ความเกรียนของประเทศไทยใน "สงครามโลกครั้งที่2"

สิ่งหนี่งที่ประเทศไทยได้สร้างชื่อและความความงงงวยให้คนต่างชาติอย่างมานะคะก็คืออ...."ประเทศไทยมันเป็นอะไรที่ไหลลื่นได้ขนาดนี้" ทำเอาพี่ต่างชาติพากันงงนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว

     ในสงสครามโลกครั้งที่ 2 มีการตั้งประเด็นสงสัยกันมากมายว่า พี่ไทยอยู่กันฝ่ายไหนกันแน่ เนื่องจากพี่ไทยเราเนี่ยอยู่เหมือนจะไปสู้รบข้าง ๆ พี่ญี่ปุ่น เอาดาบเอ่ย อาวุธสงครามเอ่ยไปช่วยตีรันฟันแทงพี่อังกฤษไม่ยั้ง แต่พอถึงเวลาตัดสินฝ่ายไหนแพ้ชนะเนี้ย..ประเทศไทยกลับไม่ยอมแพ้ไปกับญี่ปุ่นซะงั้น!!! แต่พี่ไทยของเรากลับไปยืนยิ้มข้าง ๆ พี่อังกฤษและอเมริกา คือ สมคำร่ำลือมาก ว่าไทยนี้รักสงบ แต่ก็รบไม่ขลาด         เพราะว่าชาติไทยนั้นมีความลื่นไหลเป็นอาวุธ วันนี้เพจผู้หญิงชอบเล่น จะมาเล่าวีรกรรมเกรียน ๆ ที่พี่ไทยได้ไปก่อในสงครามโลกครั้งที่ 2 ให้อ่านนะคะ จนกระทั่งพี่อังกฤษกับพี่ฝรั่งเศสจนกับอย่างเอาดาบฟันหน้า!!! เพราะไม่สามารถทำให้พี่ไทยแพสงครามได้เช่นเดียวกับญี่ปุ่น

    ผู้หญิงชอบเล่นของย้อนเวลานิดนึงไปยังสมัยรัชกาลที่ 7 ท่านได้เสียสละราชสมบัติในปีพ.ศ 1935 ให้ประเทศไทยเนี่ยได้เปลี่ยนระบบการปกครองมาเป็นประชาธิปไตย ที่มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข หลังจากนั้นมาไม่นานมันได้มีผู้นำคนนึงได้ขึ้นมามีอำนาจนั้นก็คือ จอมพล ป. พิบูลสงคราม ที่ชายผู้นี้ประวัติเป็นคนจบต่างประเทศมาเลยมีโอกาสไปเห็นอะไรมากมายในดินแดนฝรั่งมา ก็อยากเอาสิ่งเหล่านั่นมาพัฒนาประเทศเราให้เหมือนอิตาลีที่ตอนนั้นออตาลีจะใช้กองกำลังทหารเข้ามาปกครอง และรวบอำนาจเข้ามาเป็นของผู้นำเอง เพราะว่าท่านในตอนนั่นมีความคลั่งไคลในความเป็นผู้นำสูง โดยท่านอยากให้ประชาชนฟังตามคำสั่งอย่างเดียว ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ หรือแม้กระทั้งชี้น้ำบอกว่าเป็นทราย ประชาชนก็ต้องบอกว่านั่นคือ ทราย ไม่เหมือนที่รัชกาลที่ 7 หรือประชาชนคิดว่าประชาชนคงได้ปกครองกันเองแล้วจ้าา

   เมื่อท่านขึ้นมาปกครองแล้วโปรโมทตนเองเต็มที่ ขนาดเอาวันเกิดท่านเป็นวันสำคัญของประเทศอีกกกกก #แบบนี้ก็ได้อะ แถมในโรงภาพยนต์ต้องนำรูปภาพของท่านขึ้นหลังการจบภาพยนต์ด้วย อารมณ์แบบที่เราต้องยืนเพราะเพลงสรรเสริญพระบารมีอย่างนั่นเลยจ้าาา

ซึ่งในสมัยท่านก็สั่งห้ามกินหมาก ถ้าใครกินคือเผาต้นหมากทิ้ง หรือถ้าใครหุ่งจงกระโบนก็จะมีเจ้าหน้าที่นำกรรไกรมาตัดทิ้ง เอาสิก็ท่านสั่งมาอะต้องทำ และทุกคนในประเทศต้องพูดภาษากลางเหมือนกันหมดเลย ห้ามมาแหลงใต้ เว้าอีสานนะ!!!

