ชีวิตเกย์ การเจอคู่ชีวิตเป็นเรื่องบังเอิญหรือโชคชะตา

จากประสบการณ์ชีวิตคู่ส่วนตัว หรือคนที่ผมเคยรู้จัก รวมไปถึงในเพจเฉพาะกลุ่มอีกหลายแหล่ง ตามแหล่งโซเชียลเฉพาะทาง ตามแอพเฉพาะกลุ่มเกย์ต่างๆ ผมมักพบว่า เกย์ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยมีคู่ชีวิต หรือหาคู่ชีวิตได้ยาก หรือเป็นโสดจนกระทั่งแก่นั้นมีจำนวนเยอะมาก เรื่องที่ผมพูดแม้ดูหดหู่ไปนิด แต่มันคือเรื่องจริงครับ เกย์ส่วนใหญ่มักจะผ่านช่วงเวลาแห่งความผิดหวังในการตามหารักแท้มาครั้งแล้วครั้งเล่าในชีวิตเกย์ของตัวเองครับ บางคนหามาตลอดชีวิตก็ไม่เจอ บางคนเจอเพียงแค่ชั่วคู่ชั่วคราวในเวลาสั้นๆ แล้วก็แยกจากกันไปครับ และมีเพียงน้อยคู่เท่านั้นที่จะประสบความสำเร็จในเรื่องนี้ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะสังคมในยุคปัจจุบัน การประสบความสำเร็จและมีคู่ชีวิตที่ดีนั้นมันจำเป็นต้องมีฐานะทางการเงินที่ดีด้วยครับ 

ผมมักพบกะทู้หาคู่ชีวิตจำนวนมากของคนบางคน ที่แม้เวลาผ่านไปนานหลายปีแล้วก็ตาม เจ้าของกะทู้ก็ยังตามหารักแท้ หาคู่ชีวิตตามสื่อโซเชียลต่างๆนั้นอยู่ดี บางคนเห็นมาเป็นสิบปีแล้วครับ การหาคู่ชีวิตสำหรับเกย์นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยครับ มันมีองค์ประกอบต่างๆมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สเปคในเรื่องรูปร่างหน้าตา นิสัย ฐานะทางการเงิน และสังคม ทุกอย่างมันต้องเข้ากัน หรือยอมรับกันได้ครับ มันถึงจะผ่านช่วงเวลาของการค้นหา การพิสุจน์เส้นทางแห่งความรัก การคบหาแบบคู่ชีวิตไปได้อย่างตลอดรอดฝั่งครับ 

ผมเองมีแฟนมาตั้งแต่วัยรุ่นตั้งแต่เรียน ป. ตรี ในมหาลัยมีชื่อกลางเมืองกรุงย่านปทุมวัน มีรั้วสีชมพูครับ ชีวิตของการเริ่มต้นมีแฟนของผมเริ่มต้นที่นั่นครับ ต้นคือแฟนคนแรกในชีวิตผมครับ ต้นเป็นเด็กวิศวะ ในบุคลิกลุยๆ แมนๆ แม้ผมจะไม่ได้มีชื่อโหลแบบคนทั่วไป แต่ต้นกลับมีชื่อจริงเดียวกับผมอย่างแปลกประหลาด ผมมารู้ความจริงในภายหลัง หลังจากที่คบหากับต้นได้นานหลายเดือนแล้วหลังจากขอดูบัตรประชาชนครับ ผมนัดเจอต้นแทบทุกเย็นหลังเลิกเรียนที่ห้างในย่านนั้นครับ มันคือรักครั้งแรกของผม ผมกับต้นมีเซกส์กันเพียงภายนอก ต้นเป็นรักแรกของชีวิตผม ต้นจึงก็ยังอยู่ในใจผมตลอดมาครับ ราวๆ 1 ปีหลังจากคบหากัน ต้นได้เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตครับ 

หลังการเสียชีวิตของต้น ผมก็จบปริญญาตรีครับ เนื่องจากผมเป็นเด็กที่ค่อนข้างเรียนเก่งมาก จึงได้ทุนไปเรียนต่อที่อังกฤษจนจบปริญญาเอกครับ เรียนมาหลายปี ในช่วงเรียนในต่างประเทศนั้นผมค่อนข้างเครียดและกดดันมากครับ แม้จะเป็นเด็กที่เรียนดีมาก่อน แต่การปรับตัวเรื่องภาษาและการอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมก็ใช้เวลามากเหมือนกัน ผมใช้เวลาในวันหยุดในการเดินทางท่องเที่ยวในหลายเมืองกับเพื่อนที่มหาวิทยาลัย ในช่วงที่ผมกำลังเรียนปริญญาเอกอยู่นั้น ผมก็มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งชื่อ จอห์น ครับ จอห์นเป็นคนอังกฤษแท้ๆครับ เป็นคนที่ช่วยเหลือผมทุกอย่าง นิสัยดีมาก ไม่ถือตัวครับ ผมเริ่มคบหากับจอห์นแบบเพื่อนสนิท จนวันหนึ่งผมก็รู้ว่า จอห์นเป็นเกย์ครับ สิ่งที่จอห์นเข้ามาดูแลช่วยเหลือและสนิทกับผม เนื่องจาก สเปคของจอห์นคือคนเอเชียผิวขาวแบบที่ผมเป็นครับ ผมคบกับจอห์นได้ราวๆ 3 ปีครับ มีความสุขมากครับ แต่ความสุขมันก็กำลังจะจบลงหลังผมเรียนจบ และต้องกลับประเทศไทยครับ

