รถไฟฟ้าเข้าเมืองตอนเช้า แน่นเป็นปลากระป๋อง
รถไฟฟ้าสายเข้าเมือง เบียดแน่นเป็นปลากระป๋องทุกเช้า
ผมขึ้นรถไฟฟ้าไปทำงานทุกเช้า สังเกตว่า รถไฟฟ้าสายเข้ากลางเมือง เช่น ไปสยามแสควร์ สีลม อโศก สุขุมวิท คนแน่นมาก ตั้งแต่ 6.30 น. แล้ว ช่วงนี้อาจจะเป็นช่วงเปิดเทอมด้วย เพราะถึงเด็กๆ และนักเรียนยืนเต็มบนรถไฟฟ้า แต่ที่เห็นได้ขัดคือคนทำงานเยอะมากทุกขบวน มีความคล้ายคลึงกับรถไฟฟ้า subway ในโตเกียว มากขึ้นทุกขณะ แม้ว่าดีกรีจะยังน้อยกว่า
ผมเคยไปโตเกียว เพื่อเข้าในเมืองช่วงเช้ามืด ออกเดินทางในเวลาทำงานแบบนี้แหล่ะ ไม่สามารถขึ้นขบวนรถไฟฟ้าได้ มันล้นมาถึงประตู แบบปริแล้วปริอีก ด้วยเหตุนี้ รถไฟฟ้าในญี่ปุ่นจึงมีคาร์สำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะ
สิ่งที่เห็นได้ชัดอีกเรื่องในรถไฟฟ้ากรุงเทพ และคล้ายญี่ปุ่นมากทุกที คือ เด็กนักเรียนต้องยืนแบกเป้สะพายหลัง ไม่มีคนลุกให้นั่ง ไม่ต่างจากที่ญี่ปุ่น เขาถือหลักความเท่าเทียมกัน บ้านเรายังดีกว่าหน่อยที่ยังมีน้ำใจบ้าง แต่ในญี่ปุ่นคือ ต่างคนต่างอยู่ มาก่อนได้ก่อน ทุกคนเท่าเทียมกัน ไม่เกี่ยวกับอายุจะมากน้อยแค่ไหน
ผมเคยถามทางคนในโตเกียว ทุกคนเดินรีบเร่ง ไม่สนใจคนอื่น เหมือนบนโลกมีแค่ตัวคนเดียว ไม่ตอบคำถาม เมินเฉย ไม่ช่วยเหลือคนอื่น ต่างคนต่างอยู่ มันเป็นลักษณะของคนเมืองที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน แข่งขันเร่งรีบแข่งกับเวลาทุกเช้า แข่งกันทำงาน ต่อคิวเข้าร้านอาหารยาวเหยียด รอทีหนึ่ง 3-4 ชั่วโมง ผมเคยยืนรอคิวเข้าร้านบะหมี่ในโตเกียวนาน 2.5 ชั่วโมงมาแล้ว มันคือ ธรรมชาติของมนุษย์
อีกอย่างที่เห็นชัด ทุกคนก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือสมาร์ทโฟนกันหมด ทุกคนอยู่ในโลกตัวเอง บางคนเล่นเฟสบุ๊คไม่สนใจใคร บางคนฟังเพลงไม่สนใจใคร บางคนดูข่าวไม่สนใจใคร บางคนดูซีรี่ย์เกาหลีไม่สนใจใคร ส่วนคนที่ได้ที่นั่งก็ขอนั่งหลับตา บ้างก็เล่นมือถือ เพราะไม่อยากรับรู้ภาพภายนอก ประกอบกับนอนไม่พอ ตื่นเช้ามาเบียดกันแบบนี้ทุกเช้า เห็นแล้วน่าอนาถใจจริงๆ