แม่หมาใจสู้ ทนแดดทนฝน ขอแค่ได้มีข้าวกิน
แม่หมาใจสู้ ทนแดดทนฝน ขอแค่ได้มีข้าวกิน
สวัสดีคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้ผู้เขียนมีเรื่องราวที่สุดแสนจะน่ารักมาแชร์สู่เพื่อนๆ ฟัง เนื่องด้วยผู้เขียนเองเป็นหนึ่งในคนที่ชื่นชอบการกินเป็นอย่างมากจนกลายเป็นคนที่หุ่นอ้วนท้วนสมบูรณ์เป็นที่เรียบร้อย
และหนึ่งในสถานที่ ที่มีของอร่อยมากที่สุดแห่งหนึ่งนั่นก็คือตลาด ถึงแม้ว่าตลาดที่ใกล้กับบ้านผู้เขียนมากที่สุดจะอยู่ห่างไป 5 กิโล และระหว่างทางเป็นถนนเส้นหลักที่รอบข้างเป็นสวน เป็นป่า แต่ผู้เขียนก็สู้สุดใจ ที่จะขับรถออกไปตามหาของกินในทุกวัน
ด้วยการผ่านทางเส้นนี้ในทุกวัน ในช่วงสัปดาห์ก่อนหน้า ผู้เขียนเองได้สังเกตเห็นว่ามีหมาตัวหนึ่งซึ่งรูปร่างค่อนข้างที่จะผอมติดกระดูก ยืนอยู่ข้างถนน และเดินดมหาขยะ หาเศษอาหารข้างทาง ที่ด้านล่างเป็นร่องน้ำสีเขียวๆ ที่มีตระไคร่น้ำ แค่มองเพียงครั้งเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นหมาจรจัดแน่ๆ เห็นแบบนั้นแล้วผู้เขียนเองก็รู้สึกไม่สบายใจ เพราะรับรู้ได้ว่าหมาตัวนั้นต้องหิวมากแน่
ความเห็นใจ และความสงสารก่อตัวขึ้น ทำให้การเดินทางไปตลาดของผู้เขียนไม่เป็นไปอย่างที่เคย แต่กลายเป็นต้องเตรียมเสบียงอาหารไปให้พร้อม และต้องใช้สายตาทั้งสี่ตา(รวมแว่นตาด้วยนะคะ ฮ่าฮ่า) ในการเพ่งมองหาหมาตัวนั้น ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าจากวันแรกที่หาเจอและนำอาหารมาวางให้ ในวันถัดๆไป หมาตัวนั้นก็มายืนรออยู่ที่เดิม เป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก เพราะสาวสี่ตาอย่างดิฉันไม่สามารถนัดเวลามารับอาหารกับเจ้าหมาสี่ขาได้ น้องหมาจึงต้องมายืนรออยู่เสมอ ไม่ว่าจะแดดแรงแค่ไหน
จากการเทียวส่งอาหารในทุกวันตลอดหนึ่งสัปดาห์ มีหนึ่งวันที่แม่ของผู้เขียนเดินทางมาด้วย เมื่อได้เจอกับหมาตัวนั้น แม่บอกว่ามันมีนมยื่นออกมา ลักษณะเหมือนหมาแม่ลูกอ่อนที่เพิ่งคลอดลูก ผู้เขียนได้ยินดังนั้นก็ถึงกับตกใจ แม่ผู้เขียนจึงบอกว่า ถ้าไม่เชื่ออีกสองวันเราออกไปตามหากัน เชื่อว่าถ้าหมาวนเวียนอยู่แถวนี้ ลูกหมาเองก็ต้องอยู่แถวนี้เป็นแน่
ภารกิจตามหาลูกหมาที่เราไม่แน่ใจว่ามีหรือไม่ จึงเริ่มต้นขึ้น เป็นอย่างไรไปชมคลิปกันค่ะ
(ซึงถ้าหากว่าเราได้พบกับลูกหมาก็จะได้ทำการหาบ้านที่อบอุ่นให้ต่อไป เพื่อให้เขาได้มีหลังคาหลบแดดหลบฝนและมีอาหารกิน)