ทำไมต้องกลัว"ผี"ทั้งที่ตอนอยู่ก็รักกันดี ?
เป็นเรื่องที่น่าคิดเหมือนกันนะ
เวลาที่มีคนที่เรารัก คนที่เรารู้จัก เสียชีวิต
เราเคยตั้งคำถาม หรือไม่ว่า
ถ้าสมมุติว่า เขากลับมาหา มาเจอกัน
แต่คนล่ะ สภาวะ มองเห็น แต่จับต้องไม่ได้
เขากลับมา ร่ำลา เราจะกลัวพวกกันไหม
คุณยาย รักมากเลย ดูแลมาตั้งแต่เด็ก
คุณตา คุณพ่อ คุณแม่ หรือเพื่อนที่จากไป
มาหา เราจะต้องกลัว ใจเต้น ตุ๊บ ๆ
นอนไม่หลับ ไม่กล้าอาบน้ำ ไม่กล้านอน
คนเดียว ต้องเปิดไฟ นอน ไม่งั้นนอน
ไม่หลับ แน่ บางคนก็ หาตัวช่วยด้วยการ
กินยา นอนหลับ ...แล้วเราเคยคิดไหมว่า
ทำไมเราต้องกลัวด้วยนะ ทั้งๆ ที่
ตอนมีชีวิตอยู่ สนิท สนม กันอย่างดี
- เชื่อว่า ก็มีคนกล้าเจอนะ ไม่กลัว
จะกลัวทำไม แต่อย่ามาจะดีกว่า แสดงว่า
ลึกๆ ก็กลัว
- บางคนที่ไม่กลัว ก็ไม่กลัวจริงๆ
มาสิดี จะได้ขอหวย สะเลย อันนี้
ออกแนว ใจกล้าท้าผี
- บางคนก็กลัวจริง ๆ อย่างที่กล่าวไป
จาก คน ที่จับต้องได้ กลายเป็น ธาตุ
จับต้องไม่ได้ มันก็ต้องกลัว ๆ แปลกๆ
- บางคนจิตปรุงแต่งขึ้น อันนี้น่าห่วง
ชอบจินตนาการ ถ้าโผล่มาตรงหน้าต่าง
ไม่กล้าเข้าห้องน้ำอีก
หมาดันหอน จิ้งจกดันจุจุ๊ ตุ๊กแกดันร้อง
หรือไม่ก็ เสียงก๊อกแก๊ก ก็คิดไปว่า
ผีหรอกแน่เลย
....แล้วเราจะแก้ไขอาการนี้ได้อย่างไร ?
( แก้อาการกลัวผี ด้วยวิธีแบบบ้าน ง่ายๆ
ไม่ต้องวิชาการมาก ไม่ต้องอ้างอรรถะ )
ด้วย 3 วิธี แก้อาการกลัวผี เกินไป
1). คิดดี : สัมมาทิฐิ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ
ทำจิตใจให้ผ่องใจ คิดในแง่ดี
หยุดมโนจิต ปรุงแต่งจิต ต่าง ๆ
คิดแต่สิ่งที่ดีดี พื้นฐานของมนุษย์ คือ
มีจิตใจที่สูง การแผ่เมตตา แผ่ส่วนกุศล
ไปให้กับผี เขาก็ไม่มียุ่งกับเรา เขาจะรู้ว่า
คนคนนี้ใจอ่อน กลัวง่าย ถ้าปรากฏให้เห็น
ผีตนนี้ ทำผิดกฎแห่งโลกวิญญาณ มีโทษ
ถ้าไม่เดือดร้อนจำเป็นจริงๆ ส่วนใหญ่
ต่างคนต่างอยู่
2).ทำดี : สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีโว
ทำความดี คนที่ทำความดี อาทิ
ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา
ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ จะมีแสงรอบตัว
เรียกว่า ออร่า หรือ แสงบุญ ทำให้
ผี ไม่กล้าเข้าใกล้ ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ
คนคนนี้ เป็นคนดีนะ ก็จะไม่มารบกวน
เราก็ อาจจะเจียดเวลามา สวดมนต์
สาธยาย พระพุทธมนต์ เพื่อให้เกิด
สิริ มงคล บารมี ด้วย
3).พูดดี : สัมมาวาจา สัมมาสังกัปปะ
พูดจา สุภาพ ดีดี เราอยู่คนละภพภูมิกัน
ขอให้ต่างคนต่างอยู่ จะหมั่นทำบุญ
สร้างกุศล ไปให้นะ อธิษฐานเลยว่า
ไปสู่ สุคติ เถอะนะ
หากมีทุกข์ขอให้พ้นจากทุกข์
หากมีสุข ขอให้สุข ยิ่งๆ ขึ้นไป นะ ว่าไป
..........เราจะหายกลัวไปในไม่กี่วัน.........
เหตุที่ทำให้กลัว คือ มโน ที่เราปรุงแต่ง
ขึ้นมา ให้รู้จักพิจารณา
สัพเพ ธรรมา อนิจจัง
สัพเพ ธรรมา อนัตตา
ขันธ์ ทั้งหลาย เป็น อนิจจัง
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
ไม่ใช่ตัวตน ไม่เที่ยง ไม่จีรังยั่งยืน
เหลือ แค่ กุสะลา และ อกุสะลา
กุศล และ อุกศล ความดี และ ความชั่ว
เท่านั้น ที่ เราติดตามเราไปได้