วิวาห์เลี้ยงเดี่ยว ตอนที่ 10 ผมมีเงิน (4)
ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ
+++++++++
ไอซ์มองตามมัตสยาไปแล้วแอบถอนหายใจ และปรายตามองผู้ชายที่พอไม่มีเลขาฯ เขาก็สนใจแต่มือถือ ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน “ไอซ์ว่าไอซ์ไม่กวนแล้วขอตัวนะคะ”
“ครับ” เมื่อไอซ์เดินผละออกไป วาทีก็วางมือถือลงแล้วนั่งจิบกาแฟรอไม่นานมัตสยาก็กลับมาพร้อมของกินเต็มมือ
“คุณไอซ์ไปแล้วเหรอคะ”
“อื้อ เขาจะอยู่ทำไมไม่ได้มากับเราเสียหน่อย ซื้อของครบแล้วนะ” ชายหนุ่มถามพร้อมกับลุกขึ้นแย่งถุงของกินในมือของมัตสยามาถือ “กลับกันเถอะ”
“ค่ะ” มัตสยาที่ตอนนี้ในมือมีแค่แก้วช็อกโกแลตและถุงใส่ชุดของลูกสาวและของขวัญลูกค้าเดินตามหลังพร้อมกับอมยิ้ม นับวันความประทับใจที่มีต่อเจ้านายคนนี้ก็ยิ่งจะเพิ่มมากขึ้น จนแอบอิจฉาผู้หญิงที่จะได้มาเป็นคู่ชีวิตของเขาในอนาคต และพอคิดว่าถึงตรงนี้หญิงสาวก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ จึงรีบเดินจนทัน “เอ่อ...ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณไอซ์เข้าใจผิด เรื่องมาออกเดท”
“ช่างเถอะ”
“ถ้ามีคนเข้าใจผิดแบบนี้บ่อย ๆ ไม่น่าจะใช่เรื่องดีสำหรับบอสนะคะ”
วาทีหยุดเดินแล้วหันมาหรี่ตามองเลขาฯ สาวพลางกดยิ้ม “จะบอกว่าไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผม แต่เป็นเรื่องดีสำหรับคุณอย่างนั้นเหรอ”
“ปะ เปล่าหมายความว่าอย่างนั้นนะคะ” มัตสยาที่หน้าแดงก่ำรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน “มัทแค่หมายถึงว่าถ้าผู้หญิงคนอื่นเข้าใจผิด พวกเธอเหล่านั้นก็จะไม่กล้าเข้าหาบอสยังไงล่ะคะ อย่างนี้แล้วเมื่อไหร่คุณนายจะวางใจเสียที ตื๊อบอสอยู่อย่างนี้ท่านเองก็เหนื่อย บอสเองก็น่าจะเหนื่อยเหมือนกันใช่ไหมล่ะคะ” หญิงสาวก้มหน้าบอกเสียงแผ่ว
“คิดมากเกินไปแล้ว” วาทีวางแก้วกาแฟลงบนศีรษะของหญิงสาว แล้วหยิบมันขึ้นเดินถือออกไปพร้อมกับเอ่ยขึ้นลอย ๆ “คุณนี่เข้าใจคนอื่นดีจังเลยนะ”
“สถานการณ์แบบนี้มัทเคยโดนมาก่อนนะคะ”
“จริงเหรอ” วาทีถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“จริงสิคะ ตอนยังไม่มีแฟนท่านก็ถามทุกวัน พอมีแฟนก็ถามหาหลาน พอได้ทุกอย่างตามใจหวังท่านก็ดูสงบดีนะคะ ถึงตอนนี้บางอย่างจะเสียมันไปแล้วก็เถอะ” พูดจบมัตสยาก็ถอนหายใจ ถึงตอนนี้ความเจ็บปวดนั้นจะไม่หลงเหลือแล้ว แต่พอคิดถึงเหตุการณ์วันที่อดีตสามีมาบอกเลิกทั้งที่ตัวเองตั้งท้องก็อดที่จะรู้สึกไม่ได้ โชคดีเหลือเกินที่สามารถผ่านช่วงเวลานั้นมาได้
“คิดเสียว่าเขาออกจากชีวิตไปเพื่อจะให้คุณได้เจอสิ่งที่ดีกว่า”
“อย่างนั้นเองเหรอคะ” มัตสยาพยักหน้าแล้วเปิดยิ้มกว้างเพราะเธอเองไม่เคยคิดอะไรแบบนี้มาก่อนเลย ถึงสิ่งที่ว่านั้นเหมือนจะยังไม่เจอ...
มัตสยาหันไปมองเสี้ยวหน้าของเจ้านายแล้วรีบเบือนหน้าหนี ยกแก้วช็อกโกแลตเย็น ๆ แนบแก้มเพื่อเรียกสติที่กำลังมโนเพ้อพกไปไกล
“แนะนำคนอื่นเรื่องคู่ แล้วคุณไม่คิดจะหาพ่อใหม่ให้ลูกสาวหรือไง”
จู่ ๆ ก็โดนถามเรื่องนี้ขึ้นมาทำเอามัตสยาที่กำลังใช้แก้วเครื่องดื่มเย็น ๆ นวดแก้มเรียกสติถึงกับชะงัก ทำเสียงกระแอมกระไอแล้วร่ายยาว “ตอนนี้แค่เรื่องลูกเรื่องที่บ้าน ก็ไม่มีเวลาว่างคิดถึงเรื่องอื่นแล้วล่ะค่ะ อีกอย่างกลัวมีแล้วไม่ดีอย่างที่คิดมันจะสร้างปัญหาเปล่า ๆ ตอนนี้ก็อยู่อย่างนี้มันก็มีความสุขดีอยู่นะคะ แม้จะติด ๆ ขัด ๆ ไปบ้าง แต่ก็ยังดีที่มีพี่แดนกับยัยวายค่อยช่วย ไม่รู้ชาตินี้จะตอบแทนบุญคุณทั้งสองหมดหรือเปล่า” พอพูดถึงสองสามีภรรยาคู่นี้แล้ว หญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม เพราะทั้งสองมีส่วนสำคัญมากที่ทำให้เธอเป็นอย่างทุกวันนี้ได้ ลำพังตัวคนเดียวไม่รู้จะสามารถควบคุมสถานการณ์ตอนนั้นได้หรือเปล่า
“เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ นะ”
“ใช่ค่ะเป็นเพื่อนที่ดีมาก ๆ เลย ยัยวายเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวที่มัทรักมาก รักเหมือนพี่น้องแต่แค่คนละพ่อละแม่เท่านั้นเอง”
“อย่างนั้นถ้ามีแฟนต้องขอความเห็นจากทั้งสองคนด้วยไหมล่ะ” วาทีถามยิ้ม ๆ
“แน่นอนค่ะ เพราะทั้งสองคนเปรียบเสมือนส่วนหนึ่งในชีวิตของมัทเลยนะคะ” มัตสยาตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น นั่นทำให้วาทีพยักหน้ารับ บอกหญิงสาวปลดล็อกรถให้แล้วเอาของเข้าไปวาง
“ขนมของบอสค่ะ ขอบคุณมากนะคะทั้งเสื้อผ้าเครื่องดื่มและขนม เอาไว้มีโอกาสมัทจะตอบแทนนะคะ” มัตสยายื่นกล่องขนมที่เธอซื้อให้เขาเอาไปฝากคนที่บ้านพร้อมกับเปิดยิ้มกว้าง ก่อนรอยยิ้มนั้นจะชะงักเมื่อได้ยินคำถามที่ยิงกลับมา
“คุณคิดว่าผมเป็นไง”
“อะไรนะคะ” มัตสยาถามย้ำอย่างไม่ค่อยแน่ใจ
“ผมถามว่าในสายตาคุณคิดว่าผมเป็นคนยังไง” วาทีถามแล้วยืนกอดอกรอฟังคำตอบด้วยสีหน้าที่พยายามปรับให้นิ่งเรียบที่สุด
มัตสยากะพริบตาปริบ ๆ มองหน้าหล่อ ๆ ของคนเป็นเจ้านายแล้วพูดความรู้สึกนึกคิดของตัวเองเท่าที่จะพูดได้ออกไป “ดีค่ะ ดีมาก ๆ เลย แม้บางครั้งจะดูนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ไปบ้างแต่บอสก็เป็นคนอบอุ่นและเอาใจใส่คนอื่นมากกว่าที่ตัวเองคิดอีกนะคะ เชื่อเถอะค่ะว่าถ้าใครได้บอสไปเป็นสามี เธอคนนั้นจะโชคดีสุด ๆ ไปเลย”
“เหรอ ขอบใจนะ” วาทีเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อได้ยินคำชม
“ค่ะ มัทไปนะคะ” หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มแล้วขึ้นรถของตัวเอง
ด้านวาทีเดินไปที่รถของตัวเองที่จอดถัดออกไปแล้วหันไปมองรถของมัตสยาที่เพิ่งวิ่งออกไปแล้วเผลอยิ้มออกมา ไม่คิดว่าในสายตาของหญิงสาวเขาจะดีขนาดนี้
++++++++
อ่านล่วงหน้าที่เว็บอื่น ๆ
ธัญวลัย : https://www.tunwalai.com/story/604304
เด็กดี : https://writer.dek-d.com/kesmani/writer/view.php?id=2271834
Readawrite : https://www.readawrite.com/a/5e596cf1b2c61bcfe164112da000b3a2