อยากบอกให้รู้..ว่ากูรักมึง
เรื่องนี้..เกิดขึ้นในวันวาเลนไทน์ของปีที่ผ่านมา เป็นเรื่องราวของชาย 2 คน ที่เป็นเพื่อนรักกัน คือ "เอ" กับ "โณ" โดยทั้งคู่นั้นเป็นนักศึกษาปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ ของมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในย่านรังสิต ทุก ๆ วันที่เข้ามามหาลัย ก็มักจะเจอเอกับโณอยู่ด้วยกันตลอดเวลา เพราะทั้งคู่นั้นพักอยู่ที่หอเดียวกัน ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับมหาลัย
เอกับโณ เป็นเพื่อนรักที่สนิทกันมากกก.. เขาทั้งคู่เรียนมัธยมมาด้วยกัน แถมบ้านยังอยู่ใกล้ ๆ กันซ่ะอีก พอเรียนจบ ม.6 แล้ว ทั้งคู่ก็เลือกที่จะเรียนมหาลัยเดียวกันอีก เพราะว่ามักชอบอะไร ๆ ที่คล้าย ๆ กันอยู่แล้ว
และอยู่มาวันหนึ่ง.. ซึ่งก็คือวันนี้ เป็นวันที่ 14 กุมภาฯ หรือวันวาเลนไทน์ ทางมหาลัยได้จัดให้มีกิจกรรมเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้อง เนื่องในโอกาสเป็นวันแห่งความรัก โดยจะจัดให้มีการมอบดอกกุหลาบซึ่งกันและกัน ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้อง ใครชอบกับใคร ? ก็จะได้รู้กันในวันนี้นี่แหล่ะ ไม่ต้องปกปิดให้เสียเวลา !! และคนที่ "โณ" นั้นแอบปลื้มอยู่ นั่นก็คือ "ป๋อม" รุ่นน้องปี 1 ที่คณะ ซึ่งน้องป๋อมเป็นดาวของมหาลัย เพราะเธอสวยและน่ารัก เป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี แถมยังพูดเก่งอีกต่างหาก ซึ่งรุ่นพี่ในมหาลัยหลาย ๆ คนต่างก็เล็งที่จะมอบดอกกุหลาบให้กับน้องป๋อมในวันนี้ด้วย โดยโณนั้นได้ออกไปซื้อดอกกุหลายช่อใหญ่ตั้งแต่เช้าตรู่ พร้อมกับได้เขียนการ์ดเล็ก ๆ ให้อีกหนึ่งใบ
ส่วนทางด้าน "เอ" นั้น วันนี้ก็ไม่ได้ตระเตรียมดอกกุหลาบให้กับใครเลย เพราะมีบางสิ่งที่เขาเองได้ปกปิดเอาไว้อย่างเนิ่นนาน ว่าตัวเขาเองเป็นเกย์ แต่เขาก็มักที่จะตีเนียน หรือแอ๊พแมนอยู่เสมอ ๆ เพื่อไม่ให้บรรดาเพื่อน ๆ สงสัย และจับได้ว่า..เขาเป็นอย่างว่า..
บรรยากาศในวันนี้..ช่างดูมีความสุขซ่ะเหลือเกิน เพราะรุ่นพี่กับรุ่นน้องหลายคู่ ได้มอบดอกกุหลาบให้กันและกัน ส่วนโณนั้นตอนนี้เริ่มรู้สึกผิดหวังเล็ก ๆ เพราะตัวเขาเองได้เหลือบไปเห็นรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้ว ซึ่งเป็นดาราดัง ได้ขับรถเฟอร์รารี่สีแดงมารับน้องป๋อมไปทานข้าวด้วยกัน พร้อมกับได้มอบดอกกุหลาบช่อใหญ่สีแดงสลับกับสีชมพูดูน่าสวยงาม น้องป๋อมถึงกับยิ้มแก้มปริ ดูเธอช่างมีความสุขซ่ะเหลือเกิน ผิดกับโณซึ่งในตอนนี้เขาดูผิดหวังแบบสุด ๆ และได้หันไปพูดกับเอว่า "ไอ้เอ ! วันนี้ตอนเย็น..มึงว่างหรือเปล่าว่ะ ? ไปแดกเหล้าเป็นเพื่อนกูหน่อย" "กับมึงกูว่างตลอด..แล้วมีงจะไปร้านไหนว่ะ ?" เอถาม "หลังมหาลัย..แล้วเย็นนี้เจอกันน่ะไอ้เอ กูเซ็งว่ะ..ไปหาอะไรแดกแก้เซ็งดีกว่า" โณพูด
