หัวใจบ่มรัก ตอนที่ 5 แม่บ้านกิตติมศักดิ์ (1)

21 พฤศจิกายน 2565 (17:08)โพสท์โดย maikwan

ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ

+++++++++

ตอนที่ 5
แม่บ้านกิตติมศักดิ์
    ร่างท้วมในชุดแม่บ้านอ้าปากหวอมองหน้าพศวัตกับพนักงานทำความสะอาดคนใหม่ตาปริบๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าสาวสวยในชุดสูทดูราคาแพง แถมหน้าตาผิวพรรณก็ขาวใสนวลเนียนดูผู้ดี๊ผู้ดีคนนี้นี่นะจะมาทำงานในตำแหน่งแม่บ้าน ล้อเล่นหรือเปล่า
    “เอ่อ…คุณพตคะ คุณพตแน่ใจนะคะว่าเธอคนนี้มาสมัครเป็นแม่บ้านจริงๆ น่ะค่ะ เพราะดูจากการแต่งตัวแล้ว…”
    นางชนมนหรือคนในบริษัทต่างรู้ดีในชื่อ ‘ป้ามน’ หัวหน้าแม่บ้านกวาดสายตามองการแต่งตัวของวรรณวลีอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจ
“จริงครับป้า เปรี้ยวเป็นลูกสาวของเพื่อนคุณ…อุ๊บ!” มือบางยกขึ้นปิดปากของพศวัตอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ดึงร่างสูงให้หลบไป อย่างกลัวว่าอีกฝ่ายจะบอกฐานะที่แท้จริงกับป้าหัวหน้าแม่บ้าน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการเพราะไม่อยากได้รับข้อยกเว้นหรือการปฏิบัติตัวที่พิเศษแตกต่างไปจากแม่บ้านคนอื่นๆ
    “เปรี้ยวเป็นลูกสาวคนสวนของเพื่อนคุณพ่อของคุณพตน่ะค่ะ และเสื้อผ้าที่ใส่มาวันนี้ลูกสาวเจ้านายของพ่อเขายกให้มาอีกที เปรี้ยวใส่แล้วมันดูดีมากๆ เลยหรือคะป้า” หญิงสาวถามพลางทำท่าขัดเขิน ทำเอาพศวัตที่ยืนกอดอกมองต้องก้มหน้าซ่อนยิ้ม
    “ก็ดูดีจนป้าไม่คิดว่าจะมาเป็นแม่บ้านนั่นแหละ”
    “แหม…ป้าพูดอย่างนี้เปรี้ยวดีใจแย่เลยสิคะ แต่ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ เห็นอย่างนี้แต่เปรี้ยวทำงานบ้านเก่งพอๆ กับหน้าตาอย่าได้มาดูถูกกันเชียวนะคะ” พูดติดตลกพลางยืดอกอย่างภูมิใจนำเสนอตัวเองสุดๆ โดยลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านั้นตัวเองไม่ได้เต็มใจจะมาทำตำแหน่งนี้เลยสักนิด
    “เอาเป็นว่าป้าจะขอดูผลงานมากกว่าคำพูดก็แล้วกันนะ”
“ได้เลยค่ะ แต่ก่อนอื่นเปรี้ยวขอคุยกับคุณพตนิดหนึ่งนะคะป้า”
ว่าแล้วเธอก็หันไปลากร่างสูงออกจากห้องพักแม่บ้าน และเมื่อเดินห่างออกมาพอสมควรจึงปล่อยแข็งแรงนั้นพร้อมกับหมุนตัวมาเอ่ยปากตักเตือนชายหนุ่มเกี่ยวกับเรื่องฐานะที่แท้จริงของเธอ
“คุณเกือบหลุดปากเรื่องฉันไปแล้วนะ ขอร้องว่าอย่าบอกว่าฉันเป็นใคร ไม่อย่างนั้นจากที่จะได้ทำงานอย่างที่คุณต้องการ ได้กลายเป็นคุณนายไม่มีใครกล้าใช้งานฉันแน่ เข้าใจไหมคะท่านประธาน”
แม้ท้ายประโยคจะออกแนวประชดประชัน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พศวัตรู้สึกอะไร ชายหนุ่มยังยืนกอดอกฟังพร้อมกับพยักหน้ายิ้มๆ อยู่ตลอดเวลา
“อ้อ! อีกอย่างอยู่ต่อหน้าคนอื่นกรุณาอย่าได้มาเรียกหรือพูดคุยอย่างสนิทสนมเด็ดขาด”
“รับทราบครับผม” รับคำพร้อมกับท่าตะเบ๊ะด้วยสีหน้ายียวน
“ตาแก่กวนประสาท”
บ่นก่อนจะหมุนตัวเดินกลับไปที่ห้องพักแม่บ้านอีกครั้ง โดยมีร่างสูงของพศวัตเดินตามมาไม่ห่าง และพอมาถึงวรรณวลีก็ไม่ลืมที่จะปั้นสีหน้าให้ยิ้มแย้มแจ่มใส
“เปรี้ยวพร้อมเริ่มงานแล้วค่ะป้า”
“ยังไงฝากด้วยแล้วกันนะครับป้า ผมคงต้องไปทำงานก่อนล่ะ”
“คุณพตไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวป้าดูแลและสอนงานให้เอง”