เมื่อมีสงครามโลกครั้งที่ 2 เกิดขึ้น จอมพล ป.ก็คิดว่าถ้าจะเอาลาว พม่า เขรมมาเป็นของไทยก็ควรเอาพี่ญี่ปุ่นมารวมรบกันเราดีกว่า ซึ่งพี่ญี่ปุ่นก็สนใจเห็นดีเห็นงามด้วย เพราะคิดจะมาเก็บดินแดนแถวบ้านเราพอดี เออ...รวมถึงดินแดนเราด้วย พี่ญี่ปุ่นก็คิดว่าดีจะได้ใช้เราเป็นทางผ่านไปตบตีเอาดินแดนต่าง ๆ มาเป็นของเองเสียเลย เลยจับมือเพราะจะถีบฝรั่งเศสทิ้ง เพราะตอนนั้นดูกาก ๆ ไม่น่าจะสู้อะไรได้ แต่ตอนนั่นพี่ไทยก็แอบอยู่ไม่ยอมประกาศสงครามโลกกับชาติไหน คือ ไทยมีนโยบายวางตัวเป็นกลาง แต่การที่เราได้เข้าไปบุกบวกกับดินแดนที่ฝรั่งเศสได้ครอบครองอยู่เพียงอยากจะเป็นเจ้าของดินแดนที่พูดภาษาตระกูลไทยกลับมาให้มันเป็นรัฐชาติไทยประมาณนี้

คุณพี่ญี่ปุ่นตอนแรกได้ทำสัญญาตกลงว่าจะเป็นมิตรกับเมืองไทย เอาจริง ๆ แล้วพี่แกก็ไม่ได้ช่วยอะไรเมืองไทยหรอก คือพี่แกต้องการแค่จะยืนยิ้มดูอยู่ด้านหลังให้ไทยบุกกับฝรั่งเอง ถ้าเมืองไทยตบฝรั่งเศสได้ ญี่ปุ่นก็จะชนะด้วย ญี่ปุ่นแค่บอกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นมาที่นี่เราจะไม่บวกไทยก็แค่นั่งเอง

ตอนแรกไปบวกกับฝรั่งก็ผลักกันได้เปรียบ ได้เปรียบ แต่สุดท้ายแล้ว ไทยก็เสียหลักจนได้เลยทำให้ญี่ปุ่นคิดว่าไม่ได้แล้วเดี๋ยวฝรั่งมันเอาดินแดนไปหมด ก็เลยเอาตัวเองมาเป็นตัวเจรจาสันติภาพให้ระหว่างไทยกับฝรั่งเศสแทนค่ะ จนกระทั่งเหตุการณ์มันได้จบฝรั่งเศสยอมมอบดินแดนบางส่วนคืนให้ไทย แล้วพี่ไทยก็เอาสิ ถึงจะไม่ได้ตามตอนแรกที่คาดหวังไว้ทั้งหมดนะคะ นอกจากนั่นดินแดนเวียดนามพี่ญี่ปุ่นบอกขอหน่อยนะ ทำให้พี่ไทยเหมือนจะไม่พอใจเล็กน้อยแต่ก็พูดอะไรไม่ได้ รู้แค่เพียงอนาคตพี่ไทยเราจะเอาคืนอีญี่ปุ่นนี่ 

