ฉากหนึ่งในนิยายที่คนพูดถึง...เหตุวุ่นลุ้นรักท่านประธาน
เหตุวุ่นลุ้นรักท่านประธาน..
ทันใดทัน ...ขณะที่นับดาวพลันลุกขึ้นไปหยิบปหยิบผ้าเพื่อมาเช็ดตัวให้สุทธิ์พิธาที่นอนเมาหมดสภาพบนโซฟานุ่ม น้ำเสียงโทรอบอุ่นของเขาเอ่ยขึ้น "แม่" พร้อมกันนั้นมือหนา คว้ามือเรียวบางของเธอไว้
" แม่..."
ใบหน้าหวานรีบหันเสี้ยวใบหน้ากลับไปมองเจ้าของเสียงที่เอ่ยนั้นที่เจ้าตัวยังหลับตาอยู่ นับดาวมองอีกฝ่ายด้วยความสงสัยและพิจารณาว่าเขาอาจจะละเมอ เธอตัดสินใจหยุดนั่งฟังว่าเขาจะละเมอเอ่ยวาจาใดต่อหรือไม่และแล้วก็เป็นไปอย่างที่คิด
"แม่..แม่บอกว่าให้รออยู่ตรงนี้ แล้วมาจะมา" เขาละเมอออกมาโดยไม่รู้ตัวจากความที่สงสัยในเมื่อครู่กลับกลายเป็นสงสารเห็นใจชายหนุ่มขึ้นมาทันที มือเรียววางทาบทับลงกุมมือนุ่มเพื่อเพิ่มความอบอุ่น พร้อมกับจ้องมองใบหน้าคมอย่างเอ็นดู ไม่คิดว่าประธานหนุ่มที่ตอนนี้เมาเหมือนลูกแมวจะอยู่ในสภาพเช่นนี้
"ฉันไม่ไปใหน ฉันจะอยู่ตรงนี้กับคุณ และ ฉันนจะไม่ปล่อยมือคุณ จนกว่าคุณจะปล่อยมือฉันค่ะ"ฝ่ามือเล็กตบที่มือหนาเบาๆน้ำเสียงหวานเอ่ยบอกไปทั้งๆที่รู้ว่าเขาหลับ
" แม่..."เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอีกครั้งแล้วในที่สุดเขาก็ผล็อยหลับไป เมื่อเห็นว่าพิธาหลับสนิทแล้ว นับดาวค่อยคลายมือของตัวเองออกเพื่อลุกไปหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้า เช็ดตัว ให้กับพิธา
อึก เสียงกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ ในขณะที่มือสวยบรรจงเช็ดเบา ๆ ไปเรื่อยๆ ตามเนื้อตัวของชายร่างกำยำ นับดาวก็พลันอดคิดดีไม่ได้เลยจริงเพราะหุ่นประธานหนุ่มช่างดูแลตัวเองเป็นอย่างดีผิวพรรณเกลี้ยงเกลา แถมใบหน้าช่างหล่อเหลาจนมือไม้หญิงสาวเริ่มสั่นจิตใจหวั่นไหวเต้นแรงไปจนแทบจะพุ่งทะลุอก
"ฮึ่ม ซิกแพกแน่นมาก คนอะไร๊ ทั้งหล่อทั้งหุ่นดี ทั้งรวย ถ้าไม่ติดเจ้าชู้คุณเฟอร์เฟคมาก"หล่อนพูดกับตัวเองเบา ๆ เพราะคิดว่าเขาคงนอนนิ่งไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ว่าทำให้เธอใจสั่นได้ถึงเพียงนี้ ไม่อยากจะคิดถึงเรื่องบนเตียงก็คงจะเด็ดไม่แพ้หุ่นเพอร์เฟคนี้เหมือนกันสินะ
