Ep.3​ถ้าตั้งใจเรียน​ the​ end

        ผมหลังจากที่ผ่านการเกณฑ์ทหารมาแล้วเป็นอันเรียบร้อย​ ก็มาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองกรุง​ โดยได้เข้าสมัครทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง​ ซึ่งเป็นบริษัทที่โอเค​ ในตำแหน่งของพนักงานขับรถ​ และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงในหน้าที่การงานในชีวิตผม​

      ผมได้ทำหน้าที่เป็นพนักงานขับรถอยู่ในกรุงเทพฯ​ ซึ่งเอาตรงๆชีวิตผมไม่เคยอยู่กรุงเทพฯมาก่อน​ และผมไม่รู้จักเส้นทางในกรุงเทพฯมาก่อนเลย​ แล้วผมจะเป็นยังไงในเมื่อผมต้องมาขับรถอยู่ในกรุงเทพฯ​ ลักษณะของงานก็คือขับรถส่งสินค้าให้ลูกค้าตามจุดต่างๆทั่วกรุงเทพฯและปริมณฑลซึ่ง​ ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้ผมรู้เส้นทางได้เท่ากับระบบนำทางที่อยู่ในมือถือผมใช้มันเพื่อนำทางไปยังจุดหมายต่างๆ​ มีผิดบ้างมีถูกบ้าง​ ส่วนมากจะผิด555+ พอทำได้สักพัก​ ทางบ้านผมเขาขอให้ผมบวชให้พ่อกับแม่ก่อนสัก 15 วัน ในบริษัทเขามีให้ลาหมดอยู่แล้วผมก็เลยใช้สิทธิ์ลาบวชไป 15 วัน

แต่บวชจริงๆแค่ 7 วันผมก็ไม่เคยบวชมาก่อนนะไม่เคยบวชหน้าไฟไม่เคยบวชอะไรมาก่อนซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกแล้วผมก็บวชพระ​ หลังจากสึกออกมาก็กลับมาทำงานเหมือนเดิมชีวิต​ ผมดำเนินการไปเรื่อยๆกับบริษัทนี้​ ผมชำนาญทางในกรุงเทพฯมากขึ้นและผมสามารถทำงานคนเดียวได้​ ก่อนหน้านี้มีเด็กติดรถก็ไปคนเดียวตลอด​ ในระหว่างนี้ผมก็เรียนไปด้วย​ ผมเลิกเรียนในคณะบริหารธุรกิจสาขาการจัดการทั่วไปจนจบแต่ผมก็ไม่ได้ไปประกอบอาชีพอย่างที่ผมเรียน ทำอยู่ได้ประมาณ 6-7 ปี

ผมก็ตัดสินใจลาออกเพียงเพราะว่าผมกลัวว่าเงินเดือนผมมันจะไม่ได้มากเท่าไร่​ เพราะผมสังเกตจากรุ่นพี่คนที่ตำแหน่งสูงๆก็คือหัวหน้างานผมนั่นแหละผมสังเกต​ ว่าแกแก่แล้วแกยังมีเงินเดือนแค่ประมาณนี้อยู่เลย​ อันที่จริงผมไม่รู้เงินเดือนแกหรอกนะแต่ผมประมาณว่าผมกลัวว่าผมอายุเยอะขนาดนั้นแล้วผมมีเงินเดือนแค่นี้​ ผมกลัวว่าจะไม่พอใช้​ ผมจึงเริ่มคิดที่จะผันตัวเองไปเป็นคนขับรถที่มีขนาดใหญ่ขึ้นนั่นก็คือรถบรรทุก​ ผมคิดว่ามันจะได้เงินมากกว่า​ ผมจึงขอลาออกเพื่อที่จะไปทำใบขับขี่เพิ่มและผมก็ทำสำเร็จบริษัทแรกที่ผมไปรับจ้างเขาขับก็คือบริษัทรถเทรลเลอร์ที่อยู่จังหวัดขอนแก่น

ผมไปทำที่นั่นได้ประมาณ 2 สัปดาห์ผมก็ลาออกเหตุผลเพราะว่าผมได้งานขับรถที่อยู่กรุงเทพฯซึ่งมันน่าจะสะดวกกว่าผมเลยตัดสินใจย้ายเข้ามาขับที่กรุงเทพฯถามว่าเงินเดือนมันได้ตามที่ผมต้องการไหมบอกเลยนะครับว่าเดือนนึงผมรับอยู่ประมาณ 40,000 กว่าจากที่ผมทำอยู่บริษัทเดิมผมได้อยู่หมื่นกว่ามันเป็นรายได้ที่ผมพอใจมาก​ แต่ทว่าสัญญาจ้างงานผมมีอยู่แค่ 3 เดือน​

