ไข่ดาวในความทรงจำ

ไข่ดาวในความทรงจำ

โดย : อักษราลัย

"กะเพราไก่ราดข้าวค่ะ" ฉันสั่งอาหารกับแม่ค้าในร้านข้างทางด้วยเมนูสิ้นคิด เพื่อบรรเทาความหิวที่จู่โจมมาเล่นงานอย่างฉับพลัน หลังขับรถกลับจากไปตระเวนติดป้ายขายบ้านให้กับลูกค้า

"ไข่ดาวด้วยไหม" เสียงห้วน ๆ ถามกลับมา ทำให้ฉันต้องเงยหน้าจากหน้าจอมือถือ ใจนึกไปถึงไก่สามสี่ชิ้นที่จะโปะมาบนข้าว และนั่นย่อมไม่พอสำหรับฉันทึ่ชื่นชอบกับข้าวมากกว่าข้าว
"เอาไข่เจียวดีกว่าค่ะ"
"ไข่เจียวแพงกว่าไข่ดาวห้าบาทนะ" เสียงนั้นยังคงห้วน
"ค่ะ" ตอบแล้วก็สนใจในตัวแม่ค้าแทนจอเล็ก ๆ ตรงหน้า สองมือที่สาละวนหยิบจับโน่นนี่ใส่ลงในกระทะ เสียงฉ่า ๆ และควันที่ลอยฟุ้งคงเป็นสาเหตุของเสียงห้วนนั้น

"แปลกนะ ปกติมีแต่คนชอบไข่ดาวกับกะเพรา" เสียงนั้นทอดอ่อนลง ตามจำนวนคนที่หมดร้านไป ฉันยิ้มรับคำนั้น โดยไม่ตอบอะไร

.
สำหรับฉันไข่ดาวคือเมนูพิเศษที่ไม่ใช่ใครก็ทำให้ได้ ฉันสงวนความอิ่มเอมของเมนูไข่ดาวไว้สำหรับเพื่อรำลึกถึงแม่ และมักจะสั่งแต่ไข่เจียวจนคนคิดว่าฉันชอบไข่เจียวมากกว่า

ไข่ดาวของแม่จะทอดจนกรอบทั้งสองด้าน โปะพักลงไว้ในจานที่ตักข้าวมารอไว้ แม่จะเอาน้ำตาลปี๊บใส่ลงไปในกระทะ ตามด้วยน้ำปลา จนได้กลิ่นหอมฟุ้งไปทั้งครัว เมื่อน้ำตาลละลายดีแล้วก็นำมาราดไปบนไข่ดาว ข้าวจานนั้นจะถูกฉันกินจนหมดจานแบบข้าวไม่เหลือเลยสักเม็ดทุกครั้งไป

ครั้นโตมาเมนูนี้ก็ห่างหายไปกับกาลเวลา และดับสูญไปพร้อมกับร่างของแม่มาหลายปีแล้ว แม้ฉันจะเพียรพยายามทำกินเองกี่ครั้งก็ไม่เคยอร่อยเหมือนรสมือแม่ ไม่เค็มไป ก็หวานไป ไม่ก็น้ำตาลไหม้ ทั้งที่ส่วนผสมก็มีเพียงแค่นี้ แต่ทำไมถึงไม่อร่อยเหมือนที่แม่ทำ

ฉันชอบกินไข่ดาวมากกว่าไข่เจียว แต่ถ้าทำแล้วดีไม่เท่าที่ฉันเคยจำได้ ฉันก็ขอสงวนเมนูนี้ให้เป็น "เมนูพิเศษ" ในความรัก และความทรงจำ ขอเก็บไว้เป็นความผูกพันลึก ๆ ในใจที่อะไรก็คงแทนที่ไม่ได้ ...■