ขวับ !! อุ้ย !! ทันใดนั้นขณะที่หล่อนเช็ดตัวให้สุทธิ์พิธาจู่ ๆ ร่างหนาก็คว่าตัวเธอเข้ามานอนกอด นับดาวที่กำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยพลันต้องสะดุ้งตกใจที่เขาคว้าเธอเข้าไปในอ้อมอกแกร่งแบบนี้ ทำทีราวกับกอดเหมือนหมอนข้างอย่างไรอย่างนั้น
ร่างเล็กที่ถูกกอดจึงต้องดิ้นดันตัวเองออกมาเป็นเหตุให้ได้มองหน้าสุทธิ์พิธาในระยะไม่กี่เซ็น ด้วยความที่แอบคิดไม่ซื่อในขณะที่เธอเช็ดตัว ยิ่งส่งเสริมให้ใจเต้นแรงขึ้นไปอีกเป็นทวีคูณ แม้เธอจะดิ้นแต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมปล่อย
น้ำหอมกลิ่นสปอร์ตแบบผู้ดีอังกฤษคละเคล้ากับกลิ่นเหล้าพ่นลมหายใจเข้าออก หญิงสาวสัมผัสรับรู้มันได้เป็นอย่างดี แต่ไหนไหนก็ไหนไหนละ อีกใจเธอก็ยังอยากอยู่อ้อมอกอุ่นของเขาเช่นกัน เมื่อเขาไม่ยอมปล่อยนับดาวเลยซบลงนอนในอกของเขาไปเลยเธอเชื่อว่าอาจจะให้ไออุ่นแก่เขาได้
ส่วนเธอก็ได้ใกล้ชิดกับเขาดังใจปรารถนาเช่นกันเพราะลึก ๆ แล้วด้วยความดีของเขาหลาย ๆ อย่างที่ช่วยเหลือเธอเอาไว้ สิ่งที่อยู่ข้างในจะใช่แอบรักเขาหรือเปล่า แม้เธอกับเขาจะอยู่คนละชั้นไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตาม
"นิ่มจัง"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอีกครั้งพูดจบก็หลับตาต่อ
-เห็นฉันเป็นหมอนข้างหรือไง-นับดาวแอบคิดในใจ
"ไม่รู้ละเว้ย ถ้าคุณไม่ปล่อยฉันนอนนี่นะ" สิ้นเสียงที่หญิงสาวพึมพำและแล้วทั้งคู่ก็หลับไหลไปพร้อมๆกัน....
รุ่งเช้าวันหนึ่งแจ่มใส่...
รุ่งเช้าวันต่อมาเมื่อแสงแดดสาดส่องเข้ามายังห้องนอนคอนโดหรูบ่งบอกถึงเวลาเช้าแล้ว สุทธิ์พิธาที่เมาหลับไม่รู้เรื่อวตาคู่สีสนิมค่อยๆ ค่อยๆลืมตาขึ้นทีละน้อย..
"ปวดหัวจัง.." เขายกมือขึ้นมากุมศีรษะแต่ขณะเดียวกันมือที่ยกกระทบกับอะไรบางอย่างเข้าเจ้าของใบหน้าคมรีบหันมามองวัตถุต้องสงสัย
"คุณ!!!!! เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"คุณ......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เมื่อเสียงเรียกดังหนวกหูขนาดนั้นเป็นเหตุให้นับดาวงัวเงียตื่นขึ้นค่อยๆลืมตาพลันต้องตกใจสะดุ้งเฮือกใหญ่เช่นกัน อึก!!!!
"คุณโวยวายอะไรแต่เช้าเนี่ยคนจะนอน.."
"นี่คุณมานอนบนเตียงผมได้ไง..!!! พูดจบเขารีบก้มก้มมองดูเสื้อของตัวเองที่โดน ถอดกระดุมออกแทบหมด
!!!!
