็นเทวดาทำให้ได้ดื่มน้ำอมฤต “พระอาทิตย์” กับ “พระจันทร์” ทราบเรื่องจึงฟ้อง “พระนารายณ์” พระนารายณ์จึงขว้างจักรตัดราหูขาดเป็นสองท่อนแต่ไม่ตาย เพราะได้ดื่มน้ำอมฤตทำให้เป็นอมตะแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงมีร่างกายเพียงครึ่งเดียว

โดยท่อนหัวไปอยู่ในอากาศ เป็น “พระราหู” คอยจับกิน (อม) “พระอาทิตย์” และ “พระจันทร์” เพื่อแก้แค้นที่เทพทั้งสองนำความไปฟ้องพระนารายณ์เสมอ หรือที่เรียกกันว่า “สุริยคราส” และ “จันทรคราส” นั่นเอง 

ส่วนท่อนหาง เป็น “พระเกตุ” ลอยอยู่ในอากาศเหมือนกัน และถือว่าเป็นเทวดานพเคราะห์ ลำดับที่ 9