ถ้าฉันเป็นเขา

 

Ep1

 

  สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา

 

..:จะเอ๊!!

 

ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก

 

เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย

 

ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ

 

เรา:น่าทานจังเลยนะคะ

 

ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ

 

เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว

 

ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ

 

เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ

 

ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน

 

พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ

 

เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ

 

พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ

 

ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ

 

เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ

 

พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้

 

   ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน

 

พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง

 

เรา:เช่นกันค่ะ

 

   เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว

 

เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า

 

พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ

 

  ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล

 

เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา

 

พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ

 

เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ

 

พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ

 

เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ

 

   Take ขุนเขา

 

  13:45

 

ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ

 

สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย

 

  ตึก ตึก  ตึก//เสียงเดิน

 

ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน

 

ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ

 

เอก,เคน://ก้มหัว//

 

ผม:หมอไปทำงานยัง

 

เอก:ไปแล้วครับ

 

ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ

 

เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ

 

ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง

 

เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ

 

ผม:ดี

 

   ณ บริษัท

 

...:ท่านประธานหล่อมาก

 

...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ

 

  น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง 

 

ผม:จัดการด้วย

 

เอก:ครับนาย

 

เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ

 

ผม:อืม

 

แกร๊ก!!

   

   เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง

 

ผม:มาทำไรที่ห้องกู

 

ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม

 

ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน

 

ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง

 

ผม:กูมีงานที่ต้องทำ

 

ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน

 

ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง

 

ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป

 

แกร๊ก!!ปั้ง!!

 

ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย

 

   พอไอ้ภูผาออกไปผมก็หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก

 

ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนนะ

 

#ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ

#เรื่องนี้เป็นแนวดราม่านะคะ

#ขออนุญาตเจ้าของภาพถ้าฉันเป็นเขา

 

Ep1

 

  สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา

 

..:จะเอ๊!!

 

ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก

 

เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย

 

ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ

 

เรา:น่าทานจังเลยนะคะ

 

ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ

 

เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว

 

ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ

 

เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ

 

ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน

 

พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ

 

เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ

 

พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ

 

ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ

 

เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ

 

พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้

 

   ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน

 

พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง

 

เรา:เช่นกันค่ะ

 

   เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว

 

เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า

 

พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ

 

  ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล

 

เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา

 

พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ

 

เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ

 

พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ

 

เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ

 

   Take ขุนเขา

 

  13:45

 

ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ

 

สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย

 

  ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน

 

ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน

 

ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ

 

เอก,เคน://ก้มหัว//

 

ผม:หมอไปทำงานยัง

 

เอก:ไปแล้วครับ

 

ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ

 

เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ

 

ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง

 

เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ

 

ผม:ดี

 

   ณ บริษัท

 

...:ท่านประธานหล่อมาก

 

...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ

 

  น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง 

 

ผม:จัดการด้วย

 

เอก:ครับนาย

 

เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ

 

ผม:อืม

 

แกร๊ก!!

   

   เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง

 

ผม:มาทำไรที่ห้องกู

 

ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม

 

ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน

 

ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง

 

ผม:กูมีงานที่ต้องทำ

 

ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน

 

ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง

 

ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป

 

แกร๊ก!!ปั้ง!!

 

ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย

 

   พอไอ้ภูผาออกไปผมก็

ถ้าฉันเป็นเขา

Ep1

สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา

..:จะเอ๊!!

ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก

เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย

ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ

เรา:น่าทานจังเลยนะคะ

ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ

เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว

ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ

เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ

ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน

พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ

เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ

พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ

ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ

เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ

พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้

ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน

พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง

เรา:เช่นกันค่ะ

เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว

เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า

พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ

ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล

เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา

พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ

เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ

พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ

เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ

Take ขุนเขา

13:45

ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ

สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย

ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน

ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน

ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ

เอก,เคน://ก้มหัว//

ผม:หมอไปทำงานยัง

เอก:ไปแล้วครับ

ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ

เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ

ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง

เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ

ผม:ดี

ณ บริษัท

...:ท่านประธานหล่อมาก

...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ

น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง

ผม:จัดการด้วย

เอก:ครับนาย

เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ

ผม:อืม

แกร๊ก!!

เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง

ผม:มาทำไรที่ห้องกู

ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม

ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน

ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง

ผม:กูมีงานที่ต้องทำ

ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน

ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง

ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป

แกร๊ก!!ปั้ง!!

ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย

พอไอ้ภูผาออกไปผมก็หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก

ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนนะ

 

หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก

 

ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนน