ค ป ร. ตัวเอง
คนเราจะสามารถคิด ปรับ รักษา ตัวเองไปได้นานแค่ไหนกัน.....
เราจำเป็นต้องเป็นแบบไหนที่ว่าต้องพอดีให้ใครต่อใคร รู้สึกชื่นใจแต่ตัวเองถูกกดทับด้วยอะไรก็ไม่รู้และต้องแบกรับกับอะไรเยอะแยะเต็มไปหมด ?
เราต้องเป็นในแบบที่เขาต้องการใช่ไหม เราจะการันตีได้ไหมว่ามันจะเกิดความสงบสุขเกิดขึ้นในใจอีก มันจะเกิดมีความรู้สึกที่มันขาดหายไปกลับมาได้อีก สามารถการันตีได้ไหม?
สามารถทำให้อะไรที่มันไม่สามารถเป็นไปไม่ได้เป็นไปได้หรือเปล่าควบคุมมันได้มั่นคงขนาดไหนกัน ขนาดตัวเองยังควบคุมกันไม่ได้เลยในสังคมแบบนี้ในตอนนี้หน่ะ คุณจะฮีลใครสักคนมันคงยากขึ้นแล้วแหละครับ มันไม่ต้องพูดอะไรเยอะหรอกครับ .... มันแสดงให้เห็นกันอยู่แล้ว ว่ามันเป็นกันยังไง ไอ้คนพัฒนาก็พัฒนาตายห่าไอ้คนทำให้มันดิ่งลงก็ดิ่งลงอีกไม่ว่าจะเรื่องใดๆก็ตามเป็นกันทุกคน ผมเป็นคนนึงที่เป็นคนที่ไม่ได้เรื่องไม่เอาอะไรไม่เอาใครไม่เอาแม้แต่ชีวิตของตัวเอง เพราะว่าผมไม่รู้ว่าจะอยู่ไปเพราะอะไรเหมือนกันอยู่ไปก็ให้คนอื่นเขาเป็นขี้ปากเปล่าๆ ผมไม่อยากใส่หน้ากาก ... ผมอยากเป็นคนที่พูดความจริงบ้าง ... แต่ผมไม่เข้าใจว่าการที่ผมอยากพูดความจริงมันกลับถูกสวนทางด้วยอะไรหลายๆอย่างอย่างที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย .... ผมคงทำได้เเค่อยู่ในพื้นที่ของผมแค่นี้เท่านั้นเอง ...ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้ได้อีกแล้ว. ... อืม.