หลังจากนั่นไทยก็แอบฝึกกองทัพพร้อมสู้รบกับพี่ญี่ปุ่นให้มันรู้ไปที่มาขอดินแดนง่าย ๆ แบบนี้ และถ้าหากเกิดญี่ปุ่นมันคิดหักหลังมากในเร็ววัน ซึ่งมันก็เหมือนจะเป็นแบบนั่นจริง ๆ แหละค่ะ เพราะว่าหลังจากญี่ปุ่นมาช่วยเจรจาไทยกับฝรั่งเศส ญี่ปุ่นก็โอเคประเทศไทย เราได้ช่วยเจ้าแล้วนะตอนนี้ถึงเวลาที่เจ้าต้องช่วยเราบ้างแล้วล่ะ เพราะว่าเราเนี่ยก็อยากจะได้สยามแลนด์อะเป็นดินแดนทางผ่านไปบุกบวกประเทศอื่นของสัมพันธมิตรบ้างแล้วเราก็หวังว่าไทยนะ จะสำนึกบุญคุณเราได้ และมาสู้รบกับฝ่ายเราเพื่อไปบวกสัมพันธมิตรนะจ๊ะ

ก็อยากที่บอกพี่ไทยเนี่ยวางนโยบายเป็นกลางมาตั้งแต่ทีแรก คือถ้าเราปล่อยประเทศเราให้ญี่ปุ่นไปบวกกับอังกฤษ เดี๋ยวพี่กฤษก็คิดว่าเอ้าไอ้ไทย ยูจะมาร่วมรบกับข้ารึ!! แล้วนี่มาขอให้พี่ไทยไปเปิดศึกกับอังกฤษด้วย เราก็จะตายนั่นสิ พี่ไทยเลยปฎิเสธกลับไม่ขอร่วมรบด้วย มันเลยทำให้พี่อังกฤษกังวลเพราะไม่รู่วันไหน พี่ไทยเกิดขึ้นสนุกมาร่วมมือกับญี่ปุ่นมันจะเล่นเราแน่ ๆ ในตอนนั้นเองอังกฤษเนี่ยเอาคิดว่าจะยึดไทยดีกว่า แต่โดนพี่ตำรวจไทยสกัดดาวรุ่งก่อน แต่ไม่รู้ว่าตำรวจไทยทำได้ไงเก่งมาก แต่ทางด้านตะวันออกพี่ไทยก็ต้องรับมือกับพี่ญี่ปุ่นด้วยที่เข้ามาบุกบวกประเทศไทยทั้งด้านอ่าวไทยและถามว่า ไทยไหนลองให้คำตอบเราสิ จะร่วมมือดี ๆ กับเราไหม เพราะถ้าไม่ร่วมเราจะส่งลูกระเบิดไปทิ้งไว้ให้เจ้าตกใจเล่นแล้วนะ พี่ไทยเราก็กลัวสิค่ะจะรออะไรอยู่เลยยอมลงในพิธีลงนามร่วมสัญญาเป็นพันธมิตรกับญี่ปุ่น ทำให้เวลาต่อมารัฐบาลไทยประกาศสงครามกับอังกฤษกับฝ่ายสหรัฐอเมริกาในวันที่ 25 มกราคม ปี 1942 

พี่ไทยเราก็ช่วยเหลือพี่ญี่ปุ่นเต็มที่ จากการประพฤติที่ดีแบบนี้ของไทยทำให้ญี่ปุ่นมอบรางวัลให้กับจอมพล ป. พี่แกก็เล่นใหญ่มอบดินแดนที่อังกฤษเคยได้ยึดครองมาทางชาติไทยเนี่ยให้มาเป็นของไทย ถึงแม้จะเป็นพันธมิตรที่ไม่ค่อยถูกคอกันเท่าไหร่ เพราะว่าระหว่างพี่ไทยได้ร่วมรบกับญี่ปุ่น ก็พยามแตะตัดขาญี่ปุ่นจากหน่วยเล้ก ๆ อะไรแบบนี่ เพราะว่าในสัญญาที่เซ็นมันจะใช้คำว่าสัญญาร่วมรบ แต่พอเอาจริง ๆ กองทัพไทยกลับอยู่ในอำนาจกองทัพญี่ปุ่นหมดแล้ว และนอกจากนั้นประชาชีเห็นญี่ปุ่นเข้ามาในเมืองไทยมันเป็นการช่วยญี่ปุ่นล่าดินแดนมากกว่าเป็นมหามิตร