ในเย็นวันนั้นเอง ที่ร้านเหล้าหลังมหาลัย ซึ่งเป็นตึกแถวเก่า ๆ สองคูหา บรรยากาศในร้านนั้น ช่างดูน่าสนุกสนาน ร่าเริง เพราะในร้านนั้นมีการแสดงดนตรีสด และมีเสียงร้องเพลง "ทิ้งรักลงแม่น้ำ" ของวง YNot7 ดังว่อนไปทั่วร้าน ฟังไม่ผิดหรอกครับพี่น้อง หนุ่ม ๆ นักศึกษาที่มาที่ร้านแห่งนี้ ล้วนแต่ผิดหวังกับความรักในวันนี้ด้วยกันทุกคน รวมถึงตัวโณเองด้วย จึงอยากที่จะมาปลดปล่อยความทุกข์กันที่นี่
"ไอ้โณ กูว่ามึงเพลา ๆ เถอะว่ะ..มึงแดกเยอะแล้ว" เอพูด "ไอ้เอมึงอย่ามาห้ามกู..กูอยากเมาว่ะ จะได้ลืมหน้าน้องป๋อมซ่ะที" โณพูด "ก็แล้วแต่มึงล่ะกันว่ะไอ้โณ..กูจะอยู่เป็นเพื่อนมึงเอง มึงแดกไปเหอะ..แดกเยอะ ๆ แม่งจะได้ลืม" เอพูด
ณ เวลาประมาณตีหนึ่งกว่า ๆ ได้ถึงเวลาที่จะปิดร้าน ทางเอได้พยุงตัวโณเดินกลับหอพัก ฯ ซึ่งอยู่ห่างจากบริเวณร้านเหล้าไปไม่ไกลมากนัก เพราะว่าโณเมามากแล้ว เดินโซซัดโซเซ ปากก็พูดพร่ำถึงแต่น้องป๋อมอยู่ตลอดเวลา ช่างดูน่าเวทนา และน่าเห็นใจจริง ๆ
พอเดินทางกลับมาถึงที่หอพักแล้ว ทางเอได้พยายามพยุงตัวโณมาไว้บนเตียง แต่ด้วยความที่โณเป็นคนที่ตัวค่อนข้างตัวใหญ่ เลยทำให้ทั้งคู่นั้นล้มลง และได้นอนทับกันอยู่บนเตียง โดยที่ตัวเอนอนทับกับตัวโณอยู่ในตอนนั้น "ป๋อม..พี่รักป๋อมน่ะ อย่าทิ้งพี่ไปไหนอีก" โณพูดด้วยอาการเมา ๆ ซึ่งในขณะนั้นเอง ฝ่ายโณก็ได้ทำการกอดตัวเอเอาไว้ แล้วทำการจูบลงที่ปากของเออย่างเมามันส์ เอซึ่งในตอนนี้ดูเหมือนกระรอกน้อยที่ตกเป็นเหยื่อของเสือไฮยีน่ายังไงก็ยังงั้น แต่ว่าเอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรเลย เพราะเอก็แอบชอบกับโณมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอก เพราะกลัวว่าจะเสียเพื่อน
ทางด้านเอเริ่มที่จะทนไม่ไหวแล้ว เขาได้ลูบไล้ไปที่เรือนร่างของโณ ปากก็ร้องครวญครางอย่างมีความสุข และเอก็ได้ใช้มือของเขาจับไปที่จรวดของโณ เขาใช้มือขัดจรวดของโณไปมาเหมือนกระบอกปืนที่ขัดลำกล้องรอวันที่จะยิงกระสุนใส่คู่ต่อสู้ "มึงทำอะไรของมึงว่ะ..ไอ้เอ" โณตื่นขึ้นมา และตะโกนเสียงดัง "ก็ทำให้มึงมีความสุขไง..ไอ้โณ" เอพูด "มีความสุขเ...้ยอะไรว่ะ..กูเป็นเพื่อนมึงน่ะ" โณพูด "เพื่อนแล้วไงว่ะ..กูรักมึงไม่ได้หรือว่ะ กูรักมึงมานานแล้วด้วย" เอพูด "แล้วมึงไม่รักคนอื่นบ้างว่ะ..ทำไมมึงต้องรักแต่กูคนเดียว ?" โณพูด "กูไม่ได้รักใครง่าย ๆ อย่างที่มึงคิดน่ะโว๊ย" เอพูด หลังจากนั้นไม่นาน ทางโณเองก็ได้ผละตัวเอออกไปจากตัวเขา และเขาก็เดินหนีออกไปจากห้องนั้น และก็ไม่ได้กลับมาที่ห้องอีกจนถึงเช้า
"เมื่อคืน..กูขอโทษด้วยว่ะไอ้โณ กูแม่งนี่เ...้ยจริง ๆ ที่ไปทำกับมึงแบบนั้น" เอพูด "ไม่เป็นไรว่ะเอ ! กูเองก็ผิดที่เมาจนไม่ได้สติ แต่มึงไม่ต้องเป็นห่วงน่ะ..กูไม่ทิ้งมึงไปไหนหรอก" โณพูด เพราะว่าเราเป็น "เพื่อน" กันรู้มั๊ย ?? เพื่อนจะทิ้งเพื่อนได้ไงว่ะ ..เราจะมีกันตลอดไปโว๊ยเพื่อน