หลังกลับมาบ้าน ผมก็เริ่มต้นชีวิตการทำงานครับ การทำงานค่อนข้างเครียดกดดันไม่ต่างจากตอนเรียน จนทำให้บางครั้งผมจะหาเวลาไปพักผ่อนตามสปาหรือซาวน่าในวันหยุด ในช่วงนั้น ในกรุงเทพมีซาวน่าเฉพาะกลุ่มมากมายครับ แต่มีไม่กี่ทีที่ผมประทับใจมาก แต่ปัจจุบันซาวน่าแห่งนั้นก็ปิดกิจการไปนานหลายปีแล้ว ในช่วงนั้นเองที่ผมเริ่มต้นการเล่นฟิตเนสครับ เพื่อให้รูปร่างตัวเองออกมาดูดี ผมเริ่มต้นค้นหาความรักอีกครั้งไม่นานผมก็เจอคนหนึ่่ง ชื่อ เต้ จากเบอร์โทรที่ลงไว้ในเวบเกย์ที่หนึ่งครับ ทำให้ผมคิดว่ามันง่ายที่ผมจะได้ไม่ต้องเดาว่าใครคือเกย์หรือไม่ใช่เกย์ครับ ผมโทรไปหาและนัดเต้มาเจอกันที่ห้างในย่านบางกะปิ เต้คือหนึ่งในคนที่มีรู้สึกดีด้วย มีสเปคที่ผมค้นหา แต่ตอนนั้นเต้อ้วนไปหน่อยครับ แต่เต้ก็พยายามลดความอ้วนสำเร็จ การที่เต้คือสเปคที่ใช่ของผม แต่ผมอาจไม่ใช่สเปคของเต้ ทำให้เต้ยังคงรักษาระยะห่างกับผม อยากคงความเป็นเพื่อนไว้ แต่ไม่อยากคบเป็นแฟน เต้เองก็ยังไม่พร้อมที่จะมีใครในช่วงเวลานั้นครับ คำตอบแบบนี้ของเต้ทำให้ผมเสียใจมากครับ ผมเก็บความรู้สึกไว้ และค่อยๆเดินออกจากชีวิตเขาไปครับ

หลังจากการเลิกรากับเต้ไม่นาน ชีวิตผมเหงามากครับ เพราะไม่มีแฟนเลยในช่วงนั้นนานถึง 3 ปีเลยครับ จากที่ไม่เคยเข้าวัดก็เข้าวัดตลอด บนบานตลอดอยากมีแฟนครับ เสี่ยงเซียมซี ดูหมอดู ตามเรื่องตามราว ทุกทางเลยครับ แต่มันก็หาใครไม่เจอ ถามว่าทุกข์ไหม ทุกข์นะครับ หมอดูพูดตรงกับใบเสี่ยงทายในเซียมซี เวลานี้ผมยังจะไม่มีทางเจอใครได้ ให้ทำใจให้สบาย คู่ชีวิตผมมีแน่ เพียงแต่เวลานั้นยังมาไม่ถึง คู่ชีวิตผมกำลังเดินทางมาหาผมอยู่เช่นกัน เวลามันใกล้มากแล้ว ให้ผมอดทนรอเวลานั้น 

หลังพ้น 3 ปีแห่งการรอคอย ผมก็ได้เจอรุ่นน้องคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตครับ น้องเขาชื่อ เอ็มครับ เอ็มเป็นคนต่างจังหวัดครับ และกำลังเดินทางเข้ามาทำงานในกรุงเทพ การนัดเจอกันครั้งแรกเป็นไปด้วยดีจากเรื่องราวที่ผมเคยเล่าให้ฟังก่อนหน้านี้ ผมเจอเอ็มที่สระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง ผมนัดเจอเอ็มที่ห้างเซ็นทรัล ลาดพร้าว เอ็มคือคนที่ผมมองหา ผมที่ใช่ในสเปคที่เขาชอบ ไม่นานผมกับเอ็มก็คบหากัน จากวันนั้นมาถึงปัจจุบันก็ 15 ปีเต็มแล้วครับ