"รถเจ๊ก" พาหนะยอดนิยมที่ชาวกรุงเทพในสมัยก่อนชอบใช้บริการ.!!

14 มิถุนายน 2566 (00:16)โพสท์โดย อับดุล รอเเย๊ะส์

รถลากแบบจีน หรือที่คนไทยนิยมเรียกว่า "รถเจ๊ก" เป็นพาหนะยอดนิยมที่ชาวกรุงเทพในสมัยนั้นชอบใช้บริการ
สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งเวลาใช้บริการถเจ๊ก คือ ผู้โดยสารต้องบอกจุดหมายเป็นภาษาจีน สาเหตุที่ต้องใช้ภาษาจีนสื่อสารกับจีนลากรถ เพราะว่าจีนลากรถส่วนใหญ่ เป็นจีนนอกหนุ่มๆ ที่เพิ่งเข้ามา ฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง ความลำบากจึงตกแก่ผู้โดยสารทั้งไทย แขก และฝรั่ง ที่ต้องจำชื่อสถานที่ต่างๆ ทั้งนอกและในกำแพงพระนคร เป็นภาษาจีน ตัวอย่างเช่น...
เสาชิงช้า - เช็งชิงแป๊
ถนนตะนาว - ตั่วเหล่าเอี๊ยเก็ง
สะพานช้างโรงสี - ซี่เจ็งเล้า
ปากคลองตลาด - ซากั๊กวัง
ท่าช้างวังหลวง - ตั้วอ๊วง
ท่าช้างวังหน้า - ยี่อ๊วง
สนามหลวง - อ้วงเกชั้น
วังสราญรมย์ - อ้วงเกฮวยฮึ้ง
บางลำภู - ซินเซียมึ้ง
สี่กั๊กพระยาศรี - สี่กั๊กพีเอียสี
ถนนเจริญกรุง - ช้วงเกงฮี้ฮึ้ง
โรงหวย - ฮวยหวยเชี้ยง
ประตูสามยอด - ชาเชียมึ้ง
สะพานเหล็ก - ทิเกี้ย
บ่อนสะพานเหล็ก - ทิเกี้ยเกียบุนคา
วังบูรพา - ซำอ้วงฮู้
สะพานหัน - ซำเพ้งเซี่ยมึ้ง
หน้าคุกใหม่ - ซินคกเจ๊ย
ถนนราชดำเนิน - โง้วเตียวโล่ว
โรงไฟฟ้า - เตียนฮวยเก๊ก
สะพานถ่าน - ฮวยถั่วเกี๊ย
สามแยกต้นประดู่ - ซากั๊กโล่
ตรอกอิศรานุภาพ - เล่งบ๊วยเอี๊ย
ตลาดน้อย - ตั๊กลักเกี๊ย
ตรอกกัปตันบุช - ชิดเชียม้า
ถนนตก - ซินโล่บ๊วย
โรงภาษี - แป๊ะลั่นซา
ถนนเยาวราช - เอี้ยวฮั้วลักโล่
ถนนราชวงศ์ - กงสีล้ง
สถานีตำรวจ - มาตาล้ง
ภาษาแต้จิ๋วเท่าที่ฉันรู้(จากอาม่า)
________________________