[นิยาย] Chapter 2.2 : ต่างโลกหรรษา กับยัยผมม้าจอมซึน
ต่างโลกหรรษา กับยัยผมม้าจอมซึน
นามปากกา : Neptheduck
Chapter 2.2
เปิดโลก 🔞
เพียงพริบตาเดียวหนวดยาวยุบยับอีก 3 เส้นเกือบเท่าข้อมือ ก็พุ่งมาตรึงร่างกายของไอยาเนะทั้งข้อมือ และข้อเท้าทั้งสองข้างไว้กับพื้นลื่นๆ จนขยับตัวไม่ได้
ก่อนที่กระโปรงของเธอจะถูกเลิกขึ้น ด้วยหนวดที่มีลักษณะเป็นเดือยตะปุ่มตะป่ำ คล้ายตุ่มดูดของหมึกยักษ์ต่างจากเส้นอื่นๆ พร้อมทั้งชอนไชเข้ามาในชั้นในตัวบางของไอยาเนะอย่างง่ายดาย
"มะ...ไม่นะ!! อ้าาา!~"
ความลื่นจากเมือกใสที่ตุ่มเหล่านั้นปล่อยออกมา ทำให้ท่อนเดือยเท่าข้อมือเคลื่อนเข้าไปในกลีบทางรักอย่างง่ายดาย โดยไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือเกิดการฉีกขาดแต่อย่างใด สร้างความตื่นตระหนกและหวั่นกลัวให้กับไอยาเนะเป็นอย่างมาก
"อื้อ อ๊ะ อ๊ะ! หยุดน้าาา!!!"
เสียงหวานกรีดร้องและครางออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อเดือยใหญ่กระแทกสวนเข้าออกอย่างรุนแรงจนชนปากมดลูกของเธอ อีกทั้งแรงดูดตุบๆ จากปุ่มนับร้อยที่ผสานกับการเคลื่อนไหว ที่ไม่ได้เนิบช้าเหมือนกับการเคลื่อนที่ของมัน
"ไม่ได้ทำอย่างว่ากับมนุษย์มาเกือบ 50 ปีแล้ว...อือ มันช่างรู้สึกดีจริงๆ"
"อะ...อะไรนะ!?"
สวบ สวบ!
"อ๊ะ!~ ระ...รูฉัน ฉีกหมดแล้ว!~"
"รูเล็กๆ แบบนี้จะเข้ากี่ทีก็ยังแน่นดีเหมือนเดิม!"
แรงกระแทกด้วยความหื่นกระหาย ทำให้หญิงสาวเสียวสะท้านจนตัวงอ และเสร็จสมไปหลายครั้งหลายหน จนสมองที่กำลังคิดหาทางออกไปจากป่าแห่งนี้ เริ่มขาวโพลนและว่างเปล่า
"อ๊ะ อ๊ะ! อ้าาา~"
ดวงตาคู่สวยปิดแน่นและสะดุ้ง เมื่อถูกถอนท่อนเดือยออกจากโพรงกลีบสวาทโดยไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับร่างของเธอที่ถูกหนวดทั้งสี่ อุ้มลอยขึ้นไปนอนคว่ำบนร่างของเจ้าหนอนยักษ์
พร้อมทั้งจับร่างเธอให้กดลงบนหนวดเดือยท่อนเดิม ที่บัดนี้หุบเข้ามาที่ตัวของมัน เหลือเพียงตอเดือยแข็งโด่ที่ยาวคืบกว่า
"อ้าาา!~"
ไอยาเนะเงยหน้ากรีดเสียงร้องด้วยความซาบซ่านอย่างรุนแรง เมื่อกลีบสวาทค่อยๆ กลืนกินท่อนเดือยใหญ่จนมิดความยาว พร้อมทั้งโงนเงนไปบนร่างที่ยวบยาบยากจะทรงตัว จนเดือยเแข็งที่คาอยู่ในโพรงแคบถูกไถติ่งเสียวอย่างจัง จนขาเรียวแทบสิ้นไร้เรี่ยวแรง
"ถ้าทำให้ข้าแตกได้ เจ้าก็จะได้ออกไปจากที่นี่เร็วขึ้น"
"ฉะ...ฉันทำไมได้!!~"
"งั้นข้าจะทำให้เอง"
แรงกระแทกเพิ่มขึ้นจากใต้สะโพกที่นุ่มนิ่ม ส่งผลให้ท่อนเดือยใหญ่ยุบหายเข้าไปในโพรงรักที่คับแน่น ก่อนจะเร่งจังหวะเข้าออกจนร่างบอบบางโยกไหว ราวกับกำลังนั่งอยู่บนเครื่องเล่นสุดหรรษา
'นะ...นี่คงเป็นความฝัน'
'หรือไม่ ฉันก็ตายไปแล้วจริงๆ สินะ'
ไอยาเนะคิดด้วยความสับสน ขณะที่ดวงตาคู่สวยเริ่มเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำตา และเหลือกมองท้องฟ้าด้วยความรู้สึกเสร็จสมจนนับครั้งไม่ถ้วน
"สะ...เสร็จ!"
