วิวาห์เลี้ยงเดี่ยว ตอนที่ 11 ผู้แพ้ (2)
ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ
+++++++++
“ว่าจะอยู่กินข้าวเย็นกับปู่เสียหน่อย แต่คงต้องแห้วเสียแล้ว พอดีผมมีธุระด่วนต้องรีบกลับน่ะครับ เอาไว้วันหลังผมจะมาใหม่นะครับ”
“อื้อ ไปเถอะ”
เมื่อนายเวโรจน์อนุญาตเรวันต์ก็ยกมือไหว้ลาคนเป็นปู่แล้วรีบออกไปด้วยท่าทีรีบร้อน วาทีมองตามออกไปแล้วพูดขึ้นลอย ๆ ว่า “เหมือนจะเริ่มปรับปรุงตัวไปในทางที่ดีขึ้น อย่างที่คุณปู่หวังเลยนะครับ”
“นั่นสินะ แล้วแกล่ะ” นายเวโรจน์ย้อนถามหลานชายสุดที่รัก
วาทีวางข้อศอกลงบนท่อนขา โดยที่มือทั้งสองข้างประสานกันอยู่ใต้คาง มองคนเป็นปู่ด้วยสายตาจริงจัง “ผมรู้นะว่าปู่กำลังจะคิดจะทำอะไรอยู่ เอาจริง ๆ สำหรับผมไม่อะไรเท่าไหร่หรอกนะครับ บริษัทนั่นถ้าคุณปู่คิดว่าพี่เรย์จะดูแลมันได้ดีกว่าผมก็ยอมสละให้ตอนนี้เลยก็ยังได้” พูดจบก็ถอนหายใจ สีหน้าที่จริงจังแปลเปลี่ยนเป็นความเหนื่อยหน่าย “คิดอยากจะทำมันอย่างนั้น แต่ปู่ก็รู้นี่ครับว่ายังไงแม่ก็คงไม่ยอม ตอนนี้ท่านก็เครียดจนนอนแทบไม่หลับ ถ้าผมยื้อมากไปกว่านี้ท่านได้คิดมากจนล้มป่วยแน่ ๆ” แม้เขาจะทำงานหนัก แต่เรื่องของคนเป็นแม่ที่เขารู้ดีว่าท่านรู้สึกอย่างไร เลยให้ป้าแม่บ้านที่คอยดูแลท่านอย่างใกล้ชิด มีอะไรผิดปกติให้รายงานเขาตลอด และตั้งแต่มีเรื่องพินัยกรรมอะไรนั่นขึ้นมาท่านก็นอนไม่ค่อยจะหลับ ไปหาหมอมาแล้วหลายครั้ง ทุกวันนี้ตามที่ป้าแม่บ้านบอกคือต้องพึ่งยานอนหลับเข้าไปแล้ว เขาซึ่งเป็นลูกคงนิ่งดูดายต่อไปไม่ได้
“แกเป็นลูกที่ดี ปู่เชื่อว่าอย่างนั้น”
วาทีส่ายหน้า ยิ้มอย่างผู้แพ้ทิ้งตัวพิงพนักโซฟาพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ ว่าแล้วไง ปู่รู้จักเขาเป็นอย่างดีเชียว กดดันตรง ๆ ไม่ได้ก็กดดันผ่านแม่ เป็นคนแก่ที่เจ้าเล่ห์ไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ
มัตสยามองเจ้านายนั่งเหม่อหมุนปากกาไปมาไม่ยอมเซ็นเอกสารที่เธอก็แจ้งแล้วว่าด่วนเสียที ก่อนจะตัดสินใจเตือนเขาดูอีกครั้ง
“เอ่อ...บอสคะ เอกสารนี้ต้องใช้ด่วนนะคะ บอสอ่านแล้วเซ็นให้มัทก่อนได้ไหมคะ”
“ด่วนเหรอ” วาทีเงยหน้าขึ้นถามเลขาฯ สาวที่ยืนรออยู่ตรงหน้า
“ค่ะ”
“แล้วก็ไม่บอก” ชายหนุ่มถอนหายใจ แม้ตอนนี้ในหัวจะมีเรื่องมากมายแต่เขาก็ไม่คิดที่จะเซ็นอะไรส่ง ๆ ไล่สายตาอ่านรายละเอียดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเซ็นแล้วส่งมันกลับคืนให้มัตสยา
“บอสไม่สบายหรือเปล่าคะ” มัตสยาถามอย่างเป็นห่วง เพราะตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาเธอไม่เคยเห็นอีกฝ่ายเป็นแบบนี้เลย
“ไม่นี่ผมปกติดี”
“แต่มัทว่าบอสไม่ปกตินะคะ”
“ยังไง” ชายหนุ่มเลิกคิ้วมอง
“บอสไม่เคยเหม่อเวลาทำงาน แต่วันนี้เหม่อจนไม่ได้ยินกระทั่งที่มัทบอกว่าให้เซ็นเอกสารด่วนให้นั่นแหละค่ะ” เมื่อเห็นสีหน้าที่นิ่งเรียบของชายหนุ่มมัตสยาเลยคิดว่าตัวเองคงพูดมากไป จึงโค้งแล้วจะเดินออกจากห้อง
“เดี๋ยวสิเอาเอกสารนั่นไปส่งแล้วเข้ามาหาผมในห้องด้วยนะ”
“ค่ะ” มัตสยาเดินออกจากห้องไปครู่ใหญ่ก็กลับเข้ามาตามคำสั่งของคนเป็นเจ้านาย “บอสมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไฟลต์ที่จะบินวันศุกร์นี้คุณจัดการจองแล้วใช่ไหม”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
++++++++
อ่านล่วงหน้าที่เว็บอื่น ๆ
ธัญวลัย : https://www.tunwalai.com/story/604304
เด็กดี : https://writer.dek-d.com/kesmani/writer/view.php?id=2271834
Readawrite : https://www.readawrite.com/a/5e596cf1b2c61bcfe164112da000b3a2