เป็นเกย์ เลือกคนที่เรารักหรือเลือกคนที่รักเรา มีความสุขกว่ากัน ?
ผมเองเคยมีช่วงหนึ่งของชีวิตที่มีความทุกข์มากจากการคบหาคน 2 คนพร้อมๆกัน พอดีช่วงนั้นเป็นช่วงโสดมานานหลายปี ความอยากมีคู่เหมือนก่อนหน้านี้มันก็กลับมา ผมลงกะทู้ไว้ที่ไหนจำไม่ได้แล้ว แต่มีคนติดต่อเข้ามา 2 คนในช่วงนั้น คนหนึ่งติดต่อผ่านมาทางกะทู้ที่ผมลงนี่แหละครับ คนนี้ชื่อป.นะครับ ป.มีความคิดอยากคบกับผมจริงจังจนแก่ตายไปข้างตั้งแต่วันแรกๆที่เขาเจอผม ป.จะชอบในหน้าตาผมมาก เขาพูดเสมอว่าผมคือสเปคของเขา ป.ชอบคนขาวตี๋แบบผม แต่ผมกลับเฉยๆกับป. ป.ไม่ได้ดูน่าเกลียดอะไรเรื่องหน้าตานะครับ แต่มันก็ไม่ใช่แบบที่ว้าว..ใช่เลย คนเรามันมีสเปคที่ไม่เหมือนกันนะครับ แม้ ป.จะนิสัยดีมาก ดูแลผมดีตลอด จนผมไม่กล้าบอกเลิกกับ ป.เลย ผมไปหา ป. อาทิตย์ละครั้งในคืนวันเสาร์ แล้วกลับบ้านวันอาทิตย์ เรามีเซกส์กันครับ แต่ผมก็ไม่เคยพูดว่ารักป.เลยสักครั้ง แต่ ป.กลับบอกรักผมตลอด ป.แสดงออกถึงความรักและห่วงใยผมมาโดยตลอด เขาไม่เคยมองใครคนอื่น และมีอารมณ์ทางเพศกับผมคนเดียว แต่ผมเฉยๆนะครับ ผมยอมรับว่าหลายครั้งผมทำแบบฝืนๆ เพราะเกรงใจประมาณนั้น ผมพยายามคิดเสมอว่า ผมควรเลือกคนที่รักเรา ควรคบกับ ป. โดยอย่ามองเรื่องสเปคมากเกินไป
ในช่วง 1 อาทิตย์หลังจากเจอ ป. ผมไปว่ายน้ำที่สระแห่งหนึ่งเพียงลำพัง ผมเจอผู้ชายคนหนึ่งที่อายุน้อยกว่าผม 5 ปี และมีอายุพอๆกับ ป. ผมแอบมองเขาห่างๆ ไม่กล้าไปทักทาย อาทิตย์ต่อมาผมก็ไปว่ายน้ำและเจอเขาอีก แต่ก็ยังไม่กล้าทักอยู่ดี ยังเป็นเกย์ไม่แสดงออก ผมเองก็มีฟอร์มเยอะเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเขาเป็นเกย์หรือเปล่าด้วย แต่ในที่สุดผมก็รวบรวมความกล้าเข้าไปทัก จนรู้ว่า คนนี้ชื่อ ต. การที่ผมเข้าไปหาก่อนเพราะ ต. คือ สเปคในแบบที่ผมชอบ เป็นรักแรกเจอเลยทีเดียว ผมได้เบอร์ ต. มา ผมแอบคุยกับ ต. แม้ในช่วงนั้น ผมยังคบกับ ป. อยู่ก็ตาม
ผมยอมรับว่า การที่คบ 2 คนพร้อมๆกัน การสับรางมันเป็นอะไรที่เหนื่อยมาก ผมนัดเจอ ต. ในวันธรรมดา หรือวันที่ไม่ได้เจอ ป. ยอมรับว่าการทำตัวแบบนี้มันก็ไม่ดี แต่การค้นหาคนที่ใช่ มันสำคัญกว่า ผมยังไม่ได้คบ ต. จริงจังเลย ผมจะรู้นิสัย ต. ได้อย่างไร ถูกไหมครับ ผมทนทุกข์แบบนั้นอยู่นานเป็นปี กว่า ป. จะจับได้ว่า ผมคบ ต.ด้วยพร้อมกัน แต่ความสัมพันธ์ของผมกับ ต. มันไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบกิ๊ก แต่ ต. กำลังกลายเป็นแฟนผมตัวจริง ทั้งที่ผมเองก็ยังไม่กล้าบอกเลิกกับ ป. เพราะความดีของ ป. ทำให้ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจมอยู่กับผมนาน
ผมมีทุกข์ จนต้องไปไหว้พระที่วัดพนัญเชิง ไหว้ที่ศาลพระนางเรือล่มที่อยู่ด้านหลังวัดข้างแม่น้ำ จุดธูปบนบานที่ศาลว่า...ผมมีทุกข์จากการมี 2 คนมาพร้อมกัน คนหนึ่งนิสัยดีมากจนผมไม่กล้าบอกเลิก แต่ผมไม่ได้รัก ส่วนอีกคนคือ ผมรักเขาตั้งแต่วันแรก และต้องแอบคบหลบๆซ่อนๆ ขอให้เจ้าแม่ช่วยชี้ทางสว่างให้ผมด้วย ช่วยนำทางให้ผมเลือกคนที่ใช่คู่ชีวิตของผม ผมไม่รู้ว่า ผมควรเลือกคนที่รักผม หรือ คนที่ผมรักดี ? ขอให้คนที่เกิดมาเป็นคู่ชีวิตของผม สามารถใช้ชีวิตกับผมจนแก่เฒ่า ได้เข้ามาในชีวิตผมเร็วๆ เถิด...ผมไปเสี่ยงเซีมซีต่อในวัด ใบเซียมซีบอกเป็นนัยว่า...ผมใกล้จะหมดเวลาทุกข์โศกแล้ว คู่ชีวิตที่ผมรอมานานได้เข้ามาในชีวิตผมเรียบร้อยแล้ว
ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่า คือ ป. หรือ ต. นะครับ ผมปล่อยเวลาที่คบซ้อนเป็นปี ผมมีเซกส์กับทั้งคู่ครับ ผมรู้มาตลอดว่าผมชอบ ต. เวลาเริ่มทำให้ผมรัก ต.มากขึ้นเรื่อยๆ จนผมหาเวลามาเจอกับ ต. คนเดียว ต. เองก็ไม่รู้เรื่อง ป.มาก่อนนะครับ จนวันหนึ่งที่ถึงเวลา ผมเล่าเรื่อง ป. ให้ ต. ฟัง ต. รู้สึกเสียใจ ผมบอก ต.ว่า เวลาที่ผ่านมา และการบนบานที่ศาล ทำให้ผมรู้แล้วว่า คู่ชีวิตผมคือคนที่อยู่ตรงหน้า ไม่นานผมก็เลิกกับ ป. ป. เสียใจมากเลยนะครับ แต่ผมจำเป็นต้องใช้ชีวิตกับคนที่ผมรัก
ผ่านมา 15 ปีแล้วครับ ผมกับ ต. มีความสุขมาก ต. คือคู่ชีวิตผมจริงๆ ผมไม่เคยห่างจากผมไปไหนไกล ต.ดูแลผมดีมากไม่ต่างจากที่ ป.เคยทำ แต่สิ่งที่ต่างกันมาก คือ ต. คือ คนที่ผมจะรักเขาไปจนวันตาย