ซึ่งจะต้องต่อสัญญาไปเรื่อยๆ​ บริษัทพวกนี้เขาจะไม่รับพนักงานขับรถที่มีรายได้สูงๆมาเป็นพนักงานประจำเพราะเขาจะต้องปรับขึ้นเงินเดือนทุกปีเพราะฉะนั้นเขาจึงให้เป็นสัญญา 3 เดือนผมทำได้แค่ 3 เดือนผมก็ไม่ต่อสัญญาเพราะก่อนที่ผมจะหมดสัญญาเขาเปลี่ยนรูปแบบการจ้างพนักงานเป็นรายวันซึ่งให้พนักงานรับเงินรายวันและก็ค่าเที่ยว​ ผมขับรถบรรทุกไปทั่วประเทศไปเกือบจะทุกภูมิภาคไปตามคลังสินค้าตาม Store ตามอะไรต่างๆตามที่ได้รับมอบหมายพอสิ้นสุดสัญญา 3 เดือนผมก็เลยไม่ต่อสัญญาแล้วออกมาหางานใหม่

จังหวะนี้จังหวะที่หางานใหม่มันไม่ใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆในงานที่เราชอบผมก็หาไปเรื่อยๆจนผมมาเจองาน​ขับรถบริษัทแห่งหนึ่ง​ ซึ่งเขาขนส่งเกี่ยวกับเงินตราของมีค่าพวกเพชรพลอยทองคำส่วนมากจะเป็นเงินผมได้ไปทำการสมัครเขารับผมเลยแต่ว่าผมมีปัญหาด้านเอกสารก็เลยไม่ได้ทำในส่วนตรงนั้นแล้วผมก็ได้ไปเจอบริษัทหนึ่งเป็นบริษัทที่นำเข้าเกี่ยวกับอาหารจากประเทศเกาหลีและก็มีเครื่องดื่มที่เข้าจากประเทศเกาหลีเหมือนกันเจ้าของบริษัทเป็นชาวเกาหลีอายุยังน้อยแล้วก็มีพนักงานคนไทยซึ่งผมก็ได้ยื่นประวัติให้เขาแล้ว

เขาก็เรียกผมสัมภาษณ์ครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 ผมผ่านการสัมภาษณ์ผมได้รับเงินเดือนตามที่ผมร้องขอไม่ขาดสักบาทผมก็ได้ทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนี้​ เป็นระยะเวลาประมาณ 1 ปี 1 ปีที่ผมอยู่ที่นี่ผมรู้สึกว่าผมมีความสุขมากเหมือนกับที่ผมอยู่ในบริษัทแรกที่ผมเข้ามาที่กรุงเทพฯที่ผมใช้เวลา 6-7 ปีผมรู้สึกว่าที่นี่อบอุ่นเป็นแบบครอบครัวผู้บริหารชาวเกาหลีก็เทคแคร์ลูกน้องดีมาก

อาจจะเป็นเพราะว่าเขาอายุยังน้อยและเขาเข้าใจพนักงานที่เป็นวัยรุ่นหรือเปล่าก็ไม่รู้บริษัทนี้ขายของได้เก่งมากมีพนักงานแค่ 20 กว่าคน​ สามารถทำยอดขายได้ในแต่ละปี 200-300 ล้านเพราะว่าเป็นบริษัทที่เปิดใหม่แล้วก็ขายสินค้าที่กำลังจะเป็นเทรนด์อยู่ตอนนี้เขาขายของให้กับ Modern Trade แทบจะทุกเจ้าที่อยู่ในประเทศไทยและร้านค้าต่างๆอีกเยอะแยะตามร้านอาหารเกาหลีร้านอาหารญี่ปุ่นก็มีและคนไทยก็นิยมอาหารเกาหลีผมทำอยู่ตรงนี้ได้ 1 ปีผมไปเจองานอีกตัวหนึ่งที่มันจะทำให้ผมก้าวหน้าขึ้นไปอีกผมจึงตัดสินใจลาออกจากบริษัทแห่งนี้

     ผมได้เจอกับแคมเปญที่น่าสนใจซึ่งผมบอกไว้เลยก่อนว่าผมไม่มีรถยนต์ส่วนตัวผมมีแค่มอเตอร์ไซค์ที่ผมซื้อมาในระหว่างที่ผมทำงานแต่ตอนนี้มันมีแคมเปญที่บอกว่าถ้าซื้อรถกับเราเราจะแถมงานให้คุณหมายความว่าโชว์รูมแห่งหนึ่งขายรถยนต์ที่เป็นรถส่ง​ของ​ ลักษณะเป็นรถส่งของตู้เย็นบรรทุกอาหารที่ต้องควบคุมอุณหภูมิซึ่งถ้าซื้อรถกับโชว์รูมแห่งนี้เขาสามารถเอาผมเข้าทำงานได้ที่คลังสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่งซึ่งมีงานตลอดเดือนนึงรายรับประมาณแสนยังไม่หักค่าน้ำมันซึ่งมันเป็นอะไรที่น่าสนใจมากผมก็เลยตัดสินใจที่จะซื้อรถเพื่อจะมาวิ่งงานตรงนี้แล้วผมก็ไม่ผิดหวังผมได้มาวิ่งงานที่คลังสินค้าที่นี่จริงๆ