"อ๊าา!~"
ภายในท้องนูนป่องเล็กน้อย เมื่อถูกน้ำกามอุ่นฉีดพ่นจนไอยาเนะรีบยันกายออกแต่ก็ถูกปุ่มดูดรั้งไว้ จนกระทั่งน้ำรักถูกฉีกเข้ามาในโพรงสวาทของหญิงสาวจนหยดสุดท้าย
"อืม~"
"ข้าจะทำตามสัญญา จะพาเจ้าไปส่งที่นอกเขตป่า"
เสียงทุ้มนุ่มหูเอ่ยขึ้นก่อนจะถอนกายออกจากร่างบอบบาง จนน้ำข้นหนืดสีฟ้าใสไหลเจิ่งออกมาจากโพรงแคบที่กลวงโบ๋ ของหญิงสาวที่ยังคงฟุบหน้าหอบคราง ด้วยความอ่อนระทวยบนร่างนุ่มของเจ้าหนอน
ขณะที่มันกำลังพาร่างอวบอ้วนของตน ไปยังนอกแนวป่ารกทึบที่มีทุ่งหญ้าสุดลูกหูลูกตา
ตุบ!
ร่างบอบบางของไอยาเนะถูกปล่อยลงมาจากหลังของเจ้าหนอนยักษ์ และตกลงมาบนหญ้าสีเหลืองทอง และทำได้เพียงนอนมองร่างใหญ่โตค่อยๆ หายลับเข้าไปในป่า ด้วยร่างกายที่ยังสั่นสะท้านและอ่อนระทวย
ก่อนจะเอื้อมมือไปสัมผัสโพรงสวาทที่ยังเต้นตุบๆ ของตน เพื่อตรวจดูให้แน่ใจว่ามันจะกลวงโบ๋ และอักเสบจนแดงช้ำมากขนาดไหน
"เอ๊ะ...!?"
ปลายนิ้วเรียวที่สัมผัสโดนกลีบอ่อนนุ่ม ที่เปรอะไปด้วยน้ำหนืดถึงกับหยุดชะงัก เมื่อลองสอดนิ้วเข้าไปและพบว่าช่องคลอดของเธอกลับมาเป็นปกติ ราวกับไม่ได้เพิ่งผ่านสมรภูมิที่ดุเดือดมาแต่อย่างใด
'มะ...ไม่จริง'
'ขนาดเราใช้ไข่สั่นอันเท่านิ้วโป้ง มันยังเป็นรูโบ๋ตั้งนานกว่าจะกลับเป็นเหมือนเดิม'
ไอยาเนะครุ่นคิดพร้อมทั้งแตะนิ้วที่มีน้ำเมือกสีฟ้าใสลงบนริมฝีปากของตน เพื่อลิ้มรสชาติและเผลอดูดกลืนมันจนหมดสิ้น เมื่อสัมผัสได้ถึงความหอมหวานราวกับน้ำเชื่อมจากผลไม้ ที่เธอไม่เคยลิ้มรสมาก่อนในชีวิต
ความหฤหรรษ์ที่ไม่เคยได้พบเจอมาก่อนในชีวิต ทำให้หญิงสาวค่อยๆ ยันกายขึ้นจากพื้นหญ้า และมองไปยังทุ่งที่แห้งแล้งสุดลูกหูลูกตาด้วยใบหน้าครุ่นคิด ก่อนจะหันหลังกลับมายังป่ารกทึบด้านหลัง
'ฮึ...'
'น่าสนุกดีจัง~'
รอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความกระหายผุดขึ้นมาบนใบหน้าหวาน ก่อนจะหันหลังเดินย้อนกลับเข้าไปในป่าลึกที่แสนวกวน และน่าพิศวงนั่นอีกครั้ง...
โปรดติดตามตอนต่อไป...