ถ้าฉันเป็นเขา
ถ้าฉันเป็นเขา
Ep1
สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา
..:จะเอ๊!!
ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก
เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย
ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ
เรา:น่าทานจังเลยนะคะ
ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ
เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว
ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ
เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ
ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน
พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ
เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ
พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ
ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ
เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ
พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้
ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน
พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง
เรา:เช่นกันค่ะ
เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว
เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า
พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ
ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล
เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา
พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ
เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ
พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ
เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ
Take ขุนเขา
13:45
ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ
สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย
ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน
ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน
ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ
เอก,เคน://ก้มหัว//
ผม:หมอไปทำงานยัง
เอก:ไปแล้วครับ
ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ
เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ
ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง
เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ
ผม:ดี
ณ บริษัท
...:ท่านประธานหล่อมาก
...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ
น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง
ผม:จัดการด้วย
เอก:ครับนาย
เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ
ผม:อืม
แกร๊ก!!
เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง
ผม:มาทำไรที่ห้องกู
ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม
ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน
ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง
ผม:กูมีงานที่ต้องทำ
ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน
ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง
ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป
แกร๊ก!!ปั้ง!!
ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย
พอไอ้ภูผาออกไปผมก็หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก
ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนนะ
#ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ
#เรื่องนี้เป็นแนวดราม่านะคะ
#ขออนุญาตเจ้าของภาพถ้าฉันเป็นเขา
Ep1
สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา
..:จะเอ๊!!
ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก
เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย
ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ
เรา:น่าทานจังเลยนะคะ
ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ
เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว
ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ
เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ
ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน
พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ
เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ
พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ
ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ
เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ
พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้
ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน
พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง
เรา:เช่นกันค่ะ
เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว
เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า
พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ
ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล
เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา
พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ
เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ
พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ
เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ
Take ขุนเขา
13:45
ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ
สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย
ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน
ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน
ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ
เอก,เคน://ก้มหัว//
ผม:หมอไปทำงานยัง
เอก:ไปแล้วครับ
ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ
เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ
ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง
เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ
ผม:ดี
ณ บริษัท
...:ท่านประธานหล่อมาก
...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ
น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง
ผม:จัดการด้วย
เอก:ครับนาย
เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ
ผม:อืม
แกร๊ก!!
เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง
ผม:มาทำไรที่ห้องกู
ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม
ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน
ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง
ผม:กูมีงานที่ต้องทำ
ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน
ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง
ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป
แกร๊ก!!ปั้ง!!
ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย
พอไอ้ภูผาออกไปผมก็
ถ้าฉันเป็นเขา
Ep1
สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา
..:จะเอ๊!!
ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก
เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย
ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ
เรา:น่าทานจังเลยนะคะ
ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ
เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว
ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ
เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ
ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน
พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ
เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ
พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ
ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ
เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ
พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้
ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน
พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง
เรา:เช่นกันค่ะ
เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว
เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า
พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ
ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล
เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา
พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ
เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ
พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ
เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ
Take ขุนเขา
13:45
ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ
สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย
ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน
ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน
ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ
เอก,เคน://ก้มหัว//
ผม:หมอไปทำงานยัง
เอก:ไปแล้วครับ
ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ
เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ
ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง
เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ
ผม:ดี
ณ บริษัท
...:ท่านประธานหล่อมาก
...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ
น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง
ผม:จัดการด้วย
เอก:ครับนาย
เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ
ผม:อืม
แกร๊ก!!
เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง
ผม:มาทำไรที่ห้องกู
ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม
ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน
ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง
ผม:กูมีงานที่ต้องทำ
ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน
ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง
ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป
แกร๊ก!!ปั้ง!!
ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย
พอไอ้ภูผาออกไปผมก็หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก
ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนนะ
หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก
ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนน