นางทาสที่หลงยุค

          ตามที่เราทราบกับดีว่าประเทศไทยมีการเลิกทาสในสมัย รัชกาลที่ 5 พ.ศ. 2448 แต่ปีนี้ พ.ศ.2565 เรายังเห็นทาสตัวเป็น ๆ นอนอยู่ที่บ้านเรา นั้นคือ แม่เราเอง

             แม่เรากลายเป็นทาสโดนสมบูรณ์มาประมาณสิบปีกว่า ชีวิตนางทาสอย่างแม่เรา ต้องตื่นแต่เช้า แกะปลาทูให้นายกิน โดยนายท่านจะกินเฉพาะข้างลำตัว ห้ามมีก้างเดี๋ยวติดคอนาย นายจะรับทานปลาเปล่า ๆ ห้ามผสมข้าว 1 ตัวยามเช้า หลังจากนั้น นายจะรับทานอาหารเม็ด น้ำ และอึในกระบะทราย เสร็จจากนั้นนายจะนอนในห้องส่วนตัว จนบ่ายตื่นมากินขนม 2 ห่อ รับทานน้ำและอาหารเม็ด กิจกรรมของนายจะกินและนอนเป็นหลัก มีวันหนึ่งนายหายไป แม่เราตามหาก็หาไม่เห็นตัวนาย ได้ยินเสียงนางขานรับเวลาแม่เรียก แต่นางไม่มาหา แม่เราร้อนใจเป็นห่วงกลัวนางจะตกลงไปในซอกอะไรหรือเปล่าแล้วขึ้นไม่ได้ สิ่งที่ทาสอายุ 68 ทำคือ พยายามปีนขึ้นกำแพงเดินดูที่บ้านข้าง ๆ ใครจะเชื่อพลังรักของบ่าวอายุ 68 จะปีนขึ้นกำแพงได้ทั้ง ๆ ที่ปกติเดินธรรมดายังต้วมเตี้ยม และโทรตามหน่วยกู้ภัยให้มาตามหา แต่ก็ไม่เจอตัวนาง นางหายไปตั้งแต่กลางวันจนเกือบเที่ยงอีกวันก็ยังไม่เจอตัวนาง

        แต่เวลาเรียกนางก็ขานรับทำให้งงว่านางอยู่ที่ไหน จนหน่วยกู้ภัยขอตัวกลับ แม่เรากินข้าวไม่ลง ไม่หลับไม่นอน จนในที่สุด แม่เราเดิน  ขึ้นไปบนบ้าน และกะเข้าไปในห้องนอนที่ไว้รับแขกอีกครั้งเผื่อจะมองเห็นว่านางตกในซอกหลังคาหรือเปล่าแล้วขาติดอะไรทำให้ขึ้นมาไม่ได้   อุต๊ะ พอเปิดประตูห้องเท่านั้น นายท่านก็วิ่งออกมา โถ่ E หน้าแมว เขาเปิดเข้ามาดูตั้งแต่เมื่อวานแอบนอนอยู่ตรงไหนยะ ไม่ออกมา (เกือบแห้งตายในห้องแล้วนายจ๋า)