     ในตอนนี้ผมมีรถเป็นของตัวเองที่ใช้ในการทำงานพูดอย่างง่ายๆว่าตอนนี้ผมก็เข้าสู่การทำธุรกิจแล้วครึ่งหนึ่งผมเป็นเจ้านายตัวเองผมเป็นเจ้าของธุรกิจผมมีบริษัทเป็นของตัวเองคิดว่านะแล้วผมก็รับงานเอง​ คราวนี้ผมจะต้องวิ่งงานให้ได้ตามที่ได้รับมอบหมาย​ และผลตอบแทนของมันดีมากผมได้เงินเดือนเดือนนึงประมาณแสนยังไม่หักค่าน้ำมันที่ผมจะต้องเติมใส่รถพ่อผมหักค่าน้ำมันแล้วผมเหลือเดือนนึงประมาณ 50,000 บาทแต่ข้อเสียของผมคือผมต้องขับรถคนเดียวไปทั่วประเทศเพื่อไปส่งสินค้าให้กับ Store​ ต่างๆ​ ขึ้นเหนือล่องใต้ออกตกผมไปหมดจนกระทั่งวันหนึ่งผมรู้สึกว่าผมได้รับงานน้อยลงพอผมสืบไปสืบมาผมได้รู้ข่าวว่างานที่นี่มันมีเส้นมีสายกันหลังจากที่ผมเข้ามาแล้วตอนแรกๆเขาก็ช่วยผมหางานแต่พอหลังๆเขาก็เอาแต่พวกตัวเองอันนี้ผมไม่ขอไปติดใจอะไรเขานะแต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมมีทางที่จะไปผมก็เลยย้ายบริษัทที่ผมรับงานไปรับกลับอีกบริษัทหนึ่ง​ บริษัทนี้เป็นบริษัทที่ 2 ที่ผมเอารถส่วนตัวมาวิ่งงานและตอนนี้ผมก็ดำเนินการตรงนี้ไปเรื่อยๆ​ จนถึงปัจจุบัน​ ผมมีความสุขกับการที่ได้ทำงานของตัวเองและค่อนข้างจะเป็นอิสระแต่ก็ต้องมีวินัยต่อตัวเองไม่อย่างนั้นทุกสิ่งที่เสียหายตัวเองรับเองทั้งหมด

       จากวันนั้นถึงวันนี้สิ่งที่ผมฝันไว้ตั้งแต่เด็กต่างกันอย่างสิ้นเชิงเพราะว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างที่เป็นปัจจัยทำให้ผมเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองมาเป็นแบบนี้หลายสิ่งหลายอย่างไม่คาดคิดและสิ่งแวดล้อมความเป็นอยู่ความต้องการสังคมมันทำให้คนเราเปลี่ยนไป​ ถ้าถามผมว่าวันนี้หากผมเรียนต่ออีกครั้งเพื่อที่จะไปทำงานตามที่ผมเรียนผมคงไม่ได้ทำเพราะว่าผมทำอาชีพนี้มาจนเป็นอาชีพที่ผมถนัดไปเสียแล้วจากตอนแรกผมไม่คิดว่าผมจะได้มาอยู่แบบนี้และผมก็พอใจที่จะอยู่กับมันแต่ว่าผมก็ต้องใช้ความมานะพยายามให้มากเพื่อที่จะทำให้มันสำเร็จให้มากกว่านี้และผมก็จะทำมันต่อไป​ แต่สำหรับใครที่ยังค้นหาตัวเองไม่ค่อยเจออย่าเพิ่งท้อนะครับเพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามามันคือคำถามที่จะเข้ามาถามเราว่าเราสามารถอยู่กับมันได้หรือไม่ถ้าเราทำแล้วมีความสุขอันนั้นก็คือชีวิตของเราถ้าเราทำแล้วมีความทุกข์อันนั้นก็คือศัตรูของเราเพราะฉะนั้นทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการเถอะครับแล้วคุณจะพบกับความสุข ขอบคุณโอกาสเวลาที่ทำให้ผมได้มาอยู่​ ณ​ จุดๆนี้ขอบคุณทุกคนครับ​ The​ end​..... 🤗🤗🤗