เมื่อถึงปี 1947 ประเทศอังกฤษ อเมริกาได้รับเริ่มส่งเครื่องบินรบมาทิ้งระเบิดให้พี่ไทยเต็ม ๆ แต่พี่ญี่ปุ่นก็ดูท่าจะเสียหลักกับสัมพันธมิตร เพราะตอนท้ายของสงครามโลกอเมริกาเริ่มไปตบ ๆ ดินแดนที่ญี่ปุ่นยึดครองมา ส่วนพี่อังกฤษก็ยึดของพี่ญี่ปุ่นมาเหมือนกัน พี่ไทยจึงคิดว่าถ้าเราเข้าข้างญี่ปุ่นตอนนี้ดราต้องแพแน่ ๆ เลย ดังนั้น เลยมีแผนการที่จะตบไทยให้ห่างจากญี่ปุ่นที่ละนิด ให้ให้เขาสงสัย เพื่อให้ฝรั่งเห็นว่าเนี่ยน้องไทยไม่ได้เข้าข้างญี่ปุ่นนะพี่ แบบ 100 % เลย จอมพล ป.ได้ปล่อยนักโทษจีนที่เป็นพันธมิตรกับอเมริกาเพื่อให้เห็นว่าเนี่ยเราอยู่ข้างเธอนะ และยังย้ายเมืองหลวงไปแอบที่เพชรบูรณ์ เพื่อรอประกาศว่า ข้าไม่ได้อยู่ข้างเธอแล้วนะจ๊ะญี่ปุ่น เพราะถ้าประกาศที่กรุงเทพมันต้องมาบวกทางทะเลแน่ เพราะกรุงเทพอยู่ใกล้ทะเล ก็ย้ายไปเหนือ ๆ ไปหลบหน่อย แถมแอบไปเจรจากับฝั่งพันธมิตรไม่ว่าจะเป็นอเมริกาและอังกฤษ พร้องบอกว่า อืมอังกฤษเมกา เค้าเปลี่ยนพวกแล้วนะ เขาไม่ยุ่งกับญี่ปุ่นแล้ว อยากจะขอพวกยูแทนแล้วกัน เหมือนจอมพล ป. บริหารงานไปพังขนาดนี้เลยยื่นใบลาออกจากหน้าที่ ซึ่งเวลาต่อมาญี่ปุ่นก็แพ้สงครามจริง ๆ  แต่พี่ไทยไม่แพ้สงครามกับญี่ปุ่น เราดันเอาไปอยู่กับอีกฝ่ายที่ชนะสงครามโลก ถ้าถามว่าทำไมเป็นแบบนี้เพราะว่าตอนสัญญากับญี่ปุ่น มันไม่ได้มีคนไทยทุกคนเห็นด้วยกับการเซ็นสัญญา เช่น หม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช อัครราชทูตไทย ณ กรุงวอชิงตัน ได้พุ่งตัวไปบอกว่าไม่ ๆ ๆ ยูอย่าไปเชื่อประกาศนั้น ที่เขาทำไปเพราะโดนบังคับ จอมพล ป.เป็นเผด็จการ จริง ๆแล้วคนไทยเขาเป็นประชาธิปไตยนะ เขาอยากเป็นแบบอเมริกาเลยทำนองนั้น พอพี่อเมริกาได้ยินว่าประเทศไทยอยากเป็นประชาธิปไตยแบบอเมริกาก็ตัวลอยเลย พี่ไทยแกเลยไหลลื่นชนะสงครามด้วยนั้นเอง