"นี่อย่าบอกนะว่า...." พิธาลุกขึ้นนั่งแล้วเอ็ดนับดาวแต่ไม่ทันที่จะพูดจบนับดาวก็รีบเถียงกลับเจ้าของคำพูดเช่นกัน
"อะไรของคุณ..คุณสุทธิ์พิธา" นับดาวลุกขึ้นนั่งยกมือปัดผมเผ้าที่ชี้ฟูปิดบังใบหน้าตั้งสติลูบหน้าลูบตาตนเองก่อนจะอธิบายให้พิธาฟัง
"นี่คอนโดที่ฉันอยู่ นี่เตียงฉัน ตัวคุณเมาแล้วมาหาฉันที่คอนโดเองค่ะ"
"แต่ผมเป็นเจ้านายคุณก็ควรนอนโซฟาสิ"
"โห...สุภาพบุรุษมากเตียงฉันแต่ให้ฉันนอนโซฟา ตัวก็หนักอุตส่าลากจากโซฟามานอนบนนี้แถมเช็ดตัวให้ฟรี ๆ อีกต่างหาก"
"แล้งไง นี่่คอนโดผม จะเข้าออกตอนใหนก็ได้ "พิธามองค้อนนับด้วยแถมยังไหลไปแบบน้ำขุ่นเมื่อเริ่มที่ละอายในสิ่งที่ทำลงไป
" รู้ว่าของคุณ คุณมีบ้านเป็น 10 หลัง ไม่ไปนอนบ้านคุณล่ะ"
" อย่าบอกนะว่า...?
" ว่าอะไร ... อะไรของคุณ..."
"คุณอาศัยจังหวะผมเมาทำอะไรผมหรือเปล่า"
"โอ้ยยย สติค่าา ไปกันใหญ่แล้ว พ่อคุณรูปหล่อยิ่งกว่ามาริโอ้ ฉันคงจะบ้าจ้ำจี้เจ้านายตัวเองหรอกน่า..
" จะไปรู้เหรอกระดุมก็ปลด.."
" เฮ่อ ไปตรวจที่โรงพยาบาลเลยมั้ยจะได้จบ ฉันขี้เกียจเถียงกับคุณละ เดียวฉันไปหาอะไรให้ทานคุณไปอาบน้ำก่อนป่ะ คุณแค่เมา ฉันแค่เช็ดตัวให้..มันเช็ดไม่สะดวก ตัวคุณเหม็นเหล้าตัวเหนียวอย่างกับกาละแม ก็เลยปลดเช็ดตัวให้
สุทธิ์พิธารู้ดีอยู่แก่ใจเขาค่อยใจเย็นลงรู้ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรเขาหรอกแต่ทำทีโวยวายเล่นใหญ่กลบเกลื่อนความน่าอับอายของตัวเองที่เมาแล้วมาหาเธอถึงที่ห้องเพราะอะไรก็ไม่รู้
"แค่นั้นเองเหรอ" เขาถามเสียงเอื่อยๆ ใบหน้า เจื่อนๆ
" แล้วคุณก็........"
" ก็อะไร ..?????
" เอ่อ..." นับดาวทำทีอ้ำอึ้งไม่ยอมพูดต่อเพราะคิดอยู่ว่าจะบอกดีมั้ยเรื่องที่ชายหนุ่มละเมอเผลอดึงเธอไปกอด แล้วพูดอะไรบางอย่าง
" หึอ!!!"พิธิาเค้นเสียงถามเธอเพื่อเร่งเอาคำตอบ
"คุณคว้ามือฉันไปลงไปนอนด้วยเอง.."
พิธาถึงกับเบิกตากว้างให้กับประโยคที่เธอกล่าว"จริงเหรอ???? ผมเนี่ยนะ..."
" อึม..."
"แต่ฉันไม่ถือหรอกน่า.. อย่าคิดมาก คิดซะว่าเพื่อนนอนข้างๆไปๆๆอาบน้ำเถอะค่ะ ตั้งแต่เมื่อคืนคุณน้ำไม่อาบ"
พิธาเคลื่อนตัวลงจากเตียงค่อยๆเดินไปห้องน้ำส่องกระจกมองสภาพร่าง "นี่เราปล่อยไก่ตัวเบ้อเร่อขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยฉันทำอะไรลงไป..: เมาอะไรขนาดนั้นไปพีทเอ้ย
.
ท่านใดอ่านมาถึงตรงนี้ ขอบคุณมากๆ ฝากกดหัวใจคอมเเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊าา ขอบคุณค่ะ